De Tour van Bauke

[kxlight]

Is verhoeven niet de ploegleider die met deze generatie is meegegroeid van rabo junioren/beloften naar profs?! Denk dat de meeste renners wel goed met hem kunnen vinden. En letterlijk aan een half woord genoeg hebben.

[teissie]

Is verhoeven niet de ploegleider die met deze generatie is meegegroeid van rabo junioren/beloften naar profs?! Denk dat de meeste renners wel goed met hem kunnen vinden. En letterlijk aan een half woord genoeg hebben.

Dat dacht ik ook en daarom vind ik het ook zo stom, dat hij nu als één of andere domme amateur wordt af gedaan.

[DeletedUser01]

misschien is er sprake van een camera effect?

Jij hebt het goed gezien!

[blijdatikrij]

Ik vind het wel grappig dat iedereen maar blijft Rabo/Belkin bashen, wat er ook gebeurd. Ze hebben een redelijke tour gereden, nog een mooie coup gepleegd in de waaier etappe, maar nee het is allemaal niet goed. Iedereen denk het beter te kunnen dan de ploegleiders.

Geen zorgen over mij !
Ik heb overal behalve hier mijn enorm positieve waardering geuit voor Bau & Lau, puike lieden op en af de fiets, zonder meer.

Blijft voor mij daarentegen volledig overeind dat de docu in kwestie buiten de koersfootage overwegend tenenkrommend was (ik zag het toch aan mijn tenen?!), maar dat is subjectief

[Djona]

Ik vond het een topopopopop (op z'n Verhoeven's) docu met de nodige ongemakkelijke beelden zoals de herhaaldelijke geforceerde interacties tussen leiding en renners. Maar hé, dat maakt goede tv Al met al een leuk kijkje achter de schermen en vond vooral de emotie bij Zeeman mooi om te zien. Lekker schelden en tieren.

[sharkman113]

Mooie documentaire, denk dat het vinden van een ploegleider met zowel koers/tactisch inzicht als sterke communicatieve vaardigheden gewoon heel erg lastig is (een tweede Ris is zeldzaam), Verhoeven was een goede renner maar communiceerd nog steeds op dat nivo en kan wel een trapje hoger. Sla je door dan kom je op het niveau Sky dat meer op een strak geleide communistische staat of bijv. Apple lijkt, naar beneden wordt het een georganiseerd zooitje (en beide moet je eigenlijk niet willen). Enige wat me opviel was Geesink, blijft een goede renner met teveel slechte dagen en te weinig pieken, denk dat hij zich als kopman beter kan richten op kortere/kleinere koersen en heuvelachtige klassiekers en kijken of hij daar potten kan breken (om te voorkomen dat hij echt in een knechtenrol wordt gedrukt).

[floepert99]

Vergeet niet dat er enorm gesneden is in het materiaal en dat ook deze documentaire maker een mooi verhaal wil neerzetten... Maar ik kan me vinden in het commentaar dat er wel wat aan de coaching gedaan kan worden. En als er 1 iemand een coach nodig heeft dan is het Gesink wel, die zit vooral zichzelf in de weg.

[DoubleJ]

Zeker een mooie docu!
Niks ten nadele van de ervaring en het tactisch inzicht van Verhoeven, maar puur afgaande op deze docu kreeg ik de indruk dat de renners liever iemand hadden gehad die communicatief sterker was en wat meer autoriteit uitstraalde. Het diva gedrag van Gesink tijdens de besprekingen had echt wel mogen worden aangepakt.
Bauke twijfelt waarschijnlijk ook wel aan Verhoeven, zoals te merken is wanneer hij hem confronteert met het 'Goede bocht!' commentaar terwijl hij toen bijna het publiek raakte en veel snelheid moest inleveren. Volgens mij had ie eigenlijk willen zeggen: 'Als je niks zinnigs te melden hebt hou dan je mond '
Ik was vooral onder de indruk van het acteren van Zeeman, en Bauke en Laurens zijn gewoon hele relaxte gasten.
Na het kijken had ik wel een soort van onbevredigd gevoel over 'hun' Tour, ik denk dat ze er niet hebben uitgehaald wat er in zat en dat is toch wel erg jammer.

[Theo V]

De kijk van Wilfried op deze docu.

Kom op!

Sportbeelden rijpen in je hoofd. Met het verstrijken van de tijd krijgen prestaties extra glans, teleurstellende resultaten worden zwarter dan ze al waren.

De Tour de France ligt alweer een aantal

weken achter ons. Het waren enerverende weken waarin een dood gewaande sport zich oprichtte. De camera’s richtten hun lens op de renners en de natuur. Alleen de stem van David Attenborough ontbrak nog.

De Tour als een romantisch zomerboek.

Afgelopen weekend werd de NOS-documentaire De Tour van Bauke uitgezonden. De Nederlandse Belkin-ploeg had na de dopingwinter alle deuren opengezet. Transparantie was het toverwoord. Verslaggever Kees Jongkind mocht embedded de wieleroorlog in.

Alles mogen zien; dat lijkt enerverend maar de kans op voorspelbaarheid is groot. Als de net vrijgekomen Samir A. toestaat dat camera’s hem mogen volgen, weet je zeker hij geen kneedbom gaat fabriceren maar gewoon uren op zijn bank blijft hangen.

Van doping dus geen enkel spoor.

De NOS koos – naast regulier filmwerk – voor het plaatsen van kleine, onbemande camera’s in de bus en de volgwagen met de ploegleiders erin. Aanvankelijk stond het idee me een beetje tegen. Mag je eindelijk in de haard van een topsportevenement filmen, kies je voor statische beelden met eenvoudige camera’s. Geen verfijnde scherptediepte, geen gulden snede.

Toch werd de kwaliteit van deze documentaire me tijdens het kijken langzaam duidelijk. Niks Schönfilmerei. De Tour van Bauke was een ode aan de lelijkheid van het wielrennen. „Dat is godverdomme jammer”, zei ploegleider Merijn Zeeman na een dag achter het stuur. Het was de ploeg niet gelukt om de bolletjestrui te veroveren. Zeeman peuterde vuil uit zijn neus en werkte het behendig weg.

De boerenslimme Nico Verhoeven pakte de mobilofoon en sprak zijn renners via hun oortjes bemoedigend toe: „Kom op, mannen.”

Die aanmoediging van de ploegleiders in hun onafscheidelijke polo’s zou nog vaak te horen zijn; de ene keer welgemeend fel, de andere keer tegen beter weten in.

Er stond ook een minicamera vanuit de volgauto naar buiten gericht. We zagen een renner in de verte, door de vuile voorruit. Mollema was gevallen en achterop geraakt.

Een vloek en natuurlijk: kom op!

Naarmate de Tour vorderde, trok Bauke zichzelf leeg, als een batterij. Speelbal van eigen ambitie. Hij strompelde van zijn fiets naar de bus. In de lift van het hotel was het eindelijk even stil. Daar drong de uitholling van zijn lijf pas goed tot hem door. In zijn kamer stond zijn middeltje klaar: een flesje bietensap.

Wielrennen was hol, hard, vies, pijnlijk, euforisch, slap, krachtig, sportief en gemeen.

Eten slurpen uit een bakje folie met een plastic vork. Plakkende wonden behandelen na een valpartij. Ziek op je fiets moeten doorrijden. Per ongeluk de dranghekken raken. Sluwe tactiek smeden in de bus. Klootzakken die je verkeerd citeren in de krant.

Kinderen thuis kregen er niet per se zin van om te gaan fietsen, leek me zo. Wat ze zagen was een veelkoppig monster, bespied door smerig glas.

De live-registratie door de Fransen in juni zag eruit als een gelikte show. Deze Nederlandse documentaire toonde de keerzijde van het evenement. En van het bizarre vak ‘wielrenner’.

[havana]

Ben groot Wilfried de Jong fan maar dit vind ik een gehaast geschreven opstelletje.

[JFKE]

Ben groot Wilfried de Jong fan maar dit vind ik een gehaast geschreven opstelletje.

+1

[sjefjanssen]

Heel interessante uitzending om het eens van de ander kant te zien.
Het zou echt geweldig zijn als er een Jan Raas achter het stuur had gezeten!!!!!