Fiets.nl

Mooie resultaten en gelukkig acceptabel weer gehad.

8.31 all in, 7.57 netto tijd. Doel was sub 8 als netto tijd dat is dus gelukt. Goud voor mijn categorie (9 uur, 50-59) is al lang geen doel meer. Suptertevreden, verslag volgt.

Sterke prestatie allen!

Voor mijn postuur is goud blijkbaar niet weggelegd, Ik lag wel ruim op schema maar zakte op de Galibier door het ijs. De tank was compleet leeg ondanks dat ik heel wat repen, bananen en gels heb verorbert. Ik denk dat ik toch (veel) te dunne kleding aanhad voor de weersomstandigheden in de afdaling van de Glandon. Ik heb onder voor het punt waar de tijd weer start een kwartier aan mijn benen zitten schudden om er weer wat leven in te krijgen.
Daarna viel het weer inderdaad reuze mee. Ook de blauwe latex handschoenen die ik op de top Galibier kreeg aangereikt maakte in ieder geval deze afdaling voor mij te doen. Onder aan de voet van de Alp wist ik dat ik Goud niet meer kon halen, normaal haal ik het wel maar na zo een rit is het toch wat anders, dus heb maar niet meer aangedrongen. Met zilver kan ik ook tevreden zijn want vorige keer haalde ik het maar net.

Je gaat voor goud, onderweg stel je bij voor zilver en uiteindelijk kom je gewoon binnen tijd aan.
Top voor iedereen die nog maar de moed gehad heeft om te starten.
Soms is proberen al de moeite en ik denk dat dit oa bij de Marmotte zo is.
Top voor iedereen.

Opvallend dat blijkbaar nog zoveel mensen last hadden van de kou. Tja, die afdalingen van de Glandon en Galibier waren koud, maar dat was ook zo weer over. De Lautaret lag in de zon en bij de Glandon was het ook zo weer een paar graden warmer. Ik had me gestoken in een ondershirt, zomertenue, armstukken, windstopper en kniestukken. De armstukken werden regelmatig naar beneden gestroopt en de windstopper werd regelmatig opengeritst. Totaal niet koud gehad.

Herman_N schreef: ↑02 jul 2017 23:06 Opvallend dat blijkbaar nog zoveel mensen last hadden van de kou. Tja, die afdalingen van de Glandon en Galibier waren koud, maar dat was ook zo weer over. De Lautaret lag in de zon en bij de Glandon was het ook zo weer een paar graden warmer. Ik had me gestoken in een ondershirt, zomertenue, armstukken, windstopper en kniestukken. De armstukken werden regelmatig naar beneden gestroopt en de windstopper werd regelmatig opengeritst. Totaal niet koud gehad.

Eens. Zomershirt, korte broek, armstukken en windhesje. Kou? Geen last van gehad. Op tijd alles weer aan en uit. Zeer tevreden, 7;41. Verbetering pr van 42 minuten tov vorig jaar

Heb t ook niet koud gehad. Was wel erg blij met mijn lange handschoenen. Maar zonder was het ook gelukt, hoor. Verder een windjackje, dik zomershirt en armstukken.

Sommige deelnemers overdreven wel heel erg. Op de Alpe was het inmiddels flink opgewarmd (25 gr), heb legio mensen met beenstukken, overschoenen en zelfs regenjasjes omhoog zien rijden.

Over omhoog rijden gesproken..., toen wij omstreeks 20:00 omlaag reden met de auto om een hapje te gaan eten waren nog talloze renners - zij het buiten mededinging- bezig aan de beklimming, waarvoor respect.

Zelfs op de terugweg (22:30) nog een enkeling gespot die de uitdaging aanging....

Ik vind dat altijd een mix van respect en gebrek aan zelfkennis als je na 18.00 nog aan de AdH gaat beginnen.
Diepe buiging voor de inzet, maar misschien had je dat gedurende het jaar voorafgaand moeten doen.

Mijn bocht tot bocht verslag van de Marmotte! Een beetje vroeg gepost, want mijn lichaam is wel klaar met slapen. Dus ga ik maar wat anders doen…
Naar de start:
Voordat ik überhaupt aan de Marmotte kan beginnen moet ik nog vanuit Allemont naar Le Bourg d’Oisans. Een klein 10 kilometer en ik besluit rond half zeven te vertrekken zodat ik sowieso geen last heb van de grote meute die om zeven uur start en om niet helemaal achteraan in het laatste vak te staan. Want met startnummer 6309 was dat mij ten deel gevallen. Vanuit Allemont rustig aan naar de start gepeddeld, geen centje energie verspeeld. Hier al begonnen met bordjes leegeten (wieltje zuigen).
Verzamelen in het startvak en een klein uur lang lekker ouwehoeren met iedereen om mij heen. Nog een banaantje naar binnen en mijn halve liter flesje water leeggedronken en ik was er klaar voor! Mijn kleding keuze was overigens behoorlijk gebaseerd op de mogelijk kou/regen op de Galibier. Dus had ik een zomertenue aan met een ondershirt, armstukken en kniestukken. En ook nog een regenjasje en handschoenen met lange vingers mee. Alles mooi zwart en fluor geel net als mijn fiets, dus het plaatje klopte! Daarnaast had ik in mijn schoenen een zelfgemaakt isolatielaagje gedaan. Onder mijn schoenzool had ik een boterhamzakje gedaan. Of het allemaal nodig was kun je over discussiëren. Het heeft gewerkt dat was het belangrijkste!
De start: om 07:50 was het dan zover, we mochten! Dus 10km tot de dam in Allemont lang in het wiel zitten en lekker energie sparen, dit lukte niet helemaal. Moest toch een paar keer zelf wat doen, maar goed dat maakte de rikketik lekker wakker! Zodra we dam opdraaiden moest ik toch even heel goed opletten, ik had de neiging mee te gaan met de meute en dat wilde ik juist niet! Dus gelijk eigen tempo (ok misschien iets harder). Daarna nog een kilometer vlak weer wieltje zuigen. Toen het weer omhoog begon te lopen gelijk weer klimtempo, het is maar een klein stukje alleen daar moet je er nog zoveel van! Wat volgde was het kleine stukje afdalen waar je toch ziet dat er een hoop mensen maar laf dalen en zonder inzicht in een goede lijn. Wat nu volgde zijn enkele stijle stukken tot aan Le Rivier d’Allemont. Eigenlijk was het niet zo bijzonder, ik werd ingehaald en ik haalde mensen in. Ik werd wel meer ingehaald dan andersom. Maar ik liet me niet gek maken, wat heel fijn was dat ik twee kilometer voor het dorpje een Nederlander inhaalde waar ik een heel stuk mee op gefietst heb, ook lekker ouwehoeren. Helemaal prima! De Glandon had ik donderdag in kloteweer alvast verkend dus ik wist wat er komen ging, daarom ook net voor ik Rivier uit reed gestopt aan de rechterkant bij de fontein, want ik hoefde dan niet op de top van Glandon water te halen. Het kleine stukje afdalen volgde, mijn tijdelijke fietsmaatje maakte nog bijna een glijder gelukkig niks aan het handje. Na de afdaling rechts een bruggetje over en hier zie je heel veel mensen de benen stil houden. Doorfietsen! Dan win je gratis 5 of 10 hoogtemeters, maar goed niks aan te doen! Hier zag ik nog iemand lopend naar beneden komen met een gebroken ketting… De eerste stijle kilometers na Rivier zijn lopen eigenlijk niet echt lekker, maar de hartslag rond de 165-170 houden lukt dus geen vuiltje aan de lucht. Bij de Barrage de Grand Maison ging de wind nog even meespelen, tegen dus. Toch gewoon doorgereden en niet zoals velen rustig aan op het lichtste tandje. Wel even de windstopper dicht, want dat was wel nodig, gelukkig nog geen mist want die trok toch wel aardig op. Die mist volgde namelijk pas na het kleine stukje afdalen na de dam, nog twee kilometer en het werd er toch wel echt koud van. En ook best weinig zicht! De top, eerst het huisje links, bochtje om regenjasje ook maar aan en hop gaan… uh, nee. De timing-mat over, 4 minuten voor op schema en het is er druk… Ik wil door dus wurm mezelf er maar snel langs om lekker de afdaling in te gaan, hoewel lekker? Het begin is mistig en koud de weg is wel droog, drie jaar geleden (niet marmotte) regen en het wegdek ook nog met split bestrooid dus dit viel mee!
De afdaling ging prima, alleen jammer dat mensen zo’n rare lijn dalen. Ik had daarom 1 bijzondere manoeuvre waarbij ik een ander gelukkig net niet raakte en zelf gelukkig gewoon bleef zitten. Daarna ietsje voorzichtiger en alles ging dan ook makkelijk. Beneden waren mijn handen alleen zo koud dat ik mijn rits niet los kreeg… Dus aan een vriendelijke Ier gevraagd dat even te doen, waarna ik voordat de tijd weer ging lopen nog even de blaas geleegd heb.
Het vlak naar de Telegraph: zodra de tijd weer ging lopen wist ik dat er ongeveer 28-35 minuten over de afdaling gedaan had (incl stop) dus die moest ik denkbeeldig van mijn Garmin tijd aftrekken. Gelukkig werd ik vrij snel ingehaald door twee gasten die wel flink doorreden, maar ik kon het makkelijk bijhouden dus in het wiel en vooral niks zelf doen. De groep zwelde aan, maar ik hoefde niks te doen top dus! Aan de voet van de Telegraph beide bidons tot de rand toe gevuld en beginnen aan klim twee van de dag. Gelukkig waren de handen inmiddels warm anders was het wel onprettig geworden.
De Telegraph en Galibier: De tweeluik had ik een keer eerder gereden en toen liep de Telegraph van geen meter en de Galibier geweldig. Dat laatste verwachtte ik vandaag niet, en dat eerste eigenlijk ook niet. En gelukkig was het wegdek ook niet zo slecht als die eerste keer, kilometers lang waren toen gefreesd, dus kleine hobbels… Ik werd er gek van! Maar nu kon ik er gewoon van genieten, af en toe als het kon het dal inkijken want het blijft een mooi plekje op onze aarde. Op de top gelijk doorgereden en snel naar Valloire gereden, een paar kilometer buiten Valloire weer de bidons afgetopt en daarmee wilde ik tot Bourg door. Een lang lint van fietsers, geweldig om te zien slingerde zich door het gruwelijk mooie landschap naar boven. Onderweg een kilometer of 2 voor plan La Chat nog een koppel arenden zien vliegen, wouw! Blij dat ik ook af en toe om me heen kijk! Vanaf plan La Chat is het gewoon blijven trappen, ook al wordt het hoger, zwaarder, stijler. Ik haal meer mensen in dan dat ik ingehaald wordt en dat is natuurlijk goed voor de moraal! De wolken die hier hangen trekken ook steeds hoger op en daardoor is uiteindelijk alleen de laatste 50 hoogtemeters in de wolken. Echter is de wind uit de noordhoek en in de klim vooral mee, maar op de top is het ijskoud daardoor! Achter een auto uit de wind snel jasje extra aan, lange handschoenen aan en snel naar beneden. Vooral tot aan de Lautaret is het frisjes (of koud) daarna komt de zon door en wordt het snel beter. Na een mooi stukje afdalen met al het verkeer 1 kant op en waar er toch al heel wat minder fietsers zijn vanaf de Lautaret verder. Eigenlijk een minder stuk, maar door het weinige verkeer prima te doen en gewoon vol gas. Zeker als ik weer voorbij gestoken wordt en lekker in het wiel kan gaan hangen. Ik doe wel netjes een kopbeurt want zo ben ik ook weer wel. Bij het meer een bruggetje over en eigenlijk gelijk stoppen om alle overbodige zooi uit te trekken. Zelfs mijn windstopper durf ik nu weg te stoppen. Na Lac du Chambon denk ik lekker naar Bourg af te dalen (dit stuk nog nooit gedaan). Blijkt daar nog best een klote stukje klimmen in te zitten.. Nou ja, hoort erbij wel even een klein dompertje! Laatste stuk afdalen en naar Bourg ga ik in het wiel zitten van een Spanjaard die zonder te klagen lekker doortrapt, zo rij ik naar de voet van Alpe. Nog steeds lig ik op schema, ongeveer een minuut of 10 er op voor. Dat betekent dat ik voor goud 20-29 nog 1:30 heb voor de Alpe. Alleen val ik doordat ik dit jaar 30 wordt in de categorie 30-39 dus de praktijk is anders, nog 20 minuten meer. Maar ik wil toch eigenlijk mijn originele doel halen! Ik wil nog water tappen aan de voet, alleen daar mis ik even de waterpost. Dus maar door, want in La Garde staat er zeker water te wachten. De eerste zware kilometers kom ik behoorlijk door helemaal van harte gaat het niet maar ik ga zeker niet langzaam, ik haal nog steeds mensen in en wordt sporadisch ook nog ingehaald.
Bij La Garde water halen was een goed idee, voor het water maar ook om de benen even te strekken. Ik merkte ondanks dat ik genoeg gedronken en gegeten heb een lichte kramp opkomen. En die was nu weg! Dus lekker door in de heerlijke zon, eigenlijk een luxe na drie klimmen onder de wolken! Ik geniet er dan ook nog steeds van, vooral als het kan van het uitzicht. Rond het dorpje Huez heb ik was last van drukpunten onder de bal van mijn voet. Ik denk dat het door de warmte kom en ik besluit dan ook de homemade isolatie uit mijn schoen te halen. En het werkt direct, zodra ik verder fiets voelt het veel beter! Dus dat laatste stuk kan ik nog redelijk doorrijden daardoor. Ik haal weer mensen in, wat een goed gevoel geeft dat! Dan rij ik het dorp in, het laatste stijle stuk zit erop! Ik ga hard het tunneltje in waar een gendarme me vriendelijk vertelt wel rechts te blijven. Maar ja, al die trage mensen rijden helemaal links! En rechts inhalen heb ik al gemerkt wordt niet altijd gewaardeerd! Vervolgens niet door naar de officiele Alpe Finish maar de Marmotte finish. Ik stop mijn Garmin en zie dat ik mijn doel net wel of niet gehaald heb. Ik weet namelijk niet mijn precieze Glandon afdaling tijd. Nou goed, sowieso goud! Als ik het diploma ophaal blijk ik goud te hebben met officiële tijd van 7:48:13. Toch bijna 5 minuten sneller dan nodig voor 20-29! Totale fietstijd was iets meer dan 8 uur en onderweg tijd ongeveer 8:23.
Al met al een topdag! Tijd gehaald, pijn geleden, genoten ik vond het fantastisch!
https://www.strava.com/activities/1064264457

Proficiat allemaal. Klasse gedaan!

Mooi verslag van een mooie prestatie Laurens87!

En proficiat iedereen die hem überhaupt heeft uitgereden