Fiets.nl

1094 schreef: ↑03 jul 2022 20:39 https://www.instagram.com/p/Cfj02K2Mp5H ... JmNzVkMjY=

Die beelden heb ik live gezien. Het was met name op de Alpe extreem warm. Hele bosjes fietsers heb ik zien afstappen en ook liggen zoals op de link. Toen we rond 18:30 naar beneden reden was het nog een optocht van fietsers die naar boven reden. Gelukkig had de organisatie veel extra waterpunten ingericht.

Mijn eerste Marmotte, maar wel een heel erg zware en extreme editie heb ik begrepen.

Dat viel reuze mee, ik heb geen extra waterpunten gezien t.o.v. eerdere edities. Zeker op de Alp was dat geen overbodige luxe geweest.

Ik heb in 2013 de marmotte gereden en zat toen ook in dit deel van de koers, ook 35 graden. Het is echt een slagveld dan, meerdere mensen in de bochten zien zitten die moesten kotsen. Mensen die er bijna waren en alsnog in busjes omhoog gingen.

Hier een verslagje van de wedstrijd voorin. Opvallend, bijna 800 uitvallers. Dat is erg veel, ook voor een zware cyclo als La Marmotte.

Hulde aan alle finishers!

asmeets schreef: ↑03 jul 2022 22:14 Mijn eerste Marmotte, maar wel een heel erg zware en extreme editie heb ik begrepen.

Heb hem 3x gereden, op de Alp iedere keer warm tot extreem warm dus heel abnormaal is het niet.

De laatste keer dat ik de Marmotte heb gedaan was het ook iets van 35 graden onderaan de Alp. Gelukkig had ik wat familie staan bij de eerste bochten met emmers koud water en een spons.

Het was mijn eerste Marmotte dus ik ben geen ervaringsdeskundige. Ik heb alleen verwoord wat de zeer ervaren deelnemers in mijn groep vertelden.

Vanaf Plan Lachat op de Galibier zag je de eersten van de fiets stappen en was het gewoon heet.

Op Alpe d'Huzes stapten ze met bosjes van de fiets. Mijn Garmin geeft daar een maximale temperatuur van 45 graden. Dat geeft ook wel iets aan denk ik.

Ik zat een week eerder in dat gebied (Maurienne dal, met 1 rit tegengesteld Marmotte).
We hadden toen ook 36 graden in het dal in de schaduw. Dat was vroeg op de fiets, de eerste col nog een beetje prima te doen. En de 2e klim van de dag gekookt worden voor we net na lunch weer terug bij het appartement waren.
Je ziet ook gewoon het vermogen wat je trapt zomaar 10 tot 15% lager zijn dan normaal, omdat je de warmte niet kwijt kunt. En een ochtend met wat bewolking maakte het klimmen alweer een stuk aangenamer (en vermogens hoger).

Reken dan dat een heel pak nét wat enthousiast vertrekt op de marmotte. Dat de afstand en hoogtemeters meetellen, en de Alp volle bak in de zon ligt tegen de tijd dat je daar aan komt... Echt geen wonder dat er zoveel uitvallers zijn.

Ik vond het een mooie cyclo! Heel blij dat ik de rit goed heb kunnen uitmaken, aangezien ik einde Glandon al kramp voelde opkomen. Wattage wat naar beneden gesteld en dat ging wonderbaarlijk goed. Enorme blunder gemaakt zelf om niet te stoppen op de Alpe na 4 km om even wat af te koelen. Toen ging het licht even goed uit (wattage viel van 280 naar 200). Toen heb ik even heerlijk afgekoeld onder een watervalletje en na de laatste drinkstop op de Alpe ging het wel weer redelijk, maar was het wel kapotgaan. Al met al vond ik het een mooie dag en erg degelijk georganiseerd. Ik miste wel een beetje de mooie sfeer die ik gewend ben van de marathon. Op de Alpe was het leuk dat er wat mensen stonden, maar denk dat met de hitte niemand echt heel veel energie over had. Op de weg naar beneden mensen wel echt goed zien kapot gaan zeg. Echt knap hoe de meesten doorzette tot de top.

Ik had geen goede dag. Of het nou de warmte, de niet optimale voorbereiding of de reis vlak voor de cyclo (vrijdagavond aangekomen) was. Of een combinatie. Geen idee.

Op de Glandon op reserve gereden, volgens plan gegeten en gedronken. In de Maurienne vallei rustig meegedraaid. Vanaf de 2e helft van de Telegraphe begon m'n lijf tegen te sputteren, vooral m'n benen. Daar begon de eerste kramp en die is daarna niet meer opgehouden. Op de Galibier reed ik een vermogen onder mijn normale duurvermogen (iets boven 200W). Zodra ik richting de 200W ging schoot de kramp in beide benen. Kuiten, hamstrings en quadriceps. Leuk was anders.
Mezelf naar boven gesleept op de Galibier, even pauze genomen bovenop en toen rustig gedaald. Ik kon geen wiel houden, dus veelal rustig alleen naar beneden gerold. Aangekomen aan de voet van Alpe d'Huez had ik het geluk dat we een appartement in Huez hadden, dus ik moest wel naar boven. Uiteindelijk bovengekomen met een totaaltijd 70 minuten langzamer dan mijn vorige keer, in 2008. Nu zitten er wel wat jaren tussen die tellen, maar dit was vrij ver beneden (of boven, als je naar tijd kijkt) verwachting.

In het verleden ook wel hele zware dagen gehad, o.a. tijdens warme etappes in de Tour Transalp, maar meestal had ik dan last van algehele uitputting, niet van krampen. Ik probeer deze dag maar te zien als een oefening in doorzetten. De finish gehaald, dus niet helemaal mislukt.

Anyway: Volgende cyclo beter (is de planning).

Ik ben een van de 800 uitvallers...Fysiek was ik er misschien wel klaar voor, maar ik heb mentaal niet de beste voorbereiding gehad. Dat ik aan de start stond was eigenlijk al een overwinning op me zelf.

In tegenstelling tot een paar andere GF die ik reed heb ik veel mensen kotsend over de fiets zien hangen en langs de kans zien liggen (met infuzen), niet heel motiverend. Organisatie vond ik overigens prima, de goodybag een beetje mager

Huizenhoog respect voor mijn forumcollegae die hem hebben uitgereden, jullie zijn helden !!!