Fiets.nl

Jans schreef: ↑10 apr 2024 12:51 Volgens mij is Puck helemaal niet zo gelukkig als dat sommigen hier denken. Als ik lees van al haar stress. Of hoort dat ook bij het verdienmodel?

Klagen over je mentale gezondheid is inderdaad ook een verdienmodel voor influencers. Met name voor de band met haar vrouwelijke volgers.

Hahaha! Hilarisch!! Als ze maar geen burnout krijgt van al die foto’s die ze moet tonen.

Echt super stressvol ja, het is “gewoon kaiharrd werrken, egt kaaiharrd werrken”

Was het Schopenhauer die zei dat geluk voortkomt uit drie bronnen?
1. Wie je bent.
2. Wat je hebt.
3. Wie je bent in de ogen van anderen.

In een baan van influencer gaat het vooral om het derde, het beeld dat anderen van je hebben. Dat lijkt me de meest ongezonde vorm van geluk, je bent continu afhankelijk van anderen in je geluk. Dat roept de angst op dat het ieder moment kan verdwijnen, niet onterecht trouwens.

In de opvoeding van kinderen wordt er tegenwoordig voor gewaarschuwd dat je kinderen niet teveel complimentjes moet geven. Je wilt juist intrinsieke motivatie, geen afhankelijkheid van anderen.

Het lijkt me geestelijk helemaal niet zo'n gezonde baan.

Intrinsieke motivatie is waar ik in mijn verleden als docent héél veel mee bezig ben geweest.
Heel lastig om die te vinden bij je studenten maar iedereen heeft zijn eigen kwaliteiten en motivatie. En dat moet je , als docent of mentor, respecteren.
En dat behoudens je eigen moraal en ethiek.
En dat is soms echt moeilijk maar je kunt mensen nu eenmaal niet kneden naar je eigen wil.
Beter om ze te laten floreren in hun eigen kunnen.

Dat zijn wijze woorden Enzzo. En de door Mpolleke aangehaalde theorie is inderdaad ook een interessant. Je bent altijd in een bepaalde mate afhankelijk van wie je bent in de ogen van anderen, maar variëren kun je er wel mee.

Mooie woorden Enzzo.

Ik heb dat met mijn oudste zoon. Dat was op de basisschool qua cijfers echt een drama.
toen ie 10 was vragen wat 2+2 was en dan hoe bedoel je papa.........
Terwijl ie sociaal echt wel beidehand is.

De school drong vanaf groep 4 al heel erg aan op in vakanties bijles en rekenen en lezen in de avond.
Er moest medicatie in voor zijn ADHD, wat ik wel mee vond vallen, maarja als je een jongen 6 uur per dag op een stoel zet gaat het wel vaker mis.

Mijn idee was en daar heb ik gelukkig mijn vrouw van kunnen overtuigen. Geen bijlessen, laten gaan en bijsturen, geen medicatie en hem leren met zijn drukte om te gaan. Toen werd het VMBO basis/kader. Jaar 2 kader en nu jaar 3 mavo en wordt er gevraagd waarom ie niet op de havo zit.

Ze moeten nu stage lopen. het gros van de klas doet dat in een hotel of supermarkt. Hij wilde dat niet. Hij zei, ik ga dat werk toch niet doen.
Toen is ie zelf allemaal auto dealers afgereden met de fiets na drie dealers was het raak en mocht ie stage lopen. Fantastisch vond ie het!
Nu zijn tweede stage zat het wat tegen bijna 10 dealers af en geen plaats. Maar wel meteen voor volgend jaar iets geregeld. Hij laat zich niet na 3x nee uit het veld slaan en hij is zelf gegaan, uiteindelijk een plaats bij de Gamma gevonden. Papa is lekker thuis gebleven. Daar geef ik hem dan wel complimenten over dat ie volhoud, dat mag toch wel

Als bijbaan werkt ie op de sportschool en geeft ie jonge kinderen kickboks lessen.

Daar ben ik dan echt enorm trots op! Die komt er wel.
Natuurlijk is het makkelijk achteraf als het goed is gegaan en natuurlijk heb ik getwijfeld of ik de goede besluiten heb genomen, zeker omdat het overal tegenin ging (maar dat heb ik wel vaker ). Maar ik ben wel van mening dat je kinderen (en volwassenen) soms wat meer ruimte moet geven en niet alle creativiteit eruit moet slaan.

Natuurlijk stuur ik bij, ik zorg wel dat ie geen richting kiest waarbij ie zich schoolt tot werkloze.

Goed dat je hebt volgehouden aan je eigen intuïtie

En weet je wat het ook is; in die tijd werden er maar al te vaak diagnoses adhd, autisme spectrumstoonis e.d gegeven omdat scholen dan het persoonlijk gebonden budget konden opstrijken (PGB)
Die verdwenen dan vaak in de grote pot terwijl er eigenlijk weinig gedaan werd voor de leerlingen.
De goede niet te na gesproken uiteraard.

Mooi verhaal!

Zo zie je maar waar een Puck topic al niet toe kan leiden

En toen was ze nog niet eens bekend

Ik probeer zo objectief mogelijk ergens naar te kijken ook als het mijn eigen kinderen zijn.
En dat is natuurlijk best lastig er zit altijd "belang'" bij of hoe je het wilt noemen.

En nu heb ik makkelijk praten als het goed is gegaan. Zo reëel ben ik ook wel.

+1 - Ook ik heb nooit het pad van 'mijn kind schoon kind' bewandeld.

De wereld is verziekt.

https://webcache.googleusercontent.com/ ... tails.html

Tja het was ook niet mijn keuze geweest, ik was voor de Cayenne gegaan.