Vandaag, zondag, eerst maar eens mijn ritverslag over de tocht van gisteren maken. 't Is te hopen, dat met het mooie, rustige nazomer- en dus prima fietsweer in Nederland, er nog forumleden zijn die gelegenheid hebben om het lezen
.Vanuit Apt ben ik in noordelijke richting over de D22 de stad uit gereden en nog net binnen de bebouwde kom rechtsaf de D231 op gegaan. Je rijdt daar door het buitengebied van Apt, over licht vals plat tussen wat wijngaarden en boomgaarden. Vlak voordat deze weg op de D209 uitkomt, schakel ik naar het binnenblad, want het begint daar te stijgen en de D209 is het begin van de 12 km lange klim naar Viens. Het is een weg met 'knikjes', want na steilere stukken, volgt steeds een wat vlakker deel of soms zelfs een heel licht dalend stukje. Het wegdek is prima, dus is het ook een mooie weg om te dalen. Ik zie al snel Caseneuve, in tegenlicht, mooi op de rotsen liggen. Het is hier ook heerlijk rustig fietsen. Na het kruispunt met de afslagen naar Gignac en Caseneuve, volgt er een korte afdaling. Maar na een bruggetje over een piepkleine beek, slingert de weg zich weer vrolijk tegen het plateau op. In de buurt van Viens, dat op zo'n goede 600 m hoogte ligt, is het nagenoeg vlak. Ter hoogte van de klokkentoren in Viens klim ik al weer langs de Mairie het dorpje uit.
Viens, de klokkentoren met poortje:
Ik fiets nu op de D33 en normaliter heb je, als je Viens verlaat, een schitterend uitzicht over de Haute Provence. Maar het is vandaag zo heiig, dat het allemaal wat minder spectaculair aandoet en het is ook absoluut geen weer voor fraaie landschapsfoto's. De D33 stijgt eerst nog wat verder naar zo'n 645 m. Daarna, na een stukje dalen, kom ik weer op de D22 uit (604 m). Op deze weg klim ik weer naar 640 m en rijd daar vanuit de Vaucluse de Alpes de Haute-Provence binnen.
...van de Vaucluse naar de Alpes de Haute-Provence:
De D22 heet nu D51 en ik daal een heel stuk richting Simiane-la Rotonde. Als ik uit het eikenbos kom, zie ik het dorpje al schitterend in de ochtendzon liggen. 't Is altijd een fraai gezicht, zoals het daar ligt en daarom schiet ik er maar weer een paar plaatjes van.
Simiane-la Rotonde in de ochtendzon:
Bij Simiane neem ik de D18, die zich in een paar leuke slingers langs het dorpje omhoog werkt. Eerst kom je bij Le Vieux Village en helemaal bovenin bij La Rotonde. Dat is het middeleeuwse kasteeltje, of wat er nog van over is. Het daarbij behorende ronde, kegelvormige bouwsel is goed te herkennen. Maar vanwege het tegenlicht en de er omheen geparkeerde auto's, geen motief voor een mooie foto. De rest van de route richting St. Christol, voert mij over brede en geaccidenteerde wegen en een kleine 4 km voor St. Christol rijd ik het departement Vaucluse weer binnen.
Terug in de Vaucluse:
Na St. Christol rijd ik op de D30 over het Plateau d'Albion richting Sault. Net buiten St. Christol passeer ik het enorme complex van het genie-bataljon van het Légion Étrangère (vreemdelingenlegioen) en de er naast gelegen militaire lokatie met zo'n 15-tal enorme schotelantennes en nog wat ander 'antennespul'. Fotograferen is hier uit den boze. Trouwens, de foto in een van mijn vorige verslagen waarop op afstand een stukje van het kazernecomplex te zien was, werd verwijderd (was een TinyPic 'upload'). Ik heb de foto er met ImageShack opnieuw bij geplaatst en de tekst wat aangepast, zodat er aan de hand van de tekst niet 'gescreend' kan worden. Maar eens kijken of de foto nu wel blijft staan. Er was trouwens helemaal niets bijzonders op die foto te zien.
Na het militaire terrein begint de afdaling richting Sault, waar ik op La Promenade (dat is de bekende belvédère daar) even kort gepauzeerd heb, om van het landschap te genieten en wat te eten en te drinken.
De hemel was inmiddels aardig betrokken geraakt en van het mooie weer van 's morgens was niet veel meer over. Na mijn pauze ben ik net buiten Sault begonnen aan de 15 km naar de Col de Lagarde d'Apt over de D245. Het eerste deel van de klim, als je nog over een 'gewone' weg rijdt, is goed te doen. Maar als de weg ter hoogte van de déchetterie (afvalverzamelpunt) weer overgaat in zo'n hele brede weg, komen er heel gemeen steile stukken. Bovendien heb ik ook nog de wind 'op kop' en omdat de lucht nu geheel betrokken is, is het onaangenaam fris op deze hoogtes. Ik ben dan ook blij als op het punt ben aangekomen waar de D245 op de D34 uikomt en ik op een hoogte van zo'n 1000 m fiets. Het zwaarste deel van de klim heb ik nu achter mij. Nog 6 km en ik ben op de col (1110 m). Op de col gaat de brede weg weer over in een normale weg. Gelukkig is het wegdek van de D34 verder in goede staat, alleen wel wat hobbelig. Maar ik kan er goed dalen en halverwege de afdaling prikt de zon toch weer even door de bewolking. Ik begin het ook al weer wat warmer te krijgen.
Aan het einde van de afdaling, rijd ik vanwege het slechte wegdek van de D22, niet rechtstreeks naar Apt terug. Ik kies voor een leuke omweg over prima binnenwegen langs dorpjes als Les Petits Cléments en Villars, om halverwege St. Saturnin-les Apt en Apt op de D943 uit tekomen. In Apt nog een stukje véloroute en dan zit mijn tocht van 90 km er op.
