Geplaatst: 03 sep 2010 10:53
Afgelopen zondag reed ik ergens een wedstrijdje. Omdat het de avond ervoor wat later was geworden, schoot het ontbijt er een beetje bij in, net als de lunch. Vervolgens startte ik in de wedstrijd iets te enthousiast, door in het eerste wedstrijduur mee te doen met premiesprintjes en uitlooppogingen. Gevolg was dat ik in wedstrijduur twee de slag miste en uiteindelijk de laatste vijf rondes inging in een groepje wat reed om de 12e plaats.
Maar toen kwam de man met de hamer. Twee rondjes voor het einde kreeg ik een hongerklop. Het gevolg was dat ik moest lossen uit mijn waaiertje en niet veel harder meer kon dan ca. 30 aan het uur. Uiteindelijk door de kramp en vermoeidheid heen toch nog maar weer wat versneld om toch nog een top-20 plaats zeker te stellen. Heb wel drie dagen van die inspanning moeten herstellen.
Maar toen kwam de man met de hamer. Twee rondjes voor het einde kreeg ik een hongerklop. Het gevolg was dat ik moest lossen uit mijn waaiertje en niet veel harder meer kon dan ca. 30 aan het uur. Uiteindelijk door de kramp en vermoeidheid heen toch nog maar weer wat versneld om toch nog een top-20 plaats zeker te stellen. Heb wel drie dagen van die inspanning moeten herstellen.