In het eerste weekend van juli dus de 3 Eifel rondes (zowat) gefietst. We hadden een beetje pech met het weer, elke dag wel wat buien waarvan zondag de minste buien.
Vrijdag 74 km gefietst (1159 hm volgens Afstandmeten.nl, 1414 hm volgens Strava) met o.a. de Grunentalstraße als klim, wat een ploert zeg.
Op de zaterdag frisser weer en regenachtig. Één van ons ging in diezelfde Grunentalstraße in de afdaling rechtdoor zowat onderaan in een flauwe bocht naar rechts.
Ik zat er 10 meter achter en zag het gebeuren. Afgeremd en met trillende stem terug naar de plek des onheils.
"Gaat het", vroeg ik: Hij was over de lage trottoir geschoten met een snelheid van zo'n 50- a 60 km/uur en recht de bosjes in. "Ik ben mijn spullen aan het bijeen rapen en zit vast aan wat prikkeldraad", riep hij. Gelukkig dacht ik, hij kan gewoon praten. Enorm schrikken natuurlijk, maar hij heeft gewoon heel veel geluk gehad dat er geen tegenliggers kwamen op dat moment op de drukke weg en dat er geen vangrail of muurtje stond in die bocht. Zijn jack was kapot, voorwiel stond helemaal dwars, maar na wat herstelwerk viel de schade allemaal gelukkig mee. Hij had wel last van zijn rug en besloot om op zijn gemak naar het logeerhuis terug te fietsen, wij met z'n tweeën dus verder. Omdat hij altijd de goede navigator is met zijn Garmin waren we nu aangewezen op mijn A4tje op de routerol, ging allemaal goed, alleen de klim van im Steinchen gemist. Op de teller die dag zo'n 95 km (1479 hm volgens Afstandmeten.nl, 1817 hm volgens Strava).
Zondag besloot de pechvogel eerder naar huis te gaan en hebben we met 2 man de laatste rit van ± 107 km (1704 hm volgens Afstandmeten.nl, 2185 hm volgens Strava) gemaakt, nu was het weer iets beter en jawel we hebben de Meuchelberg overwonnen, ook een puistje wat volgens mij vrij onbekend terrein is.
De foto is bij het uitzichtpunt op de Meuchelberg, je kunt het niet goed zien maar het is een vrij diepe afgrond.
"Hier komen alleen maar een paar gekken van het forum meer niet", zeiden we tegen elkaar. Laatste onverharde meters naar het uitzichtpunt gewoon doorgekacheld door het gras. Mooie omgeving rond Heimbach, trouwens de hele Eifel omgeving. De grotere wegen zijn voorzien van goed asfalt, dat weten inderdaad de motorrijders ook goed en de iets meer landelijke wegen zijn hier en daar wat slechter, maar beter als in de Ardennen. Ook wat langere lopers hier als in de Ardennen. De combinatie met deze langere lopers en sommige pittige hellingen en de wind die er behoorlijk stond op de hoger gelegen open vlaktes, zorgde toch voor drie stevige ritten, ook het koudere weer maakt het wat zwaarder. En oh, die klim bij Simonskall......prachtig, in de top 10 aller tijden bij mij, een pareltje, ook in de afdaling gehad.
Nogmaals bedankt buzz ( en de rest natuurlijk ook) voor alle info die ik via het Eifel topic heb kunnen vinden, streetview is helaas in Duitsland niet toegestaan, maakt het maken van een route wel moeilijker. Zeker voor herhaling vatbaar zo'n weekend.
