Re: Spaakspanning
Geplaatst: 23 mar 2021 09:20
Wat hij aanhaalt klopt grotendeels, het probleem is dat hij (zoals Keezx al aanhaalt) laterale stijfheid volledig negeert.
Mijn opmerkingen:
1) Je moet niet streven naar 100% gelijke spaakspanning aan beide zijden van het wiel om een sterk en duurzaam wiel te verkrijgen. Je moet wel zien te voorkomen dat spaken aan de zijde met de laagste spanning loslopen en metaalmoeheid opbouwen door veelvuldig buigen-strekken bij elke wielrotatie. Een achterwiel met velgrem is hier typisch meer gevoelig aan, door het grote verschil in hoek (en dus spanning) van de spaken aan drive en non-drive side. Maar een disc-rem voorwiel is hier veel minder gevoelig aan, ook al is dit ook een asymmetrisch wiel. Het verschil in hoek en de radiale belasting is hier echter lager.
2) Hij negeert radiale stijfheid dus volledig. Op elke spaak werkt een trekkracht, die je kan verdelen in een horizontale vector (van invloed op de laterale stijfheid) en een verticale vector (van invloed op de radiale draagkracht). Hoe dichter de flenzen van de naaf naar het midden van de as schuiven, hoe kleiner de horizontale vector en hoe lager de radiale stijfheid. Het klopt dat de sterkte van de velg voor een groot deel de stijfheid bepaalt (en exact percentage zal ik er niet op plakken), maar uw spaken brengen nog altijd de krachten tussen velg + band en naaf over. Veel hangt af van keuze velg en spaken maar bij sommige combinaties zal dit toch een lateriaal slap(per) wiel opleveren.
3) Veel wielen worden prima gebouwd. Juiste keuze van aantal en type spaken, juiste geometrie van de naaf en eventueel een asymmetrisch velg kunnen sterk bijdragen tot de laterale sterkte én duurzaamheid van het wiel. Je hoeft hier geen extremen voor op te zoeken. Het juiste compromis bestaal al imho.
Mijn opmerkingen:
1) Je moet niet streven naar 100% gelijke spaakspanning aan beide zijden van het wiel om een sterk en duurzaam wiel te verkrijgen. Je moet wel zien te voorkomen dat spaken aan de zijde met de laagste spanning loslopen en metaalmoeheid opbouwen door veelvuldig buigen-strekken bij elke wielrotatie. Een achterwiel met velgrem is hier typisch meer gevoelig aan, door het grote verschil in hoek (en dus spanning) van de spaken aan drive en non-drive side. Maar een disc-rem voorwiel is hier veel minder gevoelig aan, ook al is dit ook een asymmetrisch wiel. Het verschil in hoek en de radiale belasting is hier echter lager.
2) Hij negeert radiale stijfheid dus volledig. Op elke spaak werkt een trekkracht, die je kan verdelen in een horizontale vector (van invloed op de laterale stijfheid) en een verticale vector (van invloed op de radiale draagkracht). Hoe dichter de flenzen van de naaf naar het midden van de as schuiven, hoe kleiner de horizontale vector en hoe lager de radiale stijfheid. Het klopt dat de sterkte van de velg voor een groot deel de stijfheid bepaalt (en exact percentage zal ik er niet op plakken), maar uw spaken brengen nog altijd de krachten tussen velg + band en naaf over. Veel hangt af van keuze velg en spaken maar bij sommige combinaties zal dit toch een lateriaal slap(per) wiel opleveren.
3) Veel wielen worden prima gebouwd. Juiste keuze van aantal en type spaken, juiste geometrie van de naaf en eventueel een asymmetrisch velg kunnen sterk bijdragen tot de laterale sterkte én duurzaamheid van het wiel. Je hoeft hier geen extremen voor op te zoeken. Het juiste compromis bestaal al imho.