Fiets.nl

Elke week betrap ik me erop dat ik, als ik bijna thuis ben, toch nog even een extra klimmetje 'moet' doen. Al ben ik helemaal stuk... ik moet nog ergens naar boven harken, puur om te kijken of het nog gaat of voor de extra hoogtemeters.

Kwam laatst tot de ontdekking dat ik vaak het aantal trappen tussen lantaarnpalen en/of bomen tel.

Ja, dat doe ik soms ook. Lastige is, dat als je er eenmaal aan begint, je niet meer gemakkelijk kunt stoppen. Een soort "miniatuurdwangneurose" zeg maar.

Ja inderdaad Robbehopper, en ook kijken of bij een gelijkblijvende snelheid het aantal trappen gelijk blijft.
Of te wel staan de lantaarnpalen/bomen op een gelijke afstand van elkaar. Het moet niet gekker worden, ha!

Het kan gekker.. vroeger op de triathlon club waren er een paar die hun stappen telden tijdens het hardlopen!

- Altijd boven je gemiddelde snelheid willen rijden.
- Vaak tussen m'n benen kijken op welk blad m'n ketting achter ligt.

-In de ruiten kijken hoe ik op de fiets zit
-muziek luisteren en met me hoofd mee bewegen op de muziek
-Kijken of me sokken en schoenen nog goed zitten
-Denken dat ik vooraan een peleton rijd en een groot gat moet dicht rijden
-Als ik een wielrenner zie zo snel mogelijk er naar toe en hard er langs gaan
-Benen af en toe stil houden voor de fulcrum ratel:)

wielrenners rustig inhalen, en als ze aanhaken versnellen, kijken hoe lang ze kunnen blijven volgen

Dit afgelopen weekend in Luxemburg. Ik rij vanuit Vianden de kasseien omhoog richting de mont st Nicolas. Ik rij rustig samen met mijn fietsmaat. Dan wordt ik plots voorbij gestuifd door een renner in een Luxemburgse kampioenschaps trui. De renner rijdt nogal harkerig. Iets te groot verzet en teveel stoempen. Gewoon lelijk.

Ik kijk mijn fietsmaat en vraag: "Zal ik hem gaan halen?".
"moet jezelf weten", zegt ie.

Waarom zou ik ook, vraag ik me af. De renner zit nu 100 meter voor me. En dan ineens toch de behoefte om erover heen te gaan. Volle bak demareren dus. Ik haal de renner in en maak extra vaart. Eventje hem extra demotiveren, denk ik. Met 100 meter voorsprong, ga ik naar een rustiger tempo. Blijven doorrijden en hem voor blijven. Dat lukt makkelijk. Op de top ga ik wachten op mijn fietsmaat en zwaai nog even naar de Luxemburger.

Heb mezelf weer ergens op betrapt.

Als ik iemand inhaal probeer ik bij een niet doorgetrokken streep om de strepen niet te raken en dus tussen de strepen door weer naar rechts te komen.

headbangen

-Als je iemand voorbij rijd proberen kijken welke hartslag hij heeft...
-Het vrouwelijk schoon bekijken
-In spiegels, ruiten kijken... alles goed om naar jou en je fiets te kijken.
-Altijd kijken waarop die andere fiets...
-Denken dat je ergens wint ... en je armen in de lucht steken