La Marmotte 2007
-
mariononthebike
- Forum-lid
- Berichten: 1
- Lid geworden op: 24 jan 2007 13:26
Hoi, op welke site worden de startnummers dan bekend gemaakt?
herera
24 jan 2007 14:13
Quoten: Origineel geplaatst door havana op 24 Januari 2007
@ Herera: waarom hadden je maatjes het niet gehaald? Dat intrigeert me namelijk. Niet genoeg / goed getraind? Of andere redenen?
Samenloop van omstandigheden
Getraind hadden we hiervoor ruimschoots voldoende, ikzelf was ruim 4 kg afgevallen (woog 83, enkele van ons wogen zelfs over de 90 kg) en hadden van te voren ook al minimaal 3500km in de benen waarvan 3 lange toertochten in Limburg en Belgie van 150 km en meer. Probleem was wel dat veel van ons geen klimgeiten bij uitstek waren en ook te maken kregen met een wachttijd van ruim 2 uur op de eerste col, ‘du Glandon’ door een ongeval. Ikzelf heb daar 15min stilgestaan toen ik daar boven aankwam omdat het ongeval net was gebeurd . Mijn 6 ploeggenoten hebben toen besloten zoveel mogelijk gezamenlijk verder te rijden waarvan er enkele later ook nog lek reden en de verloren tijd dan al gauw opliep naar zo’n 3 uur. Boven op de Galibier kregen ze te horen dat de tijdslimiet van 18.00uur om nog de Alp d Huez te mogen beklimmen door dit voorval was verlengd met een half uur tot 18.30u. Omgerekend konden zit dit nog ruimschoots halen daar alleen nog maar een lange afdaling restte naar de voet van de Alp d’Huez. In deze afdeling ging er nog een onderuit, en hij zei dat de rest er maar voor moest gaan. Maar ze hadden afgesproken gezamenlijk door te gaan en zo geschiedde, en dus weer 20 min verloren. Om 18.20u (nog op tijd dus)bij de voet van de Alp ‘d Huez aangekomen kregen ze te horen dat ze alsnog niet meer naar boven mochten rijden en de tijdsregistratie chip direct moesten inleveren, verder rijden was dan geheel voor eigen risico. Emotioneel en terneer geslagen hebben ze het toen ook de strijd moeten opgeven en zijn bij Bourg Oissans omgedraaid naar ons verblijf. Achteraf hebben enkelen van ons er dan ook flink de pee er in gehad dat ze niet op eigen houtje verder zijn doorgereden.. Onze schrale oogst na al die maanden voorbereiding was; 2 x goud 2 x zilver en 6 x lood4 van ons gaan dit jaar op herhaling waarvan 3 in de herkansing, maar nu ieder voor zich tijdens de tocht! Iets wat ik iedereen kan aanraden, en zeker als je met een grote groep van plan bent dergelijke zware tochten te ondernemen met tijdslimieten
@ Herera: waarom hadden je maatjes het niet gehaald? Dat intrigeert me namelijk. Niet genoeg / goed getraind? Of andere redenen?
Samenloop van omstandigheden
Getraind hadden we hiervoor ruimschoots voldoende, ikzelf was ruim 4 kg afgevallen (woog 83, enkele van ons wogen zelfs over de 90 kg) en hadden van te voren ook al minimaal 3500km in de benen waarvan 3 lange toertochten in Limburg en Belgie van 150 km en meer. Probleem was wel dat veel van ons geen klimgeiten bij uitstek waren en ook te maken kregen met een wachttijd van ruim 2 uur op de eerste col, ‘du Glandon’ door een ongeval. Ikzelf heb daar 15min stilgestaan toen ik daar boven aankwam omdat het ongeval net was gebeurd . Mijn 6 ploeggenoten hebben toen besloten zoveel mogelijk gezamenlijk verder te rijden waarvan er enkele later ook nog lek reden en de verloren tijd dan al gauw opliep naar zo’n 3 uur. Boven op de Galibier kregen ze te horen dat de tijdslimiet van 18.00uur om nog de Alp d Huez te mogen beklimmen door dit voorval was verlengd met een half uur tot 18.30u. Omgerekend konden zit dit nog ruimschoots halen daar alleen nog maar een lange afdaling restte naar de voet van de Alp d’Huez. In deze afdeling ging er nog een onderuit, en hij zei dat de rest er maar voor moest gaan. Maar ze hadden afgesproken gezamenlijk door te gaan en zo geschiedde, en dus weer 20 min verloren. Om 18.20u (nog op tijd dus)bij de voet van de Alp ‘d Huez aangekomen kregen ze te horen dat ze alsnog niet meer naar boven mochten rijden en de tijdsregistratie chip direct moesten inleveren, verder rijden was dan geheel voor eigen risico. Emotioneel en terneer geslagen hebben ze het toen ook de strijd moeten opgeven en zijn bij Bourg Oissans omgedraaid naar ons verblijf. Achteraf hebben enkelen van ons er dan ook flink de pee er in gehad dat ze niet op eigen houtje verder zijn doorgereden.. Onze schrale oogst na al die maanden voorbereiding was; 2 x goud 2 x zilver en 6 x lood4 van ons gaan dit jaar op herhaling waarvan 3 in de herkansing, maar nu ieder voor zich tijdens de tocht! Iets wat ik iedereen kan aanraden, en zeker als je met een grote groep van plan bent dergelijke zware tochten te ondernemen met tijdslimieten
"Waar een wil is is een weg, waar een weg is wil ik fietsen."
havana
24 jan 2007 21:04
Jammer zeg!
Gelukkig zat ik afgelopen jaar ook net na het ongeluk op de Glandon, dus slechts 10 minuten gewacht.
Bij ons op de camping waren trouwens twee Tukkers die nauwelijks hadden getraind en om 20:00 bij de Alpe aankwamen. Beiden hebben ze 'm uitgereden trouwens! Die gasten werden als helden onthaald op de camping, echt prachtig
PS: wat uit jouw verhaal goed blijkt: ben je met een groep rijd gewoon afzonderlijk (heb ik ook gedaan).
Gelukkig zat ik afgelopen jaar ook net na het ongeluk op de Glandon, dus slechts 10 minuten gewacht.
Bij ons op de camping waren trouwens twee Tukkers die nauwelijks hadden getraind en om 20:00 bij de Alpe aankwamen. Beiden hebben ze 'm uitgereden trouwens! Die gasten werden als helden onthaald op de camping, echt prachtig
PS: wat uit jouw verhaal goed blijkt: ben je met een groep rijd gewoon afzonderlijk (heb ik ook gedaan).
herera
24 jan 2007 22:22
Quoten: Origineel geplaatst door havana op 24 Januari 2007
Jammer zeg!
Gelukkig zat ik afgelopen jaar ook net na het ongeluk op de Glandon, dus slechts 10 minuten gewacht.
Bij ons op de camping waren trouwens twee Tukkers die nauwelijks hadden getraind en om 20:00 bij de Alpe aankwamen. Beiden hebben ze 'm uitgereden trouwens! Die gasten werden als helden onthaald op de camping, echt prachtig
PS: wat uit jouw verhaal goed blijkt: ben je met een groep rijd gewoon afzonderlijk (heb ik ook gedaan).
Ja ... gaaf.. Sport is emotie.. Ik vind het uberhaupt geweldig wat iedereen daar klaarspeelt.. vooral die gasten die zo'n tocht op de fiets uit de jaren 70 met 6 versnellingen, spatbordjes en al omhoog kruipen.. werkelijk petje af.
Normaal trainen we altijd samen met de groep..en wachten ook op elkaar wanneer we panne hebben. Met lange toertochten rijden we meestal tot de helft samen op, waarna we de groep in 2 of 3en spliten, zodat je toch nog lekker op je eigen tempo het laatste gedeelte kan rijden. Met dergelijke cyclotochten zoals de Marmotte en de SRC maken we afspraken dat ieder voor zich moet gaan rijden... tenslotte schrijf je jezelf hiervoor ook in om zelf het eremetaal om je nek te willen hebben, welke kleur het ook moge zijn. De ploeg op zo'n dag vorm je zelf, door mee te rijden met gasten (van alle nationaliteiten) die lekker jou tempo rijden, vlak als wel berg op. Natuurlijk begrijp ik dat na zo'n voorval het sociale aspect om de hoek komt kijken en je besluit met je eigen maatjes verder te gaan. Maar hieruit blijkt dat het beter is voor jezelf te kiezen om het doel wat je van te voren hebt gesteld te kunnen verwezenlijken.
Jammer zeg!
Gelukkig zat ik afgelopen jaar ook net na het ongeluk op de Glandon, dus slechts 10 minuten gewacht.
Bij ons op de camping waren trouwens twee Tukkers die nauwelijks hadden getraind en om 20:00 bij de Alpe aankwamen. Beiden hebben ze 'm uitgereden trouwens! Die gasten werden als helden onthaald op de camping, echt prachtig
PS: wat uit jouw verhaal goed blijkt: ben je met een groep rijd gewoon afzonderlijk (heb ik ook gedaan).
Ja ... gaaf.. Sport is emotie.. Ik vind het uberhaupt geweldig wat iedereen daar klaarspeelt.. vooral die gasten die zo'n tocht op de fiets uit de jaren 70 met 6 versnellingen, spatbordjes en al omhoog kruipen.. werkelijk petje af.
Normaal trainen we altijd samen met de groep..en wachten ook op elkaar wanneer we panne hebben. Met lange toertochten rijden we meestal tot de helft samen op, waarna we de groep in 2 of 3en spliten, zodat je toch nog lekker op je eigen tempo het laatste gedeelte kan rijden. Met dergelijke cyclotochten zoals de Marmotte en de SRC maken we afspraken dat ieder voor zich moet gaan rijden... tenslotte schrijf je jezelf hiervoor ook in om zelf het eremetaal om je nek te willen hebben, welke kleur het ook moge zijn. De ploeg op zo'n dag vorm je zelf, door mee te rijden met gasten (van alle nationaliteiten) die lekker jou tempo rijden, vlak als wel berg op. Natuurlijk begrijp ik dat na zo'n voorval het sociale aspect om de hoek komt kijken en je besluit met je eigen maatjes verder te gaan. Maar hieruit blijkt dat het beter is voor jezelf te kiezen om het doel wat je van te voren hebt gesteld te kunnen verwezenlijken.
"Waar een wil is is een weg, waar een weg is wil ik fietsen."
herera
24 jan 2007 22:33
@Kowalsky..
Ik zag vandaag pas je oproep in de Topic van La Marmotte 2006 waarin je aangeeft belangstelling te hebben voor onze Video-DVD van de LingeTrappers 'Op weg naar La Marmotte' (Overigens met keigave muziek!) Stuur me maar een mailtje en dan komt dit goed..
jimminez@hotmail.com
"Waar een wil is is een weg, waar een weg is wil ik fietsen."
Quote: Origineel geplaatst door Rezne op 24 Januari 2007
Ik heb me vorige week aangemeld op enroute.nl maar ik heb nog steeds geen acceptgiro thuis ontvangen. Klopt dit wel..?? Ik woon overigens in Zutphen, Gelderland, verklaard dit misschien iets?
Waarom vraag je niet aan degene diegene die het weet:
info@enroute-fietsreizen.nl
Overigens krijg je gewoon een rekening thuis en geen acceptgiro. Een week is ook wel erg kort lijkt mij.
Ik heb me vorige week aangemeld op enroute.nl maar ik heb nog steeds geen acceptgiro thuis ontvangen. Klopt dit wel..?? Ik woon overigens in Zutphen, Gelderland, verklaard dit misschien iets?
Waarom vraag je niet aan degene diegene die het weet:
info@enroute-fietsreizen.nl
Overigens krijg je gewoon een rekening thuis en geen acceptgiro. Een week is ook wel erg kort lijkt mij.
stacaravan op beladone of zoiets gereserveerd,ingeschreven voor de marmotte en al bevestigings email onvangen(nr 1296)
wat kan een mens nog meer verlangen!!!
nu nog een beetje trainen en dan gaan met die banaan.
wat kan een mens nog meer verlangen!!!
nu nog een beetje trainen en dan gaan met die banaan.
bergop is altijd lekker