edwin01 schreef:Als je in het rood gaat is er sprake van weerstandstraining. Dit gebeurt anaeroob met hoofdzakelijk creatinefosfaat als een soort raketbrandstof. Hiervan heb je voor ongeveer 45 seconden tot je beschikking en aanvullen neemt behoorlijk wat tijd in beslag. Deze training kun je dus maar zeer beoerkt uitvoeren, nog even afgezien van de microschade die je aan de spiervezels toebrengt.
Was het maar zo'n feest dat je creatinefosfaat het 45 seconden volhield...
In het rood gaan is (bij mijn weten) over je omslagpunt (=anaerobe drempel), waarbij er meer lactaat (=melkzuur) gevormd wordt dan dat er wordt afgebroken (grens 4 mmol/L).
Je wilt als wielrenner graag deze anearobe drempel oprekken, omdat je, zolang je net op of onder deze drempel blijft, dan lange tijd een hoog vermogen kunt leveren.
Deze zone train je het beste door er op of net erover te gaan zitten. En dus iets in het rood ja...
Omdat je dat niet superlang kunt volhouden deel je dit dus in in blokjes of intervallen met rust ertussen.
De herstelperiode van dit type trainingen (mits goed uitgevoerd) ligt wel op een 2/3 dagen (afhankelijk van je getraindheid). Je wilt dus per week niet meer dan 3 van dit type trainingen doen (wedstrijden (waarin je aan het afzien bent) vallen hier ook onder).
Het is de snelste manier om in vorm te raken en ook de snelste manier om jezelf op te branden als er te weinig rust genomen wordt tussen de trainingen.