Re: Vandaag gefietst in 2018
Geplaatst: 24 feb 2018 12:37
Las Vegas Ride 2
Het is alweer donderdag en ik heb eindelijk weer tijd om te fietsen in de zon hier in Las Vegas.
Vanaf ongeveer 12:00 ben ik vrij van de conferentie (ja, ik ben voor het werk in Las Vegas).
Tijdens de laatste LAB oefening (iets met Azure, Virtuele Firewalls enzo) heb ik al mijn vloeibare voeding naar binnen gegoten (die dus in een alu coated verpakking zit en heeeeel interessant was voor de TSA in de USA = checked luggage geopend door hen).
En zodra we klaar zijn als een speer naar de hotelkamer en omkleden, bidons mee/sportdrank/voeding mee, dan snel een Lyft ride gebooked (weet nu eindelijk hoe je laagste prijs moet krijgen, shared ride vragen). En dankzij de valentijnsaanbieding op Twitter van Lyft ook nog eens 5$ korting per ride !!!.
Sta ik beneden bij het hotel te wachten op de 'shared ride' parkeerplaats, zie ik mijn ride niet staan (weet ik veel dat een Toyota Tacoma een pickup truck is), dus de bestuurder belt me terwijl ik er 2m vanaf sta, hilarisch.
Na goed 20min rijden kom ik weer bij de Giant Bicyle Store aan in zuidwest Las Vegas, en verwacht dat mijn fiets kant en klaar staat (had de vorige keer in overleg alles erop laten zitten, stuur, sensor, pedalen, magneetjes enz).
Helaas, een overijverige 'employee' heeft, toen de baas een dagje vrij was alles eraf gebouwd. Dus je raad het al, weer 20min naar de kl%&^@%#te om alles weer te monteren, incl stuurpen down en alle spacers ertussenuit. Nog ff stress omdat de cadansmagneet (die in mijn Speedplay pedaalas past) kwijt is, maar ook die wordt gevonden.
De route die ik heb geplanned is 115km lang (1600hm), en zou iets meer dan 4 uur duren, mits ik 26km/u gemiddeld kan rijden. Dat gaat nu krap aan worden, maar het goede nieuws is dat ik de route zo geplanned heb dat de laatste 40km een heen/terug stuk is wat bergop gaat (en dus de laatste km's bergaf, yeahh !!).
Dan nog even twijfelen over kleding, ik heb arm+beenstukken aan, maar de zon schijnt, dus.....
Beenstukken uit en armstukken ook (al neem ik die nog wel mee, voor als het straks afkoelt).
Buiten gekomen, ga ik (zodra ik uit het zicht van de fietsenzaak ben) maar even aan de slag om het zadel 2,5 cm hoger te zetten dan de max insert aangeeft, is een risico, maar heb anders zo'n ontzettend kabouterfiets gevoel).
Dat zit nu weer prima, en ik kan op pad, meteen klimmen zodra ik de i160 op draai, gelukkig is het maar 2% om te beginnen, maar wel schuin wind tegen.
Ook deze route heb ik geplanned met Komoot, dus ik verwacht niet al te veel rare verassingen (zand/gravel), en dat blijkt te kloppen. En ook langs deze grote weg is de vluchtstrook gewoon bedoeld voor fietsers (Share The Road Signs everywhere).
Na een paar km, draai ik rechtsaf bij het verkeerslicht (i159), en ja dat mag hier ook bij rood licht (op eigen risico) zowel voor mij alsook voor de auto's.
De weg gaat hier wat steviger omhoog, tot zo'n 6% af en toe, en door de omliggende bergen heb ik af en toe minder tegenwind. Nu wel vervelend maar straks als ik deze weg terugfiets heerlijk snel (bergaf+wind mee = FAST ).
Blijkbaar fiets ik hier langs een soort van zand/gravel groeve, want voor me draait een enorme truck met dubbele aanhanger de weg op. De straat ligt hier dan ook bezaait met zand en steentjes.
Verderop ziet ik een bordje dat er werkzaamheden aankomen en we ons moeten voorbereiden om te stoppen (Prepare to stop)
Bij dat bord kan ik mooi even de fiets parkeren en een plasje doen (hoop dat het niet verboden is hier zo buitenaf haha). Wat wel verboden is, is het voeren van wilde paarden en 'burros' (geen idee wat dat is).
Bij de wegwerkzaamheden moet er inderdaad gestopt worden, onze rijstrook is afgezet met pionnetjes. Maar, blijkbaar geld dat NIET voor mij, want de beste man die de auto's staat tegen te houden laat me door, net voordat ik tot stilstand kom, en zegt zelfs nog sorry omdat ie me niet eerder liet weten dat ik door mocht rijden !! Aaardig zeg.
Dus ik rijd gewoon op mijn eigenafgezette helft door, zonder ook maar enige aanwijzing te zien wat ze met die weghelft aan het doen zijn.
Dat blijkt pas na zo'n 2km, eerst komt er een langzaamrijdende pickup truck me tegemoet met een mannetje die eruit hangt en met een soort hogedruk luchtspuit de straat schoonpoetst, huh denk ik, maken ze speciaal voor mij de weg hier schoon ????
Nee dus, dat is de voorbereiding voor de 2e pickuptruck (en een hele stapel andere mannetjes) die de gaten in de weg met vloeibare pek aan het dichtmaken zijn.
Ik rijd er (niet voorzichtig ) langs, en vervolg mijn weg. Had wel beter iets op kunnen schuiven want ik fiets nu dus over stroken die NET met vloeibaar pek bewerkt zijn, dat gaat plakken aan de banden.
Aan het eind van de werkzaamheden blijkt dat het sneldrogend is, er blijft gelukkig niet zoveel aan hangen.
Ik zie dan ook een afslag naar links met een 'verboden in te rijden' bord erbij, dat is de uitgang van de Red Rock Canyon Loop die ik straks ga rijden.
Dan heb ik nog een paar km klinmmen te gaan (rond de 29km heb ik er dan op zitten), als ik eindelijk boven ben op deze weg zie ik ook de ingang naar het Red Rock Canyon park. Verdwalen gaat niet gebeuren vandaag, daarvoor is de route te simpel.
Ik heb nu een afdaling naar North Las Vegas, met tegenwind, maar ook da's niet zo erg want ik ga hier straks ook weer omhoog (met wind mee).
Ondertussen ben ik al aardig wat wielrenners tegen gekomen, in diverse outfits, varierend van kort/kort (zoals ik meerendeels), lang/kort, lang/lang en zelfs met overschoenen aan.
En ook een dude op een tijdrit fiets, lang/lang gekleed die me tegemoet komt
Hoe dichter bij Las Vegas, hoe meer verkeerslichten, en ik zit me net te bedenken dat ik wel eerder kan omdraaien, hier is toch niet zoveel aan. Net als ik dat besluit is er een soort inham links op deze 4 baansweg waar je een U-Turn kan maken en besluit ik om te draaien.
Vlak voor ik de andere weghelft kan opdraaien zie ik een andere wielrenner die ook die kant oprijd, in winteroutfit !!!
Nadat ik ben omgedraait gaat het weer bergop en bij het volgende verkeerslicht sta ik naast hem, ik zeg tegen hem dat ie vast meer van de zomer houd met die outfit, 'no man I hate summertime in Vegas !!'. Compleet flabbergasted vraag ik maar niet waarom hij dan nu zo dik is aagekleed, zelfs lange handschoenen en overschoenen heeft ie aan.
Aangezien hij niet zo hard rijd zie ik hem niet meer terug bergop, maar die tijdridfiets lijkt wel ver voor te rijden (met een kipperend achterlichtje). Dat is een mooi richtpuntje op deze lange wind mee klim, hoewel ik wel twijfel of het me zal lukken hem in te halen. Blijkbaar rijd ik wel erg hard omhoog want ik zie dat achterlichtje steeds dichterbij komen, en idd zie ik dat hij het meerendeel liggend rijd (=tijdritfiets). Op 3/4e van de klim heb ik hem ingehaald en hij pikt niet bij me aan, zal wel op een powermeter schema rijden dank ik dan.
Na het laatste stukje klimmen op de 159 is het tijd om rechtsaf te slaan naar Red Rock Canyon National Park. Net voordat ik rechtsaf sla hoor ik een V12 aankomen, een Lamborghini nog wel, die ook rechtsaf gaat.
Om het park in te mogen moet er eerst....... betaald worden ?!?! Jawel, er zijn 3 tolpoortjes, waar je even wat geld achter mag laten voordat je naar binnen mag. Nu doe ik niet aan cash in de USA, dus credit card uit de zak gehaald om te betalen (3$), moet de dame ook nog een ID zien !!!
Kost me weer 5min extra, maar het is het wel waard want de eenrichtingsstraat (jawel) is zo breed als 2 rijstroken met splinternieuw glad asfalt.
Ook al was ik net boven gekomen van de klim op de 159, de weg gaat hier gewoon weer verder omhoog, dus klimmen maar weer. Na een paar km zie ik eindelijk waar het park zijn naam aan te danken heeft, de 'Red Rocks'. Omdat we het hier wel over de USA hebben, is er natuurlijk een grote parkeerplaats aangelegd zodat iedereen foto's kan maken, en als ze het perse willen ook uit kunnen stappen om de Red Rocks aan te gaan raken (al moet je daar dan wel even een paar honderd meter voor lopen).
Ik vraag een echtpaar of ze even wat foto's van me willen maken met de Red Rocks op de achtergrond, 'ofcourse man, more than one I presume ??'.
Nadat de foto's gelukt zijn, ga ik weer verder omhoog, en moet nu de prijs betalen voor mijn snelle wind mee klim van zonet (die tijdritfiets inhalen), het is hier tot 10% steil, en keihard wind tegen door alle bergen en rotsen die windrichting veranderen.
Gelukkig ben ik ondertussen al erg gewend aan Watopia (Zwift), dus pijn lijden bergop lukt me wel.
En dankzij de route op mijn Garmin 820 kan ik ook precies zien hoe de klim loopt en wanneer ik even iets rust krijg als het een beetje afvlakt.
Ondertussen wordt ik ook nog eens ingehaald door een Ferrari Cabrio (een 456 denk ik), en de Lamborghini (blijkbaar was die ergens gestopt voor foto's, dat mag voor max 5min buiten de officiele parkeerplaatsen).
En dan ben ik op het hoogste punt van het Red Rock Canyon park, waar ze natuurlijk een parkeerplaats hebben aangelegt.
Even stoppen om foto's te maken, een hond te aaien en...... met te verbazen over een andere wielrenner die vlak na me aankwam en GEEN SHIRT aanhad !!!!!
Ik vraag hem waarom, 'To get some tan ofcourse'.
We kletsen even verder over het fietsen hier, en blijkbaar heb ik zo'n accent dat hij al gokt dat ik uit Europa kom. We hebben toevallig ook dezelfde fiets, alleen is die van mij XL en die van hem een M (en een ander kleurtje). Hij vind het prima dat ik een foro neem, want anders gelooft niemand me zeg ik.
De route gaat verder meerendeels bergaf, met 3 of 4 knikjes bergop erin zegt ie, alleen wel wat frisser want in de schaduw nu. Speciaal daarvoor heeft ie dan toch wel een jackje bij (blijkbaar is het toch geen Iceman).
Hij heeft gelijk, de afdaling ligt in de schaduw en is daardoor frisser, gelukkig heb ik armstukken bij dus die doe ik gauw aan. De knikjes in de afdaling zijn soms fors zodat ik wel ff terug moet op het kleine blad, maar over het algemeen genomen is het bergaf en haal ik snelheden tot 65km/u, en rijd daarmee de auto's gewoon voorbij (die mogen tussen de 25 en 35 mph). En omdat het eenrichtingsverkeer is kan ik ze ook in de bochten inhalen want geen tegenliggers.
Ze zijn het blijkbaar niet gewend daar (dat ze door een fiets worden ingehaald) en de reacties uiten zich in verschillende handgebaren (je raad al welke vinger er soms omhoog kwam).
Dan kom ik bij de T splitsing van de 159, de 'loop' is klaar en ik draai naar rechts, richting South Las Vegas. Dat is dus de weg die ik als eerste heb gefietst vandaag, maar nu dus bergaf + wind mee !!
Mijn routeplanning via Komoot had ik op Athlete gezet waardoor de schatting van de gemiddelde snelheid op 26.1km/u uit kwam, en daar zit ik nu iets onder door de lange klim in het Red Rock Canyon park. Dan maar even gas erbij en meetrappen bergaf hier (meer dan 20km).
Als ik bijna beneden ben draai ik een klein weggetje naar rechts, een doorsteekje naar de 160 die vanaf daar ook meteen bergop gaat (4-7%). Dat zal mijn laatste klim van de dag worden, volgens planning nog zo'n 16km bergop tot de pas.
Of dat gaat lukken betwijfel ik, volgens de kenners is het na zonsondergang nog ongeveer 15min voor het echt donker is. En hoewel ik een achterlichtje/voorlichtje op de fiets heb, rijd ik hier toch liever met licht.
Note: De verzekeringspremie voor auto's in de regio Las Vegas is 2.5x hoger dan in omliggende staten, want veel meer ongelukken
Het is weer een brede 4-baans weg, met een mooie vluchtstrook voor fietsen, alleen wel met een betonnen middenafscheiding van 70cm hoog ongeveer. Die kan ik niet zomaar oversteken straks denk ik nog.
Ik ga maar eens hoofdrekenen om te zien hoe ver ik kan komen met zonsondergang+15min, en besluit dat ik tot km 83 bergop kan (de top is dan nog 7km).
Gelukkig is rond km83 de betonnen middenafscheiding weg, en is de weg ondertussen ook weer 1+1 geworden ipv 2x2 rijbanen. Ff opletten, en ja hoor, ik kan oversteken en terug naar beneden.
Het is wel fris geworden nu, de zon is net onder (door de bergtop natuurlijk iets eerder hier) en trek gauw mijn armstukken aan.
De gemiddelde snelheid is nu rond de 25km/u geworden, dus met mijn planning/timing wordt het nog krap aan om voor zonsondergang terug te zijn.
Aangezien het de laatste rit in Las Vegas is en ik morgen weer terug ga (13 uur in het vliegtuig !!) besluit ik alles eruit te knallen wat er nog in zit en vol gas bergaf mee te trappen.
Dat werkt prima, alleen is het wel erg fris geworden dus koude handen en voorhoofd. Maar na een paar km begin ik weer dichter bij de stad te komen en warmt het gelukkig nog iets op. Ondertussen houd ik de gemiddelde snelheid in de gaten, en die loopt mooi op dankzij mijn snelheid van tussen de 50-60km/u !
Als ik eenmaal beneden ben, staat de snelheid zelfs boven de 26.1km/u gemiddeld, en is het ook nog net niet donker, goed geplanned en blijkbaar is het hoofdrekenen ook nog mogelijk in deze gedigitaliseerde wereld.
Bij het pleintje waar de Giant fietsenzaak zit moet ik, voordat de fiets ingeleverd word, nog wel even de zadelpen weer op een acceptabele hoogte zetten (2,5cm lager zodat die lijkt op MIN INSERT te hebben gestaan).
Ik zet hiervoor de fiets tegen een winkelpui aan, waarvan ik later pas zie dat het een dierenzaak is (straks nog ff een kado kopen voor ons hondje).
Dan kan ik de fiets weer inleveren terwijl het buiten begint te schemeren, da's nog eens timing.
Dat vinden de eigenaren ook terwijl ik de fiets weer overhandig, 'great timing again man'.
Terwijl mijn onderdelen van de fiets worden gehaald, mag ik me even omkleden/opfrissen in hun kleedruimte.
Mijn volgende stop is de South Las Vegas Outlet shopping, kado's kopen voor thuis. De douche zal nog even moeten wachten (too bad voor iedereen om me heen, zweet kan nogal stinken).
Met mijn onderdelen weer in de tas neem ik afscheid, en bestel een Uber.
Het was weer heerlijk fietsen zo lekker in de korte broek, in de zon. Next ride zal wel weer Zwift worden op de Tacx NEO in Nederland.
Foto's volgen
Het is alweer donderdag en ik heb eindelijk weer tijd om te fietsen in de zon hier in Las Vegas.
Vanaf ongeveer 12:00 ben ik vrij van de conferentie (ja, ik ben voor het werk in Las Vegas).
Tijdens de laatste LAB oefening (iets met Azure, Virtuele Firewalls enzo) heb ik al mijn vloeibare voeding naar binnen gegoten (die dus in een alu coated verpakking zit en heeeeel interessant was voor de TSA in de USA = checked luggage geopend door hen).
En zodra we klaar zijn als een speer naar de hotelkamer en omkleden, bidons mee/sportdrank/voeding mee, dan snel een Lyft ride gebooked (weet nu eindelijk hoe je laagste prijs moet krijgen, shared ride vragen). En dankzij de valentijnsaanbieding op Twitter van Lyft ook nog eens 5$ korting per ride !!!.
Sta ik beneden bij het hotel te wachten op de 'shared ride' parkeerplaats, zie ik mijn ride niet staan (weet ik veel dat een Toyota Tacoma een pickup truck is), dus de bestuurder belt me terwijl ik er 2m vanaf sta, hilarisch.
Na goed 20min rijden kom ik weer bij de Giant Bicyle Store aan in zuidwest Las Vegas, en verwacht dat mijn fiets kant en klaar staat (had de vorige keer in overleg alles erop laten zitten, stuur, sensor, pedalen, magneetjes enz).
Helaas, een overijverige 'employee' heeft, toen de baas een dagje vrij was alles eraf gebouwd. Dus je raad het al, weer 20min naar de kl%&^@%#te om alles weer te monteren, incl stuurpen down en alle spacers ertussenuit. Nog ff stress omdat de cadansmagneet (die in mijn Speedplay pedaalas past) kwijt is, maar ook die wordt gevonden.
De route die ik heb geplanned is 115km lang (1600hm), en zou iets meer dan 4 uur duren, mits ik 26km/u gemiddeld kan rijden. Dat gaat nu krap aan worden, maar het goede nieuws is dat ik de route zo geplanned heb dat de laatste 40km een heen/terug stuk is wat bergop gaat (en dus de laatste km's bergaf, yeahh !!).
Dan nog even twijfelen over kleding, ik heb arm+beenstukken aan, maar de zon schijnt, dus.....
Beenstukken uit en armstukken ook (al neem ik die nog wel mee, voor als het straks afkoelt).
Buiten gekomen, ga ik (zodra ik uit het zicht van de fietsenzaak ben) maar even aan de slag om het zadel 2,5 cm hoger te zetten dan de max insert aangeeft, is een risico, maar heb anders zo'n ontzettend kabouterfiets gevoel).
Dat zit nu weer prima, en ik kan op pad, meteen klimmen zodra ik de i160 op draai, gelukkig is het maar 2% om te beginnen, maar wel schuin wind tegen.
Ook deze route heb ik geplanned met Komoot, dus ik verwacht niet al te veel rare verassingen (zand/gravel), en dat blijkt te kloppen. En ook langs deze grote weg is de vluchtstrook gewoon bedoeld voor fietsers (Share The Road Signs everywhere).
Na een paar km, draai ik rechtsaf bij het verkeerslicht (i159), en ja dat mag hier ook bij rood licht (op eigen risico) zowel voor mij alsook voor de auto's.
De weg gaat hier wat steviger omhoog, tot zo'n 6% af en toe, en door de omliggende bergen heb ik af en toe minder tegenwind. Nu wel vervelend maar straks als ik deze weg terugfiets heerlijk snel (bergaf+wind mee = FAST ).
Blijkbaar fiets ik hier langs een soort van zand/gravel groeve, want voor me draait een enorme truck met dubbele aanhanger de weg op. De straat ligt hier dan ook bezaait met zand en steentjes.
Verderop ziet ik een bordje dat er werkzaamheden aankomen en we ons moeten voorbereiden om te stoppen (Prepare to stop)
Bij dat bord kan ik mooi even de fiets parkeren en een plasje doen (hoop dat het niet verboden is hier zo buitenaf haha). Wat wel verboden is, is het voeren van wilde paarden en 'burros' (geen idee wat dat is).
Bij de wegwerkzaamheden moet er inderdaad gestopt worden, onze rijstrook is afgezet met pionnetjes. Maar, blijkbaar geld dat NIET voor mij, want de beste man die de auto's staat tegen te houden laat me door, net voordat ik tot stilstand kom, en zegt zelfs nog sorry omdat ie me niet eerder liet weten dat ik door mocht rijden !! Aaardig zeg.
Dus ik rijd gewoon op mijn eigenafgezette helft door, zonder ook maar enige aanwijzing te zien wat ze met die weghelft aan het doen zijn.
Dat blijkt pas na zo'n 2km, eerst komt er een langzaamrijdende pickup truck me tegemoet met een mannetje die eruit hangt en met een soort hogedruk luchtspuit de straat schoonpoetst, huh denk ik, maken ze speciaal voor mij de weg hier schoon ????
Nee dus, dat is de voorbereiding voor de 2e pickuptruck (en een hele stapel andere mannetjes) die de gaten in de weg met vloeibare pek aan het dichtmaken zijn.
Ik rijd er (niet voorzichtig ) langs, en vervolg mijn weg. Had wel beter iets op kunnen schuiven want ik fiets nu dus over stroken die NET met vloeibaar pek bewerkt zijn, dat gaat plakken aan de banden.
Aan het eind van de werkzaamheden blijkt dat het sneldrogend is, er blijft gelukkig niet zoveel aan hangen.
Ik zie dan ook een afslag naar links met een 'verboden in te rijden' bord erbij, dat is de uitgang van de Red Rock Canyon Loop die ik straks ga rijden.
Dan heb ik nog een paar km klinmmen te gaan (rond de 29km heb ik er dan op zitten), als ik eindelijk boven ben op deze weg zie ik ook de ingang naar het Red Rock Canyon park. Verdwalen gaat niet gebeuren vandaag, daarvoor is de route te simpel.
Ik heb nu een afdaling naar North Las Vegas, met tegenwind, maar ook da's niet zo erg want ik ga hier straks ook weer omhoog (met wind mee).
Ondertussen ben ik al aardig wat wielrenners tegen gekomen, in diverse outfits, varierend van kort/kort (zoals ik meerendeels), lang/kort, lang/lang en zelfs met overschoenen aan.
En ook een dude op een tijdrit fiets, lang/lang gekleed die me tegemoet komt
Hoe dichter bij Las Vegas, hoe meer verkeerslichten, en ik zit me net te bedenken dat ik wel eerder kan omdraaien, hier is toch niet zoveel aan. Net als ik dat besluit is er een soort inham links op deze 4 baansweg waar je een U-Turn kan maken en besluit ik om te draaien.
Vlak voor ik de andere weghelft kan opdraaien zie ik een andere wielrenner die ook die kant oprijd, in winteroutfit !!!
Nadat ik ben omgedraait gaat het weer bergop en bij het volgende verkeerslicht sta ik naast hem, ik zeg tegen hem dat ie vast meer van de zomer houd met die outfit, 'no man I hate summertime in Vegas !!'. Compleet flabbergasted vraag ik maar niet waarom hij dan nu zo dik is aagekleed, zelfs lange handschoenen en overschoenen heeft ie aan.
Aangezien hij niet zo hard rijd zie ik hem niet meer terug bergop, maar die tijdridfiets lijkt wel ver voor te rijden (met een kipperend achterlichtje). Dat is een mooi richtpuntje op deze lange wind mee klim, hoewel ik wel twijfel of het me zal lukken hem in te halen. Blijkbaar rijd ik wel erg hard omhoog want ik zie dat achterlichtje steeds dichterbij komen, en idd zie ik dat hij het meerendeel liggend rijd (=tijdritfiets). Op 3/4e van de klim heb ik hem ingehaald en hij pikt niet bij me aan, zal wel op een powermeter schema rijden dank ik dan.
Na het laatste stukje klimmen op de 159 is het tijd om rechtsaf te slaan naar Red Rock Canyon National Park. Net voordat ik rechtsaf sla hoor ik een V12 aankomen, een Lamborghini nog wel, die ook rechtsaf gaat.
Om het park in te mogen moet er eerst....... betaald worden ?!?! Jawel, er zijn 3 tolpoortjes, waar je even wat geld achter mag laten voordat je naar binnen mag. Nu doe ik niet aan cash in de USA, dus credit card uit de zak gehaald om te betalen (3$), moet de dame ook nog een ID zien !!!
Kost me weer 5min extra, maar het is het wel waard want de eenrichtingsstraat (jawel) is zo breed als 2 rijstroken met splinternieuw glad asfalt.
Ook al was ik net boven gekomen van de klim op de 159, de weg gaat hier gewoon weer verder omhoog, dus klimmen maar weer. Na een paar km zie ik eindelijk waar het park zijn naam aan te danken heeft, de 'Red Rocks'. Omdat we het hier wel over de USA hebben, is er natuurlijk een grote parkeerplaats aangelegd zodat iedereen foto's kan maken, en als ze het perse willen ook uit kunnen stappen om de Red Rocks aan te gaan raken (al moet je daar dan wel even een paar honderd meter voor lopen).
Ik vraag een echtpaar of ze even wat foto's van me willen maken met de Red Rocks op de achtergrond, 'ofcourse man, more than one I presume ??'.
Nadat de foto's gelukt zijn, ga ik weer verder omhoog, en moet nu de prijs betalen voor mijn snelle wind mee klim van zonet (die tijdritfiets inhalen), het is hier tot 10% steil, en keihard wind tegen door alle bergen en rotsen die windrichting veranderen.
Gelukkig ben ik ondertussen al erg gewend aan Watopia (Zwift), dus pijn lijden bergop lukt me wel.
En dankzij de route op mijn Garmin 820 kan ik ook precies zien hoe de klim loopt en wanneer ik even iets rust krijg als het een beetje afvlakt.
Ondertussen wordt ik ook nog eens ingehaald door een Ferrari Cabrio (een 456 denk ik), en de Lamborghini (blijkbaar was die ergens gestopt voor foto's, dat mag voor max 5min buiten de officiele parkeerplaatsen).
En dan ben ik op het hoogste punt van het Red Rock Canyon park, waar ze natuurlijk een parkeerplaats hebben aangelegt.
Even stoppen om foto's te maken, een hond te aaien en...... met te verbazen over een andere wielrenner die vlak na me aankwam en GEEN SHIRT aanhad !!!!!
Ik vraag hem waarom, 'To get some tan ofcourse'.
We kletsen even verder over het fietsen hier, en blijkbaar heb ik zo'n accent dat hij al gokt dat ik uit Europa kom. We hebben toevallig ook dezelfde fiets, alleen is die van mij XL en die van hem een M (en een ander kleurtje). Hij vind het prima dat ik een foro neem, want anders gelooft niemand me zeg ik.
De route gaat verder meerendeels bergaf, met 3 of 4 knikjes bergop erin zegt ie, alleen wel wat frisser want in de schaduw nu. Speciaal daarvoor heeft ie dan toch wel een jackje bij (blijkbaar is het toch geen Iceman).
Hij heeft gelijk, de afdaling ligt in de schaduw en is daardoor frisser, gelukkig heb ik armstukken bij dus die doe ik gauw aan. De knikjes in de afdaling zijn soms fors zodat ik wel ff terug moet op het kleine blad, maar over het algemeen genomen is het bergaf en haal ik snelheden tot 65km/u, en rijd daarmee de auto's gewoon voorbij (die mogen tussen de 25 en 35 mph). En omdat het eenrichtingsverkeer is kan ik ze ook in de bochten inhalen want geen tegenliggers.
Ze zijn het blijkbaar niet gewend daar (dat ze door een fiets worden ingehaald) en de reacties uiten zich in verschillende handgebaren (je raad al welke vinger er soms omhoog kwam).
Dan kom ik bij de T splitsing van de 159, de 'loop' is klaar en ik draai naar rechts, richting South Las Vegas. Dat is dus de weg die ik als eerste heb gefietst vandaag, maar nu dus bergaf + wind mee !!
Mijn routeplanning via Komoot had ik op Athlete gezet waardoor de schatting van de gemiddelde snelheid op 26.1km/u uit kwam, en daar zit ik nu iets onder door de lange klim in het Red Rock Canyon park. Dan maar even gas erbij en meetrappen bergaf hier (meer dan 20km).
Als ik bijna beneden ben draai ik een klein weggetje naar rechts, een doorsteekje naar de 160 die vanaf daar ook meteen bergop gaat (4-7%). Dat zal mijn laatste klim van de dag worden, volgens planning nog zo'n 16km bergop tot de pas.
Of dat gaat lukken betwijfel ik, volgens de kenners is het na zonsondergang nog ongeveer 15min voor het echt donker is. En hoewel ik een achterlichtje/voorlichtje op de fiets heb, rijd ik hier toch liever met licht.
Note: De verzekeringspremie voor auto's in de regio Las Vegas is 2.5x hoger dan in omliggende staten, want veel meer ongelukken
Het is weer een brede 4-baans weg, met een mooie vluchtstrook voor fietsen, alleen wel met een betonnen middenafscheiding van 70cm hoog ongeveer. Die kan ik niet zomaar oversteken straks denk ik nog.
Ik ga maar eens hoofdrekenen om te zien hoe ver ik kan komen met zonsondergang+15min, en besluit dat ik tot km 83 bergop kan (de top is dan nog 7km).
Gelukkig is rond km83 de betonnen middenafscheiding weg, en is de weg ondertussen ook weer 1+1 geworden ipv 2x2 rijbanen. Ff opletten, en ja hoor, ik kan oversteken en terug naar beneden.
Het is wel fris geworden nu, de zon is net onder (door de bergtop natuurlijk iets eerder hier) en trek gauw mijn armstukken aan.
De gemiddelde snelheid is nu rond de 25km/u geworden, dus met mijn planning/timing wordt het nog krap aan om voor zonsondergang terug te zijn.
Aangezien het de laatste rit in Las Vegas is en ik morgen weer terug ga (13 uur in het vliegtuig !!) besluit ik alles eruit te knallen wat er nog in zit en vol gas bergaf mee te trappen.
Dat werkt prima, alleen is het wel erg fris geworden dus koude handen en voorhoofd. Maar na een paar km begin ik weer dichter bij de stad te komen en warmt het gelukkig nog iets op. Ondertussen houd ik de gemiddelde snelheid in de gaten, en die loopt mooi op dankzij mijn snelheid van tussen de 50-60km/u !
Als ik eenmaal beneden ben, staat de snelheid zelfs boven de 26.1km/u gemiddeld, en is het ook nog net niet donker, goed geplanned en blijkbaar is het hoofdrekenen ook nog mogelijk in deze gedigitaliseerde wereld.
Bij het pleintje waar de Giant fietsenzaak zit moet ik, voordat de fiets ingeleverd word, nog wel even de zadelpen weer op een acceptabele hoogte zetten (2,5cm lager zodat die lijkt op MIN INSERT te hebben gestaan).
Ik zet hiervoor de fiets tegen een winkelpui aan, waarvan ik later pas zie dat het een dierenzaak is (straks nog ff een kado kopen voor ons hondje).
Dan kan ik de fiets weer inleveren terwijl het buiten begint te schemeren, da's nog eens timing.
Dat vinden de eigenaren ook terwijl ik de fiets weer overhandig, 'great timing again man'.
Terwijl mijn onderdelen van de fiets worden gehaald, mag ik me even omkleden/opfrissen in hun kleedruimte.
Mijn volgende stop is de South Las Vegas Outlet shopping, kado's kopen voor thuis. De douche zal nog even moeten wachten (too bad voor iedereen om me heen, zweet kan nogal stinken).
Met mijn onderdelen weer in de tas neem ik afscheid, en bestel een Uber.
Het was weer heerlijk fietsen zo lekker in de korte broek, in de zon. Next ride zal wel weer Zwift worden op de Tacx NEO in Nederland.
Foto's volgen
. Nu rijd ik een maatje 56 en zit verhoudingsgewijs nog hoog. Wellicht komen we elkaar een keer tegen. Woon in Oldenzaal maar als oud-Hengeloër nog lid van RTC. 