De Grand Ballon is ook een mooie klim, alleen de laatste kilometers stond er flink wat wind, regende het en was het koud. Zit nog te bibberen als ik eraan terugdenk.
Vandaag gefietst in 2011
Afgelopen weekend in de Vogezen gefietst. Had een Hushovd-momentje, kwam als eerste boven op de Ballon d'Alsace. Omdat dat voor mij als sprinterstype toch redelijk uniek is (en waarschijnlijk eenmalig) maar even een fototje:
De Grand Ballon is ook een mooie klim, alleen de laatste kilometers stond er flink wat wind, regende het en was het koud. Zit nog te bibberen als ik eraan terugdenk.
De Grand Ballon is ook een mooie klim, alleen de laatste kilometers stond er flink wat wind, regende het en was het koud. Zit nog te bibberen als ik eraan terugdenk.
-
tomkolkman
- Forum-lid
- Berichten: 1212
- Lid geworden op: 28 feb 2007 12:24
Niet vandaag maar afgelopen zondag:
Daags voor de Ballons Vosgiens was het een beroerde dag, aardig wat wind waardoor er een tal van opklaringen waren, maar vervolgens ook weer regen. Tegen een uur of 5 was het droog en het zou ook droog blijven. Samen met Jan-Willem heb ik toen de Col de la Schlucht, de eerste klim van de cyclo, verkend. Na een lange zit in de auto is het wel fijn als je de benen al vast licht prikkelt voor wat er nog komen gaat. Bij terugkomst stond er een heerlijke pasta maaltijd klaar die Ruvar had gemaakt, nog even wat koolhydraten stapelen!
6 uur ging de wekker af en ik schoot wakker om het uit te zetten. Goed ontbijten want alle energie is welkom voor een dag als vandaag, zeker omdat het mijn eerste cyclo was en ik nog niet echt wist wat me precies te wachten stond. Bidons vullen, gelletjes en repen mee, fiets in orde maken en in volle vaart naar beneden naar de afdaling. Frisjes was het nog wel zo in de ochtend, maar het zonnetje was er al vroeg bij en zou de rest van de dag zorgen voor een aangename temperatuur.
In het startvak stonden een 100-tal van renners bij elkaar, de ene ontspannen en de ander nerveus, waarvan ik er 1 van was. De organisator sprak ons nog wat toe in het Frans, maar daar had ik geen oren voor want voor mij was het concentreren. Toen er uiteindelijk werd gestart wist ik dat ik vooraan mee moest en op de Col de la Schlucht vooraan moest zitten om zo in een grote groep makkelijk over de route des cretes te geraken. Er werd in een strak tempo geklommen en af en toe was het even bijten om er bij te blijven. Op de route des cretes was er 2 of 3 plaatsen achter mij nog een valpartij, wel even schrikken op dat moment, ben toen ook wat meer aan de zijkant gaan koersen om niet in de verdrukking te komen. Het enige waar je mee bezig bent is in halen en ingehaald worden om je positie een beetje te behouden.Er werd links afgeslagen op de route des cretes om nog even een klein hupje te nemen voor de afdaling van de Platzerwasel. Dit hupje deed mij aardig pijn en heb even flink door moeten zetten aangezien het net voor mij brak en ik nog flink aan de bak moest om toch nog de staart van de groep vast te houden. Hierdoor begon ik wel vrij achteraan aan de afdaling.
De beklimming van de petit ballon bestond uit niet al te best wegdek waardoor het niet altijd even soepel trapte, maar gelukkig kon ik op een gegeven moment mijn eigen tempo rijden en kwam ik Jan-Willem achterop die mij nog succes wenste en ik hem uiteraard ook. Een groepje aangevoerd door een renner in een fel oranje was waar ik uiteindelijk terecht kwam, zeg maar het 2e groepje achter het ‘peloton’. Vlak voor het eind van de petit ballon zat ik niet op te letten en brak het 2 plaatsen voor mij waardoor ik niet met de groep boven kwam maar alleen. Ik besloot bovenop even snel mijn eerste en enige reep van die dag te eten. In de afdaling smelt het allemaal weer samen tot een aardige groep van een man of 15-20.
De Col du Firstplan en Col du Bahnstein werden achtereenvolgens op gereden in dezelfde groep, en dit tempo lag mij wel. Voor de klim naar le Markstein besloot ik er nog een gelletje in te gooien. Een Fransoos waarnaast ik op kop reed wist mij te vertellen dat we een aardig stukje klimmen voor de boeg hadden, met behoorlijke lange stukken van 8%. Bij ons in de groep zat ook nog een vrouw, welke de eerst vrouw in de cyclo was en dit uiteindelijk ook zou blijven. Het tempo op de klim naar le Markstein zat er aardig in en op een gegeven moment werd de groep gehalveerd en bleef ik met hangen en wurgen in het laatste wiel. Minder dan een km voor de top moest ik het kleine groepje wat er over was wat ruimte geven, gelukkig had ik de hoop in de afdaling weer bij te komen. Op te top mijn 2e en laatste gelletje genomen van die dag en nog een bekertje met water aangepakt. In de afdaling kreeg ik langzaam last van kramp en aan het einde moest ik toch echt van de fiets af want ik kon gewoon niet meer rondtrappen zonder dat de kramp er in schoot. Zo heftig als dit had ik het nog niet eerder meegemaakt. Het groepje was uiteindelijk gevlogen en gedesillusioneerd bleef ik achter. Dit was het einde van mijn ballons vosgiens dacht ik, fietsen ging niet meer omdat de kramp erin terug schoot. Kniestukken maar uitgetrokken en geprobeerd de kramp uit mijn linkerbeen te slaan, beetje rekken, beetje strekken, langzaam voelde het iets beter. Tot ik op een gegeven moment mijn been weer kon bewegen en ik het toch maar weer geprobeerd heb.
De kramp bleef uit dus ik kon verder aan de beklimming van de Bramont, deze klim is een lekker lopende klim die ik in de vakantie ook al op gefietst ben. Toen zat het tempo er wel in met een 20 per uur, nu bleef het zakken op 17. De hartslag deed ook niet meer mee en de hele klim opgereden in D2 door de vermoeidheid en de angst dat de kramp weer terug zou komen. Toch nog een 2-tal renners ingehaald in de klim. De afdaling van de Bramont was kort en vervolgens moest er geklommen worden naar col de Feignes. Wat een lelijke klim is dat zeg, en grote brede weg die niet al te steil was maar gewoon niet liep omdat ik het gevoel had niet vooruit te komen. Hier werd ik ingehaald door 1 renner en had gewoon niet het moraal aan te haken.
In de afdaling zat ik wat te lamballen en ben ik niet echt door gaan rijden, het gevolg was dat ik weer werd ingehaald en niet de puf had er nog achteraan te gaan. Vermoeidheid en de angst voor terugkerende kramp speelde hier toch wel een rol in. Een steil hupje volgde door het zeer mooi stukje landschap, vervolgens een kleine afdaling en toen weer klimmen naar Grosse Pierre. Hier werd ik ook weer ingehaald en heb die renner ook maar laten gaan. Na de afdaling van de Grosse Pierre was het nog een klein stukje heuvelig tot de finish. Opeens snelde een renner mij voorbij die ik herkende, het was Ruvar, waar die opeens wegkwam?
Het laatste stuk kon ik met moeite nog afwerken om uiteindelijk in 5:41 uur (61e) binnen te rollen (Rijtijd 5:36) Toen snel doorgereden om wat te eten en te drinken, want dat was wel nodig. De laatste km heb ik gewoon veel plaatsen verloren, wat heel jammer is want voor mijn gevoel zat er meer in als ik geen kramp had gekregen. Voor de volgende cyclo zal ik toch echt meer moeten opletten dat ik op tijd eet en drink want dat is waar nog veel vooruitgang mee te boeken is. 1 reepje, 2 gelletjes en 1,5L sportdrank + 2 plastic bekertjes water zijn echt niet genoeg. Achteraf gezien heb ik wel een goed cyclo debuut gereden en mag ik niet geheel ontevreden zijn, mijn gevoel zegt echter dat het beter had gekund.
Na de tijd een heerlijke pasta maaltijd gegeten en lekker in het zonnetje na zitten genieten van de mooie dag. s’Avonds nog even Gerardmer ingedoken om daar wat te eten bij een restaurant genaamd ‘Grizzly’. Of ik nog meer cyclo’s ga rijden? Vlak na de finish; nee, Nu het wat bezonken is; ja zeker weten!
Daags voor de Ballons Vosgiens was het een beroerde dag, aardig wat wind waardoor er een tal van opklaringen waren, maar vervolgens ook weer regen. Tegen een uur of 5 was het droog en het zou ook droog blijven. Samen met Jan-Willem heb ik toen de Col de la Schlucht, de eerste klim van de cyclo, verkend. Na een lange zit in de auto is het wel fijn als je de benen al vast licht prikkelt voor wat er nog komen gaat. Bij terugkomst stond er een heerlijke pasta maaltijd klaar die Ruvar had gemaakt, nog even wat koolhydraten stapelen!
6 uur ging de wekker af en ik schoot wakker om het uit te zetten. Goed ontbijten want alle energie is welkom voor een dag als vandaag, zeker omdat het mijn eerste cyclo was en ik nog niet echt wist wat me precies te wachten stond. Bidons vullen, gelletjes en repen mee, fiets in orde maken en in volle vaart naar beneden naar de afdaling. Frisjes was het nog wel zo in de ochtend, maar het zonnetje was er al vroeg bij en zou de rest van de dag zorgen voor een aangename temperatuur.
In het startvak stonden een 100-tal van renners bij elkaar, de ene ontspannen en de ander nerveus, waarvan ik er 1 van was. De organisator sprak ons nog wat toe in het Frans, maar daar had ik geen oren voor want voor mij was het concentreren. Toen er uiteindelijk werd gestart wist ik dat ik vooraan mee moest en op de Col de la Schlucht vooraan moest zitten om zo in een grote groep makkelijk over de route des cretes te geraken. Er werd in een strak tempo geklommen en af en toe was het even bijten om er bij te blijven. Op de route des cretes was er 2 of 3 plaatsen achter mij nog een valpartij, wel even schrikken op dat moment, ben toen ook wat meer aan de zijkant gaan koersen om niet in de verdrukking te komen. Het enige waar je mee bezig bent is in halen en ingehaald worden om je positie een beetje te behouden.Er werd links afgeslagen op de route des cretes om nog even een klein hupje te nemen voor de afdaling van de Platzerwasel. Dit hupje deed mij aardig pijn en heb even flink door moeten zetten aangezien het net voor mij brak en ik nog flink aan de bak moest om toch nog de staart van de groep vast te houden. Hierdoor begon ik wel vrij achteraan aan de afdaling.
De beklimming van de petit ballon bestond uit niet al te best wegdek waardoor het niet altijd even soepel trapte, maar gelukkig kon ik op een gegeven moment mijn eigen tempo rijden en kwam ik Jan-Willem achterop die mij nog succes wenste en ik hem uiteraard ook. Een groepje aangevoerd door een renner in een fel oranje was waar ik uiteindelijk terecht kwam, zeg maar het 2e groepje achter het ‘peloton’. Vlak voor het eind van de petit ballon zat ik niet op te letten en brak het 2 plaatsen voor mij waardoor ik niet met de groep boven kwam maar alleen. Ik besloot bovenop even snel mijn eerste en enige reep van die dag te eten. In de afdaling smelt het allemaal weer samen tot een aardige groep van een man of 15-20.
De Col du Firstplan en Col du Bahnstein werden achtereenvolgens op gereden in dezelfde groep, en dit tempo lag mij wel. Voor de klim naar le Markstein besloot ik er nog een gelletje in te gooien. Een Fransoos waarnaast ik op kop reed wist mij te vertellen dat we een aardig stukje klimmen voor de boeg hadden, met behoorlijke lange stukken van 8%. Bij ons in de groep zat ook nog een vrouw, welke de eerst vrouw in de cyclo was en dit uiteindelijk ook zou blijven. Het tempo op de klim naar le Markstein zat er aardig in en op een gegeven moment werd de groep gehalveerd en bleef ik met hangen en wurgen in het laatste wiel. Minder dan een km voor de top moest ik het kleine groepje wat er over was wat ruimte geven, gelukkig had ik de hoop in de afdaling weer bij te komen. Op te top mijn 2e en laatste gelletje genomen van die dag en nog een bekertje met water aangepakt. In de afdaling kreeg ik langzaam last van kramp en aan het einde moest ik toch echt van de fiets af want ik kon gewoon niet meer rondtrappen zonder dat de kramp er in schoot. Zo heftig als dit had ik het nog niet eerder meegemaakt. Het groepje was uiteindelijk gevlogen en gedesillusioneerd bleef ik achter. Dit was het einde van mijn ballons vosgiens dacht ik, fietsen ging niet meer omdat de kramp erin terug schoot. Kniestukken maar uitgetrokken en geprobeerd de kramp uit mijn linkerbeen te slaan, beetje rekken, beetje strekken, langzaam voelde het iets beter. Tot ik op een gegeven moment mijn been weer kon bewegen en ik het toch maar weer geprobeerd heb.
De kramp bleef uit dus ik kon verder aan de beklimming van de Bramont, deze klim is een lekker lopende klim die ik in de vakantie ook al op gefietst ben. Toen zat het tempo er wel in met een 20 per uur, nu bleef het zakken op 17. De hartslag deed ook niet meer mee en de hele klim opgereden in D2 door de vermoeidheid en de angst dat de kramp weer terug zou komen. Toch nog een 2-tal renners ingehaald in de klim. De afdaling van de Bramont was kort en vervolgens moest er geklommen worden naar col de Feignes. Wat een lelijke klim is dat zeg, en grote brede weg die niet al te steil was maar gewoon niet liep omdat ik het gevoel had niet vooruit te komen. Hier werd ik ingehaald door 1 renner en had gewoon niet het moraal aan te haken.
In de afdaling zat ik wat te lamballen en ben ik niet echt door gaan rijden, het gevolg was dat ik weer werd ingehaald en niet de puf had er nog achteraan te gaan. Vermoeidheid en de angst voor terugkerende kramp speelde hier toch wel een rol in. Een steil hupje volgde door het zeer mooi stukje landschap, vervolgens een kleine afdaling en toen weer klimmen naar Grosse Pierre. Hier werd ik ook weer ingehaald en heb die renner ook maar laten gaan. Na de afdaling van de Grosse Pierre was het nog een klein stukje heuvelig tot de finish. Opeens snelde een renner mij voorbij die ik herkende, het was Ruvar, waar die opeens wegkwam?
Het laatste stuk kon ik met moeite nog afwerken om uiteindelijk in 5:41 uur (61e) binnen te rollen (Rijtijd 5:36) Toen snel doorgereden om wat te eten en te drinken, want dat was wel nodig. De laatste km heb ik gewoon veel plaatsen verloren, wat heel jammer is want voor mijn gevoel zat er meer in als ik geen kramp had gekregen. Voor de volgende cyclo zal ik toch echt meer moeten opletten dat ik op tijd eet en drink want dat is waar nog veel vooruitgang mee te boeken is. 1 reepje, 2 gelletjes en 1,5L sportdrank + 2 plastic bekertjes water zijn echt niet genoeg. Achteraf gezien heb ik wel een goed cyclo debuut gereden en mag ik niet geheel ontevreden zijn, mijn gevoel zegt echter dat het beter had gekund.
Na de tijd een heerlijke pasta maaltijd gegeten en lekker in het zonnetje na zitten genieten van de mooie dag. s’Avonds nog even Gerardmer ingedoken om daar wat te eten bij een restaurant genaamd ‘Grizzly’. Of ik nog meer cyclo’s ga rijden? Vlak na de finish; nee, Nu het wat bezonken is; ja zeker weten!
Cannondale SuperSix EVO Hi-Mod
Cervélo R3SL
BMC CX02
Cervélo R3SL
BMC CX02
ponsteen
31 aug 2011 08:57
Mooi verslag, Tom. Het is ook echt een wedstrijd zeg, zo'n cyclo... 155 km begrijp ik? En dus zo'n 28 gemiddeld? Hoeveel repen gaan er normaal in op zo'n afstand (bij mij zouden het er minstens zes moeten zijn met 5 bidons water...).
-
tomkolkman
- Forum-lid
- Berichten: 1212
- Lid geworden op: 28 feb 2007 12:24
Ja het is echt wel een wedstrijdje hoor, er wordt gewoon hard doorgereden en het is gewoon vol meegaan. Klopt inderdaad 155 km op mijn bikeplanner (http://www.bikeplanner.com/index.php?mo ... &name=Tomk" onclick="window.open(this.href);return false;) kun je wel een mooi grafiekje terugvinden. Normaal moet er ook veel meer in tijdens een cyclo, maar als je aan het klimmen bent heb je weinig tijd te eten en in de afdaling moet je je handjes aan het stuur houden. Desalniettemin heb ik gewoon te weinig gegeten en gedronken!ponsteen schreef:Mooi verslag, Tom. Het is ook echt een wedstrijd zeg, zo'n cyclo... 155 km begrijp ik? En dus zo'n 28 gemiddeld? Hoeveel repen gaan er normaal in op zo'n afstand (bij mij zouden het er minstens zes moeten zijn met 5 bidons water...).
Cannondale SuperSix EVO Hi-Mod
Cervélo R3SL
BMC CX02
Cervélo R3SL
BMC CX02
stephan68
31 aug 2011 18:35
Vanmiddag vertrokken naar wat ik dacht een rit van ongeveer 100 kilometer zou worden. Wilde richting Aalsmeer rijden vanuit Rijswijk langs de Vliet omhoog en dan
langs de Ringvaart. Trouwens een hoop wielrenners in die omgeving, viel met echt op! Aangekomen bij Aalsmeer/Schiphol dacht ik, ik fiets lekker nog een stukje door. Dus doorgereden tot de Bosrandbrug en daar rechtsaf geslagen om de terug weg te aanvaarden. Stukje door het Amsterdamse Bos gereden. Daar werd me de weg nog versperd door twee gigantische Schotse Hooglanders. Ze stonden midden op het pad, ben maar gedraaid ha!
Door Amstelveen, Uithoorn, De Kwakel teruggereden. Bij Nieuwveen begon ik te twijfelen. Ik zag namelijk in de verte de grote zendmast en windmolens bij Alphen aan den Rijn. Gezien mijn voornemen om rond de 100 kilometer te fietsen wilde ik in ieder geval niet via Alphen aan den Rijn terugrijden. Dus bij Nieuwveen afgeslagen.
Had ik dat maar niet gedaan. Je moet dan namelijk doorrijden richting de A4 omdat je je jezelf anders iedere keer klem rijdt op het water.
Bij Leimuiden aangekomen bleek dat ik daar ook niet naar links af kon slaan zonder op water te stuiten. Ik rijd eerlijk gezegd ook niet zo heel vaak in die omgeving en had ook geen vooraf bepaalde route in mijn Garmin 705 gezet. Bij Leimuiderbrug het water over gestoken en vanaf daar min of meer dezelfde route terug naar huis gereden. Uiteindelijk 131 kilometer gereden.
Route
langs de Ringvaart. Trouwens een hoop wielrenners in die omgeving, viel met echt op! Aangekomen bij Aalsmeer/Schiphol dacht ik, ik fiets lekker nog een stukje door. Dus doorgereden tot de Bosrandbrug en daar rechtsaf geslagen om de terug weg te aanvaarden. Stukje door het Amsterdamse Bos gereden. Daar werd me de weg nog versperd door twee gigantische Schotse Hooglanders. Ze stonden midden op het pad, ben maar gedraaid ha!
Door Amstelveen, Uithoorn, De Kwakel teruggereden. Bij Nieuwveen begon ik te twijfelen. Ik zag namelijk in de verte de grote zendmast en windmolens bij Alphen aan den Rijn. Gezien mijn voornemen om rond de 100 kilometer te fietsen wilde ik in ieder geval niet via Alphen aan den Rijn terugrijden. Dus bij Nieuwveen afgeslagen.
Had ik dat maar niet gedaan. Je moet dan namelijk doorrijden richting de A4 omdat je je jezelf anders iedere keer klem rijdt op het water.
Bij Leimuiden aangekomen bleek dat ik daar ook niet naar links af kon slaan zonder op water te stuiten. Ik rijd eerlijk gezegd ook niet zo heel vaak in die omgeving en had ook geen vooraf bepaalde route in mijn Garmin 705 gezet. Bij Leimuiderbrug het water over gestoken en vanaf daar min of meer dezelfde route terug naar huis gereden. Uiteindelijk 131 kilometer gereden.
Route
Vandaag een dagje vrij genomen om iets te doen aan de trainingsachterstand voor de Eroica. Perfect weer, weinig wind die bij uitzondering eens uit het noordoosten kwam, perfect voor een rondje hoekse-waard, goeree-overflakkee, philipsdam.
De route in 3 stukken geknipt met koffiestops in Numansdorp en Oude Tonge, om mezelf te verplichten wat rust in te bouwen. Totaal 136 km in net geen 5 uur, waardoor ook net geen 28 gemiddeld. Acceptabel voor een dikbuikige vijftiger met te weinig kilometers in de benen.
Als het volgende week nog een keer een dagje zulk weer is....
De route in 3 stukken geknipt met koffiestops in Numansdorp en Oude Tonge, om mezelf te verplichten wat rust in te bouwen. Totaal 136 km in net geen 5 uur, waardoor ook net geen 28 gemiddeld. Acceptabel voor een dikbuikige vijftiger met te weinig kilometers in de benen.
Als het volgende week nog een keer een dagje zulk weer is....
Vandaag met mijn neef een rondje Zeelandbrug gedaan en koffiestop in hartje Zierikzee, waar het super vertoeven was op een terras met een grote cola en een appelpunt. Misschien zijn we Ciclista wel tegen gekomen onderweg, want wij vertrokken uit een dorp naast Roosendaal rond de klok van 10.00 uur.
Was genieten vandaag, alleen de laatste 65 km wind op kop terug helaas.. 136 km en 29 gem. lekker rustig gereden..
Was genieten vandaag, alleen de laatste 65 km wind op kop terug helaas.. 136 km en 29 gem. lekker rustig gereden..
S-Works Tarmac Sram E-tap Mavic Pro Carbon slc
Gisteravond aan tafel snel een sms-ja naar de oppas of ze ook zin had om op te passen.... De drie koters snel op bed gestopt en op de fiets gesprongen, het kan nu nog... En het was meer dan de moeite waard!
PS voor de modepolitie
: fietsje wordt ook gebruikt voor woon-werk en daarom zit er zo'n dragertje op....
PS voor de modepolitie
: fietsje wordt ook gebruikt voor woon-werk en daarom zit er zo'n dragertje op....Groet,
Eric
-4 wheels to move your body, 2 wheels to move your soul-
Eric
-4 wheels to move your body, 2 wheels to move your soul-
havana
02 sep 2011 15:30
Heerlijk weer vandaag, veel zon en niet teveel wind. Rondje door Drenthe gemaakt. Na Zeijen veel nieuwe weggetjes geprobeerd. 89 km.
