MarkVeenstra schreef: ↑07 sep 2023 17:19
Er gaan 180renners van start, er wint er eentje..,. Zo zijn er altijd heel veel meer verliezers dan winnaars - altijd.
Dat iemand dan neergesabeld wordt door de eigen fans omdat hij slechts 3 tour etappes wint .., man man man.
En het zijn wel fans, want dezelfde personen zoeken de oorzaak het liefst bij de ploegkeuzes waar hij in dienst rijdt. En waar ze als ploeg bij de top 3, zoniet de best, presterende ploegen horen. In grote rondes én met dagzeges.
Kijk.., je hebt vd Poel, Pogi, Evenepoel, Jonas, Roglic, v Aert.., die domineren de laatste 3 jaar de grote rondes, de kleine rondes én de grote klassiekers. Die kunnen niet allemaal het merendeel van hun doelen behalen natuurlijk hea. Omdat ze op veel wedstrijden dezelfde doelen hebben staan.
Akkoord, v Aert had graag een betere uitslag gehad in RVV en PR, de laatste 2 seizoenen. Maar t is niet alsof hij daar als een pannenkoek figureerde toch? Idem voor de WK's. Ik zou als fan just wat meer trots zijn op datgene wat hij presteert. Maar misschien ben ik daar iets te Hollands, nuchter, voor
Je tekst is wat retorisch opgesteld maar bevat toch een paar zaken die je voor logisch wil laten doorgaan en die wat commentaar vragen.
Verder fiets (!) je om wat feiten heen en laat uitschijnen dat een eenvoudige benadering sowieso juist is. Met alle respect voor Ockham, maar ik denk toch dat er heel wat meer over te zeggen valt.
Je eerste zin is al misleidend, het gaat niet over die 180 renners, het gaat over een handjevol kandidaten en enkele outsiders die afhankelijk van bepaalde omstandigheden meer kansen hebben in bepaalde wedstrijden.
Je noemt daar een aantal grote renners op die terecht een groot deel van de koersen bepalen en vaak ook winnen.
De renners die je noemt beschikken allen over exceptionele intrinsieke capaciteiten.
Daar kan het dus niet aan liggen.
Waarom ga je dan niet eens wat vergelijkingen maken over de verschillen in plaats van te suggereren dat het met onderlinge strijd te maken heeft.
Toevallig dat de resultaten dan samenvallen met zij die hun eigen keuzes maken (en niet omgekeerd).
Wie van dat selecte groepje is volledig kopman? En wie excelleert vooral als knecht? Ook toevallig dat de resultaten in hun voordeel uitvallen?
Wie denkt dat langdurig knechten bijvoorbeeld goed is voor de explosiviteit? Daar zijn best wel wat mensen uit het wielerwereldje die daar expliciet over zijn.
Waarom zegt Plugge nu dat als Wout in het voorjaar faalde dat ook het falen van Jumbo was, hij voegde eraan toe dat er dingen herbekeken moeten worden.
Ik ben absoluut geen VanAert fan.
Zijn karakter is zowat het omgekeerde van wat ik in mensen bewonder.
Anderzijds heb ik een enorm ontzag voor zijn fysieke mogelijkheden. Voor mij is hij de renner (in Belgie) met de meeste capaciteiten sinds DeVlaeminck, meer dan Boonen, meer dan Gilbert.
Als hij zich terdege voorbereid kan hij duelleren met Remco en Ganna in het tijdrijden, kan hij zich meten met de snelste sprinters van de wereld en kan hij zelfs van VdP winnen in de voorjaarsklassiekers.
Ik zeg wel terdege voorbereiden.
Nu zie ik iemand die maar één keer per jaar zich terdege voorbereid en dat is om te knechten in de Tour voor een ander, en als hij dan zo goed is dat zijn kopman hem niet kan volgen, dan krijgt hij op zijn kop. En daar legt hij zich bij neer.
Ik denk dat dat het grootste verschil is tussen hem en die andere toppers uit je lijstje, dat zijn winnaars die zich nooit op zo'n manier zouden laten behandelen. Ook niet voor veel geld.
