Fiets.nl

Men vindt het een mooie etappe omdat er steeds pechvogels en brokkenpiloten terug aan het front probeerden te komen.
Da's interessanter om naar te kijken dan een vlakke etappe met wat kansloze vluchters en een sprint.
Ik vond er eigenlijk niet zoveel aan....

Een wasbeer die met een bever in discussie gaat. Het lijkt hier de Fabeltjeskrant wel

Ik vond het eerlijk gezegd veel gespin, weinig wol. Op zich was het best vermakelijk maar onder de streep waren het valpartijen, 3 van de usual suspects die er vandoor gingen en durfde geen van de klassementsrenners echt iets te proberen. Niet echt reclame voor een kasseienrit in een grote ronde imho.

Liever dit dan 200km vlak... Naast valpartijen was het met name het positie kiezen voor de stroken die het spannend maakte. Dat is wel inherent aan dit soort etappes en dus zeker een pus imo.. En de valpartijen waren geen valpartijen in het peloton waardoor anderen gehinderd werden, maar valpartijen (of lekke banden) van de kopmannen zelf. Het spande er daardoor wel om. Niet zozeer om wie er tijd ging pakken, maar meer om wie er tijd ging verliezen.

Ernie C. schreef: ↑15 jul 2018 23:47 Ik vond het eerlijk gezegd veel gespin, weinig wol. Op zich was het best vermakelijk maar onder de streep waren het valpartijen, 3 van de usual suspects die er vandoor gingen en durfde geen van de klassementsrenners echt iets te proberen. Niet echt reclame voor een kasseienrit in een grote ronde imho.

Het resultaat was inderdaad mager maar ik denk wel dat deze rit zijn gevolgen heeft. Er zijn kanshebbers uit zoals Porte en renners hard gevallen (Landa, TJ, en heel SKY behalve Thomas geloof ik). Als deze editie nat was geweest of er was fatsoenlijke wind geweest was het IMHO een slagveld geweest.

Ik heb genoten, al was het maar van de beelden, de goede benen van Dumoulin en een geweldige en zeer gegunde overwinning voor John "Beton" Degenkolb.

klaastuin schreef: ↑16 jul 2018 01:14 Liever dit dan 200km vlak... Naast valpartijen was het met name het positie kiezen voor de stroken die het spannend maakte. Dat is wel inherent aan dit soort etappes en dus zeker een pus imo.. En de valpartijen waren geen valpartijen in het peloton waardoor anderen gehinderd werden, maar valpartijen (of lekke banden) van de kopmannen zelf. Het spande er daardoor wel om. Niet zozeer om wie er tijd ging pakken, maar meer om wie er tijd ging verliezen.

Dit soort etappes zijn inderdaad leuk om naar te kijken, spectaculair en onvoorspelbaar. En heel jammer voor Richie Porte dat hij weer voortijdig moet afhaken; het is hem gewoon niet gegund op de een of andere manier.

Maarrrr.... als je alle vlakke etappes zou vervangen voor dit soort halve cross-etappes, hou je na de eerste week niet zo veel renners meer over.
Het zelfde geldt voor bergetapppes, als je drie weken alleen maar de bergen in gaat, komt de helft maar aan in Parijs.
Kortom, de tour heeft m.i. gewoon een aantal vlakke of anderszins niet-differentiërende etappes nodig. Korte bergetappes of tijdritten zouden daar ook binnen kunnen vallen.

Deels eens. Maar als je nu ziet hoeveel bergetappes er nu echt zijn die ook bergop finishen is het wel karig in vergelijking tot de Giro.
Ideaal om verdedigend te rijden en controle te houden (dus saai).

Het hoort natuurlijk wel bij van 3 weken om inderdaad voor ieder wat wils te maken. Dus cross/kasseien, wat vlake etappes, wat overgangsetappes die net te zwaar zijn voor sprinters en wat bergritten. Een mooie TT en TTT.
Wat mij bertreft ook gee probleem. Alleen maak de etappes dan wel zo, dat ze interessant blijven om te volgen. Verzin eengoede manier om ervoor te zorgen dat GC mannen niet hoeven te dringen in sprintetappes.
Maak sws deze vlakke etappes wat minder lang. 2 uur naar mooie landschappen kijken en vervolgens 30min finale is wat mij betreft ook prima.

Zodat iedereen tenminste na 3 weken fris aan komt in Parijs? Lange etappes horen er nu eenmaal bij, dat is onderdeel van het spelletje. Niemand verplicht je om die integraal voor de buis te zitten.

Met dank aan Nibali is dalen tegenwoordig ook een specialisme geworden en wordt met een goede afdaling tegenwoordig soms meer tijd gewonnen dan bergop. Een bergetappe die met een afdaling eindigt kan net zo spectaculair zijn als eentje die op de top eindigt. Zolang ze na de afdaling maar niet nog 10km vlak leggen voor de finish.

Naar mijn gevoel leveren de korte bergetappes meer spectakel op dan die met een slotafdaling. En Nibali is zeker niet de eerste goede daler.
Denk bijv aan een Salvoldelli.

Rini Wagtmans