Fiets.nl

daniel1975 schreef: ↑08 jan 2023 15:36 Triest om op die manier ervaren vakmensen te verliezen in de zorg

Dat is het zeker, want de meesten willen doorgaan tot aan hun 65 (mits een paar kleine aanpassingen die het zware werk wat verlichten). Maar goed, de realiteit is dat zij die kunnen en mogen gaan, dat ook doen. En de jongeren zijn niet blind voor wat zich afspeelt in die sector. Met andere woorden, men kiest steeds minder voor een job in de verpleging.

En dat is de schuld van de politiek, die de sector al decennia lang zeer stiefmoederlijk behandeld. Ze weten heel erg goed dat wij zelden of nooit het werk neerleggen, want de patient verdient dit niet. Dus altijd maar besparen, en ons met een kluitje in het riet sturen.

Maar verloning is niet altijd het allerbelangrijkste, al moet er natuurlijk nog geleefd worden. Tijdens de Corona periode werden we overstelpt met respect. En dat deed eerlijk gezegd veel deugd. Maar nu die vervloekte pandemie stilaan naar de achtergrond wordt verwezen, is van dat respect maar weinig meer te merken.


Maar het is wat mij betreft zeker niet allemaal kommer en kwel. Ik ga nog steeds graag naar mijn werk. Maar bij momenten moet ik een knop omdraaien. Ik kan dat gelukkig wel, en fietsen is voor mij nog steeds een gezonde uitlaatklep. Voor sommige andere collega dreigt de burn out …

@imac dat snap ik ook wel. Een bepaalde groep mensen spoort echt niet.
Dat lijkt me echt verschikkelijk als hulpverlener

En de beeldvorming ook.
De zorg is echt niet slecht in NL, als ik zie hoe een familielid met kanker behandeld, werkelijk fantastisch.
Van maandag naar de huisarts en vrijdag een behandelplan en anderhalve week laten een darmkanker operatie.

Hele fijne mensen en artsen. Het is echt niet zo slecht als we (sommige) denken.
Dat was 15 jaar terug bij mijn oma wel anders, amateurisme ten top was dat, de verpleger waren toen ook top, maar de opvolging dramatisch.

Toen zijn we nog naar België gegaan voor een behandeling, dat was ook top! Zowel Antwerpen als Brussel, die lagen wel wat voor op Nederland toen.

De zorg is gelukkig nog steeds van zeer hoge kwaliteit. En ondanks alle perikelen, blijven de meesten zich 200% inzetten voor hun patiënten. Ik heb altijd geleerd dat medeleven één van de allerbelangrijkste zaken is in de zorg. We kunnen sommigen zaken nog steeds nbiet genezen, maar je kan alleen maar je best doen om alles zo ged als mogelijk te laten verlopen. En niet alleen voor de patiënt, maar ook voor de familie. En net daar halen de meesten onder ons de meeste voldoening in hun job. Van tijd tot eens kaartje ontvangen op dienst dat men meer dan tevreden was over onze service, dat doet gewoon deugd. In sommige gevallen weet je ook of je op dat moment aan het werken was.

Volgende week begin ik aan mijn 39ste jaar in de zorg. In al die jaren al veel vreugde meegemaakt, maar ook veel diepe ellende. De periode na het zinken van de Herald of Free Enterprise te Zeebrugge was een dieptepunt. Al die gebroken families opvangen ...

Pffff, dat klinkt als echt als een heel ver verleden. Ik was 12 jaar toen en weet nog dat ik toen mijn favoriete tv-programma niet kon kijken. Iets met belevingswereld van een puber

Mijn vader heeft fantastische zorg gehad in het Erasmus in Rotterdam, maar wat je allemaal meemaakt als je daar 3 weken verblijft is met geen pen te beschrijven. Nota bene politie nodig om Antilliaanse familie te verwijderen omdat het bezoekuur hun niet uitkwam.

Vorige week kregen we een telefoontje van iemand die vanuit Nederland op weg was naar Marokko, of ze mochten langskomen met een ziek kind. Natuurlijk kan dat. Maar toen zei de persoon in kwestie dat het gratis moest zijn. En dan weet je dat er een paar moeilijk minuten volgen. Gratis bestaat immers niet. Het vervolg laat zich al raden ... telefoon werd aan de andere kant boos dicht gelegd.

Na verloop van tijd kweek je wel een olifantenvel wat sommige zaken betreft. Straffe verhalen hebben we ook, maar die ga ik hier niet neerpennen

Ik heb na mijn hartaanval in mei van 2022 ook 5 dagen in het ziekenhuis verbleven.
Fantastische zorg gekregen van de verpleegsters en verplegers.
Ik heb ook niet nagelaten om hen dit allemaal een voor een ook te vertellen.
Ik heb dit via mail ook aan de ombudsdienst van het ziekenhuis laten weten, naast het feit dat het eten niet zo lekker was.

Lcsmet schreef: ↑08 jan 2023 18:21 ... naast het feit dat het eten niet zo lekker was.

Dit is een pijnpunt voor elk ziekenhuis. Het is echter een zeer moeilijke evenwichtsoefening voor de mensen van de keuken.

En dat allemaal omdat Shimano naar België verhuist.

Hulpverleners mogen in elk topic wel eens in de bloemetjes gezet worden.

Lcsmet schreef: ↑08 jan 2023 19:56 Hulpverleners mogen in elk topic wel eens in de bloemetjes gezet worden.

Daar is eerst weer een pandemie voor nodig vrees ik…..

Lcsmet schreef: ↑08 jan 2023 19:56 Hulpverleners mogen in elk topic wel eens in de bloemetjes gezet worden.

Ik gun ze vooral betere werk omstandigheden.

Ik sluit me aan. Alle respect voor die mensen.
M'n pa heeft helaas best wat tijd in ziekenhuizen doorgebracht voor hij stierf.
Diep Diep respect voor alle zorgpersoneel.