Fiets.nl

daniel1975 schreef: ↑05 nov 2019 14:28 Ik vond het heel erg lastig toen de kleine meid er 3 jaar geleden bij kwam. Mevr1975 en ik waren op de fiets zeer aan elkaar gewaagd

Zeer herkenbaar, alleen, bij ons ging het over de komst (en de opvang) van kleinkinderen.
Op woensdag en vrijdag vangen we de kleinkinderen na schooltijd op. (echtgenote werkt deeltijds)
Vaak wil je dan 's avonds nog op pad met de fiets, maar de kindjes zijn er nog.
Aangezien we 99,9 % van de ritten samen rijden, zit je dan met een dubbel gevoel. Je zou wel willen gaan fietsen, maar je weet dat je partner dat even graag wil.
Gevolg: uit solidariteit vertrek je ook niet.

Overigens mogen we dit jaar niet mopperen: de kaap van de 8.000 (buiten)kilometers is in zicht.

Vandaag ben ik aan het werk vanuit huis en tijdens de lunch heb ik de Alpe du Zwift nogmaal gereden en een mooie PR gereden -8:29



In de bochten wanneer de % daalt flink aanzetten om de snelheid er in te houden en een lekkere techno liveset op 130BPM om een goede cadans vast te houden.
Gisteren heb ik benen gedaan in de gym dus er moet meer inzetten wanneer ik uitgerust ben. Er is hoop!
Nu nog 3 keer de Alpe du Zwift voor die achievement unlock en de 42K van de Everest challenge voor die Tron bike.

Leuk, en motiverend topic!

Hopelijk kan ik over een paar maanden ook mijn verhaal doen, want ik ben momenteel behoorlijk 'out of business'. Een paar maanden geleden een tweeling gekregen, dat zijn behoorlijke handen-(of in ons geval, benen)-binders. En onze oudste gaat sinds begin schooljaar naar school, wat betekent dat mijn woon-werk-ritjes verleden tijd zijn. Hij fietst nog niet zelf, en met de racefiets krijg ik hem ook niet op een andere manier mee, en om na wegbrengen eerst weer terug naar huis om de racefiets te pakken is gewoonweg te laat.

Een geleende tacx staat wel boven op zolder, en Zwift abonnement is afgesloten, maar dat doe ik momenteel maximaal twee keer in de week een uurtje in de avond, dus back in business ben ik nog lang niet. Jullie verhalen motiveren me wel om dit meer op te pakken!

Loopfietsjes doen wonderen voor fietsprestaties van kleuters!

NOOIT aan zijwieltjes beginnen!*

* uitzondering: W. Kelderman

havana schreef: ↑20 nov 2019 10:37 Loopfietsjes doen wonderen voor fietsprestaties van kleuters!

NOOIT aan zijwieltjes beginnen!*

Ik begrijp echt niet wat jullie daar tegen hebben. Onze zoon heft gewoon met zijwieltjes gereden en kan nu toch best een aardig stukje fietsen. Was hij met een loopfietsje een betere coureur geworden??

Zijn loopfiets heeft de nodige kilometers onder de wielen, en is momenteel behoorlijk afgeragd

School is ruim twee kilometer, en een druk kruispunt over, dus met de loopfiets is helaas ook geen optie (dat deden we altijd wel naar de crèche in de wijk, dat waren heerlijke tochtjes samen). Dat fietsen komt wel, het enige wat daar voor nodig is, is een beetje geduld van zijn vader

Jans schreef: ↑20 nov 2019 10:45

havana schreef: ↑20 nov 2019 10:37 Loopfietsjes doen wonderen voor fietsprestaties van kleuters!

NOOIT aan zijwieltjes beginnen!*

Ik begrijp echt niet wat jullie daar tegen hebben. Onze zoon heft gewoon met zijwieltjes gereden en kan nu toch best een aardig stukje fietsen. Was hij met een loopfietsje een betere coureur geworden??

Uiteindelijk leer je altijd fietsen. Je wordt ook geen betere coureur. Voordeel van loopfiets > fiets zonder zijwieltjes is simpelweg dat je veel sneller zonder zijwieltjes fietst. En daarmee fiets je ook meteen veel sneller, want met zijwieltjes ga je amper vooruit.

Jans schreef: ↑20 nov 2019 10:45

havana schreef: ↑20 nov 2019 10:37 Loopfietsjes doen wonderen voor fietsprestaties van kleuters!

NOOIT aan zijwieltjes beginnen!*

Ik begrijp echt niet wat jullie daar tegen hebben. Onze zoon heft gewoon met zijwieltjes gereden en kan nu toch best een aardig stukje fietsen. Was hij met een loopfietsje een betere coureur geworden??

Ik snap het wel. Door zijwieltjes ontwikkel je nmm het evenwichtsgevoel minder snel.

Toen ik jong was kregen kinderen eerst een step. Daar deed je mee tot je pakweg zes jaar oud was. Ik en al mijn vriendjes stapten daarna meteen over op een fietsje, uiteraard zonder zijwieltjes. Ik denk dat die niet eens bestonden zestig jaar geleden.

Mijn kinderen hadden geen step maar moesten (net als vriendjes en vriendinnetjes) meteen kunnen fietsen op hun derde. Doordat het evenwichtsgevoel dan onvoldoende is moet dat wel met zijwieltjes.
Nadeel daarvan is dat je veel sneller valt in de bocht en dat het langer duurt voordat je zonder leert fietsen

On topic: Kinderen is voor mij lang geleden.

In die tijd ontkwam ik er niet niet aan dat ik zeer onregelmatig fietstochten kon maken.
Daarbij zat de belemmering niet alleen in het gezin, maar ook in het werk. Lange werktijden helpen dan niet.
Ik ben wel altijd blijven fietsen, maar de regelmaat kwam pas weer terug toen mijn jongste 4 jaar oud was (de oudste was toen 14). Ik was kort ervoor van baan veranderd; dichterbij zodat ik er op de fiets naar toe kon. Dat hielp echt bij het opbouwen van conditie evenals de aanschaf van een Tacx i-magic. Daarmee kon ik met gebruikmaking van filmpjes en de Tacx trainer software de conditie ook op peil houden.
Op vakanties, liefst naar bergachtige omgeving, altijd de fiets mee.

Ik heb het afgelopen voorjaar gemerkt dat mijn basis conditie toch wel redelijk goed is.
Vanaf begin februari heb ik niet kunnen fietsen totdat ik medio maart werd geopereerd.
Toen ik twee weken later weer op de fiets klom voelde dat echt waardeloos; totaal geen kracht en conditie.
Enkele dagen later ging het echter wonderwel een stuk beter.
Uiteindelijk heb ik met Pasen gewoon de AGR gefietst, Wel 25 kilometer minder dan waarvoor ik had ingeschreven, maar ging uiteindelijk heel goed (had de 150 kilometer uiteindelijk ook wel aangekund).

5 november was voor mijn zus en mij een belangrijke dag. Zij kampt al een tijdje met een teruglopende nierfunctie dus ze was eigenlijk aan dialyse toe. Het speelde al een tijdje dus ik had mij voor genomen om te bekijken of de mogelijkheid aanwezig was om een nier te doneren. Na de nodige onderzoeken volgde dus de operatie op 5 november. Voor ons beiden is dit heel voorspoedig verlopen. Ik heb inmiddels al weer 2 voorzichtige ritjes gemaakt op de mtb, voel me niet moe en heb weinig pijn ondervonden na de operatie. Natuurlijk heb ik er als een berg tegen op gezien maar achteraf is het tot nu toe erg mee gevallen en heb ik de verwachting dat over een paar maand er niet veel meer van voelbaar is. Voordeel is natuurlijk dat je gezond het ziekenhuis in gaat en kan zorgen dat je conditie goed is als het zover is. Denk dat dat een groot voordeel is bij het herstel.

Wow! Respect kerel! Ik wens je het allerbeste na zo'n mooie daad.

Daar word je stil van, RESPECT.