Klein_Verzet
07 aug 2023 13:07
Vannacht een paar keer wakker gemaakt door Raymond, die op mijn deur stond te kloppen om daarna hard door de gang weg te lopen. Eenmaal ging ik achter hem aan, en drukte hem liefdevol tegen de muur. Hij verontschuldigde zich, want hij was opzoek naar het feestje van zijn kleinzoon. Hij wilde er dolgraag bijzijn, om het contrast uit te vergroten tussen altijd tweede worden en alles winnen. Hij begreep er ook niets van, maar dacht wel dat al het verzamelde karma uit een mensenleven op een dag zonder reden in zijn geheel bezit kon nemen van wie het toekomt.
Zo viel de plakactie exact op het juiste moment op de goede plek. Vriendelijke Schotten stelden hun toilet ter beschikking voor Mathieu's grote boodschap. Ik zou zeggen, vergulden die WC-bril om het vervolgens financieel uit te baten; bordje in de tuin "Hier scheet Mathieu voor zijn titel. €10."
Zo kon en mocht Mathieu zichzelf tijdens de Tour volledig wegcijferen om zijn ploegmaat Philipsen naar 4 overwinningen te loodsen. Een Tour waarin hij bovendien precies op tijd ziekjes werd, waardoor de rode zone sowieso onhaalbaar bleef.
Zo hing de regen boven Glasgow in de lucht en wachtte geduldig op de afspraak, inclusief regenboog.
Zo had Mathieu ondertussen de kunst van het pieken gecombineerd met het aanvoelen van het ultieme moment. Zo'n moment van pakweg 30 seconden kon hij dan uit rekken tot een reikwijdte van om en nabij de 23km.
Zo mocht dit WK-criterium door de straten van Glasgow niet eindigen zonder drama. De gewone overwinning zou te snel in de vergetelheid raken, zodat er een vlaag van onachtzaamheid of was het platvloerse nonchalance aan moest worden toegevoegd, misschien was het dan toch een goddelijke interventie? De vleugels te ontspannen (Icarus kan er over meepraten) en pats, zoef ... daar schoof hij als een Equadoraan door de natte bocht tegen de dranghekken. Nog een geluk dat hij op een Canyon reed; geen schrammetje. Hijzelf wel. Meteen krabbelde hij overeind en sprong op z'n fiets; een niet te onderdrukken reflex. Zijn schoen dacht er anders over. Dan maar verder op een been; een BOA minder en anderhalve schoenplaat. Oortjes of niet, de voorsprong groeide tegen alle logica in. Mathieu fietste niet, maar mocht vliegen op het vuur van moed en verbetenheid. Alle wetenschap kwam uit de hemel, dankzij zijn opa.