rikkert schreef:Ik ben niet zo van de winkelbeleving. Meer van de fietsbeleving. Als een winkel mij probeert te vertellen dat ze een winkelbeleving hebben dan ben ik op een hoede. Dan betaal ik waarschijnlijk te veel.
Ja beleving. Als fabrikanten/leveranciers dat voor mij gaan invullen krijg ik toch een beetje zuid-Chinese-knokkelkoorts.
Probleem is dat het in 9 van de 10 gevallen een truukje is om een weerwoord op webshops te hebben. Echte winkelbeleving vind ik een winkel die authentiek is en niet door een guru (die JIJ betaald) is ontworpen wat in nagenoeg al dit soort winkels het geval is.
Het is BEDACHT ipv gegroeid/geevalueerd. Omdat het bedacht is voelt het voor mij nepperig aan.
De showroom/werkplaats van Gios Torino in Volpiano vind ik echt geweldig. Een keer Giro zitten kijken, een keer een avond pizza zitten eten etc. Beetje rommelig (soms zelfs veel)
Maar Goia in hetzelfde Volpiano vond (is nu dicht) ik ook geweldig. Klein en de Bialetti (voor moka koffie) werd met dezelfde vlam warm gestookt als die voor de stalen frames
Echte rugmummers en kaderplaatjes die spontaan (en niet bedacht) aan de muur zijn gehangen, en vetspuit van voor de oorlog, een werkbank waar 70 jaar fietsen op hebben gestaan.
Zelfs een moderne winkel als Firenze by Bikes vind ik heel authentiek maar m'n hart is gestolen bij Bici Rossi in Siena.
Ik ben er een paar jaar niet geweest en of ze nog leeft weet ik niet. Het kaartje wat ik van haar kreeg zit in m'n top tien souvenirs.
Niet bedacht door een marketier maar uit het hart. Ik heb er in al die jaren nog geen 100 Euro (shirt, petje, petje) uitgegeven en werd steeds als een gast (voel het verschil met klant) ontvangen.
In de meeste belevingswinkels staan mensen die zelf niks beleven maar gewoon winkelpersoneel. Ik zit niet te wachten op een gast die een espresso voor me maakt en zelf niet weet hoe de Franse Kasseien voelen, hoe bocht 6 op de Stelvio eruit ziet, hoe het kan waaien op de Kale Berg, wat het is om de fiets van Casartelli te zien hangen in de kapel op de Ghisallo. Wat het is om in de regen van de Nigra af te dalen. Hagel in je snuit op een Hollandse dijk en met tintelende tenen onder de douche staan. Opgedroogd kwijl en snot aan je kin, net een bidon te weinig in de laatste klim. Hoe het voelt als de pleisters van je knieën worden getrokken. De kick als je bovenkomt op een kletsnatte Paterberg een trapist in het Hemelrijck en Coppi groeten op de Izoard.
Beleven? Ja voor mij maar 1 reden waarom ik op de fiets zit en waarom ik tevens zo weinig in de winkel kom.
Pas was ik in de Rapha shop. Ik had een enveloppe van iemand gekregen om mezelf eens te verwennen. Ja het zal goed spul zijn maar zo'n winkel straalt toch alleen maar 1 grote hoop oppervlakkigheid uit? De enveloppe is nog even dicht gebleven................