Fiets.nl

JPAR schreef:Verder maakt het niet uit.

Dat vind ik wel erg kort door de bocht hoor. Wij hebben als fietser ook onze verantwoording te nemen en ik vind zeker niet dat we maar wat kunnen doen omdat we toch beschermt worden.
Daarnaast heb je er niet zoveel aan als ze op je grafsteen kunnen zetten dat je als fietser beschermt werd en daarbij kan je in geval van een ongeval toch nog steeds een bekeuring krijgen omdat je naast elkaar fietste, ongeacht of de automobilist schuldig verklaart wordt.
Ik wil met dit soort inzichten ook gewoon niet fietsen maar dat is mijn persoonlijke mening.

@JPAR: dit is niet juist. De wetgever maakt onderscheid tussen schuld en aansprakelijkheid. Automobilisten hebben een verhoogde aansprakelijkheid jegens zwakkere verkeersdeelnemers, waaronder fietsers. Bij een ongeval is ongeacht de schuldvraag de automobilist in principe aansprakelijk, tenzij de automobilist kan aantonen dat hem geen verwijt treft. Indien de fietser zich aantoonbaar niet aan de verkeersregels heeft gehouden en daarmee (mede) oorzaak is van het ongeval, kan de aansprakelijkheid deels of geheel bij de fietser komen te liggen. Of dit daadwerkelijk zal gebeuren, hangt ook af van het rijgedrag van de automobilist in relatie tot de verkeersituatie en andere factoren zoals de leeftijd van de fietser (extra bescherming kinderen).

Daalde eens een veldweggetje af ten oosten van Maastricht en bij het voorbijrijden van een speeltuintje gooide de opgeschoten jeugd met stenen naar ons tweeën, waarvan er een vol mijn achterwiel raakte.
Ik natuurlijk door steegjes en gangetjes achter de groep aan - die natuurlijk was weggerend - en kreeg uiteindelijk de langzaamste bij haar lurven (ik weet nog steeds niet precies waar die zitten, maar het bleef netjes). Ze barstte natuurlijk gelijk in huilen uit onder het uitroepen dat zij het niet gedaan had.

Het politiebureau is een pokkeneind lopen en geen GSM bij me.

Toen ik aan een vrouw in de deuropening van haar huis staande (er was inmiddels wat reuring ontstaan, waarbij overigens geen van haar 'vriendjes' zich durfde te laten zien) vroeg of zij de politie wilde bellen antwoordde zij dat ik dat zelf maar moest doen, maar niet bij haar.

Haar buuf begon zich er ook meer te bemoeien en vroeg wat er gebeurd was waarop vrouwmens #1 antwoordde "Het is maar een Hollènjer" (Maastrichts voor iemand komende ten noorden van Sittard); dit terwijl ik toen toch al minstens 15 jaar in Zuid-Limburg woonde, maar nooit het koeterwaals heb leren spreken.
Ik moest het meisje onverrichterzake maar laten gaan - te meer daar ik mijn fietsmaatje ook kwijtgeraakt was.

Als ik lucifers bij me had gehad, was die dag bekend geworden als de dag van de grote brand van Maastricht...

Aansprakelijkheid is iets anders dan fout zijn. Als de automobilist overmacht aan kan tonen geldt de minimale 50% aansprakelijkheid overigens niet.

Ik heb nog eens zitten nazoeken hoe dat nu zit met dat twee aan twee rijden en wanneer dat dan wel en niet mag. Helaas zegt de wet daar niets expliciets over. Je mag als fietsers naast elkaar rijden. Punt. Geen uitzonderingen. Nogal gek want op een smal fietspad zou dat dus ook mogen maar je hindert dan wel tegemoetkomen en achteropkomend verkeer.

In dat zelfde wetboek stond overigens ook dat het verboden was om met een motorvoertuig op de snelweg stil te staan. Ook geen geen nuances of uitzonderingen. Maar hoe doe je dat in een file dan?

Voor dat naast elkaar rijden moeten dus ook een soort set ongeschreven regels zijn wanneer het wel en niet kan. Maar daarvan heb ik geen enkele officiële site van kunnen vinden.

Zorro schreef:

hans905 schreef:Auto schampt bij het inhalen mijn pink, hard genoeg om de spiegel te laten klapperen, dat moet hij/zij gemerkt hebben.

Lijkt me dan dat die auto van achter kwam?

Klopt.

Zorro schreef: Als die auto dus idd van achter kwam kun je dat regeltje van twee naast elkaar dus moeilijk toepassen hier aangezien niemand continu achterom kan kijken. De achterop komende auto daarentegen overziet de situatie wel en mag dus nooit zo idioot krap inhalen.

Streep van de fietsstrook is onderbroken, middenstreep is ononderbroken (inhaalverbod dus). Ik kan me niet herinneren of er een auto omlaag kwam wat de auto die mij raakte zou beletten over de middenstreep te gaan.

Ik probeer normaal gesproken op de fiets zoveel mogelijk met het andere verkeer rekening te houden. Dus op mijn eigen veiligheid letten, me aan de regels houden en niet hinderlijk in de weg rijden. Vandaar ook mijn onzekerheid of dat het naast elkaar rijden op die plek onder die omstandigheden nou wel of niet juist/toegestaan/verstandig was.

Maar goed, blij dat het allemaal goed is afgelopen (en verder een hele leuke fiets-dag in Zuid Limburg beleefd)

Ik chargeerde de boel een beetje. Tuurlijk weet ik dat het niet zo zwart-wit is en juridisch gezien heel anders ligt. Maar de algeheel geldende opinie is wel zo zoals ik zei en daardoor zie je dat mensen snel denken dat ze het recht toch aan hun zijde hebben en daardoor in het verkeer dingen doen en keuzes maken die niet goed zijn. Ik heb regelmatig dat ik iemand zonder kijken zie oversteken vlak voor een auto langs. Die bestuurder moet dan maar alert genoeg zijn.

Persoonlijk vind ik het fietspad op de Cauberg te smal om met zijn tweeën naast elkaar te rijden.
Zo eigenlijk op op meerdere beklimmingen en polderwegen.
Het mag wel maar soms is het niet verstandig.

Ik vraag me zelfs af of het daar te plekke mag. Je mag naast elkaar fietsten als de situatie het toelaat. Als een inhalende automobilist ver over de wegas heen moet (en dat is daar volgens mij wel aan de orde) laat de situatie het niet toe en dien je achter elkaar te fietsen.
Een fietser trekt in Nederland doorgaans toch aan het langste eind (zwakke verkeersdeelnemer) dus zitten er weinig consequenties aan zolang het goed gaat maar bij een botsing heeft de tegenpartij met auto enkel wat schade en een lagere no-claim en de fietser wat centen en met wat pech heel erg lang geen fiestplezier meer.
Kortom zolang je de weg moet delen op dergelijke stukken gewoon netjes achter elkaar rijden...

Je had tenminste keihard moeten roepen: "Heb je geen toeter!"

Die automobilist had gewoon moet toeteren of "aan de kant" moeten roepen uit z'n raam (dat laatste staat wel wat minder vriendelijk en levert vaak boze gezichten op bij wielrenners).

Grappig om te lezen hoe "wij" erover denken als de rollen een keer zijn omgedraaid.

De automobilist schatte de situatie misschien zo in en dacht dat het wel paste; waarschijnlijk heeft deze helemaal niets in de gaten gehad. Als ik dit zo lees, lijkt me hier iig geen opzet in het spel en is alles gelukkig goed afgelopen (op een beurs pinkje na).
Los van het feit of wel / niet mag denk ik dat we als fietsers zelf ook moeten inschatten of het veilig is naast elkaar te gaan fietsen (met 2). Per slot van rekening heb je er niks aan met een blessure thuis te zitten, ook al deed je alles volgens de regels. Je blijft kwetsbaar in je spandex pakje en 23 mm bandjes.

Peter1379 schreef:[Wij hebben als fietser ook onze verantwoording te nemen en ik vind zeker niet dat we maar wat kunnen doen omdat we toch beschermt worden.
.

even inpikken op de oude topic.
Hoffelijkheid in het verkeer moet zeker van 2 kanten komen. Als chauffeur probeer ik echt rekening te houden met fietsers en als fietser hou ik er ook rekening mee dat een chauffeur geen ogen op zijn rug heeft.

Maar ik word van weinig dingen zo kwaad als mensen die zich onverantwoord gedragen in het verkeer! 2 recente gevallen
- op één van de gevaarlijkste en drukste kruispunten in België, zag ik een vrouw achter het stuur haar mascara aanbrengen in de achteruitkijkspiegel! Ik had het opgemerkt omdat ze helemaal van haar rijvak afweek. Ja, dan doe ik wel teken dat ze uit haar ogen moet kijken!
- deze morgen fiets ik met een collega naast elkaar in de straat van ons werk. De straat is sowieso vrij smal, je kan nauwelijks op een veilige manier één fietser inhalen. Als ik er alleen fiets en er is een parkeerplaats vrij, wijk ik meestal uit zodat auto's kunnen inhalen.
Deze morgen dus met 2, achter ons komt er een sportbak aangesjeesd, de chauffeur laat zijn motor wat harder brullen om ons op te jagen. Ik doe teken dat hij rustig aan moet doen en blijf gewoon voor hem rijden. Halfweg de straat zijn we bij ons werk en ga ik wel opzij, auto scheurt weg, was duidelijk woest op ons Middenin de stad tijdens de ochtendspits moet je sowieso niet zo hard harden. Achterlijk testosteron-gedrag, bah