Hier zou ik gewoon weer om willen beginnen met fietsen
Renovo R1 racefiets van hout
. Nu alleen nog binnenkort de voorvork onder handen nemen.
Dat gevoel heb ik nou ook... volgens mij komt het door de vork, die doorbreekt echt het geheel. Kaal schuren en opnieuw lakken (dus zonder tekst) zou volgens mij al enorm schelen. Ook de Deda decals van het stuur verwijderen zou mooi zijn. Renovo is de enige tekst die deze fiets nodig heeft.danny1407 schreef: Maar de fiets in zijn totaliteit vind ik nog steeds geen chocola.
Het spaakpatroon in je nieuwe wielen vind ik wel weer erg mooi.
Wat is er eigenlijk met de houtenvelgen gebeurd?
Ik denk omdat alles maar zo bijzonder mogelijk moet zijn. Het frame, de groep, de wielen, de vork, het zadel.. Als je je woonkamer vol zet met de klapstukken uit een designzaak ziet het er ook rommelig uit.feddek schreef:Dat gevoel heb ik nou ook... volgens mij komt het door de vork, die doorbreekt echt het geheel. Kaal schuren en opnieuw lakken (dus zonder tekst) zou volgens mij al enorm schelen. Ook de Deda decals van het stuur verwijderen zou mooi zijn. Renovo is de enige tekst die deze fiets nodig heeft.danny1407 schreef: Maar de fiets in zijn totaliteit vind ik nog steeds geen chocola.
Het spaakpatroon in je nieuwe wielen vind ik wel weer erg mooi.
Wat is er eigenlijk met de houtenvelgen gebeurd?
Gewoon het frame met een laag setje wielen en een zwarte afmontage zonder lelijke stickers, daar was ik voor gegaan denk ik.
Fantastisch spuitwerk!Het is alweer even geleden sinds mijn laatste update. In die tijd hebben ik en mijn fiets de nodige hoogtemeters gezien. De reden daarvoor is natuurlijk de deelname aan de Marmotte. De Marmotte moest letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt gaan worden van dit seizoen en dat is gelukkig ook geworden.
Op maandag 2 juli ben ik richting Venosc (Frankrijk) gaan rijden alwaar ik samen met nog zo'n tien fietsvrienden een week heb verbleven in een prachtig chalet. Echt een aanrader. In de aanloop naar de Marmotte hebben we op verschillende dagen alvast enkele cols beklommen uit de tocht. Op dinsdag de Col du Galibier samen met de Col du Télégraphe, op woensdag de Aple d'Huez en donderdag nogmaals de Alpe. Vooral op de Galibier had ik het meeste last van één van de grootste gebreken van mijn fiets, namelijk de dubbel voor (lichtste verzet is 39 voor en 27 achter). Je moet er echter wat voor over hebben om met de groep origineel te houden
. In de afdaling ben ik tot de conclusie gekomen dat de omschakeling van houten velgen naar aluminium een goede keus is geweest, aangezien de remkracht nu vele malen sterker is. Aangezien de rest van de fiets uitnodigt tot naar beneden knallen, was een beetje extra remkracht geen overbodige luxe.
Toen ik zaterdag bij de Marmotte van start ging was mijn eerste doel vooral om hem uit te rijden in de zilveren tijd. Op de top van de Col du Galibier leek het er heel even op dat ik nog voor goud kon gaan rijden, maar dit heb ik uiteindelijk op 3 minuten niet gehaald (eindtijd: 7:55:54). In de komende jaren dus nog maar een keer proberen. Desondanks ben ik zeer tevreden over mijn eigen prestatie EN over het presteren van de fiets. Ik heb nog niet eerder een fiets gehad die zo fijn fietst en waar ik tegelijkertijd met zoveel plezier op rond rij! Ik denk dat dit een blijvertje gaat worden.
.
Op maandag 2 juli ben ik richting Venosc (Frankrijk) gaan rijden alwaar ik samen met nog zo'n tien fietsvrienden een week heb verbleven in een prachtig chalet. Echt een aanrader. In de aanloop naar de Marmotte hebben we op verschillende dagen alvast enkele cols beklommen uit de tocht. Op dinsdag de Col du Galibier samen met de Col du Télégraphe, op woensdag de Aple d'Huez en donderdag nogmaals de Alpe. Vooral op de Galibier had ik het meeste last van één van de grootste gebreken van mijn fiets, namelijk de dubbel voor (lichtste verzet is 39 voor en 27 achter). Je moet er echter wat voor over hebben om met de groep origineel te houden
. In de afdaling ben ik tot de conclusie gekomen dat de omschakeling van houten velgen naar aluminium een goede keus is geweest, aangezien de remkracht nu vele malen sterker is. Aangezien de rest van de fiets uitnodigt tot naar beneden knallen, was een beetje extra remkracht geen overbodige luxe.Toen ik zaterdag bij de Marmotte van start ging was mijn eerste doel vooral om hem uit te rijden in de zilveren tijd. Op de top van de Col du Galibier leek het er heel even op dat ik nog voor goud kon gaan rijden, maar dit heb ik uiteindelijk op 3 minuten niet gehaald (eindtijd: 7:55:54). In de komende jaren dus nog maar een keer proberen. Desondanks ben ik zeer tevreden over mijn eigen prestatie EN over het presteren van de fiets. Ik heb nog niet eerder een fiets gehad die zo fijn fietst en waar ik tegelijkertijd met zoveel plezier op rond rij! Ik denk dat dit een blijvertje gaat worden.
.