Ik ben gister weer terug gekomen uit Winterberg en heb een heel mooi weekend gehad daar
Winterberg dag 1: Ronde Diemelsee
Dit Pinksterweekend had ik samen met 4 fiets-vrienden (Marcel, Peter, Roald en Ron) die ik ken van de Cycletours fietsvakanties een lang weekend een huisje gehuurd in Hildfeld, vlak bij Winterberg.
Het was een mooi weekend om een reisje te maken en om wat extra te trainen in het heuvelachtige landschap van Sauerland.
Vrijdag waren we mooi vroeg vertrokken vanuit Nederland om de vrijdag ook al vast te kunnen fietsen. Peter zou pas ‘s avonds aan komen, maar samen met de anderen heb ik een mooi rondje o.a. langs de Diemelsee gereden. Het was heerlijk fietsweer: zonnig en +/- 25 graden, wat wil je nog meer
In de route zat nog wel een onverharde ‘verrassing’. Dit fietspad was nog wel te doen, maar eigenlijk niet helemaal geschikt voor een racefiets. Dat is het nadeel van route van het internet halen, soms sta je voor dit soort verrassingen.
De benen voelden wel redelijk goed, ik kon nog iets de inspanning van woensdag voelen, maar door niet te forceren en met een extra nachtje rust zou dit op de zaterdag geen problemen meer mogen geven. Er zat nog een ‘colletje’ in met een waarschuwingsbord van 13%, dus het was af en toe wel goed steil, dus de 25 was zeker wel nodig
Totaal 77km / 1,019 hm
http://app.strava.com/activities/151454314
Winterberg dag 2: Rothaargebirge & Medebacher Bucht
Vandaag ware we wel compleet en konden we met z’n vijven op stap. Het weer was weer super: het was warm en het zonnetje stralend. Voor sommigen onder ons zelfs wel wat te warm. Zelf kan ik altijd goed rijden bij warm weer, maar o.a. Roald heeft hier wat meer moeite mee.
De route was een ‘officiële’ route van de toeristenorganisatie voor de regio: een ronde door het Rothaargebrirge en Medebacher Bucht: erg mooi en lekker uitdagend. Het wegdek hier in Sauerland kent af en toe wel wat vorstschade, maar is over het algemeen goed en de wegen zijn veelal rustig en fietsvriendelijk. De Duitsers zijn sowieso veel vriendelijker en toleranter t.o.v. fietsers dan de Nederlanders, dat is altijd direct te merken zodra je de grens over gaat.
Daarnaast kent Duitsland nog een pluspunt voor fietsers: de duitse torte! (taart … als fietser kan je immers niet zonder
We wisten iedere dag wel een bäckerij te vinden voor een lekkere stop.
De route kende wel wat overeenkomsten met de twee rondes die ik hier vorig jaar al met Roald had gereden, maar ik vond het niet erg wat te herhalen, nu wist ik tenminste wat ik kon verwachten
De beklimmingen hier in Sauerland zijn maximaal een km of 4 a 5 (met uitzonderingen) en over het algemeen constant qua stijgingspercentages en slechts af en toe echt steil.
Peter was echt onze tempobeul, dat had ik van te voren al wel verwacht. Zodra hij berg op gas gaf kon ik wel volgen, maar niet overnemen. Ik had wel goede benen en kon zonder problemen in het rood rijden. Ik kwam altijd al tweede boven en daarna Ron, Roald en Marcel. Dit betekende af en toe wel dat we even op elkaar moesten wachten, maar dat was geen straf met dit weer
Uiteindelijk was het een pittige dag met de nodige hoogtemeters en een hoog gemiddelde voor een dergelijk landschap (29km/h) en dan merk je toch wel het voordeel van met een groepje een weekend weg of met z’n tweeën, je kan immers met een groepje lekker rond draaien en af en toe even bij komen als het wat minder gaat.
Totaal 122km / 1.819 hm
http://app.strava.com/activities/151463638
Winterberg dag 3: Zwei Länder Schleife
Dag drie in Winterberg, de route van vandaag was weer een ‘officiële’: de Zwei Länder Schleife.
Het eerste deel van de route liep in grotendeels dalende lijn vanaf Winterberg, maar na 32km kregen we echter een enorme domper: Marcel zijn voorderailleur wou niet meer schakelen.
Ik probeerde het nog te repareren, maar kon echter niets doen, het probleem zat hem in de remhendel. De enigste oplossing was om de derailleur d.m.v. kabelspanning vast te zetten op zijn middenblad (triple). Met een 39t zou hij wel afzien op de steile stukken (geen idee wat hij achter had) en ook niet echt kunnen mee trappen in de lange afdalingen. Dit was enorm balen, want zo konden we eigenlijk niet als groep verder. De enigste optie die hij had was om de route af te steken via Altastenberg en weer terug te keren naar het appartement. Dit was enorm balen want we waren immers samen gezellig op stap en dan wil je ook graag samen rijden. We hadden veel liever een lekke band gehad dan dit, een lekke band kun je immers vervangen, hier konden we langs de weg niets mee.
Nadat Marcel af was geslagen gingen met ons vieren verder. Het ritme was nu wel anders: voorheen stopten we vaak op de top van de ‘cols’, maar nu hoefde dat niet. Dit gaf Peter en mij de kans om af en toe eens goed door te trappen. Zeker langs de Diemelsee reed ik een lekkere blokkentraining door steeds op kop even gas te geven en als groepje goed door te blijven draaien.
Zelf had ik het idee dat de benen nog wat beter waren dan zaterdag. Maar deze ronde hakte er wel flink in. De dag was weer stralend begonnen maar later kregen we wel wat wolken. Het werd daardoor wat drukkend warm en zeker toen we over stukken reden waar het had geregend en de damp van de weg sloeg werd het echt zweet-weer. Zelfs ik werd in deze omstandigheden gekookt. Want door het opspattende water en het vocht in de lucht kon ik niet goed zweten en dus mijn warmte niet kwijt en daar hadden we allemaal last van. Gelukkig kwamen we nooit in de regen terecht. Ik heb daar geen buienradar of internet gehad, maar waarschijnlijk zijn we precies tussen de buien door gereden
Uiteindelijk was het een pittige, lange en warme dag in het zadel en afgezien van de technische problemen weer top! Bij thuiskomst bleek dat Marcel niet eens rechtstreeks terug was gegaan maar alleen eigenlijk net zo veel hoogtemeters had gemaakt als wij: respect en petje af!
totaal 137km / 1.931 hm
Winterberg dag 4: Ronde Medebach - Winterberg
Helaas al weer de laatste dag. We konden gelukkig onze check-out tijd verleggen naar een uur of 2 dus we konden voor vertrek naar Nederland mooi nog even een rondje fietsen. Hoewel het zondagavond tussen 7 en 9 nog even flink had geregend was het nu weer stralend weer en liep de temperatuur eind het eind van de ochtend op richting de 30 graden.
Zondagavond had ik nog even naar Marcel zijn fiets gekeken en in ieder geval zijn achterderailleur weer ratel-vrij. Als we wat rekening met hem hielden kon hij gelukkig wel gewoon mee met ons op stap.
Na de afgelopen 3 dagen lekker veel te hebben geklommen werd het vandaag wel een kleiner rondje, waarbij we mooi vlak voor het einde door Winterberg kwamen om het weekendje af te sluiten op het terras
We konden wel merken dat we de afgelopen dagen al de nodige wegen en beklimmingen hadden gedaan want er waren redelijk wat stukken tussen die we op één van de drie dagen reeds eerder hadden aangedaan. En nu ik hier zelf twee jaar achter elkaar een (lang) weekend heb gefietst hoef ik hier volgend jaar niet nog eens heen, tijd voor iets anders. Er zijn vast nog wel mogelijkheden in Sauerland, maar er ook nog zo veel meer moois te vinden binnen de 4 uur rijden van Deventer.
De route was verder niet heel zwaar maar de benen voelden ook wel wat stijfjes, dus dat kwam goed uit. Ik moest nu Peter ook voor het eerst echt laten gaan. Zijn tempo lag gewoon wat te hoog voor mij, geen schande, het was de afgelopen dagen toch echt de sterkste en ik kon eigenlijk niet meer dan volgen.
Na goede 2 uur waren we weer terug bij Hildfeld en met nog een laatste beklimming van de Muur van Hildfeld (max 14%) werd het toch echt tijd om het weekend af te sluiten en op huis aan te gaan, het was mooi geweest!
Totaal 61km / 896 hm
http://app.strava.com/activities/151473141