Fiets.nl

Na de Bergeries de Grotelle Restonica een dagje rust..............

Naar een ander strandje met om de hoek wat rotskust. Wezen snorkelen en al snel onstond het beeld dat ik blij was geen duikspullen meegesleept te hebben. Genoeg mooie duikfoto's van Corsica gezien, maar m'n vrouw en ik zijn op dat vlak nu eenmaal een beetje verziekt Gewoon later dit jaar naar Bonaire en daar laat ik de fiets dan weer staan



Ik zou nog 1 dag een knappe col op rijden. De Bavella. Begin aan zee naar 1300 met tussendoor een afdaling na een tussen-col. Aan de voet van de col afgezet door de ploegleider


In het begin ging het prima.


Mooie bergen


Maar na 22-23 kilometer was de combi retro-fiets, 42x26, ongetraind en de percentage die ik moest overbruggen teveel voor m'n blessures. Pijn van afzien mocht van de chirurg (over 6 weken waarschijnlijk onder het mes, maar morgen eerst fysio) maar pijn aan de blessures mocht ik niet negeren.
Ik heb een enorme passie voor fietsen maar ook een verantwoordelijkheid naar m'n gezin en werk. Jammer want ik had deze col graag bijgeschreven maar soms is genoeg genoeg.
1e keer in 44 jaar racefiets dat ik in een beklimming opgeef
Geloof me ik kan afzien als een beer en als ik m'n remmen dichttrek

Toch baalde ik niet want ik prijs me gelukkig dat ik dit soort keuzes kan maken en hield kort na mijn laatste crash niet voor mogelijk dit nu al aan het doen was.

De laatste meters op de Bavella:


Onderweg nog wel een andere col meegenomen. Een waar ik voor de laatste controle in het ziekenhuis dolblij mee was geweest, maar voelde nu toch als een troostprijs. Ambitie groeit snel als de ellende wat naar de achtergrond gaat



Wel met de auto doorgereden tot de top en smullen! Maar de laatste 6 km waren op een aantal plaatsen toch serieus steil dat ik niet de behoefte had om terug te gaan en de klus alsnog af te maken.

Daarna toertje door de bergen naar Bonifacio. Dat is de zuidpunt van het eiland.
Zeer toeristisch maar zeg nu zelf:





Dag later de fiets mee naar een strandje waar we eerder waren geweest. Ik had een heerlijke picknick mand gemaakt. Lekker op het het strand ontbijt en daarna ben ik een uurtje (werden er twee) wezen knallen. Even de benen een keer echt zeer doen op minder heftige stukken.
Op een wat minder steile klim draaide ik lekker hoewel er ook een paar stukjes tussen zaten dat het knallen me wel verging


Terug bij het strand was het nog niet erg druk. Tip: zoek je een rustig strand gewoon bij twee drukke doorrijden. Waar het in zit weet ik niet.


De dag die volgende was onherroepelijk de laatste fietsdag op Corsica. Lekker rondje van bijna 3 uur door de wijngaarden gemaakt. Hier de laatste meters op weg naar de camping.


Snel nog even een ansichtkaartje voor m'n Facebookvrienden


En......................proost want ik was dolgelukkig wat ik deze 14 dagen voor elkaar heb gekregen.


Er zou nog een mooi Italiaans dessert volgen ofwel DOLCE zoals ze daar zo mooi zeggen.

A presto!

Op de terugweg naar het vasteland hebben we de nachtboot genomen. Strikt had ik dan nog een stukje kunnen fietsen, maar de tent op je gemak inpakken past beter bij vakantie dan rush, rush.......

Plus nog even lekker met m'n meisje wezen lunchen en daar hadden ze een aardig dessert. Is per persoon want 2 tellen later had ik ook zo'n bordje


Maar er stond ook nog een "fietsactiviteit" gepland. Tour kijken bij Il Giro.

Wielercafe in Bastia op vijf muinuten lopen van de boot. Auto bij de kade geparkeerd en even naar dit cafe gelopen. Hier staat het hele jaar koers op en de eigenaar heeft een enorme zwak voor de historie van de Giro.
Een roze trui hangt dan ook prominent aan de muur. Ander opvallende muurversiering is DE FOTO van Bartali en Coppi. Een scene die in Italie regelmatig wordt nagedaan en een paar dagen later kreeg ik deze nog ongevraagd gepresenteerd.

Lekker koers kijken maar op 1 km viel het signaal weg. Wat flarden beeld. Had Bauer het gehaald? Ja? Nee?.....................na 5 minuten kwam het beeld terug en het bleek de bere sterke Christoph te zijn. Altijd leuk om koers in een cafe te kijken en de eigenaar is een erg enthousiaste fietser. Z'n fiets staat gewoon in de zaak en begin gerust een praatje met hem over een of andere col. Hij kent ze allemaal

Plan je terugreis met de boot dus als er koers is

Daarna verdween Corsica onherroepelijk uit beeld:

Mooi verslag en dito foto's. Corsica was een twijfelgeval als vakantiebestemjming, maar inmiddels niet meer, wauw.

LeGrimpeur heeft er een concurrent bij! Heerlijk verslag van een prachtig eiland.

Gaaf verslag Gerard!

havana schreef:LeGrimpeur heeft er een concurrent bij!

Dat is niet de insteek van dit topic natuurlijk

Maar als er 1 iemand door dit topic fietsplezier gaat maken op Corsica is het doel van het topic geslaagd.
De Tour vorig jaar was niet de aanleiding want Corsica stond al langer op onze bucktlist. De Tour heeft wel het laatste zetje gegeven.
Overigens focus ik me in dit topic vooral op de fiets en direct gerelateerde zaken maar we hebben daarnaast ongelooflijk veel gedaan en gezien. Na Corsica nog naar Gios en Turijn en nog een dagje fietsen met die mannen daar (kom ik nog op terug)

Toen we thuis kwamen hadden we het gevoel dat we 6 weken waren weggeweest

Feest was het!

De Franse Feestdag is trouwens een serieuze zaak:


Overigens - ook ver buiten de reikwijdte van dit forum - de historie van Corsica is zeer boeiend en het eiland staat toch redelijk vol met herinneringen aan de kleurrijke (wel veel rood van bloed) geschiedenis.

Beslist de moeite om op het strand eens wat over te lezen!

Top! Bij mij heb je de reislust en nieuwsgierigheid wel aangewakkerd. Alleen al vanwege de toetjes.

Prachtig verslag, leuk geschreven en erg mooie foto's. Geeft mij toch een beetje vakantie gevoel al ben ik nog aan het werk.

TumTumTum schreef:Alleen al vanwege de toetjes.

Ja ik weet dat je voor z'n klein meisje veel en snel weg kan werken

Terug op het vaste land ging het richting Volpiano (thuishaven Gios Torino) waar nog een heel programma op de planning stond.

Bezoek showroom Gios Torino
Bezoek Turijn
Etentje met familie Gios
Fietstocht Valchiusella
Romantische afsluitend diner

Turijn (beslist de moeite) en de laatste moeten jullie maar geloven, maar de rest is voldoende FIETS gerelateerd om en nog een paar praatjes en plaatjes tegenaan te gooien.

Eerder in dit topic hebben jullie kunnen lezen dat mijn hele voorjaar naar vaantjes is gegaan.
Tot en met heel Juni!
Parijs-Roubaix gemist en het weekend erop met de Retro Ronde van Vlaanderen. Aan de Retro Ronde nam Marco Gios deel en de dag ervoor had ik een mini Parijs-Roubaix georganiseerd met allerlei gekke dingen. Helaas.
De rit is wel gefietst (Ingmar heeft de reisgids rol van me op perfecte wijze overgenome) en de kassei die ik voor Marco heb geregeld staat inmiddels in de showroom.


Museumdeel van de showroom blijft een feest:


Het prille begin


Ben gek op Gios maar deze heb ik even in de showroom laten hangen.


Hier heb ik het origineel van en dit is een prototype van een heruitgave. Shirt was van een Luxemburgse ploeg rond Eric de Vlaeminck als een spin off van de Brooklyn ploeg. Vooral crosser, baanrenners en een paar lokale helden.


Met Picasso ben ik in een paar dagen dikke vrienden geworden. Hij mag zo mee! Wat een heerljk ondeugend beest! Wel een tikje groot voor een herder.


Het sleutelhok.


De beroemde Roger fiets. Is uitvoerig in Rouleur (Frans wielermagazine) aan bod gekomen.


Na de showroom zijn we door Marco op de trein gezet en een dagje Turijn. Fraai en vooral imposante stad. Goed eten, heerlijk ijs en voor liefhebbers van monumenten is het kwijlen geblazen.

Daarna naar ons hotel. Ik had voor de laatste twee dagen een wat over de top hotel geboekt. Als leuk contrast voor twee weken kamperen (echt in een tent dus).
Romaanse villa op een afgesloten terrein met zwembad en alle services die je maar kan bedenken.
Doel was de laatste avond daar samen romantisch te eten, maar voor deze dag stond een etenje bij de familie Gios op het programma.

Wat een feest. Ik heb mijn nickname aan m'n vrienden te danken omdat ik altijd zo lekker door kan slaan als ik hapjes maak of kook. Maar de familie Gios zijn serieuze concurrenten.


Naast de prachtige persoonlijk verhalen vooral met Aldo veel oude koersverhalen op zitten halen. Een paar keer sprong hij echt van z'n stoel dat ik dat wist.

Wat te denken van Sassari-Cagliari? Wie kent die koers nog?
Gewezen Italiaanse semi klassieker en de eerste koers gewonnen door Brooklyn op Gios Torino fietsen. Sercu (nota bene de hele winter op de baan gereden) was de beste. Of ik op een knop drukte om een hele kermis in werking te zetten. Een lawine aan prachtige verhaal kwam langs. 10 woorden Italiaans, 4 Frans, 6 Engels en tussendoor de lekkerste hapjes.

De vriendin van Marco was niet vergeten dat ik bij een vorige gelegenheid de schaaltjes van de Tiramisu had leeg zitten likken. Nu doe je dat normaal niet in een restaurant en daarom beklijft zoiets wel. Speciaal voor Keerart (ze hebben wat moeite met de G) een extra groot porti! Met mooie signatuur. Ik heb ze niet teleurgesteld


Na dit soort dagen heeft een mens niks meer nodig en terug in het hotel waren we dan ook zo in dromenland..........................

Het hele topic met veel plezier doorgelezen en doorgekeken. Jaloersmakend en geweldig!

Oh man, wat ben je verwend! Hopelijk maakt het dat je je verloren voorjaar een beetje kan vergeten.

En het mooie is nog dat je zo weet op te schrijven (en te fotograferen) dat wij er ook nog een beetje van kunnen genieten.