Gisteren weer met mijn zoon ( 13 jr ) naar Zuid - Limburg gereden om weer eens de heuvels te beklimmen. Om 07.15 in de auto gestapt en het was al vroeg warm. De thermometer in de auto kroop omhoog hoe dichter we bij Gulpen kwamen - Was het bij ons nog 17 graden - in Gulpen was het reeds 25 graden om 9.40 uur.... en het zou erger worden...
We hadden de fietsen uit de auto gehaald op de camping ( waar we tevens gebruik kunnen maken van douche en toiletgebouw ).Nadat de bidons gevuld waren, en we een heerlijk appel / abrikozenflap hadden gekocht in het winkeltje reden we de camping af op weg naar Slenaken waar we de Route ( AMG Lus 3 ) oppikken. De eerste heuvel die we dan tegenkomen is de Loorberg , een fijne klim om de dag mee te beginnen.
Daarna een stukje richting Eperheide en voor we de afdaling beginnen gaan we naar links om de mooie afdaling te nemen, maar ik nog wel even in de remmen moet omdat iemand zo fijn is toch even zijn auto uit de garage te steken. Het gaat gelukkig goed en aangezien mijn zoon beter kan klimmen dan dalen heeft hij er geen last van gehad omdat hij nog ruim achter mij reed. Bergop wordt het een ander verhaal.
Op weg naar Partij wordt het warmer en warmer en om een beetje koel te blijven is het veel drinken - en een slokje van een gelletje om wat koolhydraten aan te vullen. Nu is veel drinken in de hitte niet mijn sterkste punt en ook mijn maag ging een beetje in protest wat tot een burpje leidde
In partij links af en dan de smalle strook pakken richting de Gulpenberg - straffe klim zeker toen ik onderweg in werd gehaald door twee auto's en daardoor met mijn been langst de brandnetels reed... echt fijn. Gelukkig geen last gehad en dus bovenop even uitpuffen alhoewel de snelheid beter was dan 3 weken geleden toen we hier ook waren.
De Kruisberg volgt na een stukje door Gulpen gereden te hebben en dit is voor mij een fijne klim , vraag me niet waarom maar ik doe die met veel plezier in tegenstelling tot de Eyserbosweg - wat een pleurisklim is dat.
Na de Kruisberg dus de Eyserbosweg ...affijn ik maak er geen woorden meer aan vuil. Als we links de huizen nog zien fietst mijn zoon naast me en zegt: Ik ga alvast en trip - trip met zijn ranke lichtgewicht staat hij op de pedalen en is zo 40 mtr bij me weg. Ik snap er niets van en probeer nog even aan te zetten maar zoals zo velen ga ik in het rood en kom dat niet meer teboven. Mijn zoon kijkt nog een paar keer om maar helaas .... ik kom zeker niet meer in zijn wiel en zie dat de nieuwe Rob Ruigh is opgestaan.
Halverwege staat iemand naast zijn fiets uit te hijgen en als mijn zoon voorbij komt probeert hij aan te haken wat helaas niet lukt en moet hij weer van de fiets af. - zijn vriendin wacht boven op hem en hij valt bijna letterlijk in haar armen als ik voorbij kom
. Mijn zoon wacht boven op mij en als ik bovenkom bij het bankje krijgt hij de lachers op zijn hand als hij me vraagt : Gaat het ouwe ?? En bedankt he knul zeg ik tegen hem.
We steken binnendoor omdat we een bordje missen van de AMG helaas , en komen beneden uit zodat we richting de Keutenberg rijden. De organisatie zou voor het goede 2 extra bordjes moeten plaatsen - 1-tje bij het bankje bovenop de Eyserbos weg en eentje bij de verkeers spiegel waar we rechts moesten ipv links wat wij dus dachten.
Dan nog een leuk klimmetje - de Keutenberg - erg warm is het nu ( geloof 31 graden of zo ) en drinken is bijna niet aan te slepen - en vast eten is niet goed weg te krijgen. We nemen de afslag Keutenberg waar veel fietsers rechtdoor rijden ( waarom weten we niet, misschien de hitte
) en beginnen aan de klim. Echt soepel gaat het niet maar met het juiste verzet ( 34-25 ) is er goed tegenop te fietsen en ook zoonlief hoeft zeker niet af te stappen. Dit in tegenstelling tot diverse "Bikkels" die we vorige keer ook zagen op te dure fietsen met te dure outfits - met helaas de verkeerde versnelling of training.
Bovenop gekomen vervolgen wij onze weg richting Rob Ruigh dorp Sibbe en nemen we de mooiste afdaling van de dag richting Valkenburg ( prachtige bochten door de bomen die een donker licht werpen op het wegdek ). In Valkenburg kunnen we links - maar we kiezen rehtsaf om via een lus terug naar Gulpen te gaan aangezien ik steeds meer last krijg van de warmte. We rijden nog een kleine 20 Km via een mooie lus - en komen zowaar Rob Ruigh nog tegen die een training rondje aan het doen is terwijl zijn makkers afzien in Spanje.
Terug in Gulpen nemen we nog iets te drinken op het terras van de Zwarte Ruiter - en fietsen we het laatste stuk terug naar de camping waar we ons kunnen opfrissen. De fietsen gaan terug in de auto en we beginnen aan de reis terug van 215 km - geen straf met de airco aan zo met deze temperatuur. Helaas denkt de airco er anders over en blaast er alleen warme lucht de auto in
. Morgen dus even naar de garage , maar toch hebben we genoten van deze heerlijke dag en thuisgekomen drink ik een heerlijk biertje en voor mijn zoon een glas fris.
R