papagroom schreef:Hallo daar,,,ook maar even overgewaaid van het paarden forum....
Ik realiseer me ten dege dat de gemiddelde Nederlander een paard ziet als een groot eng onvoorspelbaar beest,en dus niet weet wat te doen als hij er eentje tegenkomt.
Dat geld niet alleen voor fietsers,maar voor iedereen die niet met het paardenfirus is geinfecteerd.
Sorry, maar een paard
is een groot en onvoorspelbaar beest.
Elke ruiter moet dat ten volle beseffen. Je weet net zo goed als ik dat zelfs de beste ruiter niet 100% alles onder controle heeft... een daas, een knolletje in de weg, een stapje op zij is zo gemaakt. Niemand, ook Anky niet, heeft 100% controle.
Zou het niet wat zijn als er bij het behalen van een rijbewijs wat meer aandacht aan paarden werd gegeven,per slot van reening zijn dat ook weggebruikers,
Ik denk dat info avonden bij fiets verenigingen ook voor wat meer wederzijds begrip zouden kunnen zorgen....we zijn per slot van rekening allemaal buiten mensen,en de meeste bijna ongevallen komen eerder voort uit misverstand,en onbegrip ,dan uit onwil.
Fietsers hebben geen rijbewijs. Ruiters wel, maar vreemd genoeg is dat niet verplicht (vreemd is een understatement). Ik ben dol op paarden, we hebben er drie, maar dat neemt niet weg dat ik regelmatig met afgrijzen kijk naar mede paarden bezitters.
Als ruiter moet je weten dat je niet op een fietspad thuishoort. Dat het onvermijdelijk is, is ook weer duidelijk, maar je bent (ook als buitenmens) gewoon te gast op het fietspad. (En ja, poep veeg je weg). Sowieso, ruiters komen ook uit de stad, wielrenners kunnen ook buiten wonen. Een ruiter heeft geen extra rechten omdat hij toevallig zijn paard buiten de stad heeft staan.
Nogmaals, uiteindelijk raad ik elke wielrenner aan om tijdig te waarschuwen en contact te zoeken met de ruiter voordat je passeert, maar dit neemt niet weg dat bijzonder veel ruiters grote risico's nemen. Paardensport is echt niet voor niets zo gevaarlijk. Mensen overschatten hun capaciteiten, trainen hun paard niet (open een paraplu naast je paard, gebruik een toeter, wees slim en leer je paard dat die dingen gebeuren!), dragen geen bodybeschermer, geen helm, gaan naar buiten zonder ruiter rijbewijs, gaan draven/galloperen langs een fietspad, blijven naast elkaar rijden, etc.
Wat elke ruiter zich moet beseffen dat ze een potentieel gevaar zijn voor andere weggebruikers en dat ze moeten omgaan met een imperfecte controle. Een wielrenner is ook een potentieel gevaar, maar is toch een stuk lichter, kleiner en heeft uiteindelijk alles in eigen hand.
Maar goed, juist omdat paarden altijd onbetrouwbaar zijn is en blijft de veel gegeven tip de beste:
Kondig het tijdig aan, zoek verbaal contact met de ruiter en passeer op gematigde snelheid. In geval van twijfel of een duidelijk nerveus paard: wacht maar even, neem dat risico gewoon niet.
Toch passeren als het paard bang is, zoals aangegeven door Papagroom is iets waar ik geen fan van ben, juist omdat je geen idee hebt wat het nivea is van de ruiter en van het gedrag van het paard. Ik kan me best voorstellen dat Papagroom een goede beheersing heeft, maar voor hetzelfde geld is het een ruiter die even op het paard van een vriendin een rondje rijd (ja, ruiters nemen soms idiote risico's).