En waarom laat je hem Olympia’s Tour rijden….. dan heeft die blessure toch echt nooit bestaan, of is wielrennen maar een sport voor mietjes dat ie even tussendoor erbij kan doen? Eerst doet het aantrekken van een broek of een laken op bed nog pijn aan de benen en een half jaar later kondig je aan een zware internationale etappe koers te willen rijden. Waarom zou je uberhaupt dat soort risico’s nog nemen anderhalf jaar voor de Spelen, het geplande slotakkoord van je schaatscarriere? Of is wielrennen gewoon goed voor de doorbloeding en het zenuwstelsel in tegenstelling tot een krachtsport als schaatsen en heeft ie er alleen maar baat bij? Dit jaar kan ie nog freewheelen, kat uit de boom kijken, zich in een underground positie manouvreren. Volgend jaar is het pre-olympisch jaar, op zich al een belangrijk jaar in voorbereiding op Sochi. Een testjaar om te zien of ie echt nog de oude vorm kan herhalen. Ben heel benieuwd hoe ze dat allemaal gaan plannen.
Jaap Westbroek, dokter Sven Kramer:
„We hebben hier te maken met een pijnlijke spier in het rechterbovenbeen. Er is al ongelooflijk veel onderzoek naar gedaan, door mij maar ook door specialisten op dit gebied. We zijn met Sven ook in het buitenland geweest. Het probleem gaat nu verder uitgezocht worden. Ik heb wel enig idee in welke richting we moeten zoeken, maar dat houd ik liever voor me. Dat is medisch geheim. Maar het is een diagnose waar we goed mee kunnen werken. Deze blessure heeft zeker niet te maken met een verkeerde of harde manier van trainen.”
Die laatste zin heeft tenniser zeker gemist…… en ik leg dan uiteraard de nadruk op termen als “enig idee” en “medisch geheim”. De buitenlandse specialisten zullen zich waarschijnlijk ook wel beroepen op medisch geheim. Is Sven met enige vorm van medisch bewijs in de openbaarheid getreden?
Jaap Westbroek is overigens al jarenlang vriendjes met allerlei schaatsers en andere topsporters. Hij is longarts en heeft een ergometer in het ziekenhuis staan waar ie sporters begeleidt (lactaattesten, vo2max testen etc). Ben eigenlijk meer benieuwd naar de mening van Jillert Anema over de beenblessure…. Hij is fysiotherapeut in hetzelfde ziekenhuis. Zou me niets verbazen dat Jillert iets meer verstand van spiergroepen heeft dan Jaap (Jillert heeft ooit nog eens Svens enkelbreuk gerevalideerd). Jillert bevestigd in een interview sven’s revalidatieproces, maar of ie bekend is met de inside-info is me niet bekend.
quote kramer, 22feb, 4 maanden na bekendmaking “been”blessure stapt ie weer op het ijs, lekker relaxed zijn rondjes rijdend:
“het is sluimerende weg erger geworden, en hoop dat het nu ook sluimerende weg beter wordt”
Ik weet het ook niet 100% zeker natuurlijk, maar geloofwaardig klinkt de Kramersoap niet. Een goede text werkt mee, maar als er slecht geacteerd wordt en het script gaten vertoont is een film niet erg geloofwaardig (zie de parallel met boogerd). De “beenblessure” kwam kramer wel erg welgelegen. Hij had gewoon rust nodig, geen competitiedruk, gewoon lekker fietsen, in de luwte van de ploeg, hoofd leeg maken, lage trainingsomvang, lage intensiteit, goed herstellen van jarenlang keihard werken, batterij opladen.
En stel dat ie wel een blessure had, en stel dat het een olympisch jaar was, dan had ie echt niet vrijaf genomen, dan was ie wel door zijn pijntjes heengereden… wat ie in 2009/2010 dus ook deed. Niet verstandig om zoiets te doen, maar in een olympisch jaar kun je niet anders als je kramer heet.
daniel1975 schreef:WvdB: zoek voor jezelf de oude blessure van Romme eens op. Als echte schaatskenner weet je ongetwijfeld wel welke ik bedoel en hoe dat in elkaar zat....
Had Romme maar eens wat langer rust genomen, wie weet had ie dan zijn techniek weer kunnen hervinden (niet dat ie dan nog uytdehaage van repliek had kunnen dienen overigens). Het blessureverloop van Romme weet ik niet. Misschien kan daniel daar meer over vertellen. Wil je ermee betogen dat beenspierblessures in de schaatssport voorkomen? Ik weet nog wel dat ie in het begin van zijn carriere een technisch hele slechte rijder was. Was het niet Gemser die hem heeft leren rijden?. Hij had een hele statische slag (net als Vergeer), heel anders dan de dynamiek van Kramer of Uytenhage. Geen wonder dat het zuur zijn spieren opvrat. En aangezien timing en coordinatie een voorwaarde is voor een goede techniek, zie je vaak aflopende carrierecurves bij schaatsers….. piek ligt op veel jongere leeftijd dan bij wielrenners.
Carrieres verlopen bij schaatsers soms heel grillig, korter, heel anders dan bij wielrenners. Specialisten (wennemars, bos, de jong) lijken langere sportloopbaan te kunnen verdragen dan allrounders (ritsma & kramer uitgezonderd). Vergeer is een mooi voorbeeld die te lang is doorgegaan, zichzelf in 87 in de prak gereden, om vervolgens in 88 als een gieter af te gaan op de Spelen, daar had Anne-Jan Portijk moeten staan (bedankt Gemser!). Op je hoogtepunt stoppen kunnen maar weinig. Koss, Heiden, Gustafson konden dat wel. Ben benieuwd of Sven er in 2014 nog zo goed voorstaat. If not, en als zal blijken dat zijn carriere eerder ophoudt dan gepland omdat het lichaam niet meer wil, neem ik mijn woorden terug. Als blijkt dat ie weer vrolijk verder schaatst zoals ie nu doet, dan is het niet erg waarschijnlijk dat zijn “been”blessure noemenswaardig was en geenszins in relatie tot zijn ware blessure, nl burnout of een bewust jaartje rustig an.