Fiets.nl

Ik denk dat Sagan daar even heel anders overdenkt...

Koersinzicht is ook een vorm van talent.

RVV schreef: ↑08 aug 2017 00:03 Wielrennen is een opportunisten sport. Profiteren van een ander en toeslaan als die ander er door heen zit. Om die reden wil ik ook geen koersen fietsen. Ik ben namelijk iemand die 30 ronden op kop zal fietsen en bij de 31e ronde door de sprinters en het hele peloton voorbij zal worden geraast. Ik maak het zo vaak op de weg mee. Wielrenners die ik op mijn TT fiets inhaal. En gelijk daarna haken ze aan in mijn wiel om soms tientallen kilometers in mijn kielzog te fietsen. Maar de kop overnemen? Ho maar dat gebeurd echt nooit. Ik stoor me er niet aan omdat ik principieel niet in iemands wiel wil fietsen. Past sowieso niet bij mijn disciplines (triathlon en tijdritten). Dus hoeveel talent moet je hebben om op het juiste moment toe slaan in het peloton tijdens de sprint naar de finish? Wielrennen is ook grotendeels kansberekening. Genoeg energie sparen om toe te slaan op het juiste moment. Echt fietstalent herken je pas in de meest zuivere vorm van competitie op de fiets. Namelijk tijdrijden.

Sprinten is ook een talent, daar zit positie kiezen bij, dat is echt lastig.
Ik ben geen sprinter maar ik ben helemaal tevreden als een ploeggenoot de sprint wint nadat ik ronden op kop heb gereden. Op kop fietsen kan ook solo of in een kopgroep, dan wil iedereen mee werken. Dus tijd om te gaan koersen.

Livio Livius schreef: ↑07 aug 2017 18:51

Herman_N schreef: ↑07 aug 2017 18:28 '. Mentaliteit of wil heeft temaken met hoe iemands hersenen zijn samengesteld.

Bron?

Lees 'Wij zijn ons brein' van professor Dick Swaab maar eens. Dat gaat nog veel verder. Bovendien, als je een beetje logisch nadenkt, is er geen andere reden denkbaar.

Grote lijn: ieder mens is geboren met een aantal eigenschappen. De omgeving bepaalt hoe die eigenschappen tot bloei komen.

lb117 schreef: ↑07 aug 2017 20:02 Interessant topic, is er niet iemand onder ons die (wetenschappelijk) lekentaal kan onderbouwen wat het verschil is tussen een natuurtalent en iemand die het maximale uitzijn talent haalt en daarmee heel ver komt in de wielersport, laten we zeggen Thomas Dekker vs Bauke Mollema?

ja, beiden offeren veel op en trainen hard maar hoe zit dit?

Feitelijk is er geen verschil. Elk talent of beter gezegd eigenschap, of we dat nou fysiek of mentaal noemen, heeft te malen met hou je lijf is opgebouwd. Als dat je spieren zijn of lichaamsbouw of een optimale bloedsomloop bv dan noemen we dat fysiek. Dit soort fysieke eigenschappen zijn vaak wat wij noemen de natuurtalenten.
Maar als jouw hersenen zodanig zijn opgebouwd dat jij in staat bent zeer zware trainingsarbeid aan te kunnen of je helemaal weg te cijferen voor je sport dan heb je een mentaal talent. Maar in feite is het allemaal fysiek want ook je hersenen zijn gewoon onderdeel van je lijf.
De omgeving bepaalt mede hoe deze eigenschappen tot bloei komen. Maar feit is dat je wel al bepaalde aanleg moet hebben.
Topsporters moeten over een heleboel eigenschappen beschikken om succesvol te zijn. Er bestaan geen topsporters zonder fysieke aanleg en evenmin zinder de juiste mentale aanleg. Hiertussen zullen per persoon verschillen zitten maar dat zijn nuances.

Mensen zien mentaliteit vaak als iets ongrijpbaars, mystieks. Maar dat is het helemaal niet. Het ligt allemaal vast in je dna en je kunt er niks aan veranderen. Dat is wie je bent.

EmPeHa schreef: ↑07 aug 2017 19:39 Dat armoe aspect is maar één ding. Je kunt als kind ook op andere manieren competitief worden.

Dit is wel een interessante, want als armoe zo'n grote drijfveer is om er (met topsport) uit te komen, waarom zijn er dan niet veel meer Afrikaanse topsporters, en waarom scoort een zo goed ontwikkeld land als Nederland dan standaard hoog op internationale topevenementen.

Juist omdat in Nederland de meerderheid van ons zich geen zorgen hoeft te maken hoe ze morgen aan eten moeten komen, of waar ze slapen kunnen we ons de luxe kunnen permitteren om naast het overleven andere dingen te doen. Dat biedt de mogelijkheid om ons te al vanaf jongs af aan te focussen op sporten en daarmee dus de talenten te kunnen ontplooien.

Ik denk dat gekeken naar de achtergrond van topsporters er maar heel weinig van echte armoede komen. Alleen bij degene op wie het van toepassing is, hoor je het altijd.

Herman_N schreef: ↑08 aug 2017 09:53 Mensen zien mentaliteit vaak als iets ongrijpbaars, mystieks. Maar dat is het helemaal niet. Het ligt allemaal vast in je dna en je kunt er niks aan veranderen. Dat is wie je bent.

Mentaliteit is niet per se ongrijpbaar. Mee eens.
Maar dat je er niets aan kunt veranderen ben ik niet met je eens. Zoals je eerder zelf zei, met talent dat je hebt hangt het van je omgeving/opvoeding etc af hoe zich dit uit.

Dat is mentaal ook.. en naar mijn mening hoef je je niet neer te leggen bij hoe je nu bent. Met de juiste begeleiding kan je best van een onzeker, afwachtende houding naar een meer aanvallende renner worden. Wellicht niet tot het mentale niveau van het natuurtalent (bijv tijdrijder.) maar dat je er niets aan kunt doen is strijdig met het punt dat je maakt dat de prikkels van buitenaf bepalen hoe je talent zicht uit.

Taakacceptatie, aspecten waar je geen invloed op hebt negeren/accepteren, en in ieder geval niet druk om maken. Dat zijn dingen waar je prima op kunt verbeteren en die gaan je (sport)prestatie en mentale welzijn wel degelijk verbeteren. Je zou alleen kunnen stellen dat je dat altijd al mee had (talent), maar nog niet benutte.

Herman_N schreef: ↑08 aug 2017 09:53 Mensen zien mentaliteit vaak als iets ongrijpbaars, mystieks. Maar dat is het helemaal niet. Het ligt allemaal vast in je dna en je kunt er niks aan veranderen. Dat is wie je bent.

Als biomedisch wetenschapper vind ik het grappig om te zien hoe termen als DNA en genetisch worden mis/gebruikt in dit topic.

Het enige wat DNA doet, is coderen voor de eiwitten die in je lichaam gemaakt worden. Jij en ik hebben 99.9% gelijk DNA. En de verschillen die er wel zijn, zijn vaak variaties of mutaties op plekken in je DNA wat toch geen invloed heeft.

Het klopt wel dat lichamelijke variaties genetisch bepaald zijn. Oogkleur, haarkleur, lichaamsbouw. Maar juist de hersenen zijn wat minder gevoelig voor de 'invloed van DNA'. De hersenen zijn een extreem complex netwerk aan uitlopers van hersencellen (neuronen), die met behulp van neurotransmitters (signaalstoffen) met elkaar in contact staan. Dit hele netwerk wordt continu opnieuw gemodelleerd, dit heet neuroplasticiteit, en vooral bij jonge kinderen is dit nog zeer actief. Door ervaringen, gebeurtenissen, trauma's, beloningen, worden deze neuronale complexen, en daarmee dus ook zaken als persoonlijkheid, mentaliteit en gedrag bepaald. Zoals je zegt is er inderdaad niets ongrijpbaars of mystieks aan, het is gewoon neurobiologie.

De enige invloed die DNA heeft, is dat het de gevoeligheid voor neurotransmitters kan beinvloeden door variaties in de eiwitcodering van de neurotransmitter zelf, of de ontvanger (receptor). Hierdoor is er dus variatie tussen personen, qua gevoeligheid voor bepaalde prikkels (denk aan bijvoorbeeld verslaving). Dit speelt dus wel een rol in hoe makkelijk bepaalde ervaringen tot remodelling van de hersenen kunnen leiden, maar de remodelling zelf (en daarmee dus ook iets als 'mentaliteit') wordt voor het grootste deel bepaald door externe factoren.

Bedankt erikkie39 voor deze wetenschappelijke benadering
Mooi zo'n topic.

erikkie39 schreef: ↑08 aug 2017 10:36
Het enige wat DNA doet, is coderen voor de eiwitten die in je lichaam gemaakt worden. Jij en ik hebben 99.9% gelijk DNA. En de verschillen die er wel zijn, zijn vaak variaties of mutaties op plekken in je DNA wat toch geen invloed heeft.

Het klopt wel dat lichamelijke variaties genetisch bepaald zijn.

Dan ben ik toch wel benieuwd waar hogere VO2 door komt, dat moet toch echt wel in de 0,1% zitten.

tieky schreef: ↑08 aug 2017 09:56

EmPeHa schreef: ↑07 aug 2017 19:39 Dat armoe aspect is maar één ding. Je kunt als kind ook op andere manieren competitief worden.

Dit is wel een interessante, want als armoe zo'n grote drijfveer is om er (met topsport) uit te komen, waarom zijn er dan niet veel meer Afrikaanse topsporters, en waarom scoort een zo goed ontwikkeld land als Nederland dan standaard hoog op internationale topevenementen.

Bij het marathonlopen doen de Afrikanen het anders heel behoorlijk.

Maar hierbij zal het gaan om een balans, waar je arm genoeg moet zijn om mentaal sterk en competitief te worden.
Maar niet zo arm dat je geen tijd hebt om te sporten, of dat je door voedselgebrek een groeiachterstand op loopt.

Bovendien zijn je kansen het als wielrenner ver te schoppen heel klein als je opgroeit in een land zonder fietsenwinkels.

Oh, en als we het over genetica gaan hebben:
Je moet het effect van het niet-coderend DNA ook niet onderschatten, variaties in bijvoorbeeld promotor en enhancers kunnen de expressieniveaus van eiwitten beïnvloeden. Op die manier kun je dus een perfect werkend eiwit hebben, maar wat gewoon niet genoeg aangemaakt wordt.
In het klassieke dogma vallen dit soort variaties in het "junk DNA", maar steeds meer aandoeningen worden teruggeleid naar mutaties in regulerende elementen.

Daarnaast heb je natuurlijk ook nog de epigenetica, ze hebben bijvoorbeeld gezien dat kinderen van mensen die erg hebben geleden onder de hongerwinter, meer aanleg hadden voor obesitas, omdat bepaalde genen gemethyleerd werden (je hebt dan dezelfde sequentie, maar toch wordt eiwit minder aangemaakt).
Het komt er op dat je DNA vanuit je ouders dus ook nog ingeprint kan worden om je voor te bereiden op een jeugd met periodes van voedselgebrek. Daarbij is het handig om veel vet op te slaan als er wel voedsel aanwezig is.
Helaas voor de babyboomers bleek die aanpassing achteraf niet nodig.

De achtergrond van een hoge of lage VO2max is naar mijn weten nooit naar gekeken, omdat studies naar de genetische of epigenetische achtergrond van een willekeurige karaktertrek heel duur is, en er eigenlijk niemand beter van wordt.

Livio Livius schreef: ↑08 aug 2017 11:45
Dan ben ik toch wel benieuwd waar hogere VO2 door komt, dat moet toch echt wel in de 0,1% zitten.

Ben ik even voor je ingedoken (ben namelijk geen sportarts, maar zit in de oncologie/genetica).

Dit is een mooi overzichtsartikel: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27888580

Hun conclusie is dat VO2max met name wordt bepaald door de cardiac output (slagvolume van je hart) en de hoeveelheid hemoglobine, die beiden trainbaar zijn. Er zijn geen genvariaties gevonden in grote groepen topsporters die verschillen in deze waarden kunnen verklaren. Wel zien ze dat het gemak waarmee deze twee factoren getraind kunnen worden verschillen tussen personen, maar ze trekken de conclusie dat daar nog steeds geen duidelijke genetische verklaringen in zitten.