Fiets.nl

Ben gister nog fijn naar een verjaardagsborrel gegaan met 237 km in de benen Lag er uiteindelijk om 2:00 in, toch een dagje van 23 uur gemaakt...

Afijn, om 5 uur weg gereden uit Amsterdam en om 7:40 reden we al weg uit Tilff met startkaart, inclusief sanitaire stop onderweg. Deze combinatie van beetje doorrijden, ready filled in formulier en niet teveel treuzelen bewijst dat je echt niet vooraf hoeft te overnachten voor de lange afstand. We hadden ook nog een mooie parkeerplek, langs de ventweg vlakvoor Tilff.

Vrij rap naar het keerpunt in Tilff gereden, alhoewel we wel telkens bij de (redelijke) bevoorrading moesten stoppen voor water. Af en toe eens meegedraaid in een groepje, maar voornamelijk veel met z'n tweeën gereden (blijft toch het meest ideaal). Met minder warm weer kun je er best eens een controle overslaan maar dat zat er nu niet in. Wat sowieso blij dat ik me goed had ingesmeerd met factor 30, want de zon was super fel. Klimmen ging lekker.

Na het keerpunt volgt een vrij saai en stiekem best lastig stuk (zie hoogteprofiel), dit jaar met veel wind tegen en heel veel vals plat. Af en toe had ik het compleet gehad met het soms toch wel saaie vals plat. Bij maatje begon het licht toen al uit te gaan, heel vreemd want hij kan normaal met de besten mee. We kwamen toen ook een groepje tegen, en hebben daar iets van een half uurtje "ge-Cadel Evanst.". Op de Mont le Soie viel alles weer uit elkaar.

Na de Mont le Soie, volgde de Wanne, van de makkelijke kant dit keer, die toch wel makkelijker is dan vorige week in de Waalse Pijl. Toen de Amermont, dat blijft toch echt een kloteding, eigenlijk gewoon niet leuk meer. Ook die overleefd maar het beste was er bij mij al even af. De Rosier moest dus op reserve, gewoon rustig op 34x25 naar boven peddelen en je komt er vanzelf. Hartslag ging slechts met zeer veel moeite nog in D2. Dus gewoon kapot.

Maatje was echter ingestort op de Rosier en kon echt niet meer verder. Stond te rillen, hoofdpijn, diarree (ja, wel genoeg gedronken). Waarschijnlijk iets onder de leden, virus o.i.d. Heb hem dus achter gelaten in een dorpje vlak voor de eigenlijk vrij makkelijke Xhierformont en solo de laatste 50 km gedaan. Op het vlakke stuk naar de Redoute kon ik nog aardig tempo maken, maar zodra het 1% omhoog ging was het drama Blijft ook echt een lang rotstuk, toch met een aardig tempo gedaan.

Bij de laatste bevoorrading even snel nog een Isotar naar binnen en dan harkend de Redoute op. Het blijft een kreng, maar ik krijg nu langzamerhand steeds beter door hoe je deze helling moet opfietsen als je kapot zit: vanaf het viaduct héél rustig beginnen en op het eerste steile stuk de hartslag laten oplopen. Vervolgens uitpuffen en het tweede stuk staand in een jump nemen. Aanmoedigingen van talrijke bezoekers deden veel goed.

Afijn, toen volgde nog harkend de Hornay en de prachtige afdaling naar Tilff. Snel naar de auto gereden, 4 tankstations afgereden totdat ik er eentje kon vinden waar ik kon betalen en vervolgens m.b.v. de TomTom naar het gehucht Cheneu (bij Sproumont) gereden, waar maatje in de berm op me zat te wachten.

Al met al een mooie dag, mooi mij iets meer dan voor hem. Gemiddeld toch nog iets van 27.4 ofzo gehaald, precies weet ik 't niet.

Overige zaken die opvielen:
- toch nog 3 man met beenstukken gezien
- heel veel krakende, dan wel piepende fietsen (sommigen echt vreselijk)
- heel veel mensen met rugzakken en buideltasjes
- deze tocht is stiekem best druk
- value for money is redelijk, voor 15 euro krijg je redelijk bevoorrading al mag je niks extra's, maar er zijn wel WC's, goede uitpijling en redelijke seingevers.

Ik heb deze tocht ook gereden. Voor mij wel met een hotelovernachting. Het is inderdaad wel zonder te doen maar na een drukke week vond ik het wel lekker om toch enigzins in de buurt van een normale nachtrust te komen.

De rit vond ik wat makkelijker dan de Waalse Pijl van vorige week maar hij is toch lastiger dan je zou verwachten als je puur naar het aantal genoemde beklimmingen kijkt. Maar ondertussen is het aantal hoogtemeters gewoon vergelijkbaar met de Waalse Pijl. Vorig jaar heb ik de LBL versie van Le Champion gereden. Dan is deze uitvoering vanuit Tilff toch een stukkie zwaarder.

Als ze in Wallonië ooit nog eens wat geld overhebben zouden ze mij een groot plezier doen door hier en daar wat nieuw asfalt neer te leggen. Want wat is dat op veel plaatsen toch slecht. Het stuk op de terugweg vanuit Bastogne door het bos vond ik best gevaarlijk. Daar zaten veel kuilen in de weg die ik vaak pas laat zag door de schaduw van de bomen.

Al met al in ieder geval weer lekker gereden en met zo'n 8,5uur netto fietstijd weer terug bij de auto. De bevoorrading was inderdaad dik in orde. Enige minpuntje was dat het op een paar plaatsen zoeken was naar de mensen die je controlekaart konden knippen. Normaal zal me dat een zorg zijn maar omdat ik de tocht ook heb gereden voor het klassiekerbrevet wilde ik m'n kaart in orde hebben. Het halen van de stempel op m'n formulier aan het einde van de rit viel ook niet mee.

@Havana: Die rugzakken vallen mij ook regelmatig op. Wat zou daar toch allemaal in zitten?

Gisteren heb ik samen met perik ook de 237km gereden. De middag van tevoren zijn we naar de camping in Esneux gereden en daar een beetje gegeten en gesoigneerd in het zonnetje. De volgende morgen ging om 4.15 de wekker zodat we gelijk om 5.30 konden starten.

Onder het genot van de opkomende zon in een mooie omgeving lekker naar Bastenaken gereden, waarbij we ons nog zo veel mogelijk gespaard hebben. Toen kwam inderdaad het rotstuk van Bastogne naar de volgende serie klimmetjes. Slecht lopende wegen, geen meter vlak. Dus dat was toch nog behoorlijk zwaar. Op de Soie en de Wanne was het hard werken, maar we kwamen nog redelijk boven. De energie bleek daar al redelijk uit de benen, dus ik heb nog maar wat extra isostar naar binnen gegoten. Toen op naar de Amermont. Wat een rotberg! Op zijn steilst is deze nog steiler dan de Redoute, en iets van 3,5 km lang. Daar ben ik toch wel kapot gegaan. Vervolgens op wilskracht nog de Rosier en Xhierfomont (spelling?) over gegaan.

Op het stuk naar de Redoute was het goed herstellen en de panache begon weer te groeien. Bij de laatste bevoorrading, onderaan de Redoute, lag de parkeerplaats vol met uitgewoonde renners (blijkbaar ook nog van de 137km). Hier hebben we ook nog even in het zonnetje gezeten, het was intussen echt heet geworden. Ikzelf heb op de Redoute nog even stilgestaan, maar gelukkig heb ik niet hoeven lopen. Perik had het levenslicht weer teruggevonden en stampte naar boven. Op het laatste stuk naar de finish konden we aanhaken bij een groep en met hoge snelheid ging het naar Tilff.

Al met al was het een mooie dag en een zwaar parcours. De warmte speelde toch ook wel een grote rol, dit merkten we 's avonds wel aan de hoofdpijn en slaperigheid. Het was een goede training, ook voor ons vermogen om af te zien, voor de Marmotte!

Mijn maatje was niet helemaal in topvorm dus we hadden ter plekke toch maar gekozen voor de 140.

Wel een best leuk stukje fietsen, maar blijkbaar was ik ook niet helemaal top want erg snel ging het niet.

Bevoorrading was prima geregeld!

Er reden inderdaad ontzettend veel piepende en krakende fietsen mee, maar dat is natuurlijk wel lekker motiverend daar je je zo snel mogelijk bij ze vandaan wil.

Wat me ook op viel is dat er in de grotere groepen niet echt goed tempo aangehouden werd, is een paar keer voorgekomen dat ik lichtjes in de remmen moest wat natuurlijk niet echt prettig is. Zag ook regelmatig mensen die remmen zonder reden in de afdaling, wáárom?! En als je het dan toch doet ga dan uiterst rechts rijden zodat ik er veilig langs kan

Groepjes op dit soort tochten zijn over het algemeen vrij waardeloos. Het tempo is zeer wisselend en tijdens 't vals plat moet je constant remmen in de afdaling.

@ Seger, vooraf overnachten en dan alsnog om 4:15 opstaan, je moet er maar zin in hebben!! Wat is de meerwaarde van zo vroeg starten?

De bevoorrading lijkt echt ieder jaar beter te worden trouwens. Bij de 1e controle vorig jaar hadden ze alleen Isostar appel vorig jaar, nu hadden sinaasappel en bovendien gewoon plat water. Enige minpunt vond ik dat ze bij bevoorrading 3 maar één tuinslang met water hadden, die bovendien op een onhandig punt stond opgesteld. Maar dat mocht de pret niet drukken.

@ Anaszi2.0: Als je aan zo'n tocht meedoet, weet je dat niet iedereen evenveel ervaring heeft met afdalen of kan dalen als Savoldelli. Daar moet je gewoon rekening meehouden en om te stellen dat iedereen dan maar aan de kant moet zodat jij er door kan.. (maar daar gaat het na elke tocht geloof ik over. Zie o.a. het AGR topic).

@Havana: We wilden gewoon meteen aan het begin starten zodat we ook weer een beetje op tijd binnen zouden zijn en we eventuele tegenslagen makkelijk konden hebben. En nee, 4.15u is zeker geen pretje! Overigens was het toen wel al best gezellig op de camping
Ik vond trouwens de watertap op de Wanne ook niet al te relaxed, zo onder bij de kerk. Best een stuk lopen. Maar goed, al met al super georganiseerd!

Zaterdagavond aangekomen en overnacht op een camping op 2 km v/d startplek. Volgende ochtend om 7 uur vertrokken op de fiets. De tocht van 235 km gefietst. Het ging me voor een eerste keer naar mijn gevoel goed af.
Eerste helft vooral rustig aan gedaan aangezien ik geen ervaring had met een dergelijke lange afstand. Voor m'n vader was het alweer zijn 13e keer dus ik volgde zijn raad maar op Na 200 km voelde ik me wel even helemaal leeg, maar na flink wat eten verdween dit wel weer vlug.
Zodoende had ik weer genoeg energie om de redoute op te gaan en vervolgens de laatste klim (naam vergeten, recht stuk door zo'n plaatsje) nog even voluit te gaan.

Al met al een geslaagde dag door de goede verzorging en het nog betere weer!

De foto's op www.firstfotofactory.com staan inmiddels ook online.
Ik ben zelf te vinden onder startnummer 7022 en m'n vader onder 7023.

Ook nog gezien: talloze ligfietsers en tandems, wat het AGR gehalte wel deed toenemen

Wat me ook opviel was dat de lange afstand voor sommigen écht een slijtageslag was. Nu zat ik zelf aardig kapot maar ik rijd altijd wel gewoon door (stoppen heeft niet veel zin is mijn ervaring). Bij de bevooradingen was het echt een slagveld soms. Sommigen hebben zich denk ik toch verkeken op de afstand en de hitte.

Klopt, ik zag zelfs nog iemand in een banaanachtig voertuig rondrijden. Bergop ging iedereen hem voorbij maar bergaf vloog hij iedereen voorbij. Was nog wel benieuwd of hij de redoute fietsend op zou komen

iemand een idee hoeveel hoogtemeters de 230km was?

Mijn polar gaf mij 3280 hoogtemeters aan.