Sunitram en zelf in beeld op 1.33
Het was weer een geweldig evenement. Zelf vond ik het wat vroeger starten wel prettig vanwege de wat lagere temperatuur. Bij aankomst koffie met mattentaart, fietsje klaarzetten en omkleden, bijkletsen met bekenden en 'onbekenden van vorig jaar'.
De hele rit samen met Sunitram gereden, die dankzij een hoogte stage in de dolomieten op alle hellingen eerder boven was. Dit jaar zelf geen fotos gemaakt, gewoon lekker fietsen en rondkijken. Bij de eerste stop al vrij snel doorgereden, waardoor we uit de begindrukte waren. Daarna echt op het gemak doorgereden. Pas na de splitsing van de 40 en de 70 kilometer begint het serieuzere klimwerk. De organisatie had echt zijn best gedaan om een andere route dan vorig jaar te presenteren. Zelfs op de Kwaremont zat een klein ommetje. Regelmatig een kasseienklim en spectaculaire afdalingen op smalle weggetjes. Lekker veel stops om even wat te drinken en wat te eten, prima verzorgd, mijn bidon was nauwelijks gebruikt bij aankomst. Het venijn zat nog een beetje in de staart. Op 5 kilometer kon je Oudenaerde al zien liggen, maar toch nog even een nijdige kuitenbijter ter afsluiting, de Ladeuze straat of zoiets.
De Presto heeft het goed volgehouden, hoewel het voorwiel wel even opnieuw gericht moet worden na alle kasseien, en het achterwiel blijft nog niet recht in het frame zitten. Schakelen ging wel goed, bij de proefrit op zaterdag avond vloog de ketting nog vrolijk in de spaken. Het was sowieso wel apart om op een fiets te starten waar je nog niet mee gereden hebt. Ging gelukkig goed, op naar Toscana.
