Fiets.nl

En 30 gemiddeld is niet slecht toch?

evrieselaar schreef:En 30 gemiddeld is niet slecht toch?

Ten aanzien van `koffie met gebak` het volgende: een (doorsnee) wedstrijdrenner gaat niet in zn wielerpakkie op het terras zitten, maar draait doelmatig zijn trainingen af. Een terras maakt daar geen onderdeel van uit. Lekker is het overigens wel, maar niet te veel en met een verjaardag. (wat dat betreft is het toerboeren fenomeen wel een stuk gezelliger....)
En 30 gemiddeld is an sich helemaal niets mis mee. Maar,
1 Alleen is 30 willen rijden is niet de meest effectieve manier om sterker te worden. Dat doe je mijns inziens op basis van je hartslag en met name de variatie daarin (herstel vs tempo). Ik rij eigenlijk altijd langzamer, vooral in- en uitrijden is belangrijk. Ik weet zelf wel hoe hard ik heb gereden tot aan het plaatsnaambordje.
2 Het kan gevaarlijke situaties geven. Ik kan me niet druk maken om een rood stoplicht, een gevaarlijk bochtje en vooral medeweggebruikers (om dat laatste ging dit topic namelijk). De groep `alleen 30 willen rijden´ (sorry) neemt mijns inziens onnodige risico´s.
3 30 gemiddeld zegt ook niet zo veel, terwijl men het wel als een soort magische grens ziet. Voor welke afstand dan? Waaide het en was het vlak terrein? Was het in een grote groep????

Tip: geen km-teller op je fiets en alleen op gevoel (en hartslag) en verstand rijden. (of afplakken en achteraf kijken) Kkan het iedereen van harte aanbevelen.

lenidentite schreef:een (doorsnee) wedstrijdrenner gaat niet in zn wielerpakkie op het terras zitten, maar draait doelmatig zijn trainingen af.

Er zijn wel 100 tot 1000x zoveel plezierrenners als wedstrijdrenners. En daar kijk jij allemaal op neer? Wat een vervelende zondagochtenden zul jij hebben, als je weer langs al die terrassen vol wielerpakkies moet rijden...

Ik blijf lekker mijn rondjes rijden, en koffie drinken (soms zelfs met een stuk vlaai). En ik groet iedereen, of-ie nou 18, 28, of 38 km/u rijdt. Wel zo plezierig, en ik heb zelden last van agressiviteit, noch bij mezelf, noch bij mijn medeweggebruikers.

knutmo schreef:

lenidentite schreef:een (doorsnee) wedstrijdrenner gaat niet in zn wielerpakkie op het terras zitten, maar draait doelmatig zijn trainingen af.

Er zijn wel 100 tot 1000x zoveel plezierrenners als wedstrijdrenners. En daar kijk jij allemaal op neer? Wat een vervelende zondagochtenden zul jij hebben, als je weer langs al die terrassen vol wielerpakkies moet rijden...

Ik blijf lekker mijn rondjes rijden, en koffie drinken (soms zelfs met een stuk vlaai). En ik groet iedereen, of-ie nou 18, 28, of 38 km/u rijdt. Wel zo plezierig, en ik heb zelden last van agressiviteit, noch bij mezelf, noch bij mijn medeweggebruikers.

Ach, ik heb het gekscherend over toerboeren en maak er wel eens een grapje over. Dat doe ik graag. Net zoiets als belgenmoppen.
Overigens gebruik ik de term broeders. Ik kijk er echt niet op neer. Dus als jij een lekke band hebt, stop ik ook voor jou.

Na het lezen van dit topic eens op mn eigen gedrag gelet...
Ik zeg eigenlijk nooit een woord.. Vandaag weer 2x klem/in-de-weg gereden door niet oplettende idioten... het enige wat ik dan doe is gewoon afremmen.. er langs.. en al hoofd schuddend enigszins theatraal weer aanzetten, zodat het heel duidelijk is dat ze bij mij alle snelheid eruit halen. Voor eentje was het duidelijk.. want die riep sorry
En als ze deze hint niet snappen... of expres in de weg rijden.. dan is het zonde van mijn tijd om daar aandacht aan te besteden...

Oja, ook nog iemand rechts ingehaald die op de fiets net op de linkerhelft van een vrij brede parallelweg druk was met een smsje typen...
Ik heb nog achterom gekeken, maar twijfel of ie me überhaupt opgemerkt heeft

Ik maak mij er ook niet te druk om. Ik moet op mijn woon-werk ritje langs een berg rotondes waar ik voorrang heb en het gebeurt regelmatig dat een automobilist mij niet of te laat ziet. Meestal ga ik extra traag weer optrekken De meeste mensen doen het niet express en schrikken oprect als je er ineens bent, daar kan ik echt niet kwaad om worden want een volgende keer ben ik het misschien die even iets mist. Ik maak absoluut ook fouten tijdens het autorijden en ik ben ervan overtuigd dat iedereen dat heeft, hoe goed je ook kan rijden.

Ik voel me nog altijd schuldig over een "incidentje" van enkele weken geleden. Ik zat niet echt op te letten op de fiets en kom bij een rotonde waar ik rechtdoor moest maar ik keek nogal lang naar links waardoor een automobilist dacht dat ik zou oversteken. Die stopte netjes om mij over te laten waarna ik een andere kant op reed...

Ik ben het op een bepaald punt wel eens met lenidentite. Ik denk dat er een bepaalde groep wielrenners ook naar zichzelf moet kijken. Ik heb ook de indruk dat bij de bepaalde groepen de gemiddelde snelheid heilig is. Dus nemen ze voorrang, halen ze groepjes bejaarden/gezinnen in met een hoge snelheid in en als er teveel trage groepjes zijn op het fietspad dan gaan we toch lekker op de gewone weg rijden. Ik heb zelf ook wel eens achter een groepje wielrenners gezeten die het fietspad rechts laten liggen en als het dan een smalle weg is of er veel tegenliggers zijn dan irriteert mij dat ook wel. Op die fiets ga ik ervan uit dat een auto mij wel eens geen voorrang kan verlenen en dat bejaarden doof zijn.

Gisteren rustig tochtje en souplesse gereden. Op een helling komt er mij een fietser ( met koersfiets , zag er goed getraind uit) zonder verwittigen op zowat 20 cm naast mij voorbijgereden. De weg was minstens 4 m breed. 'k was toch wel verrast. Dank denk je toch ook een ogenblik: idioot!!
Wat verder stond hij stil en was op een kaartje de weg aan het zoeken. Hij knikte zelfs even beleefd, 'k heb maar weergeknikt. Hij zal dus zelfs niet beseft hebben dat we bij de minste uitwijking van mijnentwege in elkaar zouden gehaakt hebben.

Voor het gemak ga ik er maar vanuit dat ik geen voorrang c.q. ruimte krijg (let op het gebruik "krijg"). Ik wacht rustig totdat het tegendeel bewezen is. Het is wel zo veilig en levert mij een stuk minder stress op dan wanneer ik probeer zo hard mogelijk overal doorheen te jagen.Iedereen maakt fouten, maar als je er rekening mee houdt kom je tenminste wel gezond weer thuis.

Ik denk dat veel mensen, zoals hierboven beschreven, inderdaad niet eens door hebben wat hun gedrag veroorzaakt. Triest, maar het is niet anders.

lenidentite schreef:

evrieselaar schreef:En 30 gemiddeld is niet slecht toch?

Ten aanzien van `koffie met gebak` het volgende: een (doorsnee) wedstrijdrenner gaat niet in zn wielerpakkie op het terras zitten, maar draait doelmatig zijn trainingen af. Een terras maakt daar geen onderdeel van uit. Lekker is het overigens wel, maar niet te veel en met een verjaardag. (wat dat betreft is het toerboeren fenomeen wel een stuk gezelliger....)
En 30 gemiddeld is an sich helemaal niets mis mee. Maar,
1 Alleen is 30 willen rijden is niet de meest effectieve manier om sterker te worden. Dat doe je mijns inziens op basis van je hartslag en met name de variatie daarin (herstel vs tempo). Ik rij eigenlijk altijd langzamer, vooral in- en uitrijden is belangrijk. Ik weet zelf wel hoe hard ik heb gereden tot aan het plaatsnaambordje.
2 Het kan gevaarlijke situaties geven. Ik kan me niet druk maken om een rood stoplicht, een gevaarlijk bochtje en vooral medeweggebruikers (om dat laatste ging dit topic namelijk). De groep `alleen 30 willen rijden´ (sorry) neemt mijns inziens onnodige risico´s.
3 30 gemiddeld zegt ook niet zo veel, terwijl men het wel als een soort magische grens ziet. Voor welke afstand dan? Waaide het en was het vlak terrein? Was het in een grote groep????

Tip: geen km-teller op je fiets en alleen op gevoel (en hartslag) en verstand rijden. (of afplakken en achteraf kijken) Kkan het iedereen van harte aanbevelen.

Als echte toerboer kijk ik hier toch anders tegen aan. Gelukkig herken je dat een terras met je fietsmaten gezelliger is dan een verjaardag met je oudtante...

Iets serieuzer (maar niet heel erg):
- voor mij is het gemiddelde wel een indicator, en een stimulans. Als ik er in slaag op een lege polderweg met flinke wind tegen mijn gemiddelde van die rit op te trekken van 29,7 naar 30,1 geeft dat mij een kick, een doel om vol te houden en te knokken. En tijdens dat knokken volgt die variatie in hartslag vanzelf.
- ik gebruik wat mij motiveert. En, als toerboer moet ik zeggen dat ik trainingsschema's met hartslagzones saai vind. Daar ga ik van gapen. En daar word ik niet beter van! Nou wil ik niet direct zeggen dat ik op gemiddelden geil, maar ik vind het een makkelijke indicator waar ik met meer plezier mijn aandacht op richt.
- ik rij vaak ongeveer dezelfde routes. Het feit dat ik op bepaalde punten in het jaar in staat ben een flink hoger gemiddelde te halen dan op andere momenten, met bovendien een lagere of gelijke hartslag, laat mij zien dat ik vooruitgang heb geboekt. En op andere dagen lukt het niet - dan ben ik fysiek of mentaal niet in goede doen.
- natuurlijk veranderen de omstandigheden, en is 50 km met wind mee een ander verhaal dan 120 km rondtocht met wind van alle kanten. Het feit dat ik een gemiddelde relevant vind, betekent niet dat alle andere factoren DUS uit het oog worden verloren. En het betekent ook niet dat stoplichten, andere weggebruikers etc genegeerd worden om een heilig doel te halen.
Meestal kijk ik aan de stadsgrens wat op dat moment de afstand en het gemiddelde is... en fiets ik vervolgens rustig uit naar huis.
Kortom, het gemiddelde van 30 is geen heilige graal, maar soms een mooie mijlpaal. En het feit dat ik nu regelmatig boven de 31 afklok, terwijl ik dat twee jaar geleden nooit deed, geeft mij een goed gevoel. Tante Toos, laat het gebak maar doorkomen!

De Amerikanen hebben een veel mooiere benaming voor de toerboer, "Weekend Warrior"

Overigens, toen ik 20 jaar geleden nog wedstrijden reed (ben nu 40) en ik met m'n trainingsmaatje duurtraining deed, pakten we altijd onderweg even een gebakje bij de bakker. Heerlijk

Er was toen ook al agressie in het verkeer, nog een keer een deuk in een autodeur geschopt toen ik werd afgesneden

Ik kom nauwelijks in lastige situaties terecht eigenlijk. Proberen zo goed mogelijk te anticiperen en zoals al vaker genoemd rustig langs andere fietsers / wandelaars fietsen. Ik heb geen bel (aangezien dit toch geen zin heeft omdat niemand dit hoort), dus moet vaak roepen. Zodra ik dan passeer bedank ik altijd. Zo kan je toch een beetje proberen in je eentje het beeld van de 'wielrenner' te veranderen. Ik merk dat veel mensen je als asociaal zien als wielrenner, ik weet niet precies waar dat vandaan komt.

Laatst toen ik na de West Betuwe toer nog even met een vriend naar zijn dorp een stuk verderop fietste wandelde er twee jongelui op het fietspad. Er was notabene daarnaast een voetpad, maar gezien de breedte van het fietspad kan ik me daar niet druk om maken. Wel had een van die gasten een opvouwbare paraplu aan het lusje aan zijn hand slingeren en vond hij het nodig om vanuit het niets met zijn opvouwbare paraplu richting mijn voorwiel (ik reed aan de buitenkant) te slingeren. Daarbij moet ik toch wel toegeven dat ik wél agressief en woest was!! Heb hem helemaal verrot gescholden, wat een #$(*! Kan er nog boos om worden.. Het is maar goed dat ik een toertocht in de benen had zitten en dus geen fut had om om te keren en echt de confrontatie te zoeken..