Het Thuisfront
+1 qua goede relatie, geeft mij iig de rust die ik nodig heb. Mijn vrouw zegt altijd, jij gaat mee tasjes/schoenen/kleren kopen, dan ga ik mee naar bv de start van de TDF in Utrecht.
Love riding Scott. Scott Addict 20 (2022) Scott Scale 970 (2023)
-
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Voor wat betreft het thuisfront is het wat mij betreft ook altijd geven en nemen. Familie en vrienden gaan voor het fietsen. Daardoor mis je wel eens een tocht of evenement. Eerder was ik dan niet te genieten, maar tegenwoordig maak ik makkelijker keuzes. Mijn vrouw werkt onregelmatige diensten in het UMCG in Groningen, ik kan mijn werk goed flexibel inplannen, zodat ik bijvoorbeeld een toertocht op woensdag kan fietsen. Mijn beide dochters zijn 25 en 23 jaar, daar hoeven wij geen rekening meer mee te houden.
Het fietsen van langeafstandstochten krijg ik thuis niet uitgelegd, maar ook aan veel andere fietsers niet. Toch ben ik daar een beetje aan verslaafd geraakt. Ik zie me dat ook weer niet tien jaar lang doen, maar dat zeg ik nu.
Vanaf mijn achtste tot mijn eenentwintigste heb ik gevoetbald, maar vanaf mijn zestiende had ik al een racefiets erbij. Reed dan vaak op doordeweekse avonden met een wat oudere collega en zijn vrienden tochtjes van maximaal honderd kilometer.
Na het voetballen heb ik eerst fanatiek hardgelopen en later de fiets erbij gedaan. In 1986 een licentie als amateurwielrenner gehad, maar vanwege een eigen zaak niet genoeg tijd om te kunnen trainen. Nog twee jaar daarna als liefhebber gereden. Pas nadat ik in Zuidlaren ben gaan wonen en een studie had afgerond ben ik weer fanatieker gaan fietsen en loop ik nauwelijks nog hard. In 2003 ben ik met de plaatselijke club mee gaan fietsen en met een aantal van hen begonnen aan de bekende toertochten als de Amstel Gold Race (5 deelnames) en Luik-Bastenaken-Luik (ook 5 deelnames). In 2008 met twee clubgenoten deelgenomen aan de toerversie van Parijs-Roubaix. Dat vond ik helemaal geweldig!
Daar heb ik nu ook 4 deelnames op zitten. Tijd voor wat anders. Het randonneuren is voor mij een logische volgende stap, vind ik zelf. In 2011 werd ik vijftig en wilde ik graag Parijs-Brest doen als een bijzondere fietstocht in een belangrijk levensjaar, maar ik verkeek me op de kwalificatieritten. Werd dus een no go. Het jaar daarop wel een brevet van 1.425 kilometer door Nederland gedaan, een heel bijzondere ervaring. Vier dagen met temperaturen van dertig plus, een slijtageslag!
Vorig jaar Schotland gedaan, 1.300 kilometer en mijn mooiste fietservaring ooit. Ook een warme editie, weer een slijtageslag. Vier kilo kwijt in vijf dagen. Daarna zei mijn vrouw letterlijk: zoiets mag jij van mij nooit meer doen!
Tja, zoals eerder gezegd, dit krijg ik niet uitgelegd. Daarom is Parijs-Brest dit jaar zelfs voor mij geen 'moet je ooit gedaan hebben'. Ik fiets voor mijn plezier en er gaat altijd een camera mee!
Het fietsen van langeafstandstochten krijg ik thuis niet uitgelegd, maar ook aan veel andere fietsers niet. Toch ben ik daar een beetje aan verslaafd geraakt. Ik zie me dat ook weer niet tien jaar lang doen, maar dat zeg ik nu.
Vanaf mijn achtste tot mijn eenentwintigste heb ik gevoetbald, maar vanaf mijn zestiende had ik al een racefiets erbij. Reed dan vaak op doordeweekse avonden met een wat oudere collega en zijn vrienden tochtjes van maximaal honderd kilometer.
Na het voetballen heb ik eerst fanatiek hardgelopen en later de fiets erbij gedaan. In 1986 een licentie als amateurwielrenner gehad, maar vanwege een eigen zaak niet genoeg tijd om te kunnen trainen. Nog twee jaar daarna als liefhebber gereden. Pas nadat ik in Zuidlaren ben gaan wonen en een studie had afgerond ben ik weer fanatieker gaan fietsen en loop ik nauwelijks nog hard. In 2003 ben ik met de plaatselijke club mee gaan fietsen en met een aantal van hen begonnen aan de bekende toertochten als de Amstel Gold Race (5 deelnames) en Luik-Bastenaken-Luik (ook 5 deelnames). In 2008 met twee clubgenoten deelgenomen aan de toerversie van Parijs-Roubaix. Dat vond ik helemaal geweldig!
Daar heb ik nu ook 4 deelnames op zitten. Tijd voor wat anders. Het randonneuren is voor mij een logische volgende stap, vind ik zelf. In 2011 werd ik vijftig en wilde ik graag Parijs-Brest doen als een bijzondere fietstocht in een belangrijk levensjaar, maar ik verkeek me op de kwalificatieritten. Werd dus een no go. Het jaar daarop wel een brevet van 1.425 kilometer door Nederland gedaan, een heel bijzondere ervaring. Vier dagen met temperaturen van dertig plus, een slijtageslag!
Vorig jaar Schotland gedaan, 1.300 kilometer en mijn mooiste fietservaring ooit. Ook een warme editie, weer een slijtageslag. Vier kilo kwijt in vijf dagen. Daarna zei mijn vrouw letterlijk: zoiets mag jij van mij nooit meer doen!
Tja, zoals eerder gezegd, dit krijg ik niet uitgelegd. Daarom is Parijs-Brest dit jaar zelfs voor mij geen 'moet je ooit gedaan hebben'. Ik fiets voor mijn plezier en er gaat altijd een camera mee!
Inderdaad! Louis van Dijk, dat is 'm. Inderdaad een prettige zaak met heel veel mooisnr071 schreef:Tjerk,
De zaak in Breda aan de Ginnekenstraat is Louis van Dijk. Ze zijn al jaren geleden verkast naar een ander (groter) pand aan de Ettensebaan in Breda. Mooie zaak, heeft een goede naam. Toen ze nog aan de Ginnekenstraat zaten, heb ik er mezelf - zeer heel erg lang geleden - als klein manneke vaak staan de vergapen aan het mooie spul dat ze hadden (Klein, ALAN, Loverdi (hun eigen merk toentertijd)).
Ik prijs me gelukkig dat mijn wederhelft het prima vindt dat manlief een duursportjunk is... (ze vind het stiekem wel grappig, manlief zonder de blijkbaar bij de leeftijd horende pens... ).
- Sweety2008
- Forum-lid
- Berichten: 3098
- Lid geworden op: 26 sep 2014 23:11
Hallo allemaal, ik heb gisteren met mijn man goed gepraat en de lucht is geklaard. Hij gaat mij het fietsen niet meer kwalijk nemen en ik doe ook iets water bij de wijn en ga vaker met mijn man op stap. Gister morgen heb ik namelijk de bom laten barsten en gedreigd hem te verlaten als er niks veranderd. Dit was de wake up call. Gelukkig maar had ik veel veel erder moeten doen. Maar ja mijn man is ook niet zo'n prater en ik heb het maar zo gelaten. Dit gesprek gisteren was echt nodig en heeft veel goed gemaakt. Morgen zijn wij 28 jaar getrouwd en dit gaan we vieren met lekker shoppen en eten in Oberhausen Centro (Duitsland). Dus eind goed alles goed voor mij.
Ghost Nivolet 6LC
Gefeliciteerd hoor. Vergeet je niet de fiets mee te nemenSweety2008 schreef: Morgen zijn wij 28 jaar getrouwd en dit gaan we vieren met lekker shoppen en eten in Oberhausen Centro (Duitsland). Dus eind goed alles goed voor mij.
older Budweiser
Ik fiets gelukkig woon/werk. Blijft passen en meten om tijd voor jezelf te houden. Wij fietsen allemaal thuis. Dochter zeer fanatiek, en ga we het hele land mee door. Zoon fiets ook wedstrijdjes, het liefst interclub, maar hoeft niet zo nodig heel Nederland door. Mij vrouw en ik zijn beide trainer bij de wielervereniging, en mijn vrouw ook nog een schaatstrainster. Er staan dan ook altijd wel twee of drie fietsen in de woonkamer. Maar we af en toe gewoon lekker met het hele gezin een lekker stuk fietsen, incl.de bordjessprints. De jongste kan ik nog hebben, maar hij maakt jacht op mij. Tegen mij dochter heb ik geen schijn van kans meer.
- Sweety2008
- Forum-lid
- Berichten: 3098
- Lid geworden op: 26 sep 2014 23:11
@Kilowatt als ik ga shoppen is de kofferbak van onze Renault Megan zo vol inclusief de achterbank hoor :lol:
Ghost Nivolet 6LC
Toch leuk dat ik met mijn vandaag gefietst iets aangewakkerd heb! en dat ik dit topic nog gemist had ook. Hoe stom eigenlijk...
Maar goed, het thuisfront... Ik ben nu 27 en fiets eigenlijk pas/al sinds 2007. Dat jaar (juli) kwamen mijn ouders terug na twee jaar in de VS. Daar had mijn vader die al jaren fietste een nieuwe fiets gekocht en dus kreeg ik de oude (als ik dat wilde, dat wilde ik). Het was een aluminium batavus. Maar ook de jaren daarvoor was ik altijd al geinteresseerd in fietsen. Altijd wielrennen gekeken en gevolgd (en nog). Ik fietste 7,5km enkele reis naar de middelbare school en ik was 1 van de weinigen die dat eigenlijk altijd leuk vond.
Vanaf 2007 eerst zonder enige regelmaat gefietst. Af en toe een tochtje alleen, of met pa. Vrij snel ook met een maat van mij en we gingen in 2008 zelfs een weekend naar Limburg. Heerlijk! Maar nog geen enkele regelmaat te vinden. in 2010 besloten we (maat en ik) dat we op fietsvakantie zouden gaan. Het werd met een mountainbike naar Grindelwald. Door 10 dagen heerlijk rondgereden in super omgeving. En eigenlijk was dat de definitieve druppel, echter zat er een jaar opleiding tussen (KMA). In 2011 wel 100km AGR gereden alleen dat koste heel veel moeite. Helaas tijdens de opleiding weinig gefietst. Na augustus 2011 toen mijn opleiding afgelopen was het fietsen weer opgepakt. Toch nog veel gefietst in de laatste maanden van daar jaar.
Eind 2011 wilde ik toch wel een betere fiets, want ik voelde me gelimiteerd door die fiets. Dus toen mijn huidige Ridley Compact gekocht. Wat een verschil was dat, ik wilde veel fietsen! In 2012 regelmatig gefietst alleen op 1 of andere manier vanaf augustus bijna niet meer. Dus na 5000km hield het op. Dat jaar wel de Mont Ventoux gedaan, geweldig dat moest vaker.
In 2013 rustig begonnen vanwege het mindere weer echter snel opgepakt en de 150 km AGR gereden, daarna besloten om met vasasport een transalp te gaan doen. Wat een top ervaring inclusief mijn weekje ervoor in 11 dagen dik 900km in de bergen gedaan. Dat werd de standaard! Eind 2013 dik 10.000km en ik was verslaafd! Dus doortrekken in 2014, en met de zachte winter was dat een makkie. Dus gaan met die fiets, echter een huis gekocht en klussen dus tot en met september ging het nog wel (bijna 8500km, gelukkig weer een transalp) alleen laatste drie maand 3 ritten en nog 100km... Dus 1 januari 2015 opnieuw beginnen... Langzaam opbouwen, eerste twee maanden rustig opgebouwd en goed conditie op pijl gebracht. Deels met wat hardlopen. Echter vanaf de maand maart over op alleen fietsen. Die maand een goede 1000km gereden en eigenlijk is het nu wel extreem aan het worden. April 1600km gedaan en deze maand nu al aan de 1700km. Al 5500km dit jaar..
Echter het thuisfront, ik woon nog niet samen. Mijn vriendin vind fietsen wel prima, alleen de weekenden wat minder. Ik moet haar dus regelmatig "masseren" en zou het prima vinden als ze het leuker zou gaan vinden Gelukkig gaat het nu goed en lekker (bijna) elke dag op de fiets. Regelmatig allerlei verschillende trainingen, en rustdagen zijn hersteltraining want ik kan niet zonder!
Verder fietsen mijn ouders beide graag, vader ook graag met mij (in mijn wiel) en moeder lekker rustig alleen.
Maar goed, het thuisfront... Ik ben nu 27 en fiets eigenlijk pas/al sinds 2007. Dat jaar (juli) kwamen mijn ouders terug na twee jaar in de VS. Daar had mijn vader die al jaren fietste een nieuwe fiets gekocht en dus kreeg ik de oude (als ik dat wilde, dat wilde ik). Het was een aluminium batavus. Maar ook de jaren daarvoor was ik altijd al geinteresseerd in fietsen. Altijd wielrennen gekeken en gevolgd (en nog). Ik fietste 7,5km enkele reis naar de middelbare school en ik was 1 van de weinigen die dat eigenlijk altijd leuk vond.
Vanaf 2007 eerst zonder enige regelmaat gefietst. Af en toe een tochtje alleen, of met pa. Vrij snel ook met een maat van mij en we gingen in 2008 zelfs een weekend naar Limburg. Heerlijk! Maar nog geen enkele regelmaat te vinden. in 2010 besloten we (maat en ik) dat we op fietsvakantie zouden gaan. Het werd met een mountainbike naar Grindelwald. Door 10 dagen heerlijk rondgereden in super omgeving. En eigenlijk was dat de definitieve druppel, echter zat er een jaar opleiding tussen (KMA). In 2011 wel 100km AGR gereden alleen dat koste heel veel moeite. Helaas tijdens de opleiding weinig gefietst. Na augustus 2011 toen mijn opleiding afgelopen was het fietsen weer opgepakt. Toch nog veel gefietst in de laatste maanden van daar jaar.
Eind 2011 wilde ik toch wel een betere fiets, want ik voelde me gelimiteerd door die fiets. Dus toen mijn huidige Ridley Compact gekocht. Wat een verschil was dat, ik wilde veel fietsen! In 2012 regelmatig gefietst alleen op 1 of andere manier vanaf augustus bijna niet meer. Dus na 5000km hield het op. Dat jaar wel de Mont Ventoux gedaan, geweldig dat moest vaker.
In 2013 rustig begonnen vanwege het mindere weer echter snel opgepakt en de 150 km AGR gereden, daarna besloten om met vasasport een transalp te gaan doen. Wat een top ervaring inclusief mijn weekje ervoor in 11 dagen dik 900km in de bergen gedaan. Dat werd de standaard! Eind 2013 dik 10.000km en ik was verslaafd! Dus doortrekken in 2014, en met de zachte winter was dat een makkie. Dus gaan met die fiets, echter een huis gekocht en klussen dus tot en met september ging het nog wel (bijna 8500km, gelukkig weer een transalp) alleen laatste drie maand 3 ritten en nog 100km... Dus 1 januari 2015 opnieuw beginnen... Langzaam opbouwen, eerste twee maanden rustig opgebouwd en goed conditie op pijl gebracht. Deels met wat hardlopen. Echter vanaf de maand maart over op alleen fietsen. Die maand een goede 1000km gereden en eigenlijk is het nu wel extreem aan het worden. April 1600km gedaan en deze maand nu al aan de 1700km. Al 5500km dit jaar..
Echter het thuisfront, ik woon nog niet samen. Mijn vriendin vind fietsen wel prima, alleen de weekenden wat minder. Ik moet haar dus regelmatig "masseren" en zou het prima vinden als ze het leuker zou gaan vinden Gelukkig gaat het nu goed en lekker (bijna) elke dag op de fiets. Regelmatig allerlei verschillende trainingen, en rustdagen zijn hersteltraining want ik kan niet zonder!
Verder fietsen mijn ouders beide graag, vader ook graag met mij (in mijn wiel) en moeder lekker rustig alleen.
Change is the only constant... Hanging on is the only sin...
LOL, die kreeg ik vanmorgen al doorgeappt van een vriend van me
- Sweety2008
- Forum-lid
- Berichten: 3098
- Lid geworden op: 26 sep 2014 23:11
Grappig maar zou dit ook voor vrouwen van toepassing zijn?
Ghost Nivolet 6LC