Fiets.nl

De luchtweerstand der berijder is het leeuwendeel van de totale luchtweerstand en die zal zelden precies gelijk zijn, details geven al een behoorlijk verschil, zoals al dan niet strakzittende kleding, of kort/lang zitten....
Lang zitten met de armen zoveel mogelijk horizontaal scheelt ook nogal.
Niet echt dingen om je het hoofd over te breken.

Keezx schreef: ↑14 dec 2020 12:45 Niet echt dingen om je het hoofd over te breken.

Er zijn sowieso weinig dingen om je hoofd over te breken (op dit moment). Laat het dan maar over je wielrenmaatjes te slim af zijn gaan, beetje voor de buis hangen en de hele dag het NOS kijken afgewisseld met BZV wordt de mens ook depressief van.

Hahahaha, van die tool word ik depressief. Ik heb echt nergens talent voor op de fiets. Van sprinten wist ik dat nog wel, maar dacht dat ik behoorlijk omhoog fietsen kon (tenminste Alpe d'huez in precies een uur vind ik best goed), blijkbaar ook daar geen talent voor, haha.

Ff serieus, boeit me echt geen zak

ypuh schreef: ↑14 dec 2020 14:38

Keezx schreef: ↑14 dec 2020 12:45 Niet echt dingen om je het hoofd over te breken.

Er zijn sowieso weinig dingen om je hoofd over te breken (op dit moment). Laat het dan maar over je wielrenmaatjes te slim af zijn gaan, beetje voor de buis hangen en de hele dag het NOS kijken afgewisseld met BZV wordt de mens ook depressief van.

Precies, met die instelling kunnen we dit forum wel sluiten

Toen ik jaren terug nog bij een 'snelle' recreatieve club reed was onze algemene conclusie "x duizend kilometer gefietst is geen enkele garantie voor 10 km wedstrijd rijden".
Ik verklaar me nader: sterke jongens die wekelijks moeiteloos hoge gemiddeldes reden, die de Vlaamse hellingen opknalden, ... werden er bij de eerste kennismaking met het rijden van een wedstrijd meestal snel uitgereden.
De pieken (en de dalen) in snelheid zijn in wedstrijd zo verschillend met wat je als recreant gewoon bent dat weinigen slagen in een vlotte overstap van recreatie naar wedstrijd. Meestal is het een leerproces dat veel aanpassing vraagt. Uitzonderingen bevestigen de regel.

Het begrip van hoge gemiddeldes en een helling opknallen is toch enigszins anders bij recreatieve fietsers dan bij wedstrijdrijders.

Mijn ervaring is dat goede recreanten die vaak een relatief hoog (30+) gemiddelde rijden vooral heel goed zijn in D2, maar constant versnellen boven de 50km/h en dan weer even benen stil en weer gaan is toch heel wat anders dan steady een hoog tempo rijden. Denk dat patrickvb dat ook zegt.

Er is maar éen manier om er achter te kunnen komen of je goed genoeg bent om in koersen mee te kunnen komen: koersen. 1x demarreren, 10x demarreren, 100x demarreren. 1x mee, 10x mee, 100x mee. Probeer eerst maar eens mee te komen. Je zult waarschijnlijk behoorlijk goed zijn, maar eindeloos intervallen, supersnel herstellen en gereed om weer opnieuw aan te gaan bepalen of je echt mee komt. Daar moet je mentaal ook toe in staat zijn. Geef nooit op. Rijd desnoods door een muur als het moet. Dat soort dingen maakt van een wielertoerist een coureur.

@Patricvb Andersom heb ik ook al menig competitierenner kapot gereden tijdens weekendjes weg in de Ardennen/Luxemburg. Die hadden allen een aanzienlijk hoger FTP (+10%) en sprintvermogen (1.700w vs. mijn 1.100w).

Zelf heb ik de ambitie niet om zo snel mogelijk een rondje om de kerk te rijden (al geldt dat ook niet voor wedstrijdrenners, die willen alleen iets sneller zijn dan de rest). Leuker lijkt het mij om een goede prestatie neer te zetten op een cyclo of 200km+ rit te maken.

Verder helemaal mee eens dat X kilometer gereden niets zegt over het niveau. Het begint daarom ook met doelen stellen en daar gericht naar toe te trainen.

Tegen een echte wedstrijd kan weinig op qua kick en adrenaline , dat heb ik in de jaren dat ik nog wat veteranenwedstrijdjes reed ( 2014 t/m 2016) weer mogen ervaren.
Had ik er medio 2016 niet een paar lelijk op den muil zien gaan, dan zou ik (68) het misschien nog steeds doen, hoewel ik zelf eigenlijk nooit hard in een wedstrijd ben gecrasht.

dwangarbeider schreef: ↑14 dec 2020 17:06 Het begrip van hoge gemiddeldes en een helling opknallen is toch enigszins anders bij recreatieve fietsers dan bij wedstrijdrijders.

Dat klopt uiteraard, maar we droegen indertijd de bijnaam 'de zotten van Lee'. (Lee is dialect voor Lede)
In feite was het onverantwoord hoe we rondreden op de openbare weg.
Het grootste verschil met competitie is dat je met dergelijke club hard bergop fietst, maar boven mooi kan recupereren door op de iets mindere goden te wachten.
Ik reed toen enkele wedstrijden met een vrije bond en dat ging in feite wel goed.
Het fietsen met de club werd abrupt afgebroken toen ik op een vrijdagavond overhoop werd gereden op nauwelijks 100 m van mijn huis.

Maar ik denk dat we zwaar off topic gaan.

De vuist regel is dat 20% verbetering een beetje maximaal is als je ongetraind bent, maar wel gezond, (dat vertelde althans een aantal trainers uit diverse sporten) maar gezien hetgeen jij al doet lijkt met meer dan 10% gewoon niet haalbaar. Ook afhankelijk hoe ver je wilt gaan met eten, rusten etc.

ergens 4.5 of net even hoger lijkt me een mooi streven. Ik zou niet zozeer langer gaan rijden maar vooral harder. 1 training op de weg vervangen door een MTB rit, dat helpt veel meer.

Het risico op teveel trage kilometers is groter dan het risico dat je te hard traint en te kort traint.