Fiets.nl

De laatste tijd weinig gefietst, door een slepende blessure en drukte op werk. Bovendien vraagt het nageslacht ook af en toe d'r aandacht.
Maar vandaag op vakantie toch even 968 hoogtemeters gemaakt, van Flåm naar Myrdal in Noorwegen. Mtb gehuurd en gaan, m'n conditie was niet top, te weinig water bij me, en de laatste 1,5 km van 18% nekten me. Tijd geleden dat ik zo heb afgezien, maar het was een prachtige rit.

Ik zie de plaatsnamen en denk meteen: Dat moet haast wel een prachtige vrit geweest zijn!
Ondanks de misschien iets minder goede conditie en niet genoeg water. Heb je ook foto's gemaakt onderweg?

Vandaag even een lus van lokeren naar Affligem en terug, was een mooie rit met toch meer heuvels dan ik had verwacht

https://www.strava.com/activities/7752307298

Niet vandaag maar gisteren een aardige tocht vanuit Vicenza door de Piccolo Dolomiti. Ik had geen plan en ben rustig vertrokken en via kleine wegen, soms een nieuwe weg opgezocht en iedere keer weer op bekende punten gekomen. Daardoor kwam ik soms op pittige klimmetjes tot 15% maar ze waren niet te lang. Vanuit Monte di Malo naar Monte Magrè en van daar de eerste serieuzere passo op, Passo Zovo.

Vervolgens naar Recoaro Therme en toen de Passo Xon. Deze is een van mijn favorieten in de omgeving, niet te steil, niet te lang, weinig verkeer, veel bochten en schitterend uitzicht.

In de afdaling in Staro de weg via Staro Alto gekozen. Een zeer smal en kronkelig weggetje dat soms erg steil naar beneden gaat. Aangekomen in Valli di Pasubio naar Ponte Verde, dat werd afzien, kilometers lang 10 tot soms 15%. Bij de pizzeria gestopt voor cola en gebak en omdat ik echt totaal nat van het zweet was, hebben de eigenaren me wat keukenpapier gegeven om me af te drogen

.

Vanuit Ponte Verde ben ik deze keer niet verder naar Pian delle Fugazze geklommen maar naar de derde en laatste pas van de dag, Passo Xomo. Via Santa Catarina naar Schio en van daar verder terug naar het beginpunt. Met 125 km en 2150 hm was het voor mijn doen een pittige maar plezierige rit. Het is hier erg mooi met in de bergen weinig verkeer -behalve op de klim naar Ponte Verde.

Beetje spierpijn in het rechterbovenbeen, dus rustig ritje gepland om die er een beetje uit te rijden. Meest saaie weg van NL denk ik, Enkhuizen-Lelystad-Enkhuizen (Houtribdijk). Had gehoopt op de terugweg de wind in de rug te hebben, maar tijdens de rit draaide de wind, dus had ik pech.

Gisteren, omdat alle fietsmaten afhaakten (zwak, ziek, schoonmoeder), in mijn eentje een geïmproviseerde rit gereden kris kras door het Westland om nog een viertal openstaande veloviewer tegeltjes in te vullen. Normaal rijden we er altijd grotendeels omheen want een fietsparadijs is het niet bepaald.

Maar zat gisteren bijna in tranen op de fiets, want ik wist gewoon echt de weg niet meer op de plek waar ik ben opgegroeid. Nu was het natuurlijk geen verrassing dat het Westland erg veranderd was, maar de schaal van de verandering werd me wel heel pijnlijk duidelijk nu. De tandjes, wat is dat belachelijk hard volgebouwd en op de schop gegaan.

Op invitatie van mijn buurman, vandaag een rit gefietst in en om Doornik. Start en aankomst in een kazerne, met als extra een VIP arragement (ontbijt, een schitterende uitgepijlde rit met 3 bevoorradingen van 120km, een Wowow reflecterende jas, Wowow fluo gele oversokken en als uitsmijter een BBQ). Dat alles voor een vriendelijke €30.

Samen met nog 3 collegas van het werk, en mijn buurman deze rit gereden. Met 2 sterke beren die het tempo er goed in hielden in het glooiende landschap. Na 51km kregen we de eerste noemenswaardige beklimming voor de wielen gegooid. Trou Robin, 550 meter met een piek van 15%, gemiddeld 8,4%. Hier mee was de toon gezet voor de volgende beklimmingen (o.a. Hameau des Papins). Na de laatste helling gingen alle registers open om de resterende 38km te overbruggen. De wind zat toen in het nadeel, en dat hebben we gevoeld.

Maar al bij al wel een mooie rit, met verrassend goede wegen. https://www.strava.com/activities/7768771529

En de BBQ smaakte. De frisdrank en het gerstenat aan zeer democratische prijzen (€1,50 en 2,50). Dus nog een goeie 2 uur blijven plakken

(de chauffeurs hielden het bij cola).

Vandaag eindelijk na veel te lange tijd weer eens een langere rit kunnen rijden.
In mei/juni was de motivatie wat minder en was ik drukker met mijn nieuwe motor. Eind juni kreeg ik COVID-19 en kreeg het redelijk te pakken. Herstel duurde langer dan ik hoopte en bleef steken tot ritjes van 3 tot 4 uur en vond ik het genoeg.
Maar daar vandaag eindelijk een wat langere rit kunnen maken van uiteindelijk zo'n 130 km en 5:30u op mijn gravelbike.
Met de auto vanaf Soest richting Harskamp om vanaf daar een mooie ronde te maken.
Voor het eerst ook in hele lange tijd geen stof, maar natte ondergrond en zelfs plassen. Idd het wordt toch weer herfst.
De route zat weer van alles in en wat een geweldige omgeving is de Veluwe op een gravelbike.
Hoop komende weken nog een paar langere ritten te kunnen pakken voor ik veroordeeld zal worden tot bank hangen en revalideren. Idd de knieprothese gaat er volgende maand in, maar dat overleef ik ook wel

Paar plaatjes ter illustratie van vandaag:

Afbeelding

Voor de liefhebber https://www.strava.com/activities/7769039975

Na een week ziekjes zijn met bijzonder weinig gefietst te hebben lukte het vandaag eindelijk terug deftig. Flinke solotraining van gemaakt, ik dik tevreden. Misschien heeft de verplichte rust me wel goed gedaan.

Afbeelding

Na de lunch was er nog wat tijd over en aangezien het nog aardig weer was (en regen in aantocht) nog even op de fiets gesprongen maar man man o man zweten als een otter, leek wel of het plotseling heel klam/klef weer was. Bij thuiskomst doorweekt en toen moest het nog gaan regenen....

Vandaag nog net op "The Battle Ultimate XXL" kunnen rijden op mijn MTB, want vanaf morgen zijn de Kroondomeinen dicht tot 25 december.
Dus ook voor mijn geplande knieoperatie (11 oktober) dus kon nog even lekker losgaan over de bospaden.
De route van het web en echt kriskras, maar zonder kruisingen of dubbele stukken. Je moet het maar verzonnen hebben.
Had in ieder geval alle geluk van de wereld met het weer, want ietsjes zuidelijker regen. Nu in begin frisjes maar goed te doen.
Na zo'n 100 km was eerlijk gezegd het fijne er wel af en de laatste 50 km was toch wel harken.
Maar toch blij dat ik hem gereden heb, want na 11 oktober is het bank hangen, leren lopen etc. Dus voorlopig proberen nog paar mooie ritten te pakken.

Afbeelding