Fiets.nl

Hoi,

Vermoedelijk in Duitsland maar ik zeg het nogmaals voor de 100.000ste keer: draadversies van carbonvelgen staat bij mij gelijk aan op je blote knieen gaan zit en om ellende smeken. (Enkele zeldzame en dure uitzonderingen niet te na gesproken)

Anderzijds, als je wil leren met tubes omgaan zijn carbonvelgen het perfecte excuus....

Ciao,

Hoi,

Er zijn een aantal redenen waarom de draadversie niet zo'n goed idee is:

Even een aantal opgesomd:

- De wand die de band op zijn plaats dient te houden is vaak een eenvoudige L- of U-structuur die maar een vrij beperkte zijwaardse druk aankan en bovendien constant onderhevig aan zijdelingse krachten is.
Meestal is de max. bandendruk door de fabrikant opgeven en die varieert van, zeg maar 7,5 tot maximaal 8,5 bar.
Dit alleen al brengt een aanzienlijke bepreking met zich die noch elke rijder noch elke band toelaat.

- Diezelfde dunne wand dient ook nog eens als remoppervlak. Hoewel carbon zelf niet zo makkelijk warmte opneemt mag toch niet vergeten worden dat het composiet voor een groot deel uit harsen bestaat wat bij grote hitte tot vervorming, verzwakking van het remoppervlak leiden kan.

Daarnaast is er ook nog het feit dat de binnenband in rechtstreeks contact staat met die wand wat tot overhitting kan leiden met in het beste geval een leegloper tot gevolg.
Niet voor niks verbieden de fabrikanten ten stelligste het gebruik van latex bibas bij dit type wielen.

- In het laatste geval, en dit is eigen aan alle draaduitvoeringen van wielen, loopt de band binnen een mum naast de velg. Ergo, je rijdt op een gegeven moment op je velgwand met onherroepelijke schade tot gevolg. De tubeversie is beschermd door de tube zelf.

-Last but not least, de draadversie is altijd zwaarder dan de tubeversie en gezien een van de reden voor het gebruik van carbonvelgen het intrinsiek lagere gewicht is ben je ook dit voordeel kwijt.
Komt nog bij dat geen enkele fabrikant scheutig is om een draadversie onder garantie te vervangen, men probeert steevast de schuld in de schoenen van de gebruiker te schuiven. Te dit, te dat....Je snapt het wel.

Kortom een hele zooi nadelen en geen reeele voordelen tenzij je jezelf wil wijsmaken dat tubes enkel en alleen voor oubollige conservatievelingen zijn natuurlijk.........

Nu wil ik wel voor de duidelijkheid stellen dat we het hebben over volcarbon draadvelgen, niet over die hybride wantoestanden waar je een wiel hebt met een zeer nauw inzetgebied zolas tijdritten en triathlons b.v.

Ciao,

Nu wil ik wel voor de duidelijkheid stellen dat we het hebben over volcarbon draadvelgen, niet over die hybride wantoestanden waar je een wiel hebt met een zeer nauw inzetgebied zolas tijdritten en triathlons b.v.

Zou je voor de volledigheid ook nog de nadelen op kunnen sommen van die hybride dingen (carbon velg, aluminium remoppervlak)?

Hoi,

Het grote nadeel van een alu remrand icm een carbonvelg is de totaal vershillende uitzettingscoefficient van beide materialen.
Hierdoor gebeurt het vrij vaak dat de rand zich van de velg gaat loswerken met alle nefaste gevolgen van dien.

Zoals Mavic het oplost, ttz het carbondeel heeft geen enkele structurele functie en dient enkel ter verbetering van het aerodynamische gedrag vh wiel, kan het best.
Desalniettemin gooi je ook hier grotendeels het kind met het badwater weg aangezien in nagenoeg alle gevallen het resultaat een set is die stukken zwaarder uitvalt ivm een volledig carbon wiel.
Voordeel is voornamelijk een beter remgedrag tov vol carbon maar dit is de laatste jaren nauwelijks nog een argument. Ook is met zulke techniek makkelijker een draadversie te bouwen ook is al het nadeel dan toch weer de aanzienlijke toename aan gewicht.

Ook hier geldt dus dat het gebruik van deze wielen sterk beperkt is en tenzij je er andere eigenschappen in vindt die voor jouw gebruik doorslaggevend zijn os het nut ervan marginaal te noemen.

Ciao,

Ok, bedankt. Maar voor de polders kun je toch niet om de aerodynamische voordelen heen, en rond de 1700-1800g is niet zó zwaar dat dergelijke wielen voor niemand van nut kunnen zijn lijkt me.. Wat ik eigenlijk nooit begrepen heb, is waarom die Cosmic Carbones 1000€ kosten als dat carbon er alleen is voor 'de sier'.. het hoeft niet echt sterk te zijn want het wiel wordt gedragen door een simpel aluminium velgje??
Zijn die Mavics eigenlijk de enige waarvoor dit geldt? De andere wielen tot deze prijsklasse (bijv. Zefiro K52, Hed 50) zijn wel 'verlijmd' of hoe je dat ook moet noemen..?

Sorry voor de offtopic..

Hoi,

Die aerodynamische voordelen haal je uit de constructie van je wiel, niet uit het feit of een wiel al dan niet een tube of een band heeft, ook al zou ik durven stellen dat ook hier de tube in het voordeel is maar da's even terzijde, of 1000g dan wel 2000g weegt, of of het nu uit alu of carbon is gemaakt of niet....

In de vlakke polders speelt vooral de aerodynamica. Accelereren doe je doe je dan zelden brutaal dus daar speelt de hogere inertie van je "zwaar" wiel wellicht nog in je voordeel.
Uitraard is het een ander verhaal als je met je zware boot ankers van wielen steile beklimmingen wil doen of als je een parkoers hebt waar vaak sterk moet worden geaccelereerd.

Nu wat Mavic betreft, de prijstelling even buiten beschouwing gelaten, ze zijn voor zover ik weet de enige fabrikant die dergelijke constructie toepast. Dat heeft wellicht te maken met beschikbare tooling, patenten of dies meer.
Hoe HED of anderen het probleem oplossen weet ik niet precies maar het zijn vooral modellen waar de remrand ingeperst of verlijmd is waar je moet voor uitkijken.
Nu, dat valt dan te bekijken maar je valt met zulke wielen vrijwel altijd in de zwaardere categorie vergeleken met een volledige carbon versie voor tubes.

Ciao,

De HED Jet serie heeft een niet-structurele velg netzo als Cosmic Carbon. Dit soort wielen zijn een stuk zwaarder, maar ze kapot krijgen moet je ook een stuk meer moeite voor doen dan een volledig carbon velg. Een simpele valpartij als de bocht uitschuiven is soms al het einde van een carbon velg omdat de blokjes door de remrand gaan, terwijl bij een aluminium velg er hooguit een slagje in de velg zit.

LVGH schreef:Wat ik eigenlijk nooit begrepen heb, is waarom die Cosmic Carbones 1000 kosten als dat carbon er alleen is voor 'de sier'.. het hoeft niet echt sterk te zijn want het wiel wordt gedragen door een simpel aluminium velgje??

De kap van carbon is ook niet alléén voor de sier, maar bied wel degelijk ondersteuning aan de velg. Als je van een cosmic carbon de kap af haalt valt er echt niet op te rijden.

Silvan schreef:
LVGH schreef:Wat ik eigenlijk nooit begrepen heb, is waarom die Cosmic Carbones 1000 kosten als dat carbon er alleen is voor 'de sier'.. het hoeft niet echt sterk te zijn want het wiel wordt gedragen door een simpel aluminium velgje??

De kap van carbon is ook niet alléén voor de sier, maar bied wel degelijk ondersteuning aan de velg. Als je van een cosmic carbon de kap af haalt valt er echt niet op te rijden.

Ik kan me dat inderdaad ook slecht voorstellen. Mijn 16 spaaks Cosmic voorwiel is m.i. een stuk strakker dan mijn18 spaaks ksyrium SL.
Overigens snap ik niet waarom het zo'n probleem zou zijn als de kap niet structureel is. Ik zie vooral voordelen (zeker als je met bandjes wilt rijden):
- Betrouwbare alu remrand
- Geen kwetsbare verlijming van alu aan carbon (want; er trekken geen spaken aan)
- Spaaknippels verstopt in de kap, dus meer aero
- sterker dan full-carbon bij valpartijen, stoepranden, etc

En dan het gewicht; die 100 tot 200 gram dat ze per wiel zwaarder zijn gaan je de kop niet kosten. Volgens mij haal je al heel snel voordeel uit de betere aerodynamica. Zeker in de polder natuurlijk, maar ook wel in de ardennen.

Waarom die dingen als adviespijs 1000 euro zijn weet ik ook niet. Vraag me af of de marges op deze wielen nou groter zijn dan op bijvoorbeeld ksyrium elites ofzo.

En dan weer een beetje ON-TOPIC:
Mooi setje wel, die Shamals (toch jammer dat ze er niet in het zwart zijn..). Heeft iemand enig idee hoe ze scoren op aero-gebied, in vergelijking met bijvoorbeeld ksyriums?

Hoi,

De reden van het aanhalen van de Mavic Cosmic Carbone was als voorbeeld van hoe een hybride (carbon-alu) wiel kan worden gebouwd waarbij je geen risco loopt dat het alu deel zich zal losmaken van het carbondeel door hitte ontwikkeling, remmen e.d.
Punt was, als je hybride wielen kiest let dan op de constructie en verwacht je aan een hoger gewicht dan van een volcarbonversie voor tubes.

Als die kap al zou bijdragen tot de structurele integriteit van het wiel zal het wel minimaal zijn. Of kan mij iemand misschien uitleggen hoe dat mirakel in elkaar zit?

Nu, wat het aero gedrag betreft van zowel de Ksy als de Shamals, dat kan nooit echt ver uit elkaar liggen. Beide modellen (de Shamal is een dom kopietje van de Ksy) scoren slechter dan de Eurus uit zeg maar, 2005 en da's vooral aan die brede spaken te wijten.
De afgeknotte plekken tussen de spaken heen zullen ook niet bijdragen tot een beter aerodynamisch gedrag als de meethoek van de 0 graden gaat afwijken.
Dan denk ik dat de Mavic Cosmic Elite van 300 Euro beter scoort maar die weegt er dan ook naar.....

Ciao,

fdegrove schreef:Hoi,

Er zijn een aantal redenen waarom de draadversie niet zo'n goed idee is:

Even een aantal opgesomd:

- De wand die de band op zijn plaats dient te houden is vaak een eenvoudige L- of U-structuur die maar een vrij beperkte zijwaardse druk aankan en bovendien constant onderhevig aan zijdelingse krachten is.
Meestal is de max. bandendruk door de fabrikant opgeven en die varieert van, zeg maar 7,5 tot maximaal 8,5 bar.
Dit alleen al brengt een aanzienlijke bepreking met zich die noch elke rijder noch elke band toelaat.

- Diezelfde dunne wand dient ook nog eens als remoppervlak. Hoewel carbon zelf niet zo makkelijk warmte opneemt mag toch niet vergeten worden dat het composiet voor een groot deel uit harsen bestaat wat bij grote hitte tot vervorming, verzwakking van het remoppervlak leiden kan.

Daarnaast is er ook nog het feit dat de binnenband in rechtstreeks contact staat met die wand wat tot overhitting kan leiden met in het beste geval een leegloper tot gevolg.
Niet voor niks verbieden de fabrikanten ten stelligste het gebruik van latex bibas bij dit type wielen.

- In het laatste geval, en dit is eigen aan alle draaduitvoeringen van wielen, loopt de band binnen een mum naast de velg. Ergo, je rijdt op een gegeven moment op je velgwand met onherroepelijke schade tot gevolg. De tubeversie is beschermd door de tube zelf.

-Last but not least, de draadversie is altijd zwaarder dan de tubeversie en gezien een van de reden voor het gebruik van carbonvelgen het intrinsiek lagere gewicht is ben je ook dit voordeel kwijt.
Komt nog bij dat geen enkele fabrikant scheutig is om een draadversie onder garantie te vervangen, men probeert steevast de schuld in de schoenen van de gebruiker te schuiven. Te dit, te dat....Je snapt het wel.

Kortom een hele zooi nadelen en geen reeele voordelen tenzij je jezelf wil wijsmaken dat tubes enkel en alleen voor oubollige conservatievelingen zijn natuurlijk.........

Nu wil ik wel voor de duidelijkheid stellen dat we het hebben over volcarbon draadvelgen, niet over die hybride wantoestanden waar je een wiel hebt met een zeer nauw inzetgebied zolas tijdritten en triathlons b.v.

Ciao,

Helder verhaal en nu begin ik tocht te twijfelen. Mijn gedachte ging namelijk uit naar een set Gipiemme Meteora's. Fullcarbonwielen voor draadbandjes dus. Aan de andere kant zijn er blijkbaar wel van dit soort types wielen die wel deugen. Doe ik nu goed aan deze wielen aan te schaffen?

Fiets.nl

Shamal wielen