Re: Standplaats: Eifel (Duitsland)
Geplaatst: 21 aug 2016 09:16
Zelf net een paar dagen met 't gezin in de Eifel geweest. Het was nadrukkelijk geen fietsvakantie, maar toch heb ik twee mooie ritten gemaakt.
Rit nummer 1 was een kort rondje Rursee. Ik had dit topic niet goed gelezen, dus toen ik in Gemünd aankwam werd ik verrast dat de weg richting Heimbach dicht was. Gelukkig kon ik langs de werkzaamheden glippen door een klein weggetje dwars door het centrum te nemen. Eenmaal in Heimbach besloten om niet via de Grünlandhöhe terug te rijden, maar in Schmidt ook nog eventjes de Panoramastrasse mee te makken naar Vossenack. Afgedaald over de Simonskall die nu eindelijk weer open is. Is erg mooi geworden en dat mag ook wel na 4 jaar arbeid. Dat deed Dolf toch een stukje sneller in zijn tijd. Afijn, daarna nog de Deffersfelt over en daarna omlaag naar de Ferienwohning in Einruhr. Goed voor 72 km met 1400 hm.
http://tpks.ws/4m2LB
Rit nummer twee was eentje in twee delen. Daar hoort een verhaal bij. In de ochtend eerst via een klein stukje van de Kesternich naar Dedenborn. Het klimmetje naar het "Ortzentrum" stelt niet heel veel voor. Forumlid Buzz geeft het 1 (zegge: één) ster en daar kan ik mee leven. Te Dedenborn sla ik linksaf, een doodlopende weg in. Althans, er staat een bord dat de weg doodloopt. In werkelijkheid is dat niet zo. Deze klim luistert naar de naam Forsthaus Rothekreuz - ook weer een geheimtip van ons onvolprezen forumlid Buzz!
We hebben het hier over lange klim waarvan vooral het begin zeer steil is. Het loopt best aardig vandaag. Na de afdaling kom ik in het dorp Rohren en daarna mag ik de Widdauer afdalen, wat toch een pak leuker is dan beklimmen. Daarna is er geen ontkomen meer aan: de Grünentalstrasse. Het was een paar jaar geleden dat ik deze nog eens had betwist en ik was vergeten wat een beest het is. Toch loopt het, mede dankzij de vermogensmeter, redelijk. Ik blaas me niet op en al snel sta ik boven. Via een klein sluipweggetje steek ik door naar Simmerath en vervolgens naar Strauch. En dan opeens hoor ik een "kloink" en zie ik dat ik maar liefst 3 bladboutjes verloren heb! Om deze reden zet ik ze al jaren vast met loctite, maar de laatste keer was de loctite op en het leek goed te gaan. Niet dus.
Mevrouw havana gebeld en die was stom toevallig op nog geen 2 km. Even kopje koffie gedaan bij de Bikers Ranch en daarna met mevrouw havana (en fiets) naar de FM in Simmerath. Die verkocht me voor 8 euro's 5 nieuwe bladbouten en ik kon weer op pad.
Deel 1: http://tpks.ws/8Jxul
Deel 2: Ik wilde per se se Simonskall nog eens beklimmen dus zo gezegd, zo gedaan. Lusje gemaakt en terug de Kesternich ook nog even meegepakt.
http://tpks.ws/m4Ht
Rit nummer 1 was een kort rondje Rursee. Ik had dit topic niet goed gelezen, dus toen ik in Gemünd aankwam werd ik verrast dat de weg richting Heimbach dicht was. Gelukkig kon ik langs de werkzaamheden glippen door een klein weggetje dwars door het centrum te nemen. Eenmaal in Heimbach besloten om niet via de Grünlandhöhe terug te rijden, maar in Schmidt ook nog eventjes de Panoramastrasse mee te makken naar Vossenack. Afgedaald over de Simonskall die nu eindelijk weer open is. Is erg mooi geworden en dat mag ook wel na 4 jaar arbeid. Dat deed Dolf toch een stukje sneller in zijn tijd. Afijn, daarna nog de Deffersfelt over en daarna omlaag naar de Ferienwohning in Einruhr. Goed voor 72 km met 1400 hm.
http://tpks.ws/4m2LB
Rit nummer twee was eentje in twee delen. Daar hoort een verhaal bij. In de ochtend eerst via een klein stukje van de Kesternich naar Dedenborn. Het klimmetje naar het "Ortzentrum" stelt niet heel veel voor. Forumlid Buzz geeft het 1 (zegge: één) ster en daar kan ik mee leven. Te Dedenborn sla ik linksaf, een doodlopende weg in. Althans, er staat een bord dat de weg doodloopt. In werkelijkheid is dat niet zo. Deze klim luistert naar de naam Forsthaus Rothekreuz - ook weer een geheimtip van ons onvolprezen forumlid Buzz!
We hebben het hier over lange klim waarvan vooral het begin zeer steil is. Het loopt best aardig vandaag. Na de afdaling kom ik in het dorp Rohren en daarna mag ik de Widdauer afdalen, wat toch een pak leuker is dan beklimmen. Daarna is er geen ontkomen meer aan: de Grünentalstrasse. Het was een paar jaar geleden dat ik deze nog eens had betwist en ik was vergeten wat een beest het is. Toch loopt het, mede dankzij de vermogensmeter, redelijk. Ik blaas me niet op en al snel sta ik boven. Via een klein sluipweggetje steek ik door naar Simmerath en vervolgens naar Strauch. En dan opeens hoor ik een "kloink" en zie ik dat ik maar liefst 3 bladboutjes verloren heb! Om deze reden zet ik ze al jaren vast met loctite, maar de laatste keer was de loctite op en het leek goed te gaan. Niet dus.
Mevrouw havana gebeld en die was stom toevallig op nog geen 2 km. Even kopje koffie gedaan bij de Bikers Ranch en daarna met mevrouw havana (en fiets) naar de FM in Simmerath. Die verkocht me voor 8 euro's 5 nieuwe bladbouten en ik kon weer op pad.
Deel 1: http://tpks.ws/8Jxul
Deel 2: Ik wilde per se se Simonskall nog eens beklimmen dus zo gezegd, zo gedaan. Lusje gemaakt en terug de Kesternich ook nog even meegepakt.
http://tpks.ws/m4Ht