Fiets.nl

Knap dat je al op de fiets zit

Hoi

Ik zal jullie mijn ervaring delen van chemo en sport.
Ik heb 6chemo kuren gehad en een operatie waarbij mijn maag en mild is verwijderd.
Voor ik begon met kuren deed ik veel hardlopen ±50km per week 4 keer 12½ ben toen minder gaan lopen en er bij gaan fietsen.
En toen werd ik ziek.
Ik ben tijdens de kuren gewoon blijven sporten in het begin nog hardlopen wel maar 5km en het tempo lager maar het ging nog.
Na de operatie was dat voorbij ben tijdens de operatie zoveel bloed verloren dat ik nog een hb had van 5.5 en dat werd door de de laatste 3 kuren na de operatie niet veel meer.
Tijdens de laatste 3 kuren lag ik elke keer 1 week ziek in bed en dan kon ik 2 weken weer bij komen de eerste dagen deed ik dan wandelen en de laatste week zat ik wel weer op de race fiets inmiddels is alles 2weken achter de rug en begin ik al weer rustig aan met trainen en ik moet zeggen gaat goed alleen niet ver en niet hard maar heb wel het gevoel dat ik weer beter word.

Hoop dat jullie hier iets aan hebben en ik zou zeggen doe waar je zin in hebt en wat je kan.

En heel veel sterkte

poeh, dat is ook behoorlijk heftig zeg. Hoelang geleden is die operatie? Merk je qua opname van voedingsstoffen nog het een en ander? Dat het minder makkelijk verloopt?

Info na laatste info van 23 april:
7 mei: 27,5 km gem 24,7
11 mei: 32,7 km gem 25,4
20 mei: 47,3 km gem 20,2 (Na 35 km al hetzelfde gevoel als anders na 120 km)
gemiddelde daalde aanzienlijk)

http://www.sportstracklive.com/track/de ... /Nh/200961

Ik heb het vaak 'koud' en heb nu een voorkeur voor
warm weer zodat de bloedsomloop duidelijk beter is.
Indien het minder weer is dan doe ik aan fitness: lichte cardio, rug- en buik-spieren
en de bovenbenen!
In het begin vaak dagen achter elkaar een dik gevoel in de benen zonder enige oorzaak;
dit lijkt minder te worden. Bij het laatste fietsrondje waren de laatste 10 km
wel zwaar; de lichte tegenwind speelde hier ook in mee.
Het is lastig om te 'meten' wat de ontwikkeling is.

Ik denk dat ontwikkeling niet te zien is in de trainingen van dag tot dag of week tot week. Denk dat je daar gerust wel maanden voor mag uittrekken.

Volgens mij kun je in jouw situatie het beste gewoon lekker gaan fietsen zonder naar allerlei cijfertjes te kijken. Frustreer jezelf niet. Ga lekker ontspannen fietsen. Breng regelmaat aan maar zorg dat je het met plezier doet. Zo zal je dan over een tijdje vanzelf merken dat het ineens allemaal weer makkelijker gaat.

Ik heb veel respect voor je,bij ons in de familie is de ziekte zeer bekend(moeder,ooms,kenissen).Ben zelf de laatste tyd wel bang geworden en dat is de reden waarom ik het fietsen weer oppak en wil stoppen met roken ( is al een begin).

Zo als Swoosh al aan gaf ga gewoon lekker fietsen zonder druk,wwes blij een vooral trots op jezelf dat je dit weer kan doen.Geniet

Mooi weer en op de fiets ter afleiding.
25 mei: 29 km 24,2 gem. Lekker en neem de tijd om de afstanden af en toe wat langer te maken. Hou het wel bij; zal na een aantal maanden wel te kunnen gebruiken en terug te kijken op deze periode.
Zal z'n tijd nodig hebben. Blijf gewoon volhouden en hoop ook dit jaar nog wat in een heuvelachtig gebied te fietsen.
30 mei: 48 km 23 km gem. Rustig gedoseerd begonnen; wind af en toe schuin in de rug en mij niet laten verleiden tot doortrappen.
Thuis lekker 'uitgezweet' en later een verfrissende douche.
Genoten; later zelfde rondje weer eens herhalen.

Ik heb geen ervaring met chemokuren, gelukkig. Maar ik heb helaas wel ervaring met herstel na kanker. Vorig jaar werd bij mij "bij toeval" kanker in mijn beide nieren geconstateerd. Twee zware operaties ondergaan, linker nier exit, rechternier tumor van formaat tennisbal eruit. Nu leef ik met 3/4 nier. Mijn herstel was zwaar. Zwaarder dan ik had vermoed. Fysiek ging het redelijk, mijn wond herstelde voorspoedig, maar ik wist niet dat bindweefsel tot 500 dagen nodig heeft om volledig te hetstellen. Kortom ik ben er nog niet.

Wat ik met name heel zwaar vond was het mentale aspect van kanker. Dat heb ik ernstig onderschat. Ik had zoiets van de tumoren zijn eruit dus we gaan over tot de orde van de dag. Dat werkte niet. Ik werd er een steeds vervelender echtgenoot en vader door om maar te zwijgen over hoe moeilijk ik het mijzelf maakte. Als ik een ding heb geleerd is het naar mijn lichaam te luisteren. Soms ging het dagen goed en daarna stortte ik gewoon in. Totaal uitgeput en een periode van grieperigheid die volgde.

Nu doe ik rustiger aan en bouw ik langzaam op. Ik fietste korte stukken op mijn hybride en breidde dit langzaam uit tot ritten van 50km. Voor velen op dit forum een kippe eindje. Voor mij een enorme overwinning op mijzelf. Drie weken geleden een racefiets gekocht, om te vieren dat ik een jaar kankervrij ben, en omdat ik zo dom ben geweest om me aan te melden voor een driedaagse trip over oa de alpe d'huez en de galibier . Inmiddels rijd ik stukken van 80 km en dat gaat me best goed af. Ik leef, geniet en houd rekening met het feit dat ik niet alles in een keer kan. Gisteren een intervaltrainging gedaan en kwam erachter dat ik nog niet voldoende was hersteld van mijn rit twee dagen daarvoor. Hartslag kwam niet in de beoogde zone en ik was niet vooruit te branden.

Moraal van het verhaal: accepteer dat je soms niet zo snel voort kunt als dat je zou willen. Luister naar je lichaam en respecteer de signalen die het je geeft. Geniet van je ritten, ookal zijn ze maar kort en geniet van het leven.

P.S. Ziektes als kanker zijn te serieus om met allerlei kwakzalver onzin te bestrijden.

Sterkte!!! Arthur Richardson

Status 3 oktober. Een periode heb ik niet gefietst, maar wel fitness gedaan vanwege het echt slechte weer (meer dan een buitje).
Dit weekeinde een fantastische toerrit gereden die door de personeelsvereniging was georganiseerd in de grensstreek.
Na enkele korte trainingsritten in NH (max 50 km) heb ik daar 124 km gereden. Op de hellingen is nog duidelijk te merken dat de kracht nog
lang niet op het niveau begin 2010 is. Zal komende periode met name daar aan (moeten) werken.
Langzaam begint het gevoel in het lichaam weer beter te worden; v.b. benen voelen direkter aan.
De uitslagen van het laatste onderzoek waren goed en mag wat later terugkomen voor controle.
Ga met een goed gevoel "de winter in".

Toen ik 17 was is er bij mij teelbal kanker geconstateerd, 4 zware chemo's etc

Ik ben nu 5 jaar verder en durf weer heel langzaam te vertrouwen in mijn lichaam. Herstellen ging lastig en met vallen en opstaan.
Ondertussen fiets ik 3000 km per jaar en heb ik enkele cols in frankrijk beklommen. Elke tourtocht, col, training is voor mij ook weer een overwinning opzich.

Ik heb een blauwe maandag gevoetbald toen ik van de chemo's af was. Dit bleek geen succes vanwege mijn enkels en mijn beschadigde evenwichtsorganen gevolg veel blesures. Ik ben toen gaan fietsen, veel gaan fietsen om 2 redenen:

1 het was goed voor mijn herstel, goed voor mijn gewrichten en ik werd besmet met het fietsvirus
2.mijn grote voorbeeld l. armstron fietste ook... en ik d8 als hij deze ziekte kan overleven kan ik het ook.

Die laatste gedachte gang heeft me ook de tourmalet opgeholpen hoor. Ik dacht wat zij kunnen kan ik ook!

Ik heb een paar keer met een fysio een trainingsschema opgesteld. Dit heeft opzich wel geholpen voor mijn herstel.

Mochten jullie nog vragen hebben, mag je me altijd mailen!

Groetjes,
Ruurd

Hele winter door regelmatig binnen aan fitness gedaan en ook gebruik van een hartslagmeter op de hometrainer; 30 later 40 minuten (hartslag 130-140).
Indien het weer het toe liet een aantal keer een rondjes op de racefiets (45-60 km). Een paar dagen in Sauerland doorgebracht; voornamelijk gewandeld met
af en toe een bui ook met hagel. Op Hemelvaartsdag werd het weer beter: 's morgens nog vorst !!! Genoten van:
http://www.trimbleoutdoors.com/ViewTrip ... 122b3d4c88" onclick="window.open(this.href);return false;
Wel veel 'gezocht' om de weg te vinden; mobiel is met veel licht en zonder leesbril niet goed te lezen.
Nog genoeg te doen aan kracht en aan conditie.