(Dat oranje shirt moet ik niet meer aandoen, in het echt ben ik veel slanker)
Vandaag gefietst in 2011
Mag het nog: zondag gefietst, MH2D, 80 km met mijn zoon van 11. We hadden in Asturië afgelopen zomer al de Lagos de Covadonga beklommen en dit was zijn eerste keer in Zuid-Limburg. We hadden onderweg veel bekijks en veel leuke aanmoedigingen. "Wat een leuke mensen zijn het eigenlijk, die fietsers..." zei hij na afloop.
(Dat oranje shirt moet ik niet meer aandoen, in het echt ben ik veel slanker)
(Dat oranje shirt moet ik niet meer aandoen, in het echt ben ik veel slanker)
It takes an awful lot of money to look this cheap - Dolly Parton
rene
22 sep 2011 00:36
Hey
Tof om met je zoon te fietsen - zelf doe ik het ook graag met mijn zoon die inmiddels 13 is. Ook zijn we pas geleden in Limburg geweest om te fietsen en wat klimwerk te doen - en dat gaat bij die lichte mennekes beter dan bij de oude mannen. Als ik je een tip mag geven - koop alsjeblieft een paar goede schoenen - en een setje SPD ATB pedalen voor je zoon, en laat die ouderweste touclips met riempjes thuis...levensgevaarlijk die zooi....
R
Tof om met je zoon te fietsen - zelf doe ik het ook graag met mijn zoon die inmiddels 13 is. Ook zijn we pas geleden in Limburg geweest om te fietsen en wat klimwerk te doen - en dat gaat bij die lichte mennekes beter dan bij de oude mannen. Als ik je een tip mag geven - koop alsjeblieft een paar goede schoenen - en een setje SPD ATB pedalen voor je zoon, en laat die ouderweste touclips met riempjes thuis...levensgevaarlijk die zooi....
RLife is too short for not riding tubulars..euhhh tubeless 
Tja, 't is een afweging. Ik werd door anderen juist weer aangemoedigd niet te overhaasten... Hij is er zeer behendig mee hoor. De pedalen heb ik inmiddels al, nu nog de schoenen: ik vind dat-ie er aan toe is. Maar goed, ik verwen hem al zo met allerlei spulletjes! Hij vindt inmiddels ook Pinarello en Colnago heel cool...
It takes an awful lot of money to look this cheap - Dolly Parton
-
Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
Le Grimpeur
22 sep 2011 15:32
Mijn 41e klim naar Le Mont Ventoux
Omdat het weer hier gisteren, net als eergisteren trouwens, erg fraai was, ben ik maar weer eens op de racefiets gesprongen. Want als de zon volop schijnt, de middagtemperaturen zo rond de 27 à 28 graden liggen en er bovendien weinig wind staat, heb je als fietser niets te klagen. En ook vandaag is 't trouwens weer zo'n mooie dag.
Voor mijn tocht van gisteren ben ik eerst over de Véloroute du Calavon naar de westzijde van Apt gefietst. Daar heb ik de D943 naar St. Saturnin-les-Apt genomen. Omdat
St. Saturnin een stuk hoger ligt dan Apt, begint de weg meteen te stijgen. Je ziet het stadje dan ook heel fraai in de zon tegen de helling liggen, met de ruïne van het château daar weer hoog boven. Het wegdek is prima, maar er is irritant veel druk verkeer en de meeste automobilisten passeren mij rakelings. Ik ben dan ook blij als ik, na zo'n 10 km gefietst te hebben, in St. Saturnin ben, want daarna is er op de D943 weinig verkeer meer.
Het was gisteren ook nog eens erg helder weer, zodat ik aan het begin van de klim volop van de prachtige omgeving kon genieten. In deze tijd van het jaar, als de zon relatief laag staat, zit er nog veel tekening in het landschap. Ik zie de 'plooien' in het Luberon-gebergte, dichterbij de rode okers van Roussillon en het 'rode stadje' zelf en het bijna altijd goed herkenbare Gordes ligt op de zuidhelling van het Plateau de Vaucluse ook al volop in de Provençaalse zon. Schitterend!
Een jager in zo'n geel fluorescerend hesje, geweer op de rug, klautert samen met zijn drie honden tegen de helling op de bosjes in. Niet 'mijn ding', dat jagen. Maar het is hier in Frankrijk erg populair.
Hogerop in de klim kom ik in een gorge-achtige omgeving, waar de weg en corniche (in de rotswand uitgehouwen) verloopt. Mijn benen voelen erg goed aan, de omgeving werkt inspirerend, dus is het klimmen alleen maar plezierig. Ik passeer kort na elkaar twee bruggetjes en kom daarna bij de afslag naar de mooie weg die aan de overkant van de gorge loopt. Ik ben nu al op 450 m hoogte aangekomen. Even verder is de splitsing richting Lioux. Maar ik klim verder het plateau op. De profs schijnen hier ooit ook eens gekoerst te hebben, want er staat met grote witte letters 'David Millar' op de weg gekalkt. Als de weg het eikenbos in duikt en ik opeens volop in de schaduw rijd, is het merkbaar frisser. Midden in de bossen ligt daar opeens links van de weg het kasteeltje van Javon. Op het hoogste punt in de D943 (815 m), boven op het Plateau de Vaucluse, krijg ik een fraaie blik op de Mont Ventoux voorgeschoteld. Even een plaatje schieten!
Op 815 m op het Plateau de Vaucluse bij St. Jean-de-Sault:
Mijn plan was om tot Sault door te rijden en dan via de erg steile klim naar de Col de Lagarde-d'Apt terug te keren naar Apt. Doch omdat de benen vandaag zo goed aanvoelen en vanwege het fraaie weer, begint het 'te kriebelen' en begin ik te denken aan het bijstellen van mijn plan. Ik zou natuurlijk ook vanuit Sault de 'seniorenklim' naar de Mont Ventoux kunnen gaan doen! 't Is heen-en-terug wel een stuk verder dan het andere plan, dus een wat ruimere ravitailleringspauze in Sault zit er daardoor eigenlijk niet in. Daarom begin ik mijn voorraad bananen en fruitrepen maar vast tijdens het fietsen te nuttigen.
Als ik in Sault arriveer, is de wekelijkse markt al bijna voorbij en daar heb ik dan ook geen last van. Even een korte stop bij een prullenbak om wat verpakkingsafval kwijt te raken, nog een fruitreep en een paar gelletjes naar binnen werken en dan begin ik om 12:00 uur aan de klim naar de Ventoux.
Wat een vergezichten zijn er vandaag. Schitterend, zoals ik het Plateau d'Albion, het Montagne d'Albion en het Montagne de Lure daar zie liggen. Het is haast of je de piek in dat laatste gebergte zo 'kunt pakken'. En het klimmen kost mij geen enkele moeite (relatief gesproken dan). Van een in de schaduw van een boom pauzerend stel Nederlandse toerfietsers, roept de vrouw als ik langskom: 'Kijk daar heb je de bolletjestrui'. Altijd grappig, zoiets. Een stuk hogerop worden de vergezichten nog fraaier, want de besneeuwde toppen van de zuidelijke Alpen komen tevoorschijn.
Bovenin, op de vlakkere delen van de klim, kan ik mooi even rechtop gaan zitten, om zo mijn rug wat te ontspannen. Want de rug blijft toch een zwak punt. Maar 't gaat redelijk goed vandaag. Vlak voor Chalet Reynard stop ik nog een drietal gelletjes in mijn mond, in de bocht bij het chalet schakel ik naar 'de 27' en dan kan ik aan de laatste 6 km beginnen. Het is nog opvallend druk, wat een fietsers nog zo achter in september. Aan hun tempo is te zien dat de meesten 'uit het bos' gekomen zijn en het daardoor dus een stuk lastiger hebben dan ik. Ik ga dan ook, op twee na, tijdens die laatste 6 km iedereen voorbij. Wel leuk natuurlijk, maar geen echt eerlijke vergelijking. Er zijn ook relatief veel 'zwalkers' bij, die kennelijk te veel hooi op hun vork hebben genomen. Enfin, dat is een bekend 'Ventoux-verschijnsel'.
De beide professionele fotografen waren trouwens ook nog actief. Zo halverwege dit deel van de klim merk ik, dat ik mogelijk tot nu toe wat te veel 'gas heb gegeven', want ik voel dat er wat krampjes opsteken. Dus even oppassen. Maar gelukkig gaan de laatste erg lastige kilometers ook goed en als ik bij de tweede fotograaf (die bij de Col des Tempêtes staat) voor de foto naar de tekst op mijn shirt wijs, roept hij spontaan: 'Aha, Le Grimpeur'. Nog even doorbijten en dan, na een klimtijd van 1:51:56, sta ik voor de 41e keer met de racefiets op de top van de Mont Ventoux!
Voor de 41e keer op de Mont Ventoux:
Bouwvakkers, fietsers en Le Grimpeur op de Mont Ventoux:
Het is er rommelig, want bouwvakkers geven de gevel van de 'laagbouw' een opknapbeurt. Hierdoor is een groot deel van de zuidzijde van het gebouw met grote hekken afgezet en is er dus nog minder pakeerruimte voor de toeristen dan gewoonlijk. Een Duitse 'biker', vraagt of ik met zijn i-Phone even een paar foto's van hem wil schieten. Even later laat ik mij door een Duitse toeriste zelf ook fotograferen en vervolgens maak ik nog maar wat foto's van het schitterende uitzicht op de Alpen.
Uitzicht op de Franse Alpen vanaf de Mont Ventoux:
Nu nog even mijn vrouw bellen, om te vertellen dat het 'wat later wordt'. Helaas neemt ze niet op. Dan straks nog maar een keertje proberen. Ik eet nog een appeltje en begin daarna aan terugreis. Alhowel ik al diverse malen vanaf Sault omhoog ben gereden, wordt dit mijn eerste afdaling langs die kant. Ik vind 't maar niks! De weg is erg hobbelig en je moet erg oppassen om geen 'rare klappen' te maken. Nee, geeft mij de afdalingen naar Bédoin of Malaucène maar! In de buurt van Sault wordt de weg pas weer geschikt om fijn te kunnen dalen. Bij Sault aangekomen neem ik het binnenweggetje dat tussen La Loge en Sault uitkomt, zodat ik niet weer omhoog door het stadje moet. Als ik mijn vrouw bel, neemt ze gelukkig wel op. Mijn benen zijn nog zo goed, dat ik 'gewoon' op het buitenblad met 50x19 en 50x21 terug het Plateau de Vaucluse op kan rijden. Een daarna is het hoofdzakelijk dalen, dalen en dalen (op een klein stukje klimmen na, in de D943 langs de gorge tegenover de D115). Daardoor ben ik ook sneller terug in Apt dan ik verwachtte en kijk ik met erg veel voldoening terug op een mooie tocht van 126 km en met een netto fietstijd van 5:48 uur.
Omdat het weer hier gisteren, net als eergisteren trouwens, erg fraai was, ben ik maar weer eens op de racefiets gesprongen. Want als de zon volop schijnt, de middagtemperaturen zo rond de 27 à 28 graden liggen en er bovendien weinig wind staat, heb je als fietser niets te klagen. En ook vandaag is 't trouwens weer zo'n mooie dag.
Voor mijn tocht van gisteren ben ik eerst over de Véloroute du Calavon naar de westzijde van Apt gefietst. Daar heb ik de D943 naar St. Saturnin-les-Apt genomen. Omdat
St. Saturnin een stuk hoger ligt dan Apt, begint de weg meteen te stijgen. Je ziet het stadje dan ook heel fraai in de zon tegen de helling liggen, met de ruïne van het château daar weer hoog boven. Het wegdek is prima, maar er is irritant veel druk verkeer en de meeste automobilisten passeren mij rakelings. Ik ben dan ook blij als ik, na zo'n 10 km gefietst te hebben, in St. Saturnin ben, want daarna is er op de D943 weinig verkeer meer.
Het was gisteren ook nog eens erg helder weer, zodat ik aan het begin van de klim volop van de prachtige omgeving kon genieten. In deze tijd van het jaar, als de zon relatief laag staat, zit er nog veel tekening in het landschap. Ik zie de 'plooien' in het Luberon-gebergte, dichterbij de rode okers van Roussillon en het 'rode stadje' zelf en het bijna altijd goed herkenbare Gordes ligt op de zuidhelling van het Plateau de Vaucluse ook al volop in de Provençaalse zon. Schitterend!
Een jager in zo'n geel fluorescerend hesje, geweer op de rug, klautert samen met zijn drie honden tegen de helling op de bosjes in. Niet 'mijn ding', dat jagen. Maar het is hier in Frankrijk erg populair.
Hogerop in de klim kom ik in een gorge-achtige omgeving, waar de weg en corniche (in de rotswand uitgehouwen) verloopt. Mijn benen voelen erg goed aan, de omgeving werkt inspirerend, dus is het klimmen alleen maar plezierig. Ik passeer kort na elkaar twee bruggetjes en kom daarna bij de afslag naar de mooie weg die aan de overkant van de gorge loopt. Ik ben nu al op 450 m hoogte aangekomen. Even verder is de splitsing richting Lioux. Maar ik klim verder het plateau op. De profs schijnen hier ooit ook eens gekoerst te hebben, want er staat met grote witte letters 'David Millar' op de weg gekalkt. Als de weg het eikenbos in duikt en ik opeens volop in de schaduw rijd, is het merkbaar frisser. Midden in de bossen ligt daar opeens links van de weg het kasteeltje van Javon. Op het hoogste punt in de D943 (815 m), boven op het Plateau de Vaucluse, krijg ik een fraaie blik op de Mont Ventoux voorgeschoteld. Even een plaatje schieten!
Op 815 m op het Plateau de Vaucluse bij St. Jean-de-Sault:
Mijn plan was om tot Sault door te rijden en dan via de erg steile klim naar de Col de Lagarde-d'Apt terug te keren naar Apt. Doch omdat de benen vandaag zo goed aanvoelen en vanwege het fraaie weer, begint het 'te kriebelen' en begin ik te denken aan het bijstellen van mijn plan. Ik zou natuurlijk ook vanuit Sault de 'seniorenklim' naar de Mont Ventoux kunnen gaan doen! 't Is heen-en-terug wel een stuk verder dan het andere plan, dus een wat ruimere ravitailleringspauze in Sault zit er daardoor eigenlijk niet in. Daarom begin ik mijn voorraad bananen en fruitrepen maar vast tijdens het fietsen te nuttigen.
Als ik in Sault arriveer, is de wekelijkse markt al bijna voorbij en daar heb ik dan ook geen last van. Even een korte stop bij een prullenbak om wat verpakkingsafval kwijt te raken, nog een fruitreep en een paar gelletjes naar binnen werken en dan begin ik om 12:00 uur aan de klim naar de Ventoux.
Wat een vergezichten zijn er vandaag. Schitterend, zoals ik het Plateau d'Albion, het Montagne d'Albion en het Montagne de Lure daar zie liggen. Het is haast of je de piek in dat laatste gebergte zo 'kunt pakken'. En het klimmen kost mij geen enkele moeite (relatief gesproken dan). Van een in de schaduw van een boom pauzerend stel Nederlandse toerfietsers, roept de vrouw als ik langskom: 'Kijk daar heb je de bolletjestrui'. Altijd grappig, zoiets. Een stuk hogerop worden de vergezichten nog fraaier, want de besneeuwde toppen van de zuidelijke Alpen komen tevoorschijn.
Bovenin, op de vlakkere delen van de klim, kan ik mooi even rechtop gaan zitten, om zo mijn rug wat te ontspannen. Want de rug blijft toch een zwak punt. Maar 't gaat redelijk goed vandaag. Vlak voor Chalet Reynard stop ik nog een drietal gelletjes in mijn mond, in de bocht bij het chalet schakel ik naar 'de 27' en dan kan ik aan de laatste 6 km beginnen. Het is nog opvallend druk, wat een fietsers nog zo achter in september. Aan hun tempo is te zien dat de meesten 'uit het bos' gekomen zijn en het daardoor dus een stuk lastiger hebben dan ik. Ik ga dan ook, op twee na, tijdens die laatste 6 km iedereen voorbij. Wel leuk natuurlijk, maar geen echt eerlijke vergelijking. Er zijn ook relatief veel 'zwalkers' bij, die kennelijk te veel hooi op hun vork hebben genomen. Enfin, dat is een bekend 'Ventoux-verschijnsel'.
De beide professionele fotografen waren trouwens ook nog actief. Zo halverwege dit deel van de klim merk ik, dat ik mogelijk tot nu toe wat te veel 'gas heb gegeven', want ik voel dat er wat krampjes opsteken. Dus even oppassen. Maar gelukkig gaan de laatste erg lastige kilometers ook goed en als ik bij de tweede fotograaf (die bij de Col des Tempêtes staat) voor de foto naar de tekst op mijn shirt wijs, roept hij spontaan: 'Aha, Le Grimpeur'. Nog even doorbijten en dan, na een klimtijd van 1:51:56, sta ik voor de 41e keer met de racefiets op de top van de Mont Ventoux!
Voor de 41e keer op de Mont Ventoux:
Bouwvakkers, fietsers en Le Grimpeur op de Mont Ventoux:
Het is er rommelig, want bouwvakkers geven de gevel van de 'laagbouw' een opknapbeurt. Hierdoor is een groot deel van de zuidzijde van het gebouw met grote hekken afgezet en is er dus nog minder pakeerruimte voor de toeristen dan gewoonlijk. Een Duitse 'biker', vraagt of ik met zijn i-Phone even een paar foto's van hem wil schieten. Even later laat ik mij door een Duitse toeriste zelf ook fotograferen en vervolgens maak ik nog maar wat foto's van het schitterende uitzicht op de Alpen.
Uitzicht op de Franse Alpen vanaf de Mont Ventoux:
Nu nog even mijn vrouw bellen, om te vertellen dat het 'wat later wordt'. Helaas neemt ze niet op. Dan straks nog maar een keertje proberen. Ik eet nog een appeltje en begin daarna aan terugreis. Alhowel ik al diverse malen vanaf Sault omhoog ben gereden, wordt dit mijn eerste afdaling langs die kant. Ik vind 't maar niks! De weg is erg hobbelig en je moet erg oppassen om geen 'rare klappen' te maken. Nee, geeft mij de afdalingen naar Bédoin of Malaucène maar! In de buurt van Sault wordt de weg pas weer geschikt om fijn te kunnen dalen. Bij Sault aangekomen neem ik het binnenweggetje dat tussen La Loge en Sault uitkomt, zodat ik niet weer omhoog door het stadje moet. Als ik mijn vrouw bel, neemt ze gelukkig wel op. Mijn benen zijn nog zo goed, dat ik 'gewoon' op het buitenblad met 50x19 en 50x21 terug het Plateau de Vaucluse op kan rijden. Een daarna is het hoofdzakelijk dalen, dalen en dalen (op een klein stukje klimmen na, in de D943 langs de gorge tegenover de D115). Daardoor ben ik ook sneller terug in Apt dan ik verwachtte en kijk ik met erg veel voldoening terug op een mooie tocht van 126 km en met een netto fietstijd van 5:48 uur.
60 x Ventoux
stephan68
22 sep 2011 20:02
Voor de eerste keer na de vakantie op de racefiets. Wel in de vakantie (bijna) iedere dag op de hometrainer gezeten en eerder deze week al een spinning les gedaan.
Met korte broek vertrokken, maar dat was toch iets te koud op het laatst. De zon ging verschuild achter de wolken wat het erg fris maakte. Toch lekker 50 kilometer gefietst.
Straks een route uitstippelen voor mijn rit naar Hoenderloo aanstaande zondag.
Route
Met korte broek vertrokken, maar dat was toch iets te koud op het laatst. De zon ging verschuild achter de wolken wat het erg fris maakte. Toch lekker 50 kilometer gefietst.
Straks een route uitstippelen voor mijn rit naar Hoenderloo aanstaande zondag.
Route
Vandaag een testritje met bagagedrager en tassen. Rondje Kootwijk met stukken van de Apeldoornse MTB route. 135km
Weer eens 'ouderwets' vroeg weg.
Een paar jaar terug maakte forumlid Rubenio en ik hier ook een foto;
Weer eens 'ouderwets' vroeg weg.
Een paar jaar terug maakte forumlid Rubenio en ik hier ook een foto;
Zeer drukke dag. Verplichtingen jegens partner. Ook leuk. Maar....fietsen?
Ook nog prachtig weer.
Staal uit de schuur gehaald en een ritje combineren met de sociale weekendverplichtingen. Bezoekjes afleggen dus. Zo snel mogelijk.
Sneller dan mijn schaduw....
Gelukt. Beloning verdiend...
Ook nog prachtig weer.
Staal uit de schuur gehaald en een ritje combineren met de sociale weekendverplichtingen. Bezoekjes afleggen dus. Zo snel mogelijk.
Sneller dan mijn schaduw....
Gelukt. Beloning verdiend...
-
daniel1975
- Forum-lid HC
- Berichten: 39523
- Lid geworden op: 11 nov 2004 14:14
daniel1975
24 sep 2011 17:14
Eindelijk ook weer eens de racer gepakt; dit weer was echt TE mooi om niet op de fiets te springen. Heerlijk gereden!
Less is bore
-
eelcoz
.
Laatst gewijzigd door eelcoz op 20 nov 2011 13:25, 1 keer totaal gewijzigd.
havana
24 sep 2011 17:52
Het voordeel van vrouwen die pro-borstvoeding zijn is dat jij kan blijven liggen 
Eind januari gaat Havana Jr. hopelijk ook op de wereld komen trouwens!
Eind januari gaat Havana Jr. hopelijk ook op de wereld komen trouwens!
bmwpower
24 sep 2011 18:19
Het was inderdaad te mooi weer vandaag zeg!! Ook even rondje gemaakt weer, was net zomer! Bootjes, wielrenners (opvallend veel vrouwendaniel1975 schreef:Eindelijk ook weer eens de racer gepakt; dit weer was echt TE mooi om niet op de fiets te springen. Heerlijk gereden!
).Alleen (weer) verdwaald in Zoetermeer. Wat een ellendige #$@# stad zeg..
Freude am Fahren
Giant TCR 1 '11
Giant TCR 1 '11
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Gefeliciteerd, heren!
Vandaag een toertocht gereden, de Sluitingstocht, vanuit Hardenberg. Hoe toepasselijk zo aan het begin van de herfst!
Om even voor negen uur Hardenberg uitgereden in de zon.
En al snel de grens bij Duitsland over voor wat hoogtemeters.
Wij waren niet de enigen die genoten van het mooie weer!
Vandaag een toertocht gereden, de Sluitingstocht, vanuit Hardenberg. Hoe toepasselijk zo aan het begin van de herfst!
Om even voor negen uur Hardenberg uitgereden in de zon.
En al snel de grens bij Duitsland over voor wat hoogtemeters.
Wij waren niet de enigen die genoten van het mooie weer!