Fietstochten van "Le Grimpeur"

[Hanz Bé]

Mooi verhaal én prestatie weer. Ik ben nu zelf bezig met het plannen van een Ventoux-tripje voor half september, en dan verhogen dit soort fijne verhalen de voorpret enorm!

[.jeroen.]

Knappe prestatie en weer een mooi verslag Grimpeur!

[Le Grimpeur]

Een 'primeurtje'
(Verslag van de rit van maandag 11 augustus 2014)

In mijn verslag van 15 juli jl. schreef ik:

... Vlak voordat ik onder het voormalige spoorwegtracé door ging, zag ik dat er aan dat tracé gewerkt wordt. Kennelijk wordt de mooie Véloroute du Calavon toch doorgetrokken. Ik heb wel eens gedacht dat dat wegens geldgebrek of zo nooit zou gebeuren...

Gisteren hebben mijn vrouw en ik een toeristisch autotochtje gemaakt over het Plateau de Vaucluse. Om de enorme drukte rond de grote Marché Provençal, die op zondag in Coustellet gehouden wordt, te vermijden, reden we binnendoor naar de D900. Zo kwamen wij bij het nieuwe gedeelte van de véloroute, waarvan ik dacht dat dit voorlopig nog niet gereed zou zijn. Tot onze verbazing zagen we echter dat er op de dijk al gefietst werd ! Snel de auto in de berm geparkeerd en eens even gekeken hoe ver de werkzaamheden nu gevorderd waren. Er lag prachtig nieuw asfalt. De diverse opgangen waren nog wel met hekken afgezet, doch daar kun je omheen, of je zet ze gewoon een stukje opzij. Kennelijk had 'men' dat al gedaan. En dan wil ik daar natuurlijk ook wel even fietsen .

's Avonds het Sigma Data Center opgestart en daar bleek dat je over dat nieuwe stuk van de véloroute al een route uit kon zetten. Dat werd dus het begin van mijn tocht voor vandaag . Het zou natuurlijk zo kunnen zijn, dat ik er op maandag i.v.m. werkzaamheden niet op zou kunnen, doch omdat 'iedereen' in Frankrijk nu vakantie heeft, heb ik maar een gokje gewaagd, er vanuit gaande dat de wegwerkers nu ook wel ergens op het strand zouden liggen.

Vanmorgen ben ik voor de verandering op een wat meer 'normale' tijd vertrokken, want het was net negen uur geweest toen ik wegreed. De geplande rit was er een van 100 km en zou niet alleen over vlak terrein voeren, dus heb ik wel eerst het petit-déjeuner du Grimpeur verorberd. Het zou bovendien warm worden en dan is voldoende eten en drinken uiteraard essentieel.

Het befaamde petit-déjeuner du Grimpeur :



Ook onderweg moet er 'iets' gegeten worden en omdat het toch lastig is in te schatten hoe veel je voor een bepaalde tocht nodig hebt, neem ik altijd voldoende mee. Soms komt er wat mee terug, soms gaat alles schoon op. Ik had nog een aangebroken zakje gelletjes van de vorige rit over en daarom heb ik voor de zekerheid ook nog twee tubetjes met gel in m'n achterzakjes gestopt .

De inhoud van de 'musette' :



Vanwege het drukke verkeer op de D2 van Robion naar Coustellet, ben ik zig-zag binnendoor naar Coustellet gereden. Alhoewel ik hier goed de weg weet, had ik de route toch ook in mijn GPS-computer geladen. Vooral als er veel 'gedraaid en gekeerd' moet worden, heb ik nog wel eens de neiging de aanwijzingen van het systeem verkeerd te interpreteren. Het draaien van de 'kaart' ('track') op het display bij een wat grotere verandering van richting kost soms wat tijd en dat is iets waar ik wel even aan heb moeten wennen. Daarom zet ik vaak mijn trip toch maar in het computertje, dan kan ik wat extra 'oefenen' . Het systeem bracht mij via Petit-Coustellet foutloos aan het begin, of eigenlijk aan het einde van het nieuwe stuk fietsroute. 'Officieel' mag je er nog niet op, want de toegang is daar nog met grote hekken en rood-witte linten afgezet. Bovendien staat er ook nog eens een bord met de tekst chantier interdit au public (bouwterrein voor het publiek verboden). Maar, zoals gezegd, één van de hekken stond half open en er werd al gefietst. En dan 'mag' ik het dus ook .

Het (voorlopige) einde van de uitbreiding van de Véloroute du Calavon bij Coustellet:




'Clandestien' het nieuwe fietspad op...:




En daar sta je dan... :



Rustig genietend 'peddelde' ik zo richting Beaumettes. Zo af en toe kwam mij een fietser tegemoet, of liep er een wandelaar. En terwijl op een dertigtal meters links van mij het drukke verkeer over de D900 raasde, fietste ik hier toch maar mooi over fonkelnieuw asfalt door de mooie omgeving van de Luberon. Het was al aardig warm, een beetje benauwd zelfs en ook heel erg heiig. Dat laatste was wel jammer, want dan kun je geen goede foto's maken. Het nieuwe stuk fietspad is maar ongeveer 3,5 km lang, dus was ik ook weer snel aan het einde, of eigenlijk het begin dus. Dat is dan een eindje voor Beaumettes. Om bij het reeds bestaande fietspad te komen, moest ik eerst enige honderden meters over een 'rommelig' weggetje waar veel gruis lag en daarna nog een stukje over de D103.

Het begin van de verlenging van de véloroute bij Beaumettes:



Daar waar de fietsroute de D106 kruist, ben ik linksaf naar Lumières gegaan en verder over de D60 naar Joucas. Toen ik mijn tocht in de Data Center intekende, zag ik dat het programma spontaan de route door Joucas had gepland. Dat heb ik gewijzigd, zodat ik het dorpje aan de ZO-kant naderde en ik bij binnenkomst meteen rechtsaf de D102a op kon, richting Murs. Deze weg begint met 8% direct vrij steil, doch na een dikke 900 meter vlakt dat iets af naar 7%. Het is een mooie klim, door een bosachtige omgeving, maar over een al jaren slecht wegdek. Daar ondervindt je in de klim weinig hinder van, maar om te dalen is het een ramp, want je kunt er best vaart maken en dan is het een 'schokkerige' afdaling. Het stijgingspercentage varieert nog al. Als je wat hoger komt, zijn er ook mooie doorkijkjes. En aan het einde van deze D102a ligt er wel een nieuw wegdek. Twee kilometer voor Murs kom je op de D4, die vanaf Le Chêne (bij Apt) omhoog komt. Eenmaal in Murs is het even vlak, maar als je net voor de mairie rechtsaf gaat richting Le Château de Murs en Sault, moet je bijtijds naar het binnenblad gaan, want de D15 begint ook weer met een steil stukje van 8%.

De klim naar de Col de la Ligne vind ik er een die zeker de moeite waard is. Na het steile 'opstapje' daal je tot aan de kruising met de D15a, waarna je bij Les Beylons (een buiten Murs liggend groepje villa's) weer gaat klimmen. Eerst door dennenbos, daarna door eikenbos. De klim wordt onderbroken door twee 'dipjes' en het is ook geen erg steile klim. Als je wat hoger komt, daar waar de weg langs de rotswand loopt, kijk je ver weg. Ik zie de Luberon, waavan door het enorm heiige weer geen details te zien zijn en kijk in een met dichte bossen begroeide kloof. Twee racefietsers, beide in identieke Vermarc-kledij en op schitterende Cervélo's, komen voorbij. Hun wielen met hoge carbonvelgen maken het bekende zoevende geluid . Ik pik maar niet aan, het gaat net iets te snel voor mij. Na zo'n 9 km klimmen ben ik op de col. De 'Cervélo's' staan er ook nog. Zo te horen zijn het Belgen. Als ik mijn camera pak en denk ze misschien nog als 'vulling' voor een foto te kunnen gebruiken, klikken ze in de pedalen en zetten de afdaling in. Er wordt nog wel netjes gegroet .

Op de Col de la Ligne (756 m):



Na het schieten van een paar plaatjes, eet ik mijn twee bananen op (het waren niet van die grote ) en neem ik een tubetje gel. Daarna volgt de korte afdaling naar de D5. Als het helder is, heb je tijdens deze afdaling een schitterend zicht op de Mont Ventoux en de Dentelles de Montmirail, maar de berg ligt helemaal in de schaduw en de rest van het panorama gaat verloren in de heiige lucht. Bij de splitsing draai ik met een scherpe linkerbocht de D5 op en vervolg ik mijn afdaling. Je passeert hier de Chapelle St-Foy (watertappunt!) en komt langs fruitboomgaarden. Er rijden hier ook wat meer fietsers dan op de weg naar de col. Het laatste stuk van deze afdaling, het gedeelte door de gorges, vind ik verreweg het mooiste. Het begint een paar kilometer voordat je bij Méthamis bent. Terwijl ik hier heerlijk in de zon fiets, ligt de Ventoux nog steeds geheel in de schaduw.

Op de D5 door de gorges in de omgeving van Méthamis:



Als ik, aan het einde van deze lange afdaling, een foto van Méthamis aan het maken ben, komt ook bij de Mont Ventoux de zon er een beetje door. De wolken werpen grote schaduwen op de 'schedel', een mooi gezicht. Méthamis is zo'n beetje au bout du monde (ver weg, aan het einde van de wereld) en ligt verstopt in de ruige natuur van het Plateau de Vaucluse. Er is hier dan ook weinig verkeer, alleen van wat localo's.

Méthamis:



Vanaf Méthamis heb ik de D5 verder gevolgd en kwam zo in Malemort-du-Comtat. Nog zo'n dorpje waar weinig of niets te beleven valt. Het terrasje waar we ooit eens koffie gedronken hebben, was leeg. De bar was gesloten, ik denk omdat het maandag is.

Malemort-du-Comtat, met op de achtergrond het silhouet van de Dentelles de Montmirail:



Net voorbij Malemort ben ik over de D77 richting Venasque gegaan. Je komt zo op de D4, die ik nog voor Venasque al weer verlaten heb, want ik heb de afslag naar St-Didier genomen. Deze D28 loopt richting St-Didier aardig op. Het is maandag en dan is er in dit dorpje ook een Marché Provençal, maar niet zo'n grote als op zondag in Coustellet of ook op maandag in Bédoin. Toch kan ik de in mijn computer opgeslagen route door St-Didier niet volgen, want de 'hoofdstraat' staat vol met marktkramen. Ik zoek en vind een andere route. Voor het nu volgende deel van mijn trip zal ik nog redelijk wat moeten klimmen. Het is inmiddels behoorlijk warm en de zon is er nu ook goed doorgekomen. Dat wordt dus nog even 'doorzetten'.

Bij St-Didier, aan de oostzijde van het dorpje:



Eerst fiets ik over een kleine côte richting Pernes-les-Fontaines en ga dan linksaf de D121 op. Deze weg heeft onlangs een heel nieuw wegdek gekregen en zo fiets ik dan in de hitte en met stijgingspercentages die variëren van 0 (want vals plat) tot 8 in de volle zon naar het plateau. 't Is hier wel mooi, dus geen straf . Als ik na La Roque-sur-Pernes op het plateau bij La Roque-sur-Pernes-Le Plateau ben aangekomen, moet ik nog wat verder klimmen, want de 'top' ligt een stuk voorbij deze wijk. Maar het is een makkelijk klimmetje. Haast als een prof knijp ik aan het begin van de afdaling m'n laatste tubetje gel leeg en daal daarna zonder bij te trappen met zo'n 52 à 53 km/u richting Saumane.

Bij Fontaine-de-Vaucluse geldt éénrichtingsverkeer en ik zou daarom aan de noordzijde van de Sorgue eerst naar en daarna door Fontaine moeten fietsen, om net buiten het 'centrum' dan de D100a te kunnen nemen. Maar ik heb helemaal geen zin in de toeristische drukte van Fontaine, dus negeer ik het inrijverbod en ben ik aan de zuidzijde van het riviertje naar de D100a gereden. Over de D100a (Route Touristique) gaat het door een prachtig landschap met hoge rotsen en door een mooi bos weer stevig omhoog. De laatste paar bochten laten 13% op mijn display verschijnen en met 34x29 'hijs' ik mij daar omhoog. Het verkeersbord aan het begin van de afdaling, dus als je van de andere kant komt, meldt 14%. Dat klopt dus wel zo'n beetje. Nu nog even de klim langs de Belvédère de la Tête du Soldat naar Bourbourin en het 'klimwerk' zit er voor vandaag op! Na de afdaling ben ik door Cabrières d'Avignon naar Les Imberts gereden en verder binnendoor richting de D900. Na een tiental meters over deze drukke weg, linksaf onder de véloroute door, naar Petit Coustellet,
Oppède-Les Poulivets en Maubec. Net iets meer dan 100 km, precies zoals het programma al voor mij had uitgerekend . En al het proviand was op! 't Ritje staat al sinds vanavond op Strava.

[Le Grimpeur]

Een tochtje door de (Alpes de) Haute Provence:
(Fietsverslag van zondag 17 augustus 2014)

Na een paar extra rustdagen - ik voelde dat ik die nodig had - plus gisteren weer eens een dagje Mistral, heb ik vandaag op de fiets de rust en uitgestrektheid van de Haute Provence opgezocht. Ik had trouwens drie routes uitgezet en in mijn Rox 10.0 geladen: één over de Luberon en door de vallei van de Durance en twee door de Haute Provence. Die laatste twee zijn voor een groot deel identiek, zodat ik onderweg - afhankelijk van de vorm van de dag - nog wat zou kunnen variëren . Ik heb voor vandaag dus gekozen voor een tochtje naar het noorden, dat trekt mij toch meer dan de drukte rond en ten zuiden van de Luberon. Alhoewel 'druk' hier ook een relatief begrip is.

De 'tracks' heb ik in het Sigma Data Center zorgvuldig ingetekend en daarna aan de hand van de Michelinkaart en mijn eigen kennis van het gebied nog eens goed gecontroleerd. Ik kwam daarbij geen 'verrassingen' tegen in de vorm van mogelijk onverharde weggetjes. Wel gaat het programma soms z'n eigen gang. Zo wilde het dat ik bij Gignac over de parallel aan de D22 lopende D112 zou gaan. Nu is die D22 helemaal niet druk, dus waarom dan die andere route nemen? Dat heb ik dus maar even 'rechtgetrokken'. Het programma stuurde mij ook min of meer door Simiane-la-Rotonde. Als je straks de foto's van dat stadje ziet, begrijp je wel dat zoiets met de racefiets geen doen is. Een 'track' volgen heb ik eigenlijk niet nodig, maar de Rox biedt nu eenmaal die mogelijkheid en ik doe het ook, ik schreef het al eerder, om daar wat ervaring mee op te doen. Altijd handig als ik nog weer eens in een minder bekende omgeving verzeild raak .

Om 08:00 vertrokken, ben ik eerst binnendoor naar Coustellet gefietst, om van daar over de véloroute naar Apt te rijden. Een makkelijke en grotendeels vlakke aanloop dus. De route naar Coustellet was nog rustig. Het was eigenlijk nog te vroeg voor verkeer naar de grote markt die daar op zondag gehouden wordt. Wel werd ik al ingehaald door een aantal auto's op weg naar de supermarkt, die hier op zondagmorgen gewoon open is. Mijn route komt namelijk zo ongeveer tegenover die supermarkt uit. Het was trouwens schitterend weer, maar nog wel koud! Er was ook niet veel wind en de heteluchtballon die ik boven het Plateau de Vaucluse zag, leek daar dan ook quasi roerloos in de lucht te hangen.

Zondagmorgen in de Luberon, hier bij Oppède:



Ook op de fietsroute was het nog rustig, zodat ik goed op kon schieten en mooi 'warm' kon draaien. Na zo'n 12 km fietsen had ik gelukkig al veel minder last van de kou en in de buurt van Apt aangekomen had de zon de lucht al zo opgewarmd, dat het aangenaam was op de fiets. Langs de véloroute, bij het voormalige stationnetje in Apt, was een vide-greniers aan de gang. Dit soort rommelmarkten zijn erg populair in Frankrijk en trekken altijd veel publiek.

Vide-greniers langs de fietsroute in Apt:
(Bij een rommelmarkt hoort een wat 'rommelige' foto )



In Apt, bij Camping Les Cèdres, heb ik de fietsroute verlaten en ging het over de D22 verder, richting Rustrel. Je kunt vervolgens door Rustrel en daarna een flink stuk klimmen over de D30 naar St-Christol, doch ik ben op de D22 gebleven en dus min of meer langs Rustrel gefietst. Hier ga je ook klimmen, doch je bereikt dan slechts een hoogte van zo'n dikke 680 meter, terwijl je op die andere route wel boven de 800 meter komt. 'Mijn' klim verloopt met bijna constant 4 procent mooi gelijkmatig en met 34x21 kan ik in een goede cadans omhoog rijden. Bij de afslag naar Gignac is het even ietsje steiler. Daar waar de D33 van Viens komt en je al boven de 600 meter zit, vlakt de klim enorm af. Hier krijg ik ook voor het eerst het Montagne de Lure te zien. Prachtig, want door de wind van gisteren is het behoorlijk helder geworden. Op de departementsgrens Vaucluse-Alpes de Haute Provence verandert de D22 van nummer en wordt D51. Door voor deze variant te kiezen, kwam ik langs het schitterend gelegen Simiane-la-Rotonde. Dit dorpje was in de afgelopen Tour de France nog te zien in de reportage van de etappe Tallard-Nîmes.

Al dalend over de D51 richting Banon, zie je Simiane-la-Rotonde al liggen:



Ik geniet steeds weer enorm van de schier eindeloze ruimte van deze landschappen, waar je dan opeens zo'n oeroud stadje tegen de helling in de zon ziet liggen. Verder is er hier 'niets', helemaal 'niets' en dat maakt het zo bijzonder. Ik fiets hier erg graag en bedenk dan telkens weer wat een mooi stuk techniek een fiets eigenlijk toch is. Het 'ding' brengt je op de mooiste plekjes . Rechts zie ik, nog verder de binnenlanden in, hoog op een plateautje het gehucht Carniol liggen. Daar was ik ook al eens, toen ik uit het helemaal verstopt liggende Oppedette kwam. Vlak voor de kruising van de D51 met de D33, die dus van Carniol komt, ben ik linksaf over een verbindingsweggetje (D701) naar Simiane gereden. Zo lag het stadje recht voor mij en kon ik een geschikt punt zoeken voor een foto .

Simiane-la-Rotonde, gezien vanaf de D701:



Achter Simiane om, ben ik over de D18 richting St-Christol gefietst. Je kunt ook over de brede D185 ten noorden van Simiane langs gaan, maar dat is een veel minder interessante route. Over de D18 rijd je in een paar lussen langs een soort kloof en nog half door het stadje over een helling van 6% naar boven. Je komt dan bij La Rotonde (de donjon van het château) bovenin Simiane uit. Nog een stukje klimmen en de D18 komt op de brede D185 uit, die vanaf dat punt verder ook D18 wordt. Het Montagne de Lure blijft de horizon vullen. Ik kom nog langs een enigszins verwilderd en nog bloeiend lavendelveld en ben daarna al snel aan het einde van de klim. Je fietst hier dan al zeer ruim boven de 850 meter. Vlak voordat ik weer in de Vaucluse terug kom, ben ik nog even enige tientallen meters rechtsaf de D31b op gegaan, richting Chavon. Daar kon ik een mooi plaatje schieten...

De rust en uitgestrektheid van de Haute Provence met het Montagne de Lure aan de horizon:



En maar weer verder, want ik heb nog wat kilometers voor de boeg . In de verte doemt de Mont Ventoux ook al weer op en zie ik links daarvan St-Christol-d'Albion nu ook liggen.

Op de D166, een paar kilometer voor St-Christol:



Vanaf St-Christol klim je dan verder over de D34, die je naar de Col de Lagarde d'Apt (1110 m) brengt. Met de racefiets kom je in deze contreien niet hoger. Wel als je nog wat verder naar het noorden gaat. Daar liggen bijvoorbeeld de Col nu Négron (1242 m) en de Col de l'Homme Mort (1212 m). Maar dat is voor mij, vanuit Maubec, net even te ver weg. Ja, dan is er natuurlijk nog de Mont Ventoux, die is hoger, dat weet ik ook wel . Je kijkt hier je ogen uit, want ook het Montagne d'Albion (met de zojuist genoemde cols) ligt er prachtig bij. En de temperatuur is aangenaam. Mijn computer geeft 25,1 graden aan, maar dat is te optimistisch en komt waarschijnlijk omdat de zon er voortdurend op staat. Als ik het steilste stuk van deze klim achter de rug heb, bij de afslag naar Brouville en Sault, ligt daar zowaar nog één lavendelveld wat nog niet gemaaid is. Het is ook nog diep paars van kleur. Een kilometer of zes resten mij nog naar de col. Het gaat een beetje op-en-af en soms kan ik zelfs op het buitenblad rijden.

Vlak voor de col, waar weinig of niets te zien is, passeer ik Lagarde d'Apt. Dat stelt heel weinig voor. Deze gemeente telt geloof ik minder dan 40(!) inwoners die samen een dikke 16 vierkante kilometer tot hun beschikking hebben. Het zijn denk ik vooral boeren die hier wonen en hun boerderijen moet je 'zoeken'.

De Mairie van Lagarde d'Apt staat langs de D34, vlakbij de col;



Na de Col de Lagarde d'Apt volgt dan de lange afdaling richting Apt. Dit is helaas geen afdaling waar je eens even fijn vaart kunt maken, daar leent het hobbelige wegdek zich niet zo voor. Rustig dalen en oppassen voor het gruis in de bochten, zodat je niet 'op je plaat' gaat. Er zitten zo af en toe ook redelijk grote gaten in het wegdek. Ze zijn in elk geval wel zo groot, dat je er liever niet in volle vaart met je wiel in terecht komt. Ik heb de snelheid dan ook maar niet boven de 53 km/u laten oplopen. Zo tegen het einde van deze oneveer 11 km lange afdaling, krijg je weer zicht op de Luberon en omgeving.

Het gehucht Les Viaux, gezien vanaf de D34 in de afdaling van de Col de Lagarde d'Apt:



Zo'n 10 km voor Apt ben ik rechtsaf de D179 opgedraaid, richting St-Saturnin-d'Apt. Die D179 gaat ook op-en-af en geeft je leuke 'doorkijkjes' op de mooie omgeving hier. Er verschijnen nu ook steeds meer wijngaarden. Halverwege Les Viaux en St-Saturnin komt het hoog gelegen Villars in beeld.

Vanaf de D179 naar St-Saturnin zie je Villars heel mooi tussen de wijngaarden liggen:



De D179 eindigt bij St-Saturnin, waar ik naar het binnenblad moet voor de vrij steile klim het stadje in. Daarna geef je de gewonnen hoogte ook meteen weer prijs als je over de D2 richting Gordes naar beneden suist. Maar ik kom niet in Gordes, want ik heb een route om Rousillon uitgezet. Omdat ik niet door het toeristenoord wilde, ben ik net voorbij Les Cordiers over de D227, de D4 en de D199 aan de zuidzijde van het 'okerstadje' gebleven. Op een parkeerplaats net buiten het stadje zelf was ook weer een grote rommelmarkt. Ook hier weer het nodige 'volk'. Toch kwam ik zonder problemen op de D104 richting Goult. Dit is een hele mooie route, waar je dalend langs dennenbossen en grillig gevormde, okerkleurige rotsformaties zit te genieten op je fiets! Hier, vlak langs de D104 ten westen van Rousillon, ligt een terrein waar je, ver van daar waar de toeristen je voor de voeten lopen , ook nog door een bijzonder stukje natuur kunt banjeren.

Grillig gevormde oker- en zandkleurige rotsformaties ten westen van Rousillon:






Vlak voor Goult moet ik nog weer een stukje klimmen om op de hoogte van het dorpje te komen en daarna daalt het dan naar Lumières. Bij Lumières ben ik de D900 overgestoken en over de D105 richting Lacoste gegaan. Zo kwam ik dan weer bij de véloroute, die ik tot Beaumettes gevolgd heb, waarna ik via Oppède-Les Poulivets en Robion naar mijn startpunt terug ben gereden: 126 km fietsen door een schitterende streek zat er weer op! Het schijnt zo te zijn, dat als het niet op Strava staat, het niet 'telt' !

[H-W]

Je zou makkelijk een routegids kunnen maken voor dit gebied, prachtig verslag weer!

[DeletedUser01]

Heel mooi!

[Soap]

Nu lijken de polders hier NOG saaier.....
Mooi stukje weer!

[Roel1908]

Wat zitten er prachtige foto's tussen zeg.

[Criterion]

Je hartslag liep er wel heel hoog door op !

[Le Grimpeur]

Je hartslag liep er wel heel hoog door op !

Bedoel je de 233 bpm die op Strava vermeld wordt? Dat was in de afdaling van de Col de Lagarde d'Apt en komt waarschijnlijk omdat ik niet in een 'condoom' fiets . Ik moet dus òf nauwer aansluitende kleding die niet 'wappert' aanschaffen, of veel meer ('ongezonder') gaan eten, zodat ik nog maar net in m'n wielershirts pas . Tijdens het klimmen was het meestal 139 bpm, met een 'uitschieter' naar 141 voor zover ik 't zo snel even in het Sigma Data Center bekeken heb.

[Criterion]

Gelukkig ! Maakte me als arts toch wat zorgen (met respect voor je leeftijd)

[Le Grimpeur]

Merci! Altijd fijn om te weten dat er over je gezondheid gewaakt wordt ! Ik probeer zelf ook zo goed mogelijk de boel in de gaten te houden en doe geen 'gekke dingen', mijn gezondheid gaat boven alles!