al een paar keer in LEIDEN, zandvoort, utrecht, zeeland, enz.. geweest en het aantal vrouwelijke fietsers ( al dan niet op een racefiets) bedraagt daar misschien wel het vijfvoudige dan in belgie. In belgie rijden onze vrouwtjes dan gezellig keuvelend tegen 10 kms/u en in nederland lijken het allemaal wel Vosjes gezien hun snelheid waarmee ze rondfietsen. Die indruk had ik toch en zal misschien er ook wel mee te maken hebben dat Nederland er in het vrouwenwielrennen boven uit steekt.codex schreef: ↑05 jan 2021 13:11 Het is de "toon die de muziek maakt".
Het is duidelijk dat ik niet goed heb kunnen aangeven wat ik nu precies bedoel
Soms is het moeilijk om de juiste boodschap te kunnen duiden
Dat de verpakking van die boodschap niet zo relevant is ,maar dat het gaat om de boodschap zelf.
Het laatste dat ik bedoel is ...dat ik zie dat er verschil in school-opleiding zit... tussenNed en Bel. meiden/vrouwen en dat zal ook niet zo zijn.
Ik zie het juist zo dat alle toppers in een sport worden geboren(genen/aanleg) en dat die door sociale aspecten zich kunnen ontwikkelen tot toppers.
Veel minder spelen opleidingen, accommodaties ed een rol.(die zijn uiteraard ook belangrijk).
Daarom is het ,naar mijn mening, veel meer toeval dat we veel goede nederlandseveldrijders/wielrensters hebben.Dan dat er een idee achterzit.
Het zit hem juist in die bovenstaande en eerder proberen uit te leggen, eigenschappen.
Er moet gewoon een verklaring zitten in het feit dat meiden/vrouwen uit het ene (westerse) land beter presteren dan gelijksoortig land qua inkomen en politieke achtergrond.
Dat kan niet vooral zitten ...in goede voorwaarden om een sport te beoefenen, als trainingaccomoddaties, opleidingen ed.
Het moet dan wel in de meiden/vrouwen Zelf zitten,
Aanleg ,persoonlijke drijfveren, aangeboren karaktereigenschappen, wilskracht, doorzettingsvermogen, verwachtingspatronen omgeving,sociale opvoedingsomgeving en een absoluut geloof in eigen kunnen,moeten toch veel belangrijker zijn om een wereldtopper te worden.
Veldrijden 2020-2021
Het is soms balanceren op een slappe koord maar ik heb toch graag het laatste woord.
Ik denk inderdaad niet dat dit een verschil is in mentaliteit, wel een verschil in motivatie. Goed voorbeeld doet volgen. Nederland heeft vooral een veel langere traditie met dameswielrennen: waar België het van Heidi Van De Vijver moest hebben die nooit echt de top haalde (en die zelfs in eigen land nauwelijks herkend wordt op straat) en tegenwoordig een beetje van Kopecky en d'Hoore hadden we in Nederland Keetie van Oosten-Hage, Moniek Knol, Ingrid Haringa, Leontien van Moorsel en Marianne Vos die door hun prestaties en door de aandacht die de media voor ze hebben, aansprekende voorbeelden zijn voor steeds weer een nieuwe generatie meiden die al vroeg beginnen met wielrennen en met hun successen weer nieuwe meiden motiveerden en zorgden voor een uitgebreid net van wedstrijden op clubniveau waar de onderlinge competitie al vroeg groot is.
Wat Fiedoo opmerkt onderschrijf ik ook: ga ik een stukje fietsen rond Amsterdam dan kom ik geregeld meer vrouwen op een racefiets tegen dan mannen.
Wat Fiedoo opmerkt onderschrijf ik ook: ga ik een stukje fietsen rond Amsterdam dan kom ik geregeld meer vrouwen op een racefiets tegen dan mannen.
fietsen doe ik net als een prof,
veel pillen, spuitjes en bloedtransfusies, anders wordt het een sof
veel pillen, spuitjes en bloedtransfusies, anders wordt het een sof
Ik ben het wel met je eens, maar het geeft Heidi toch niet de eer die ze verdient (ze won tenslotte de Tour voor vrouwen).timo2.0 schreef: ↑06 jan 2021 18:00 .............Nederland heeft vooral een veel langere traditie met dameswielrennen: waar België het van Heidi Van De Vijver moest hebben die nooit echt de top haalde (en die zelfs in eigen land nauwelijks herkend wordt op straat) en tegenwoordig een beetje van Kopecky en d'Hoore hadden we in Nederland Keetie van Oosten-Hage, Moniek Knol, Ingrid Haringa, Leontien van Moorsel en Marianne Vos die door hun prestaties en door de aandacht die de media voor ze hebben, aansprekende voorbeelden zijn voor steeds weer een nieuwe generatie meiden die al vroeg beginnen met wielrennen en met hun successen weer nieuwe meiden motiveerden en zorgden voor een uitgebreid net van wedstrijden op clubniveau waar de onderlinge competitie al vroeg groot is. ........................
Bij de ietwat oudere wielerliefhebber is ze zeker wel bekend, bij de jongere niet. Bij de modale burger al helemaal niet.
Je moet ook buiten de wedstrijd zelf mensen kunnen boeien en dat doet Heidi niet. Zelfs Cant, met haar mooie palmares, kan dat niet.
Dat was een beetje een verwarrende tijd: in 1993 had je de Tour Cycliste Féminin gewonnen door Van Moorsel maar ook de Tour of the EEC Women die werd gewonnen door vd Vijver (Van Moorsel werd daar 2de). Van de Vijver en Cant scoren inderdaad niet als media personalities - wat an sich prima is maar wel spijtig voor het Belgische dameswielrennen.
Kwalijk vond cq vind ik vooral de houding van de (Vlaamse) media, sponsors en ploegleiders en de ASO: waar in Nederland een aantal wedstrijden waar het even kon op tv waren, het zij live, het zij in samenvatting, en serieuze sponsors aantrokken werden de dames in België (en Frankrijk) te lang gezien als een niet serieus te nemen bijprogramma. Ik herinner mij nog de denigrerende houding van bijvoorbeeld Marc Coucke, Patrick Lefevere en Michel Wuyts, en de onwil van de ASO een cameramotor mee te sturen. Ook heden ten dage is het voor Belgische damesteams hard zoeken naar een beetje budget waar de afgelopen jaren Boels-Dolmans en Sunweb lieten zien hoe het ook kan.
Kwalijk vond cq vind ik vooral de houding van de (Vlaamse) media, sponsors en ploegleiders en de ASO: waar in Nederland een aantal wedstrijden waar het even kon op tv waren, het zij live, het zij in samenvatting, en serieuze sponsors aantrokken werden de dames in België (en Frankrijk) te lang gezien als een niet serieus te nemen bijprogramma. Ik herinner mij nog de denigrerende houding van bijvoorbeeld Marc Coucke, Patrick Lefevere en Michel Wuyts, en de onwil van de ASO een cameramotor mee te sturen. Ook heden ten dage is het voor Belgische damesteams hard zoeken naar een beetje budget waar de afgelopen jaren Boels-Dolmans en Sunweb lieten zien hoe het ook kan.
fietsen doe ik net als een prof,
veel pillen, spuitjes en bloedtransfusies, anders wordt het een sof
veel pillen, spuitjes en bloedtransfusies, anders wordt het een sof
@Timo, zelfs voor bijprogramma's zijn organisatoren in Frankrijk niet vaak geïnteresseerd. Ik heb twee keer gevraagd of er volgend jaar ook een dameswedstrijd georganiseerd kon worden. Twee keer hetzelfde antwoord: kost veel te veel en het zijn toch alleen de Nederlandse en Belgische?? dames die winnen. Niet dat het helemaal de realiteit is, maar wel het idee dat men in Frankrijk er bij heeft.
En dit brengt ons naadloos bij enkele niet onbesproken figuren die het Belgische dameswielrennen 'managen'.
Van uit eigen ervaring: in het Belgische damespeleton rijden te veel dames zonder ambitie rond. En qua training wordt te weinig gestructureerd gewerkt. De uitzonderingen daar niet gelaten.
Heidi VD Vijver kon in haar periode wel internationaal meedraaien, haar palmares moet je niet minimaliseren, maar ze is idd. onvoldoende mediathiek om andere meisjes naar het wielrennen te brengen.
Dat Sanne Cant deze winter niet sterk is verbaast me niet. Kijk even naar de uitslagen van de ronde van de Ardèche dit jaar, wie verloor elke dag een kwartiertje en wie deed mee voor de topplaatsen.
Dat herken ik wel, ik volg flink wat wielrensters op instagram en - zonder teveel te willen generaliseren - ik bespeur bij veel Belgische maar bijvoorbeeld ook Franse en Spaanse rensters dat ze meedoen belangrijker vinden dan winnen en mijn indruk is dat dat voor een flink deel samenhangt met de cultuur in die kleine ploegjes met weinig budget. Alles heel knus en gezellig.
fietsen doe ik net als een prof,
veel pillen, spuitjes en bloedtransfusies, anders wordt het een sof
veel pillen, spuitjes en bloedtransfusies, anders wordt het een sof
Misschien volgt het bij ons (zoals gewoonlijk) wat later.
Ik merk ook meer en meer fietsende dames op. En dat valt alleen maar toe te juichen!
De fietsclub in mijn woonplaats heeft een aparte vrouwengroep die volgens mij meer leden telt dan de mannelijke groep. De kentering is ingezet denk ik. Maar de resultaten volgen dikwijls 5 tot 10 jaar later.
Ik merk ook meer en meer fietsende dames op. En dat valt alleen maar toe te juichen!
De fietsclub in mijn woonplaats heeft een aparte vrouwengroep die volgens mij meer leden telt dan de mannelijke groep. De kentering is ingezet denk ik. Maar de resultaten volgen dikwijls 5 tot 10 jaar later.
- robbebopper
- Forum-lid HC
- Berichten: 5713
- Lid geworden op: 09 aug 2006 16:32
Ik heb het nooit geteld, maar hier in Zuidoost-Brabant liggen die verhoudingen echt anders. Ik schat dat 9 van de 10 mensen op een racefiets man zijn.
Mij valt het altijd op dat dat anders is in bijvoorbeeld de omgeving van studentensteden.
Mij valt het altijd op dat dat anders is in bijvoorbeeld de omgeving van studentensteden.