Eindelijk was daar vandaag een voorzichtig zonnetje om een paar foto's te schieten van het eerste winterproject wat onlangs gereed kwam. Vorige zomer op MP voor dik 6 tientjes een Gazelle Champion Mondial AB-frame uit 1985 op de kop getikt. De originele kleurstelling was het bekende rood-wit-blauw maar de lak was niet heel geweldig meer en er zaten ook een paar deukjes in de bovenbuis. Vandaar dat ik besloot om de lak helemaal te verwijderen.
Het kale frame wat daar onder vandaan kwam was puntgaaf (behalve de deukjes dan), werkelijk geen spoortje roest. Ik wilde het frame als doortrapper opbouwen, maar kon het niet over mijn hart verkrijgen om de diverse aangesoldeerde nokjes eraf te slijpen. Voor een fixie geeft dat wel iets minder strakke looks, maar nu houd ik de mogelijkheid om hem ooit nog weer simpel tot klassieke racefiets om te bouwen. De deukjes heb ik weggeplamuurd en het frame vervolgens in zuiver wit (Rustoleum Combicolor) gelakt.
Om het geheel een Italiaans tintje te geven heb ik wat rode en groene accentjes toegevoegd. Van een decoratieklusje had ik nog een boekje 24K - nou ja, 23.75 uiteraard - bladgoud liggen en daarmee zijn de lugs verguld. Rond de lugs met een dun penseeltje een rood lijntje getrokken en het binnenste driehoekje groen. Verder groen geanodiseerde naven en rood geanodiseerde remklauwen. Toen was nog even de vraag welk merk/welke naam de fiets te geven. Ik heb diverse namen overwogen, o.a. Agile, Allegro, Goldzilla, Veloce, Vivace, maar uiteindelijk gekozen voor de Italiaanse vertaling van Gazelle.
Het was even puzzelen met de kettinglijn. De naaf heeft een OLD van 120mm, het frame was 126mm. Het was duidelijk dat het tandwiel achter een stukje naar rechts moest. Ik heb de inbouwruimte vergroot tot zo'n 128mm, aan de linkerkant ca. 8mm aan spacers en locknuts toegevoegd en het wiel gedished. In combinatie met een bottom bracket van 103mm is de kettinglijn nagenoeg perfect en de aandrijving dan ook fluisterstil.
Zoals ik al vreesde was er aan de NDS te weinig schroefdraad over om de asmoer betrouwbaar vast te zetten. Dus de as aan beide zijden afgezaagd en een snelspanner gebruikt. Voor consistente looks bij het voorwiel hetzelfde gedaan.
Ben over het eindresultaat redelijk tevreden, het blijkt een zeer aangenaam stadsflitsertje geworden. Het fietsen op zo'n doortrapper is een belevenis apart, zeer dynamisch, ik gebruik - tot nog toe - wel gewoon de remmen om tot stilstand te komen.
Het is qua onderdelen een allegaartje geworden van onderdelen uit o.a. Italië en het Verre Oosten, sommige zaken had ik nog liggen maar het meeste is nieuw.
De specs:
Cranks: Sturmey Archer, 46T
Pedalen: Rose
Ketting: KMC gold
Tandwiel en lockring: Novatec 18T
Zadel: Selle Italia
Stuur- en zadelpen: Kalloy
Stuur: Humpert
Stuurlint: Deda
Remklauwen en hendels: Diacompe
Balhoofd en bottom bracket: Tange
Naven: ABY-K
Spaken: Sapim Race
Velgen: Ryde DP18
Banden: Conti GP4000SII