Fiets.nl

Uiteten is trouwens een grappig geval. Van Dale vindt dat het mag:

1. (heeft uitgegeten) buitenshuis eten
2. (is uitgegeten) ten einde eten • ben je nu uitgegeten, of niet!

Maar bijna niemand die 'uiteten' als enkel werkwoord opvat. Of is er sprake van een subtiel betekenisverschil tussen 'buitenshuis eten' (bijv. in de tuin) en 'in een restaurant eten'? En komt de klemtoon dan niet op 'uit' te liggen i.p.v. 'eten'?

jansen2.0 schreef:Over spaties gesproken:

Ik ga uiteten
Ik ben opzoek naar.

Marniparni schreef:

dario schreef: Overigens is 'haar' bij 'de stad' niet per se fout (http://taaladvies.net/taal/advies/vraag ... _inwoners/) en ook 'sport' kan zowel mannelijk als vrouwelijk zijn.

Toen ik het schreef besefte ik al dat het een beetje een heikel voorbeeld was, want "de stad Leuven" is natuurlijk wel vrouwelijk - en je kan altijd aanvoeren dat bij de eigennaam het woord stad verzwegen is (en in meer literaire taal wordt een stad ook wel vaak verpersoonlijkt met haar - per definitie vrouwelijke - beschermgodin : Roma, Partenopè, Athena,...)
En nu je het zegt, sport kan ook mannelijk (zij het tussen haakjes, in van Dale - dus toch met enig voorbehoud), al vraag ik me af of dat dan niet eerder in de betekenis van "sport van een ladder" is?
En inderdaad, die evolutie lijkt al even bezig - maar dat hoeft me niet te weerhouden om me eraan te "irriteren" natuurlijk!

Wat uiteten betreft, neig ik zelf toch ook spontaan eerder naar "uit eten", als tegengestelde van "thuis eten"... Maar soit.

Dit leuke artikel is hier zeker op zijn plaats:
http://www.trouw.nl/tr/nl/31463/De-Tour ... gels.dhtml

Bij "sport" zat ik inderdaad al te twijfelen of het bij de vrouwelijke versie over inspanning gaat en bij de mannelijke over onderdelen van een ladder...

Ik sluit me aan bij "uit eten". Volgens mij betreft het een voorzetsel + zelfstandig naamwoord, waarbij "uit" langzamerhand "buitenshuis" heeft vervangen. Vgl. "we gaan naar huis". Dat is ook niet 'naarhuis'.

Ik ben een groot fan van uit eten gaan, ook als het uiteten blijkt te zijn

* Er stond: Uit eten gaan ben ik een groot fan van. Dat kan ik in dit topic natuurlijk niet maken

Dat laatste valt me van je tegen!
(niet dat je een fan bent van uit( )eten, wel de zinsconstructie...)

Ik verbaas me erover dat ik steeds vaker het bezittelijk voornaamwoord "mijn" vervangen zie worden door "me". In de zin van: "me fiets", "me vriendin", "me schoenen" enz. Is dit nieuw of ligt het aan mij?

Reden voor een permanente forum verbanning wat mij betreft. "Is" in plaats van "eens" is er ook zo één.

Ja, klopt. Als ik dat soort dingen lees denk ik:

53x11 schreef: "Is" in plaats van "eens" is er ook zo één.

He? Geef eens een voorbeeld want ik kan er niets bij bedenken. 'Er was eens' wordt dan 'er was is'?

Je ziet nog vaker "es" ipv "eens". Bijvoorbeeld: onderweg kwam ik es/is een konijn tegen en die...

Of: "wat is dat nou?" of nog erger "nouw". Terwijl dat natuurlijk gewoon "wat is dat nu?" moet zijn...

Of nodig "zijn" ipv nodig "hebben". Mensen vervangen hebben door zijn en dat kan ik mijn strot echt niet uit krijgen.

Of nog erger: Wat ben je nodig, dan? Dat woordje "dan" er ook nog bij?!