Fiets.nl

de allerbelangrijkste:

de geur van vers gemaaid gras

Ik wordt vrolijk van het geluid dat m'n ketting maakt.
Bij een onverwacht windje mee.
Als ik de weg helemaal voor mezelf heb.

Opkomende en ondergaande zon.
En in het donker de trekvogels horen overkomen.

Of, als je 's avonds in het donker fietst, en de maan zijn licht laat schijnen over een hemel die bezaaid is met schapenwolken.

80+ naar beneden zoeven over mooi asfalt. Love it!

Wanneer ik op mijn 20 jaar oude, knetter gele, Coppi tijdens de avondspits een drukke weg over wil steken, een aardige automobilist seint en afremt om mij voor te laten gaan.
Tijdens het passeren stak hij ook nog zijn duim op, waarna ik vriendelijk zwaaide.

Is vast een mede wielertoerist geweest.

Het begin van de lente, een klimmetje in het bos op de Utrechtse heuvelrug, zonnetje, windstil en alleen het geluid van fluitende vogels. Geweldig!!

Als ik onderuit ga en mijn kleding en fiets zijn nog heel.......

Als ik fiets!

jupu1973 schreef:Als ik onderuit ga en mijn kleding en fiets zijn nog heel.......

Dat ik gisteren nogal sullig, maar wel snoeihard op mijn bek ging en er meteen twee mensen toe snelden om te helpen. (Dat mijn instant toename in vertrouwen in de mensheid onmiddellijk weer een deukje opliep doordat één of andere tuthola ging toeteren omdat ze er niet meteen langs kon zal ik maar weer snel vergeten...)

Echt vrolijk wordt ik trouwens van een berg opfietsen in het zonnetje.

Aankomen op de top van de Stelvio,en daar door mannen in die leren moterpakken met applaus ontvangen worden.

Paarden in een wei die een stukje mee rennen.

Mooi weer, daar word ik vrolijk van.