JoostG schreef: ...en zegt die oude feeks (pardon me) 'kan je niet oppassen, het fietspad is niet van wielrenners'
Deze, door jou 'oude feeks' genoemde, dame heeft volkomen gelijk. Het fietspad is inderdaad niet van wielrenners. Het is overigens ook niet van mensen op elektrische fietsen, groepjes scholieren, wandelaars met of zonder hond, ponyclubs of scooterrijders.
Het fietspad is van alle weggebruikers, zelfs van degenen die daar niet horen te zijn. Als je je in het verkeer begeeft, heb je rekening te houden met een ander. Dat betekent dat je voorzichtig doet en ongelukken probeert te voorkomen. Dat kan door aanpassen van de snelheid waar nodig, het gebruik van een bel, de plek op de weg waar je rijdt, etc. Zeker bij kinderen en kwetsbare ouderen is het zaak om extra voorzichtig te zijn.
Natuurlijk gelden deze regels en normen ook voor alle andere weggebruikers. En helaas komt het regelmatig voor dat mensen zich daar niet houden, maar dat is geen reden voor jou om die ook maar aan je laars te lappen! Sta er maar boven door je wel hoffelijk en toegeeflijk te gedragen.
Ik heb een bel op mijn fiets, en die gebruik ik zeer regelmatig. Vaak met succes, soms horen mensen het niet. Hoe dan ook, ik groet mensen altijd vriendelijk in het passeren: "Goedemorgen!" en ik krijg vrijwel altijd een plezierige respons.
Ik houd mijn snelheid beperkt in de bebouwde kom en op smalle fietspaden waar ander verkeer te verwachten is. Wat heeft het voor zin om blind door te jakkeren op plekken waar ik anderen (en mijzelf) in gevaar breng? Er is niets zo belangrijk dat ik er een kind, hond, of bejaarde voor zou willen aanrijden, of ik nu wel of niet juridisch gezien schuldig zou zijn.
Nederland is vol, maar de fietsmogelijkheden zijn ongekend. Nergens zo veel kilometers prachtige fietswegen als in Nederland! Iedereen weet op zijn fietsrondjes heus wel waar je hard kunt aanzetten en waar je het een beetje rustig aan moet doen. Als je dan ook nog een beetje rekening houdt met het tijdstip waarop je gaat fietsen, blijft er genoeg te genieten over.
Je kunt ook in het leven staan met de houding 'waarom moet ik rekening houden met anderen, ze houden ook geen rekening met mij', maar als dat frustraties, scheldpartijen, en (bijna) ongelukken oplevert, weet ik wel dat dat niet mijn keuze is.
