@Roy_B, mooi dat je in bocht 17 even bij die jongen bleef. Ik heb je daar nog even gesproken en toen zei je inderdaad dat je een ambulance gebeld had. Die jongen was ver weg....
En gefeliciteerd met het halen van de Marmotte!
Marmotte 2018
4:45 gaat mijn wekker. Normaal zou ik me omdraaien, iedereen voor gek verklaren en nog wat uurtjes pakken maar nu sta ik gelijk naast mijn bed. Het is MarmotteDay!
Snel even wakker worden onder de douche, ontbijt erin en richting de start. Ben nu toch wel wat nerveus, mijn eerste Granfondo, mijn eerste keer klimmen in de Bergen. Tot nu toe nog niet verder geweest dan wat heuveltjes in Limburg en Duitsland. Maar dit jaar ga ik de uitdaging aan en laat mij tevens sponsoren om zo geld op te halen voor Stichting Hartekind. Mooie combi.
Verzamelen in startvak van 7:50 en nog even naar toilet. Lange rij maar we hebben nog tijd. Dan is het moment aangebroken, we rijden naar de start en go! De zenuwen verdwijnen als sneeuw voor de zon, nu staat de kop op fietsen. Rustig rijden we in een grote groep naar de eerste test van de dag: de Glandon.
En daar istie dan, de beklimming. Gelijk probeer ik mijn cadans te vinden en check mijn hartslag. Met mijzelf afgesproken om de klim te doem op 160 bpm en daar zit ik precies op. Mooi gecontroleerd fiets ik omhoog en geniet van de omgeving. Erger me wat aan een drietal Fransen die voluit zitten te kletsen naast me en versnel ietwat om er vanaf te zijn. Daarna terugzakken naar 160 bpm en dat gaat goed. Begint al aardig warm te worden dus schuif de armwarmers naar beneden. Op de top besluit ik na een korte plaspauze en een krentebol de afdaling in te gaan. Gezien alle alarmerende berichten hierover en mijn geringe ervaring doe ik niet te gek maar het gaat eigenlijk uitstekend en daal met de rest gecontroleerd mee.
Aangekomen in het dal vind ik na en par kilometer een mooi groepje met Denen, Italianen, Britten en een Zwitser en fietsen kop afwisselend en tips uitwisselend naar de Telegraphe. Ook hier weer dezelfde strategie, hartslag op 160 en klimmen. Eigenlijk loopt deze klim erg soepel en ben zeer tevreden. Ga niet superhard maar constant en gecontroleerd en eet een reep en gelletje. Na de top afdalen richting Valloire en daar bij de bevoorrading stoppen om te eten. Het stokbrood smaakt me uitstekend en vul aan met banaan en sinaasappel partjes. Bidons weer vullen met mijn eigen sportdrank (zakjes eigen poeder in zadeltas meegenomen) en weer op de pedalen richting de Galibier. Tot Plan Lachat loopt dat eigenlijk heel soepel maar dan merk ik toch de eerste vermoeidheid. Gestaag ploeter ik door, snelheid loopt wat terug maar weet mijn hartslag nog steeds op 160 te houden. Zie mensen lopen, fietsers zwalken dus ben niet de enige die het pittig vind. Op 1,5 km van de top moet ik even stoppen, voel een krampje opkomen in mijn rechterbovenbeen. Even losschudden, wat drinken en verder. Gelukkig geen last meer van het been en kom boven. Ook hier weer eten, bidons vullen, plassen, jasje aan en dalen maar!
Wat een afdaling, er komt geen einde aan en vind het heerlijk. Soepel en redelijk fris bereik ik in een mooi groepje uiteindelijk de voet van de Alpe, sla de bevoorading aldaar over…..en dan begint het!
Gelijk gaat het omhoog en merk gelijk dat het warm is en de benen moe. Ik hark wat omhoog, snelheid matig en de hartslag blijft beneden de 160. Ik weet dat de eerste bochten het zwaarst zijn dus daar klamp ik me aan vast en ga door. Overal lopende fietsers maar ik ga door. In bocht 17 is schaduw en besluit even te gaan zitten om de benen te ontlasten en wat te eten en drinken. Er zit een fietser naast me die volledig de weg kwijt is en in de war. Een Nederlander bekommert zich om hem en heeft reeds een ambulance gebeld. Ik besluit om weer verder te gaan. Het gaat nu even weer wat beter maar merk dat het me veel moeite kost. Zwetend en bijtend worstel ik me verder en last weer even een drinkstop en plasstop in bij bocht 9. Verder zwoegend bereik ik bocht 7 waar ik de bidons weer vul en ook water over mijn nek en hoofd gooi om wat af te koelen. Pffff, warm! Verder gaand merk ik bij bocht 4 dat ik me beter begin te voelen. De cadans loopt weer wat omhoog, de hartslag loopt weer naar 160 en kan weer fietsen. Vermoeid maar vastbesloten ga ik door. Eenmaal in Alpe d’Huez is het laatste stuk naar de finish geen probleem meer en rij met gebalde vuisten over de matten! Ik heb het gehaald!
Zet mijn fiets weg, bel mijn vrouw en hal de pasta met brood en een heerlijke koude cola. Klets met mensen naast me, een Australiër die 3 weken allerlei fietstochten doet in Frankrijk voor zijn 40e verjaardag en een Belgische jongen van 18 uit Leuven die 2e was geworden in een ongelooflijke snelle tijd van 5:41. Ben benieuwd naar mijn resultaat en loop naar de uitdraai van de brevetten. Mijn doel als onervaren klimmer was uitrijden maar ben blij verrast: een tijd van 9:26, goed voor zilver in mijn leeftijdscategorie 50-59. Moe maar voldaan daal ik weer af naar Bourg d’Oisans, ga terug naar ons appartement, spring onder de douche en beloon mezelf met een koud overheerlijk biertje. Volgend jaar weer?
Snel even wakker worden onder de douche, ontbijt erin en richting de start. Ben nu toch wel wat nerveus, mijn eerste Granfondo, mijn eerste keer klimmen in de Bergen. Tot nu toe nog niet verder geweest dan wat heuveltjes in Limburg en Duitsland. Maar dit jaar ga ik de uitdaging aan en laat mij tevens sponsoren om zo geld op te halen voor Stichting Hartekind. Mooie combi.
Verzamelen in startvak van 7:50 en nog even naar toilet. Lange rij maar we hebben nog tijd. Dan is het moment aangebroken, we rijden naar de start en go! De zenuwen verdwijnen als sneeuw voor de zon, nu staat de kop op fietsen. Rustig rijden we in een grote groep naar de eerste test van de dag: de Glandon.
En daar istie dan, de beklimming. Gelijk probeer ik mijn cadans te vinden en check mijn hartslag. Met mijzelf afgesproken om de klim te doem op 160 bpm en daar zit ik precies op. Mooi gecontroleerd fiets ik omhoog en geniet van de omgeving. Erger me wat aan een drietal Fransen die voluit zitten te kletsen naast me en versnel ietwat om er vanaf te zijn. Daarna terugzakken naar 160 bpm en dat gaat goed. Begint al aardig warm te worden dus schuif de armwarmers naar beneden. Op de top besluit ik na een korte plaspauze en een krentebol de afdaling in te gaan. Gezien alle alarmerende berichten hierover en mijn geringe ervaring doe ik niet te gek maar het gaat eigenlijk uitstekend en daal met de rest gecontroleerd mee.
Aangekomen in het dal vind ik na en par kilometer een mooi groepje met Denen, Italianen, Britten en een Zwitser en fietsen kop afwisselend en tips uitwisselend naar de Telegraphe. Ook hier weer dezelfde strategie, hartslag op 160 en klimmen. Eigenlijk loopt deze klim erg soepel en ben zeer tevreden. Ga niet superhard maar constant en gecontroleerd en eet een reep en gelletje. Na de top afdalen richting Valloire en daar bij de bevoorrading stoppen om te eten. Het stokbrood smaakt me uitstekend en vul aan met banaan en sinaasappel partjes. Bidons weer vullen met mijn eigen sportdrank (zakjes eigen poeder in zadeltas meegenomen) en weer op de pedalen richting de Galibier. Tot Plan Lachat loopt dat eigenlijk heel soepel maar dan merk ik toch de eerste vermoeidheid. Gestaag ploeter ik door, snelheid loopt wat terug maar weet mijn hartslag nog steeds op 160 te houden. Zie mensen lopen, fietsers zwalken dus ben niet de enige die het pittig vind. Op 1,5 km van de top moet ik even stoppen, voel een krampje opkomen in mijn rechterbovenbeen. Even losschudden, wat drinken en verder. Gelukkig geen last meer van het been en kom boven. Ook hier weer eten, bidons vullen, plassen, jasje aan en dalen maar!
Wat een afdaling, er komt geen einde aan en vind het heerlijk. Soepel en redelijk fris bereik ik in een mooi groepje uiteindelijk de voet van de Alpe, sla de bevoorading aldaar over…..en dan begint het!
Gelijk gaat het omhoog en merk gelijk dat het warm is en de benen moe. Ik hark wat omhoog, snelheid matig en de hartslag blijft beneden de 160. Ik weet dat de eerste bochten het zwaarst zijn dus daar klamp ik me aan vast en ga door. Overal lopende fietsers maar ik ga door. In bocht 17 is schaduw en besluit even te gaan zitten om de benen te ontlasten en wat te eten en drinken. Er zit een fietser naast me die volledig de weg kwijt is en in de war. Een Nederlander bekommert zich om hem en heeft reeds een ambulance gebeld. Ik besluit om weer verder te gaan. Het gaat nu even weer wat beter maar merk dat het me veel moeite kost. Zwetend en bijtend worstel ik me verder en last weer even een drinkstop en plasstop in bij bocht 9. Verder zwoegend bereik ik bocht 7 waar ik de bidons weer vul en ook water over mijn nek en hoofd gooi om wat af te koelen. Pffff, warm! Verder gaand merk ik bij bocht 4 dat ik me beter begin te voelen. De cadans loopt weer wat omhoog, de hartslag loopt weer naar 160 en kan weer fietsen. Vermoeid maar vastbesloten ga ik door. Eenmaal in Alpe d’Huez is het laatste stuk naar de finish geen probleem meer en rij met gebalde vuisten over de matten! Ik heb het gehaald!
Zet mijn fiets weg, bel mijn vrouw en hal de pasta met brood en een heerlijke koude cola. Klets met mensen naast me, een Australiër die 3 weken allerlei fietstochten doet in Frankrijk voor zijn 40e verjaardag en een Belgische jongen van 18 uit Leuven die 2e was geworden in een ongelooflijke snelle tijd van 5:41. Ben benieuwd naar mijn resultaat en loop naar de uitdraai van de brevetten. Mijn doel als onervaren klimmer was uitrijden maar ben blij verrast: een tijd van 9:26, goed voor zilver in mijn leeftijdscategorie 50-59. Moe maar voldaan daal ik weer af naar Bourg d’Oisans, ga terug naar ons appartement, spring onder de douche en beloon mezelf met een koud overheerlijk biertje. Volgend jaar weer?
Jij ook een mooi verslag en dito prestatie.
Volgens de ambulance medewerkers was het ‘slechts’ uitdroging.
Mooie verslagen en vooral mooie prestaties mannen, respect ! Was weer een zware editie vanwege de warmte, als ik het goed begrijp.
@ Roy_B: naast je Marmotte prestatie, gaaf dat je oog had voor die kerel in nood, ondanks dat je tijdens zo'n tocht vaak heel erg met je me-myself-and-I bezig bent.
@ Roy_B: naast je Marmotte prestatie, gaaf dat je oog had voor die kerel in nood, ondanks dat je tijdens zo'n tocht vaak heel erg met je me-myself-and-I bezig bent.
-
Marcel1975
- Forum-lid
- Berichten: 20
- Lid geworden op: 20 nov 2017 16:54
Het is inmiddels tijd om naar nieuwe doelstellingen te kijken 
Dit jaar met de marmotte mijn eerste GF gefietst. (Ik had nog nooit langer dan 4 uur op de fiets gezeten).
Ik heb er redelijk “werk van gemaakt”.
Zo’n 4000 km inde benen vanaf januari en 3 kg afgevallen (was bij start 73 kg en 1m 89). Voor een recreant ben ik een redelijke sporter... fiets normaal paar jaar 5000 km en dit jaar zal dat zo’n 7000 worden). Ik starte vanuit het laatste startvak en heb er 7.44 over gedaan.
Mijn vraag is nu: STEL... ik ga er voor 2019 nog meer werk van maken, nog 2 a 3kg extra afvallen, meer uren trainen, evt met begeleiding, de ervaring van dit jaar meenemen, starten in 1e vak etc.etc..
Hoeveel tijd zou het sneller kunnen? (Nb ben inmiddels 43).
Is een tijd van 7.15 realistisch? Het lijkt me wel gaaf om bijna tussen de echte “kleppers” te fietsen...
Ben benieuwd naar de motiverende woorden
Dit jaar met de marmotte mijn eerste GF gefietst. (Ik had nog nooit langer dan 4 uur op de fiets gezeten).
Ik heb er redelijk “werk van gemaakt”.
Zo’n 4000 km inde benen vanaf januari en 3 kg afgevallen (was bij start 73 kg en 1m 89). Voor een recreant ben ik een redelijke sporter... fiets normaal paar jaar 5000 km en dit jaar zal dat zo’n 7000 worden). Ik starte vanuit het laatste startvak en heb er 7.44 over gedaan.
Mijn vraag is nu: STEL... ik ga er voor 2019 nog meer werk van maken, nog 2 a 3kg extra afvallen, meer uren trainen, evt met begeleiding, de ervaring van dit jaar meenemen, starten in 1e vak etc.etc..
Hoeveel tijd zou het sneller kunnen? (Nb ben inmiddels 43).
Is een tijd van 7.15 realistisch? Het lijkt me wel gaaf om bijna tussen de echte “kleppers” te fietsen...
Ben benieuwd naar de motiverende woorden
MarcFaFo
02 okt 2018 22:51
Tussen de kleppers fietsen is relatief.Marcel1975 schreef: ↑02 okt 2018 21:26 Hoeveel tijd zou het sneller kunnen? (Nb ben inmiddels 43).
Is een tijd van 7.15 realistisch? Het lijkt me wel gaaf om bijna tussen de echte “kleppers” te fietsen...
Ben benieuwd naar de motiverende woorden
1ste start vlak is voor de echte cracks, meestal tot 500.
Daarna 500 - 1500. Hier rijden ook wel wat kleppers.
Een tijd van 7.15 is wel realistisch maat daar zal je idd wel goed moeten trainen. Afvallen is altijd handig maar moet niet ten kostte gaan van je vermogen.
Imho dus gewoon je doel stellen op 7:15
Afzien is de kunst om je protesterende organen in slaap te wiegen... onamihs stal die van P.Winnen.
-
Tracing_NL
- Forum-lid
- Berichten: 655
- Lid geworden op: 28 nov 2013 16:32
Tracing_NL
03 okt 2018 10:48
@ allen,
Tussen de kleppers rijden kun je vergeten. ALLEEN startnummers 1-500 zijn bevoorrechtte starters. 500-1500 is gewoon dezelfde loting en kans als startnummer 7500. Als je perse in dat vak terecht wil komen moet geluk hebben of via reisorganisatie boeken (die krijgen volgens mij wel nummers in dat vak).
Vergis je niet, In vak 4 zitten net zulke kleppers als in vak 2. Sterker nog, degenen die in vak 4 vooraan staan bij de start (dus zeer vroeg daar zijn gaan staan) zijn waarschijnlijk fanatieker als het grootste gedeelte van vak 2.
En (met respect voor je prestatie!) met pakweg 7,30 rij je nog niet tussen de kleppers. Mijn laatste deelname (2014) was ik met een tijd van 7.28 860e overall. Om bij de eerste 500 te rijden moest je idd 7.10 rijden. Maar een eventueel verzoek voor eerste vak kan dus pas voor je jaar daarna worden ingediend.
Tussen de kleppers rijden kun je vergeten. ALLEEN startnummers 1-500 zijn bevoorrechtte starters. 500-1500 is gewoon dezelfde loting en kans als startnummer 7500. Als je perse in dat vak terecht wil komen moet geluk hebben of via reisorganisatie boeken (die krijgen volgens mij wel nummers in dat vak).
Vergis je niet, In vak 4 zitten net zulke kleppers als in vak 2. Sterker nog, degenen die in vak 4 vooraan staan bij de start (dus zeer vroeg daar zijn gaan staan) zijn waarschijnlijk fanatieker als het grootste gedeelte van vak 2.
En (met respect voor je prestatie!) met pakweg 7,30 rij je nog niet tussen de kleppers. Mijn laatste deelname (2014) was ik met een tijd van 7.28 860e overall. Om bij de eerste 500 te rijden moest je idd 7.10 rijden. Maar een eventueel verzoek voor eerste vak kan dus pas voor je jaar daarna worden ingediend.
Ouder worden is verplicht, volwassen worden is een keuze.
-
Marcel1975
- Forum-lid
- Berichten: 20
- Lid geworden op: 20 nov 2017 16:54
Bedankt voor de reacties.
Het gaat mij vooral om de inschatting van de potentiële prestatie verbetering.
Ik zal in dit leven geen klepper meer worden waarschijnlijk
Ik weet van mezelf dat ik er weinig voldoening uithaal als ik onder zelfde omstandigheden weer mee doe maar geen significante progressie boek.
Wellicht zijn er mensen van mijn leeftijd die net als mij ooit begonnen met een tijd van 7.45. En het toen pas echt serieus hebben aangepakt en er nu minder dan 7.00 uur over doen....
Overigens vind ik wel dat je een redelijke klepper bent als je hem als recreant ruim onder de 7.00 uur fietst!
Het gaat mij vooral om de inschatting van de potentiële prestatie verbetering.
Ik zal in dit leven geen klepper meer worden waarschijnlijk
Ik weet van mezelf dat ik er weinig voldoening uithaal als ik onder zelfde omstandigheden weer mee doe maar geen significante progressie boek.
Wellicht zijn er mensen van mijn leeftijd die net als mij ooit begonnen met een tijd van 7.45. En het toen pas echt serieus hebben aangepakt en er nu minder dan 7.00 uur over doen....
Overigens vind ik wel dat je een redelijke klepper bent als je hem als recreant ruim onder de 7.00 uur fietst!
-
MarkVeenstra
- Forum-lid HC
- Berichten: 6227
- Lid geworden op: 13 jun 2013 15:05
- Locatie: Delft
MarkVeenstra
03 okt 2018 12:09
Je eigen doel zetten, en dat nastreven.
Juist bij de Marmotte, als je niet voor top 20 gaat, maakt het niet bijzonder veel uit waar je start. Uiteraard is het druk op de 1e col en is dat wat meer als je van achteruit (in je eigen startvak) begonnen bent.
Maar voor een snelle tijd op een cyclo, moet je profiteren van anderen en energie sparen. Klinkt laf, en je komt situaties tegen dat niemand in een groepje wil doorrijden. Frustrerend kan dat zijn, maar je moet dan bedenken hoeveel extra energie het je zou kosten om zelfstandig een fractie sneller te gaan rijden.
Nou is juist bij de Marmotte die stukken "profiteren" erg beperkt. aanloop Glandon zit je altijd gebakken, net na de start. Dal richting Telegraph, daar moet je echt in een groepje gaan rijden. Dat is 20km oid. Afdaling Galibier (2e deel, richting Bourg), is een groepje ook fijn. Maar over je hele rit maak je je tijdwinst vooral door harder bergop te kunnen rijden en je basis breder te maken zodat je juist ook de Galibier en de Alp nog wat frisser bent en er hard op kunt rijden. Op die 2 genoemde stukken waar je graag een groepje wilt, is het verschil tussen rijden bij de "kleppers" (top 250?), en de mensen van gelijke kunnen (die je daar gewoon tegen komt), in je eindtijd misschien een minuut of 3.
Voordeel wat je altijd hebt, zeker richting Bourg, dat mensen die rond de 7u. 7u30 rijden al gewoon echt goed getrainde recreanten zijn die over het algemeen gemotiveerd zijn om die tijd omlaag te krijgen. Dus samenwerken (en/of luwte vinden), moet wel lukken.
Juist bij de Marmotte, als je niet voor top 20 gaat, maakt het niet bijzonder veel uit waar je start. Uiteraard is het druk op de 1e col en is dat wat meer als je van achteruit (in je eigen startvak) begonnen bent.
Maar voor een snelle tijd op een cyclo, moet je profiteren van anderen en energie sparen. Klinkt laf, en je komt situaties tegen dat niemand in een groepje wil doorrijden. Frustrerend kan dat zijn, maar je moet dan bedenken hoeveel extra energie het je zou kosten om zelfstandig een fractie sneller te gaan rijden.
Nou is juist bij de Marmotte die stukken "profiteren" erg beperkt. aanloop Glandon zit je altijd gebakken, net na de start. Dal richting Telegraph, daar moet je echt in een groepje gaan rijden. Dat is 20km oid. Afdaling Galibier (2e deel, richting Bourg), is een groepje ook fijn. Maar over je hele rit maak je je tijdwinst vooral door harder bergop te kunnen rijden en je basis breder te maken zodat je juist ook de Galibier en de Alp nog wat frisser bent en er hard op kunt rijden. Op die 2 genoemde stukken waar je graag een groepje wilt, is het verschil tussen rijden bij de "kleppers" (top 250?), en de mensen van gelijke kunnen (die je daar gewoon tegen komt), in je eindtijd misschien een minuut of 3.
Voordeel wat je altijd hebt, zeker richting Bourg, dat mensen die rond de 7u. 7u30 rijden al gewoon echt goed getrainde recreanten zijn die over het algemeen gemotiveerd zijn om die tijd omlaag te krijgen. Dus samenwerken (en/of luwte vinden), moet wel lukken.
WIND allrounder custom build 2015
Canyon Ultimate AL 2013
Canyon Ultimate AL 2013
-
Goudhaantje
- Forum-lid
- Berichten: 209
- Lid geworden op: 06 jan 2014 11:52
Goudhaantje
03 okt 2018 14:33
Meer ervaring, parcourkennis, meer (gerichte) training en gewichtsreductie zullen allemaal bijdragen aan een betere tijd. Hoeveel beter is natuurlijk afhankelijk van je talent. Daar is geen zinnig woord over te zeggen, alhoewel je VO2max wel een goede indicatie kan geven.Marcel1975 schreef: ↑02 okt 2018 21:26 Het is inmiddels tijd om naar nieuwe doelstellingen te kijken
Dit jaar met de marmotte mijn eerste GF gefietst. (Ik had nog nooit langer dan 4 uur op de fiets gezeten).
Ik heb er redelijk “werk van gemaakt”.
Zo’n 4000 km inde benen vanaf januari en 3 kg afgevallen (was bij start 73 kg en 1m 89). Voor een recreant ben ik een redelijke sporter... fiets normaal paar jaar 5000 km en dit jaar zal dat zo’n 7000 worden). Ik starte vanuit het laatste startvak en heb er 7.44 over gedaan.
Mijn vraag is nu: STEL... ik ga er voor 2019 nog meer werk van maken, nog 2 a 3kg extra afvallen, meer uren trainen, evt met begeleiding, de ervaring van dit jaar meenemen, starten in 1e vak etc.etc..
Hoeveel tijd zou het sneller kunnen? (Nb ben inmiddels 43).
Is een tijd van 7.15 realistisch? Het lijkt me wel gaaf om bijna tussen de echte “kleppers” te fietsen...
Ben benieuwd naar de motiverende woorden
Je leeftijd zou ik niet direct als belemmerende factor benoemen. Ik ben zelf begonnen met wielrennen toen ik 42 was. Op mijn 44e reed ik mijn eerste Marmotte (8:47). In 2015 reed vervolgens een erg teleurstellende Marmotte op basis van mijn ambities (8:39). Dat was wel een erg hete editie met een alternatief parcours. Vervolgens heb ik een trainer in de hand genomen. In 2017 (ik was toen inmiddels 48) werd ik 2e bij de dames (6:56) en dit jaar 4e (7:00). Dit jaar vond ik wat teleurstellend, maar was ik ook wat vermoeid na een week TourTransalp de week ervoor en vervolgens heen en weer rijden (IT-NL-3d werken - FR).
Over je startpositief zou ik mij niet direct zorgen maken. Natuurlijk is het lekker om een beetje vooraan te starten, dan heb je minder 'in te halen' en is de bevoorrading wellicht ook minder druk. Maar het is niet alles bepalend voor je eindtijd. De winnares van 2017 was gestart in het laatste startvak.
Je potentiële verbetering inschatten is gewoon onmogelijk. Dat hangt van zoveel factoren af, maar grotendeels van je talent en in welke mate je dat al ontwikkeld hebt. Tijdens mijn studentenjaren fietste ik 5000-6000 km per jaar, genoot ik van het studentenleven en was ik blij als ik op een wedstrijd of granfondo in het midden van het deelnemersveld kon eindigen. Nadat ik ben afgestudeerd (3 jaar ondertussen) leef en train ik volledig voor mijn sport: 12-16.000 km per jaar met een grote consistentie. Sindsdien heb ik hopen progressie gemaakt en afgelopen zomer ben ik 28e geworden in de Marmotte. Er is dus veel mogelijk met veel motivatie, trainingsarbeid en geduld. Maar daar bestaat uiteraard geen wetenschappelijke formule voor om te berekenen waar je zou kunnen uitkomen.Marcel1975 schreef: ↑03 okt 2018 11:57 Bedankt voor de reacties.
Het gaat mij vooral om de inschatting van de potentiële prestatie verbetering.
Ik zal in dit leven geen klepper meer worden waarschijnlijk
Ik weet van mezelf dat ik er weinig voldoening uithaal als ik onder zelfde omstandigheden weer mee doe maar geen significante progressie boek.
Wellicht zijn er mensen van mijn leeftijd die net als mij ooit begonnen met een tijd van 7.45. En het toen pas echt serieus hebben aangepakt en er nu minder dan 7.00 uur over doen....
Overigens vind ik wel dat je een redelijke klepper bent als je hem als recreant ruim onder de 7.00 uur fietst!
Mijn ervaring: in het begin moet je gewoon veel en consistent kilometers maken. Hiermee maak je hopen progressie. Daarna moet je al wat specifieker te werk gaan om nog progressie te maken: trainingsschema, kwalitatieve trainingen ipv gewoon veel kilometers, een trainer, powermeter etc. Gewoon stap per stap nemen en zien tot hoe ver je kan en wil gaan
ik beschouw mezelf trouwens als geen talent, ik koers en rij tegen mannen die veel beter zijn dan mij en dan zelf nog ver onder prof niveau staan.