Agressie in het verkeer
-
- Forum-lid
- Berichten: 1696
- Lid geworden op: 05 sep 2010 12:12
Het valt wel mee met het imago, heb je wel eens van een fiets gehoord die een auto doodgereden heeft?
Do kin der mar druk mei weze
Gisteren was ik weer aan het fietsen toen de scholen uit gingen, stom natuurljk, maar goed.
Een paar groepjes scholieren die 3-op-een-rij fietsten ingehaald, roepen of bellen was zinloos gebleken, aangezien hoogstens de achterste paar het horen, en de rest gewoon blijft klooien,
dus ik ben maar de overgebleven 30cm van de weg gaan gebruiken om er langs te rijden.
Op een gegeven moment deed ik dat dus weer, en toen hoorde ik achter me een puberaal net-de-baard-in-de-keel stemmetje iets naar me roepen.
Ik was eigenlijk best benieuwd wat dat ventje te zeggen had (waarschijnlijk het "jij moet een bel, zodat wij ongestoord de hele weg kunnen gebruiken"-adagium); dus ik ging in de ankers. en maar eens verhaal halen.
Van de drie ventjes kneep er een in zijn remmen, om een paar meter achter zijn vriendjes te gaan rijden, dus eerst ben ik naar hem toe gegaan; meteen een piepstemmetje: "ik zei niks hoor meneer", nog voordat ik iets gezegd had.
Toen naar die andere twee gereden en gezegd: "wat wilde je zeggen?" doodse stilte. "Net riep je nog, kun je dat even herhalen?" toen een ander piepstemmetje "dat was ik niet". De ander durfde alleen nog op zijn lip te bijten.
Toen ben ik maar doorgefietst. Wel grappig om te zien dat er van die toffe bikjes helemaal niks meer overblijft als je ze aanspreekt.
Een paar groepjes scholieren die 3-op-een-rij fietsten ingehaald, roepen of bellen was zinloos gebleken, aangezien hoogstens de achterste paar het horen, en de rest gewoon blijft klooien,
dus ik ben maar de overgebleven 30cm van de weg gaan gebruiken om er langs te rijden.
Op een gegeven moment deed ik dat dus weer, en toen hoorde ik achter me een puberaal net-de-baard-in-de-keel stemmetje iets naar me roepen.
Ik was eigenlijk best benieuwd wat dat ventje te zeggen had (waarschijnlijk het "jij moet een bel, zodat wij ongestoord de hele weg kunnen gebruiken"-adagium); dus ik ging in de ankers. en maar eens verhaal halen.
Van de drie ventjes kneep er een in zijn remmen, om een paar meter achter zijn vriendjes te gaan rijden, dus eerst ben ik naar hem toe gegaan; meteen een piepstemmetje: "ik zei niks hoor meneer", nog voordat ik iets gezegd had.
Toen naar die andere twee gereden en gezegd: "wat wilde je zeggen?" doodse stilte. "Net riep je nog, kun je dat even herhalen?" toen een ander piepstemmetje "dat was ik niet". De ander durfde alleen nog op zijn lip te bijten.
Toen ben ik maar doorgefietst. Wel grappig om te zien dat er van die toffe bikjes helemaal niks meer overblijft als je ze aanspreekt.
Hulde! Daar zullen ze van geschrokken zijn! Waarom belde je trouwens niet? Je kunt rustig door die groepen rijden hoor, bij mij gaan ze altijd netjes aan de kant. Weliswaar niet allemaal als een school haring waar je met je handen doorheen gaat, maar ja, niets menselijks is deze groepen vreemd. Het zijn net andere verkeersdeelnemers............
Twitter: @rbruijns
Eerlijk gezegd werk bellen of roepen meestal averechts, mensen kijken over hun linker schouder als ze iets horen, en geven daarbij een slinger aan hun stuur, waardoor ze dat gaatje van 30 cm dicht rijden. Dan moet je in de remmen moet totdat ze bedacht hebben of ze nou voor of achter hun vriendjes willen gaan rijden, en die maneuvre voltooid hebben.
Ik vertrek voor woon-werk-fiets verkeer (45 km enkel) eens in de paar weken thuis om 6:45. Normaal kom ik dan aan het einde van de rit in schoolverkeer terecht. Alle omschreven omstandigheden ondervind ik ook. Breed uitwaaien over fietspaden, iPod doofheid etc. Maar, ik heb gemerkt dat als ik normaal bel en geduld heb, we (ik en de scholieren) best gebruik kunnen maken van hetzelfde fietspad. Zij moeten inschuiven, roepen zelf in de groep dat hun vriendjes even opzij moeten en ikzelf zal wat aan mijn gemiddelde in boeten. Is dat erg? Nee. Ben ik uit het ritme? Ja, soms wel. Boeit me dit? Nee niet echt, want ik heb geleerd dat dit samenleven heet op een postzegel wat nederland nu eenmaal is. Werkelijk waar, ik heb nog nooit een vervelende situatie beleefd tijdens het w-w-f verkeer. Misschien zal dit elders anders zijn, ik weet het niet. Probleem is echter wel dat iedereen op iedereen gaat reageren en dat moet ergens stoppen. Meest gemakkelijk is om dit bij jezelf te laten stoppen.
Als ik echt wil knallen, ga ik zeeland in op zondag. Eindeloos lijkende wegen zonder al te veel verkeer. Zalig, totdat je de groepen met wielrenners tegenkomt die niet opschieten. Haal zo'n groep maar eens in met die "dikke bierbuiken in Lycra" types. Het zijn dan net scholieren....
Als ik echt wil knallen, ga ik zeeland in op zondag. Eindeloos lijkende wegen zonder al te veel verkeer. Zalig, totdat je de groepen met wielrenners tegenkomt die niet opschieten. Haal zo'n groep maar eens in met die "dikke bierbuiken in Lycra" types. Het zijn dan net scholieren....
Twitter: @rbruijns
Vandaag is een positieve ervaring.
Vandaag ging ik voor het eerst op de cxer rijden met een maatje, we kozen zoveel mogelijk offroad paden hier in de buurt.
Dit zijn paden langs het kanaal en de rivier en later in het bos, waar logische wijze ook wandelaars met honden e.d lopen.
Op de paden langs het water, gingen de meeste mensen zelfs even aan de kant staan(en honden aanlijnen) als we aankwamen en gingen ons
over het algemeen met een grote glimlach gade slaan wat we aan het doen waren, en een vriendelijke goededag en bedankt kwamen van beide kanten.
Ook in de bos en bij de plaatselijk zwemvijver daar(met strand waar we beetje in het zand aan het trainen waren) vonden de mensen ons denk ik een vermakelijke
attractie want bleven vaak even staan om te kijken en wederom weer vrolijk en vriendelijk gedag te zeggen.
Hierdoor was het natuurlijk ook veel leuker om lekker te fietsen en even een gedag te zeggen.
Vandaag ging ik voor het eerst op de cxer rijden met een maatje, we kozen zoveel mogelijk offroad paden hier in de buurt.
Dit zijn paden langs het kanaal en de rivier en later in het bos, waar logische wijze ook wandelaars met honden e.d lopen.
Op de paden langs het water, gingen de meeste mensen zelfs even aan de kant staan(en honden aanlijnen) als we aankwamen en gingen ons
over het algemeen met een grote glimlach gade slaan wat we aan het doen waren, en een vriendelijke goededag en bedankt kwamen van beide kanten.
Ook in de bos en bij de plaatselijk zwemvijver daar(met strand waar we beetje in het zand aan het trainen waren) vonden de mensen ons denk ik een vermakelijke
attractie want bleven vaak even staan om te kijken en wederom weer vrolijk en vriendelijk gedag te zeggen.
Hierdoor was het natuurlijk ook veel leuker om lekker te fietsen en even een gedag te zeggen.
Cube litening super hpc race sram red (total los)
Cube aerium super hpc race ultegra 11spd
Flanders CX ultegra/dura-ace
Cube aerium super hpc race ultegra 11spd
Flanders CX ultegra/dura-ace
Daarom bel ik vaak erg vroeg, dan kunnen mensen eerst dom reageren en dan toch op tijd aan de kant gaan. Maar ik heb een vrij harde bel.vermeulen schreef:Eerlijk gezegd werk bellen of roepen meestal averechts, mensen kijken over hun linker schouder als ze iets horen, en geven daarbij een slinger aan hun stuur, waardoor ze dat gaatje van 30 cm dicht rijden. Dan moet je in de remmen moet totdat ze bedacht hebben of ze nou voor of achter hun vriendjes willen gaan rijden, en die maneuvre voltooid hebben.
10-10-2012 - Politie zoekt getuigen mishandeling 12-jarige jongen
CASTRICUM - Op donderdag 4 oktober deed een 12-jarige jongen uit Castricum aangifte van een mishandeling die plaats had gevonden op dinsdag 2 oktober omstreeks 14.15 uur op de Van Oldenbarneveldweg in Castricum.
De jongen verklaarde dat hij met twee schoolgenootjes op de fiets naar huis reed. Op de Van Oldenbarneveldweg werden zij uitgescholden door twee passerende wielrenners. Toen het slachtoffer daarop reageerde, werd hij bij zijn keel gegrepen en van zijn fiets geduwd.
De tas, die van zijn bagagedrager was gevallen, werd weggeschopt. Toen een paar omstanders zich ermee bemoeiden, konden de jongens wegfietsen. Het slachtoffer is onder doktersbehandeling gesteld. Hierbij werden verschillende kneuzingen geconstateerd.
De politie verzoekt eventuele getuigen om zich te melden. De politie Castricum is bereikbaar op tel.nr. 0900-8844 (lokaal tarief).
CASTRICUM - Op donderdag 4 oktober deed een 12-jarige jongen uit Castricum aangifte van een mishandeling die plaats had gevonden op dinsdag 2 oktober omstreeks 14.15 uur op de Van Oldenbarneveldweg in Castricum.
De jongen verklaarde dat hij met twee schoolgenootjes op de fiets naar huis reed. Op de Van Oldenbarneveldweg werden zij uitgescholden door twee passerende wielrenners. Toen het slachtoffer daarop reageerde, werd hij bij zijn keel gegrepen en van zijn fiets geduwd.
De tas, die van zijn bagagedrager was gevallen, werd weggeschopt. Toen een paar omstanders zich ermee bemoeiden, konden de jongens wegfietsen. Het slachtoffer is onder doktersbehandeling gesteld. Hierbij werden verschillende kneuzingen geconstateerd.
De politie verzoekt eventuele getuigen om zich te melden. De politie Castricum is bereikbaar op tel.nr. 0900-8844 (lokaal tarief).
Ook halverwege de berg kun je mooi uitzicht hebben
Ik heb jarenlang aan sportduiken gedaan. Een van de eerste zaken die je leert, is pas je aan aan de langzaamste. Dat doe ik op de fiets ook... Incl altijd even oogcontact maken. Zouden veel wielrengenoten ook kunnen doen, maakt je leven een stuk plezanter en zo houden we onze goede naam. Het verkeer + infrastructuur is nu eenmaal niet ingesteld op ons..
Absoluut een mooi voorbeeld van agressie in het verkeer... door de wielrennervermeulen schreef:Gisteren was ik weer aan het fietsen toen de scholen uit gingen, stom natuurljk, maar goed.
Een paar groepjes scholieren die 3-op-een-rij fietsten ingehaald, roepen of bellen was zinloos gebleken, aangezien hoogstens de achterste paar het horen, en de rest gewoon blijft klooien,
dus ik ben maar de overgebleven 30cm van de weg gaan gebruiken om er langs te rijden.
Op een gegeven moment deed ik dat dus weer, en toen hoorde ik achter me een puberaal net-de-baard-in-de-keel stemmetje iets naar me roepen.
Ik was eigenlijk best benieuwd wat dat ventje te zeggen had (waarschijnlijk het "jij moet een bel, zodat wij ongestoord de hele weg kunnen gebruiken"-adagium); dus ik ging in de ankers. en maar eens verhaal halen.
Van de drie ventjes kneep er een in zijn remmen, om een paar meter achter zijn vriendjes te gaan rijden, dus eerst ben ik naar hem toe gegaan; meteen een piepstemmetje: "ik zei niks hoor meneer", nog voordat ik iets gezegd had.
Toen naar die andere twee gereden en gezegd: "wat wilde je zeggen?" doodse stilte. "Net riep je nog, kun je dat even herhalen?" toen een ander piepstemmetje "dat was ik niet". De ander durfde alleen nog op zijn lip te bijten.
Toen ben ik maar doorgefietst. Wel grappig om te zien dat er van die toffe bikjes helemaal niks meer overblijft als je ze aanspreekt.