Pinarello
Ik heb geen problemen met het feit dat iemand mijn fiets niet mooi vindt. Maar dat ik neergezet wordt als iemand met teveel geld en geen smaak vind ik kort door de bocht en getuigen van geen respect voor mensen. En zoals gezegd is het zo makkelijk om iemands fiets de grond in te boren. Dat geldt in principe voor iedereen want idd smaken verschillen. En dit forum is vlg mij bedoeld voor Pinarello liefhebbers, positieve kritieken, nieuws op Pinarello gebied, ervaringen uitwisselen etc. etc. Negatieve kritieken zijn er al genoeg (in de wereld).
Opera,
duidelijk verhaal. Niemand vind het leuk een negatieve reactie te krijgen op iets wat ze lief is, of het een auto of fiets is. Feit is dat je op een forum meningen deelt, en die hoeven niet altijd positief te zijn. En dat jij blij met je fiets bent is logisch, maar zodra je op een forum meeleest en reageert zou iemand jouw fiets wel helemaal niet zo mooi vinden... Aldus geschiede. En als we allemaal dezelfde smaak hadden zou het maar saai worden, je fietst op een bijzondere en extreme fiets. En die gaat dus extreme reacties oproepen, zowel negatief als positief.
Het ging trouwens niet om een Lamborghini, maar om een Aquamarijn kleurige Lamborghini. Ik kwam afgelopen jaar een fantastische Murcielago tegen. Helaas in de verkeerde kleur; aquamarijn waarbij de eigenaar had besloten deze trend ook in het interieur door te zetten en te combineren met veel overbodig carbon. Mijn conclusie; veel geld, weinig smaak.
duidelijk verhaal. Niemand vind het leuk een negatieve reactie te krijgen op iets wat ze lief is, of het een auto of fiets is. Feit is dat je op een forum meningen deelt, en die hoeven niet altijd positief te zijn. En dat jij blij met je fiets bent is logisch, maar zodra je op een forum meeleest en reageert zou iemand jouw fiets wel helemaal niet zo mooi vinden... Aldus geschiede. En als we allemaal dezelfde smaak hadden zou het maar saai worden, je fietst op een bijzondere en extreme fiets. En die gaat dus extreme reacties oproepen, zowel negatief als positief.
Het ging trouwens niet om een Lamborghini, maar om een Aquamarijn kleurige Lamborghini. Ik kwam afgelopen jaar een fantastische Murcielago tegen. Helaas in de verkeerde kleur; aquamarijn waarbij de eigenaar had besloten deze trend ook in het interieur door te zetten en te combineren met veel overbodig carbon. Mijn conclusie; veel geld, weinig smaak.
-
sharkman113
- Forum-lid HC
- Berichten: 5374
- Lid geworden op: 18 okt 2007 22:15
Tja, dat idioot neem ik niet persoonlijk en je zit een forum dus als je 8000?? + Euro aan een fiets te besteden heb en je neemt een gepimpte Valverde replica moet je ook tegen kritiek kunnen.
Je moet het maar zo zien, een Prince heeft imho geen extreme lakkleuren nodig om op te vallen (ook in het zwart valt deze al zodanig op dat je wel heel hard moet kunnen fietsen om er de bijbehorende prestaties bij te kunnen leveren (en Prince is gemaakt om zoveel mogelijk boven de 32 km/h te rijden (lees wedstrijdniveau, bij rustig rijden vindt ik hem persoonlijk veel te nerveus en zijn er gewoon betere keuzes).
Mijn commentaar ging meer in de richting van de kleurstelling (persoonlijk heb ik niets met andermans handtekeningen op mijn fiets zeker niet in combinatie met Most zijnde een Stickermerk dat andermans produkten met een kwalitatief en optisch zeer matige aanvulling, behoorlijk veell duurder maakt).
kortom als jij minimaal een derde van de waarde van je fiets in "optisch geweld" wil steken (i.c.m. extreme kleuren) dan is dat helemaal prima. Feit is wel dat je extreme reakties kun je verwachten. Was op de Bikemotion en in Friedrichshafen overigens ook zo, een beperkt aantal kijkers vondt de fiets schitterend, der rest liep snel door naar de Mat zwarte versie (die het overgrote deel wel fraai vond)
Wat ik mooi vindt aan de fiets is de lakkwaliteit van de (voorzijde) van de campa remmen. Dit was goed gedaan.
Oh ja, ik heb inderdaad een zwarte fiets (maar ook een rode, en een witte en een titaniumkleurige).
En wat lamborghini betreft. Koop een rode of gele met zwart leer en je hebt een geheid een klassieker. Koop een gele met rood leer en je inruilprijs kelderd geheid met 50.000 Euro. En wat betreft de murcielago: maak wat extra plastic onderdelen spuit hem titanium/zwart plakt er het typeplaatje Reventon op en je kunt zo 400.000 Euro extra vragen.....
Je moet het maar zo zien, een Prince heeft imho geen extreme lakkleuren nodig om op te vallen (ook in het zwart valt deze al zodanig op dat je wel heel hard moet kunnen fietsen om er de bijbehorende prestaties bij te kunnen leveren (en Prince is gemaakt om zoveel mogelijk boven de 32 km/h te rijden (lees wedstrijdniveau, bij rustig rijden vindt ik hem persoonlijk veel te nerveus en zijn er gewoon betere keuzes).
Mijn commentaar ging meer in de richting van de kleurstelling (persoonlijk heb ik niets met andermans handtekeningen op mijn fiets zeker niet in combinatie met Most zijnde een Stickermerk dat andermans produkten met een kwalitatief en optisch zeer matige aanvulling, behoorlijk veell duurder maakt).
kortom als jij minimaal een derde van de waarde van je fiets in "optisch geweld" wil steken (i.c.m. extreme kleuren) dan is dat helemaal prima. Feit is wel dat je extreme reakties kun je verwachten. Was op de Bikemotion en in Friedrichshafen overigens ook zo, een beperkt aantal kijkers vondt de fiets schitterend, der rest liep snel door naar de Mat zwarte versie (die het overgrote deel wel fraai vond)
Wat ik mooi vindt aan de fiets is de lakkwaliteit van de (voorzijde) van de campa remmen. Dit was goed gedaan.
Oh ja, ik heb inderdaad een zwarte fiets (maar ook een rode, en een witte en een titaniumkleurige).
En wat lamborghini betreft. Koop een rode of gele met zwart leer en je hebt een geheid een klassieker. Koop een gele met rood leer en je inruilprijs kelderd geheid met 50.000 Euro. En wat betreft de murcielago: maak wat extra plastic onderdelen spuit hem titanium/zwart plakt er het typeplaatje Reventon op en je kunt zo 400.000 Euro extra vragen.....
-
colnagofreak
- Forum-lid HC
- Berichten: 5616
- Lid geworden op: 26 sep 2004 21:41
Sharkman 1 schreef:Prince is gemaakt om zoveel mogelijk boven de 32 km/h te rijden (lees wedstrijdniveau, bij rustig rijden vindt ik hem persoonlijk veel te nerveus en zijn er gewoon betere keuzes)
Ben toch benieuwd waar je deze wijsheid vandaan heb?
Heb je hier zelf ervaring mee door er mee te rijden?
Heb nu bijna een jaar een Prince en de fiets is alles behalve nerveus ook niet bij lage snelheden, wat wel waar is dat de goede rijeigenschappen bij hoge snelheden (afdalingen) nog beter naar voren komen!
Soms is het beter het verleden te laten voor wat het was!
-
sharkman113
- Forum-lid HC
- Berichten: 5374
- Lid geworden op: 18 okt 2007 22:15
Ligt uiteraard voor een belangrijk deel aan de gebruikte onderdelen.
Heb er net eentje teruggegeven aan de eigenaar (heeft twee maanden hier gestaan met ontelbare kraaktjes/problemen) heb er ettelijke keren op gefietst en dus aardig kunnen vergelijken (o.a. met een C50 en een Addict). Dit waren uiteraard grote frames (klassiek ca. 61) maar wat mij opviel was dat de C50 al bij lage snelheden goed rechtuit wilde en zich vloeiend liet sturen terwijl de Addict en de Prince dit gevoel pas gaven bij veel meer snelheid (daaronder waren meer correcties nodig). Ging het harder dan begon de C50 wat te wringen en had meer correcties nodig.
Alles is natuurlijk relatief maar feit is wel dat dit fietsen zijn die voor competitie zijn gemaakt dus is een dergelijke eigenschap eerder een prë dan een punt van kritiek.
Heb begin dit jaar overigens een goedkopere pinarello afgemonteerd en afgezien van het feit dat dit frame duidelijk slapper aanvoelde was het leek het gedrag veel meer op dat van de C50 vandaar ook mijn opmerking.
Tenslotte als de Valverde fiets deze week bij Plieger stond is het inderdaad de eerste (anders zijn er inmiddels al twee verkocht)
Heb er net eentje teruggegeven aan de eigenaar (heeft twee maanden hier gestaan met ontelbare kraaktjes/problemen) heb er ettelijke keren op gefietst en dus aardig kunnen vergelijken (o.a. met een C50 en een Addict). Dit waren uiteraard grote frames (klassiek ca. 61) maar wat mij opviel was dat de C50 al bij lage snelheden goed rechtuit wilde en zich vloeiend liet sturen terwijl de Addict en de Prince dit gevoel pas gaven bij veel meer snelheid (daaronder waren meer correcties nodig). Ging het harder dan begon de C50 wat te wringen en had meer correcties nodig.
Alles is natuurlijk relatief maar feit is wel dat dit fietsen zijn die voor competitie zijn gemaakt dus is een dergelijke eigenschap eerder een prë dan een punt van kritiek.
Heb begin dit jaar overigens een goedkopere pinarello afgemonteerd en afgezien van het feit dat dit frame duidelijk slapper aanvoelde was het leek het gedrag veel meer op dat van de C50 vandaar ook mijn opmerking.
Tenslotte als de Valverde fiets deze week bij Plieger stond is het inderdaad de eerste (anders zijn er inmiddels al twee verkocht)
-
colnagofreak
- Forum-lid HC
- Berichten: 5616
- Lid geworden op: 26 sep 2004 21:41
C50 voelt inderdaad wat luier en slapper aan dan de Prince, maar de Prince is zeker niet nerveus! Ik zou het eerder wat levendiger willen noemen je hebt meer contact met de fiets.
En bij hoge snelheden (afdalingen) laat de Prince zich makkelijker sturen dan de C50 dat klopt!
En bij hoge snelheden (afdalingen) laat de Prince zich makkelijker sturen dan de C50 dat klopt!
Soms is het beter het verleden te laten voor wat het was!
-
colnagofreak
- Forum-lid HC
- Berichten: 5616
- Lid geworden op: 26 sep 2004 21:41
joren schreef:opera01 schreef:Nou Sharkman 1, die idioot die de Valverde fiets heeft ben ik.
daar willen wij dan toch wel eens een foto van zien .
Het is exact deze uitvoering!
Heeft op diverse beursen gestaan o.a. BikeMotion.
[img=http://www.pinarello.com/images/prince_431_big.jpg]
Soms is het beter het verleden te laten voor wat het was!
Vaak lees je op dit forum over de absurde prijzen die Pinarello hanteert in verhouding tot andere fietsmerken die vlg laboratoriumtesten minimaal hetzelfde zouden presteren. Maar bij dergelijke fietsen koop je ook een deel van de historie van dat merk. Dat geldt o.a. ook bij sportautomerken en al zeker Ferrari.
Een prachtig citaat uit het boek van Peter Winnen's "van Santander tot Santander": "Ik had mijn ogen al nooit van die Italiaanse kaders af kunnen houden als ik langdurig ronddoolde door wielerzaken. Streng gerangschikt naar framehoogte hingen ze glimmend in neonlicht. Ik besloop ze, bespiedde ze, bewonderde ze en betastte tenslotte het nog ongeschonden lakwerk totdat ik in de realiteit werd teruggeworpen wanneer ik het bruine kartonnen kaartje aan het elastiekje omsloeg waarop met een dikke zwarte marker de prijs was genoteerd. Aan de toonbank rekende ik dan maar snel een paar remblokjes af, of koershandschoentjes. De Nederlandse kaders kon ik me nog juist permitteren. Even goede kwaliteit hoor, maar minder elegant van bouw, minder sprankelend van kleur en plomper van belettering".
Dit verhaal speelt zich af eind jaren 70 maar geldt in principe nog steeds waar alleen de markt van Nederlandse kaders is verdrongen door merken uit andere landen.
De Italianen waren zeker in de jaren 70 en 80 de marktleiders op gebied van innovatie en esthetica. Wie herinnert zich niet prachtige fietsen als Rossin, Masi en het oude Bianchi (nu allemaal compleet verdwenen want Bianchi is vlg mij nu zweeds) en merken als Colnago (Oval cx, Mexico etc), Pinarello, De Rosa, Bottechia, Olmo, Casati, Viner.
Ik herriner mij nog de eerste Pinarello's die in Nederland kwamen. In 1981 had Battagalin zojuist de Ronde van Spanje en Ronde van Italië gewonnen - waar toen maar 1 week tussen zat - rijdend op een Pinarello. En ja hoor bij Wim van Rooin in Tiel stond ineens zo'n frame welke ik toen in een speciale Giro uitgave van Wielerrevue (waarom kunnen ze dat tegenwoordig niet meer op deze wijze?) al had bewonderd. Rood zo fel als geen ander, glimmend dat zelfs de sterkste zonnebril dit niet aankon, chrome op de juiste plaatsen en prachtige lugs. En toen het prijskaartje!!! Het citaat van Peter Winnen voel ik nu nog (ik was 16 jaar oud toen). Ik fietste met mijn Gazelle snel naar huis maar met een stellige overtuiging dat ik mij ooit zo'n Pinarello zou kunnen veroorloven. Hier onstaat begeerte. Stunning mooie fiets maar met een voor mij toendertijd onbereikbare prijs.
Feitelijk is er dus niets verandert. Er zijn veel andere merken die dezelfde kwaliteit bieden. Maar op gebied van design en kleurstelling lopen de Italianen gewoon ver vooruit (niet naar ieders smaak natuurlijk maar het gaat hier om Pinarelloliefhebbers) en daar hoort ook een beetje het onbereikbare bij. Als een Pinarello goedkoper zou zijn zal die zich waarschijnlijk uit de markt prijzen want dat is de marktpositie van dit merk.
Jammer alleen dat door de hoge ontwikkelingskosten van carbon een aantal gerenomeerde Italiaanse merken nagenoeg weg zijn (of dan iig in Nederland). Ik zou wel wat meer merken als Tommasini, Casati, Somec, Olmo, Viner, Carrera etc. op de Nederlandse weg willen zien.
Als ik op de bikemotion loopt springt er maar één merk uit en dat is Pinarello. Alleen al vanwege de kleuren. Dan even niets en dan staat daar met stip De Rosa. Vervolgens Colnago (gelukkig weer een met beetje minder drukke frames) waar ik zelfs de Ferrari fiets prachtig vind (alleen jammer van die raceauto op de bovenbuis). Jammer dat de retro Saronni fiets niet op bikemotion stond. Ook de Scapin (prachtig en nog redelijk betaalbaar ook) en de Cinelli zijn eyecatchers.
In de mode (en al zeker in de parfumwereld) is het gewoon om een chic imago op te bouwen door reclame (begeerte opwekken) en een hoge prijsstelling. Hele volksstammen (inclusief mijzelf) die hier in meegaan. Bij Pinarello krijg je alles. Een schitterende fiets, topmateriaal (laboratoriumtesten zijn geen praktijktesten zoals ook vaak in de Formule 1 blijkt, vb Honda en praktijktesten zijn vaak subjectief en afhankelijk van de berijder) en een begeerte die als je hem eenmaal bezit vervuld is. Daar is volgens mij niks mis mee.
Een prachtig citaat uit het boek van Peter Winnen's "van Santander tot Santander": "Ik had mijn ogen al nooit van die Italiaanse kaders af kunnen houden als ik langdurig ronddoolde door wielerzaken. Streng gerangschikt naar framehoogte hingen ze glimmend in neonlicht. Ik besloop ze, bespiedde ze, bewonderde ze en betastte tenslotte het nog ongeschonden lakwerk totdat ik in de realiteit werd teruggeworpen wanneer ik het bruine kartonnen kaartje aan het elastiekje omsloeg waarop met een dikke zwarte marker de prijs was genoteerd. Aan de toonbank rekende ik dan maar snel een paar remblokjes af, of koershandschoentjes. De Nederlandse kaders kon ik me nog juist permitteren. Even goede kwaliteit hoor, maar minder elegant van bouw, minder sprankelend van kleur en plomper van belettering".
Dit verhaal speelt zich af eind jaren 70 maar geldt in principe nog steeds waar alleen de markt van Nederlandse kaders is verdrongen door merken uit andere landen.
De Italianen waren zeker in de jaren 70 en 80 de marktleiders op gebied van innovatie en esthetica. Wie herinnert zich niet prachtige fietsen als Rossin, Masi en het oude Bianchi (nu allemaal compleet verdwenen want Bianchi is vlg mij nu zweeds) en merken als Colnago (Oval cx, Mexico etc), Pinarello, De Rosa, Bottechia, Olmo, Casati, Viner.
Ik herriner mij nog de eerste Pinarello's die in Nederland kwamen. In 1981 had Battagalin zojuist de Ronde van Spanje en Ronde van Italië gewonnen - waar toen maar 1 week tussen zat - rijdend op een Pinarello. En ja hoor bij Wim van Rooin in Tiel stond ineens zo'n frame welke ik toen in een speciale Giro uitgave van Wielerrevue (waarom kunnen ze dat tegenwoordig niet meer op deze wijze?) al had bewonderd. Rood zo fel als geen ander, glimmend dat zelfs de sterkste zonnebril dit niet aankon, chrome op de juiste plaatsen en prachtige lugs. En toen het prijskaartje!!! Het citaat van Peter Winnen voel ik nu nog (ik was 16 jaar oud toen). Ik fietste met mijn Gazelle snel naar huis maar met een stellige overtuiging dat ik mij ooit zo'n Pinarello zou kunnen veroorloven. Hier onstaat begeerte. Stunning mooie fiets maar met een voor mij toendertijd onbereikbare prijs.
Feitelijk is er dus niets verandert. Er zijn veel andere merken die dezelfde kwaliteit bieden. Maar op gebied van design en kleurstelling lopen de Italianen gewoon ver vooruit (niet naar ieders smaak natuurlijk maar het gaat hier om Pinarelloliefhebbers) en daar hoort ook een beetje het onbereikbare bij. Als een Pinarello goedkoper zou zijn zal die zich waarschijnlijk uit de markt prijzen want dat is de marktpositie van dit merk.
Jammer alleen dat door de hoge ontwikkelingskosten van carbon een aantal gerenomeerde Italiaanse merken nagenoeg weg zijn (of dan iig in Nederland). Ik zou wel wat meer merken als Tommasini, Casati, Somec, Olmo, Viner, Carrera etc. op de Nederlandse weg willen zien.
Als ik op de bikemotion loopt springt er maar één merk uit en dat is Pinarello. Alleen al vanwege de kleuren. Dan even niets en dan staat daar met stip De Rosa. Vervolgens Colnago (gelukkig weer een met beetje minder drukke frames) waar ik zelfs de Ferrari fiets prachtig vind (alleen jammer van die raceauto op de bovenbuis). Jammer dat de retro Saronni fiets niet op bikemotion stond. Ook de Scapin (prachtig en nog redelijk betaalbaar ook) en de Cinelli zijn eyecatchers.
In de mode (en al zeker in de parfumwereld) is het gewoon om een chic imago op te bouwen door reclame (begeerte opwekken) en een hoge prijsstelling. Hele volksstammen (inclusief mijzelf) die hier in meegaan. Bij Pinarello krijg je alles. Een schitterende fiets, topmateriaal (laboratoriumtesten zijn geen praktijktesten zoals ook vaak in de Formule 1 blijkt, vb Honda en praktijktesten zijn vaak subjectief en afhankelijk van de berijder) en een begeerte die als je hem eenmaal bezit vervuld is. Daar is volgens mij niks mis mee.
-
sharkman113
- Forum-lid HC
- Berichten: 5374
- Lid geworden op: 18 okt 2007 22:15
Wat betreft dat rijgedrag. Als je lage wielen steeks (bijv Neutron o.i.d.) wordt het rijgedrag aardig gecompenseerd. De fietsen die ik had waren stuk voor stuk uitgerust met hoge carbon tubewielen en helemaal met lightweights (stijf en uit één stuk) wordt elke eigenschap positief of negatief uitvergroot.
Persoonlijk vond ik de Prince veel lekkerder rijden met lage velgen maar je ziet ze altijd met hoge velgen.
En wat betreft dat plaatje: dat is hem enkel zat er in de fiets die ik zag volgens mij het "most" crankstel en overgestickerde "most" lightweights ( Gen 3 met extreem groot rood vlak en Lightweight er levensgroot in witte letters op)
Persoonlijk vond ik de Prince veel lekkerder rijden met lage velgen maar je ziet ze altijd met hoge velgen.
En wat betreft dat plaatje: dat is hem enkel zat er in de fiets die ik zag volgens mij het "most" crankstel en overgestickerde "most" lightweights ( Gen 3 met extreem groot rood vlak en Lightweight er levensgroot in witte letters op)
-
colnagofreak
- Forum-lid HC
- Berichten: 5616
- Lid geworden op: 26 sep 2004 21:41
Sharkman 1 schreef:Wat betreft dat rijgedrag. Als je lage wielen steeks (bijv Neutron o.i.d.) wordt het rijgedrag aardig gecompenseerd. De fietsen die ik had waren stuk voor stuk uitgerust met hoge carbon tubewielen en helemaal met lightweights (stijf en uit één stuk) wordt elke eigenschap positief of negatief uitvergroot.
En wat betreft dat plaatje: dat is hem enkel zat er in de fiets die ik zag overgestickerde "most" lightweights ( Gen 3 met extreem groot rood vlak en Lightweight er levensgroot in witte letters op)
Op de open dagen bij CardSport stond de fiets in deze configuratie!
De lightweights waren toen in de Blanco gestoken.
Soms is het beter het verleden te laten voor wat het was!