In eerdere posts aangekondigd dat ik er ook zou zijn, daarom een kort stukje van mij.
Zondagmorgen gaat om 05.15 de wekker, om 06.00 uur zit ik in de auto. Het spettert een beetje. Ik rij toch maar weg, het zou in Limburg droog zijn. Bij Rilland komt het water met bakken uit de hemel. Mijn humeur zakt
. Zo heb ik er nog niet veel zin in. Hoe verder ik belgië in rij hoe droger het wordt en als ergens voor Luik de dageraad aanbreekt ziet het er wel zwaar bewolkt maar droog uit.
Om 07.30 parkeer ik mijn auto bij het kerkhof van Eijsden. Lekker rustig hier
. Vorige keer (twee jaar geleden) moest ik van de organisatie op een weiland gaan staan en dat beviel niet echt, dus nu maar zelf iets uitgezocht. Zo groot zal Eijsden toch niet zijn. Helaas valt dat tegen dus na een toeristisch rondje
door eijsden vind ik de permanence en klokslag 08.00 uur vertrek ik voor de 150 km. Voor de geïnteresseerden: Korte broek, maar wel mouwstukken.
Zoals altijd kan ik mezelf slecht inhouden dus vertrek met gezwinde spoed. Slechts voorbij gereden door 1 persoon. Even later sluiten nog twee limburgse Denen of Deense limburgers
aan en zo heb ik een mooi groepje. Alle hellingen worden in die eerste 50 km op het buitenblad genomen (wel een compact
). Bij de eerste bevoorrading (alleen voor de 150 km) zijn we de eersten van de dag. De mevrouw achter de bananen vraagt of het niet te hard waait. Ik moet even lachen, In Zeeland zijn we wel wat meer wind gewend.
Direct na de bevoorrading komt eigenlijk mijn eerste(en enige twijfelpunt) van de route. Moet ik nu links de hoofdweg volgen ri Gulpen of rechtdoor de gulpener berg af. We besluiten tot het tweede en gelukkig is dat de juiste beslissing.
De km rollen onder onze wielen door. Bepijling is op zich prima, als ik dan toch een puntje van kritiek mag geven; Soms staan de pijlen erg kort op de afslag of soms bij T-splitsing zelfs achter de afslag. En met onze onwaarschijnlijke snelheid
, is dat beetje laat af en toe.
Het is hier altijd draaien en keren, ongemerkt rijden we belgie binnen. Er zijn hier een aantal stukken met ERG slecht wegdek. Hier wordt echter netjes voor gewaarschuwd, dus lof (qua seingeving) aan de organisatie. De tweede bevoorrading is bij mij nog niet druk
. Na een goede 100 km laat ik de denen achter bij een beklimming. Met name in de beklimmingen heeft één van hen zich beetje overschat en dan gaat het na 100 km echt wegen. Ook ik voel mijn benen al redelijk. Alleen op de zwaarste helling van de dag (vraag me even niet waar dat was want met al dat gedraai en keer was ik redelijk gedesorienteerd) ergens langs een boerderij over een b-weggetje heb ik het even echt taai en moet ik op het kleinste (binnen)blad schakelen.
De derde bevoorrading dient zich aan. Ik check mijn meter, nog een goede 30 km te gaan. ik heb nog één volle bidon dus besluit door te rijden. De laatste 15 a 20 km is niet meer zo spannend. Ik moet hier helaas wel alles alleen doen. Na een lang stuk schuin wind tegen draai ik het viaduct over de snelweg over. Een bekend gegeven: Bij grote vermoeidheid en een lang stuk vlak (wind tegen) is direct daarna een viaduct genoeg om kramp te veroorzaken (was dus twee jaar geleden zo). Nu gaat het beter en ik rij terug noordwaarts voor de laatse kilometers richting Eijsden.
Ik zie op mijn horloge dat ik nog net vóór 13.00 kan finishen en (aard van het beestje
) zet nog even aan. Tegen 40 aan't uur dender ik Eijsden weer binnen. en jawel om 12.57 plaatselijke tijd rol ik over de finish, vol enthousiasme onthaald door de speaker van dienst die moeite heeft om te geloven dat ik al terug ben van de 150 km...
De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat het volgens strava maar 144 km was. Dit mag de pret echter niet drukken. op een haar na 30 gemiddeld over 144 km met 2000 hm is niet slecht voor begin april! Ik zak lekker onderuit op één van de terrassen en neem een voorschot op 21/05... ik bestel een la chouffe
. Dit was een geslaagde dag met een mooi parcours, goede en enthousiaste organisatie, genoeg parkeergelegenheid enz. Enige puntje van kritiek is kleur pijlen (schutkleur) en af en toe de plaatsing hiervan. Om 13.45 aanvaard ik de terugreis en dus op tijd thuis voor de koffie en "de ronde".
Ouder worden is verplicht, volwassen worden is een keuze.