Fiets.nl

Een hongerklopje is altijd handig om dat record van laagste snelheid te breken . Ik ken dat gevoel maar al te goed.

Ooit eens een lange polderrit gedaan in zeer warme omstandigheden en door te weinig te drinken enorm verzwakt de laatste 20kms. Tot dan was het gemiddelde iets van 32 ofzo en plots werd ik ingehaald door een moedertje met een kindje vanachter. Naar het einde toe had ik krampen tot achter mijn oren en reed ik 10km/h.
Het was wel een goeie les : drinken !!!

Heb al vele malen de snelheid onder de 6 km/u zien zakken.
Op: de Mont-Ventoux net voor het monument van Simpson met een volle mistral in je %^$
de Wanne, vooral het eerste stuk
de Stelvio na 20 km.
De muur van Huy
de la Redoute bij het kapelletje
De Stockeu
De muur van Geerardsbergen
In la Roche (in het dorpje na de kerk re af, vergeet telkens de naam van deze klim)
Kortom er zijn vele momenten geweest dat ik beneden de 6 km kwam, en dacht dat lopen een betere optie was dan fietsen.
En beneden de 6 km, kun je ook amper nog spreken van fietsen, het is eerder zwalken.

[quote="marc v megroot"]In la Roche (in het dorpje na de kerk re af, vergeet telkens de naam van deze klim).[/quote]

Rue Gohette, ofwel het eerste stuk van de Côte de Haussire!

Zalig stukkie, gelukkig wordt het bij Parc a Gibier nog erger

2 jaar geleden met een maatje rondje van 90 km gemaakt. was ongeveer -6-7c.
In het begin druk kletsen en vergeten te drinken toen ik wou drinken het slangetje van me camelbag bevroren..... geen drinken dus. en eten lekker slim 2 reepjes die ook knetterhard waren geworden. op 15 km van huis allebij helemaal verrot 12 km/ph op het vlakke naar huis gereden. (plat over het stuur)

Twee momenten staan me gezien deze titel erg bij:

1. De steile weg naar onze camping in Italië. Weggetje van gemiddeld ongeveer 11 procent, met maxima van ongeveer 20 procent. De route was ongeveer 1,2 kilometer lang, en met mijn stalen Concorde op de 39:27 was het echt harken op het 20 procent stuk zo net boven de 7 kilometer per uur.

Ik verwacht overigens dat ik bij de beklimming van de Monte Zocolan waarden als die van Bottechia zal hebben. En hij staat op m'n todo!

2. Tijdens mijn eerste Monstertijdrit in 2007.

Na de laatste bocht ging het licht definitief uit, en bij gebrek aan zaklantaarn, harkte ik op het binnenblad de laatste lange 5 km verder. De snelheid was inmiddels onder de 25 km/u gezakt en zakte rustig verder. Ik overwoog serieus om de laatste 3 km niet meer te fietsen, maar zag er vanaf om af te stappen omdat ik bang was dat de benen het dunne lijf niet meer zoude kunnen dragen. Met een beschamende 21 km/u rolde ik als een uitgeknepen/perste sinasappel over de finish (..)

Natuurlijk is 21 km/u niet 'echt' langzaam, maar het gevoel van traagheid, dat me toen overviel. Zo uitgewoond heb ik me noch daarvoor, noch daarna ooit gevoeld.

Op donderdag 18 januari 2007 moest ik vanaf mijn werk naar huis fietsen. Van tevoren goed nagedacht over een alternatieve route, want er stond een fikse bries van windkracht 10, met windstoten ver boven de 100km/h. De alternatieve route moest rustig zijn, zodat ik niet door een plotselinge windvlaag voor een auto kon worden geblazen, en er mochten weinig bomen langs de weg staan, zodat ik niet verrast werd door een tak op mijn fietshelm.
Enige kilometers na mijn vertrek kwam ik op mijn alternatieve landweggetje aan. Weinig bomen, weinig verkeer, maar heel harde wind pal op kop! Ik heb daar een kilometer of 5 niet harder kunnen fietsen dan zo'n 8 kilometer per uur! En de moeite die ik moest doen om gewoon op de weg te blijven.
's Avonds zag je op het journaal allemaal fietsers die te voet moesten. Maar hee, ik niet hoor. Mooi kunnen blijven zitten!

Bikkel!

[quote="Robbebopper"]Op donderdag 18 januari 2007 moest ik vanaf mijn werk naar huis fietsen. Van tevoren goed nagedacht over een alternatieve route, want er stond een fikse bries van windkracht 10, met windstoten ver boven de 100km/h. De alternatieve route moest rustig zijn, zodat ik niet door een plotselinge windvlaag voor een auto kon worden geblazen, en er mochten weinig bomen langs de weg staan, zodat ik niet verrast werd door een tak op mijn fietshelm.
Enige kilometers na mijn vertrek kwam ik op mijn alternatieve landweggetje aan. Weinig bomen, weinig verkeer, maar heel harde wind pal op kop! Ik heb daar een kilometer of 5 niet harder kunnen fietsen dan zo'n 8 kilometer per uur! En de moeite die ik moest doen om gewoon op de weg te blijven.
's Avonds zag je op het journaal allemaal fietsers die te voet moesten. Maar hee, ik niet hoor. Mooi kunnen blijven zitten! [/quote]

Mooi verhaal! Ik herinner me die storm nog wel, was een van de pittigste van de afgelopen jaren.

Nou, het alternatief was om dezelfde route, met een fiets aan de hand, en schoenplaatjes van Shimano onder je voeten, te lopen. Ik heb namelijk geen auto, en er rijdt ook geen OV.
Dus een bikkel tegen wil en dank.

Al die Brabantse bikkels , die blijven gewoon door fietsen , niks niet afstappen.

5,2Km/h op de Mortirolo. Dan voelt een stukje 10% opeens als bergaf.....

[quote="Robbebopper"]Op donderdag 18 januari 2007 moest ik vanaf mijn werk naar huis fietsen. Van tevoren goed nagedacht over een alternatieve route, want er stond een fikse bries van windkracht 10, met windstoten ver boven de 100km/h. De alternatieve route moest rustig zijn, zodat ik niet door een plotselinge windvlaag voor een auto kon worden geblazen, en er mochten weinig bomen langs de weg staan, zodat ik niet verrast werd door een tak op mijn fietshelm.
Enige kilometers na mijn vertrek kwam ik op mijn alternatieve landweggetje aan. Weinig bomen, weinig verkeer, maar heel harde wind pal op kop! Ik heb daar een kilometer of 5 niet harder kunnen fietsen dan zo'n 8 kilometer per uur! En de moeite die ik moest doen om gewoon op de weg te blijven.
's Avonds zag je op het journaal allemaal fietsers die te voet moesten. Maar hee, ik niet hoor. Mooi kunnen blijven zitten! [/quote] Mooi verhaal idd! Herinner het ook nog goed en ik weet dat ik afstapte omdat ik bijne omviel

:rolleye::rolleye::rolleye: