Ik vind dat er een tv-serie zou moeten komen van de rijwiel-avonturen van Nova en zijn gesprekken met de fietsenmaker. Ik zou aan de buis gekluisterd blijven
Ik heb wel wat dingen gelezen die me fascineren.
De bramen op kettingwielen. Die komen er niet zomaar op. Wat gebeurt er onderweg dat het metaal zo hard geraakt wordt dat die bramen ontstaan? Dat kan haast geen normaal gebruik zijn, zelfs niet bij de aantallen kilometers die worden geclaimd. Ergens stond ook dat de ketting nog wel eens geraakt werd onderweg. Dan ga je toch over een listig weggetje. En dat kan, maar dan maakt het niet uit wat voor fiets je hebt, slijten doet ie toch.
De vijf wielen voor twee fietsen die blijkbaar ook regelmatig worden gewisseld. Ik begrijp het nut daar niet van maar er zal ongetwijfeld een weldoordachte reden achter schuilen die aansluit op de voortdurende zoektocht naar het oplossen van problemen. Het interessante hieraan is dat Nova zelf aangeeft niet heel veel verstand van fietsonderhoud te hebben, wat geen schande is, maar wel van belang. Het enigszins scheef plaatsen van een achterwiel kan een ketting snel doen slijten, om maar iets te noemen. Ik heb het vermoeden dat er veel meer aan die fietsen wordt gesleuteld dan we nu weten. En als dat onoordeelkundig gebeurt, tja, dan is het misschien niet altijd de schuld van de fietsenmaker als dingen bij duizenden kilometers per jaar stuk gaan. Er is al meermalen op gewezen dat je een ketting beter niet met zeep moet reinigen, dit forum staat vol met topics over het onderhoud van fietskettingen. Maar om een of andere reden wordt dat advies in de wind geslagen. Heel bijzonder. Wijst op koppigheid van een orde van grootte die het niet makkelijker maakt om problemen te verhelpen.
Het nagenoeg ontbreken van slijtage aan andere onderdelen dan ketting, kettingwielen en spaken. Bij een zo bijzondere belasting van de fiets, waarbij er blijkbaar nogal wat kilo's aan het stuur worden gehangen en waar de fies over wegen gaat waar je bramen van op je kettingblad krijgt, had ik wel verwacht dat er ook meer werd geklaagd over de trapas, balhoofd, wiellagers (zeker de naaf van het voorwiel moet te lijden hebben van de zakken met appels aan het stuur), etc. Maar om een of andere reden lijkt dat niet of nauwelijks aan de orde te zijn. Ook ontbreekt de vraag 'welke band is het meest slijtvast' terwijl dat voor de TS heel relevant zou moeten zijn tijdens een speurtocht naar de meest onderhoudsvrije fiets.
Het fenomeen van de voet die het voorwiel raakt bij het maken van een bochtje. Hoe is het mogelijk dat dat bij het uitkiezen van een fiets niet aan het licht komt? Lijkt me geen geval van 'brol' maar gewoon niet wat minimale tests uitvoeren bij het bepalen van de keuze. Heel opmerkelijk gezien het verdere oog voor detail dat de heer Nova lijkt te hebben. We hebben verder ook geen enkele informatie over de fietsen zelf en de onderdelen ervan, alleen de KMC ketting is genoemd. Misschien zijn de fietsen met kuren ook gewoon bagger.
Maar het meest fascinerende vind ik dat Nova niet lijkt te genieten van het fietsen zelf. Dus waarom zou je dat blijven doen? Gezien het ruime budget voor de Santos vraag ik me werkelijk af waarom er niet gekozen is voor een fijne bromfiets of een scooter. Die hebben een schier onverslijtbare ketting (1 probleem opgelost) en kunnen ook meer gewicht aan (nog een probleem opgelost). Met een kistje zoals pizzakoeriers die gebruiken kun je behoorlijk wat appels vervoeren.
Enfin, de Santos zou een hele verbetering moeten zijn. De mensen die ik ken met die werkpaarden zijn bijna allemaal lyrisch over die dingen. Maar dan vooral over het rijgenot en volgens mij is dat geen belangrijk argument voor de TS. Onderhoudsvrij zijn ze echter niet en de bewegende delen slijten ook gewoon onder fysieke belasting, al gaat dat wel langzamer. Hopelijk verhelpt de Santos Nova's ongerief. Het kan niet goed zijn voor een mens om zoveel tijd te moeten besteden aan onderhoudsvragen en forumberichten.
Het wachten is nu op een uitgebreide, in haast archaische stijl geschreven repliek, (met een licht getergde ondertoon) waarin al mijn fascinaties als niet terzake doend terzijde zullen worden geschoven. Ik kan haast niet wachten, maar als ik pech heb wordt mijn post ondergebracht in de categorie 'saai' en compleet genegeerd. Daar zal ik dan maar mee moeten leven
