De voorspelling van het weer zag er voor vandaag goed uit, én het feit dat ik de komende 3 weekends moet werken, deden me besluiten om eens een grote rit te fietsen.
Iets voor 8 deze morgen vertrokken richting Oudenaarde. Er stond meer wind dan eerder werd voorspelt, wat minder leuk was om te starten. Ik heb een beetje tijd nodig om opgewarmd te geraken (al zit dat wel een beetje tussen de oren).
Na ongeveer 75km stond ik een eerste keer te Oudenaarde. Te vroeg om al een tussenstop te maken, dus de heuvels gaan opzoeken. En dat klimmen is altijd confronterend. De Braambergstraat is zeker niet de lastigste helling, maar met 10% heel goed voelbaar in de benen.
Niet veel verder een verkeerde straat ingereden, met als gevolg dat ik een paar helling heb gemist. Nu ja ... missen is een groot woord, en zijn nog talrijke andere hellingen die niet of nauwelijks bekend zijn, maar daarom niet minder lastig zijn. Toen ik echter aan de Zwalm molen kwam, wist ik dat ik moest omkeren. De muur stond vandaag niet op mijn planning.
Via de Berendries richting Brakel, om zo verder het Franstalige landsgedeelte in te rijden. OP naar La Houppe. Geen zware helling (6%), maar wel een hele mooie omgeving. Je start tussen de weiden in, en om zo al draaiend en kerend het bos in te fietsen. Dit met de nodige bochten, wat het net zo mooi maakt. Echt een aanrader.
Via het wondermooie Schorisse terug naar Oudenaarde dan maar. In het Centrum van de Ronde een Crocque Monsieur soldaat gemaakt. Onder een parasol op een zonovergoten terras, meer moet dat niet zijn. De teller stond intussen op 140km.
Na het versterken van de innerlijke mens hoog tijd om huiswaarts te rijden. Onderweg krijg je nog wat hellingen onder de banden geschoven, met als beloning een prachtig vergezicht. Ik heb toch een paar keren wat tijd genomen om te genieten. Dit stukje Vlaanderen is echt heel mooi.
Het enige vervelende was de drank in mijn bidons. Na een tijdje geraakt een mens dat zoete gedoe moe. Gewoon water lukt wel, maar het neemt de zoete smaak niet weg uit de mond. Dan maar een terras opgezocht en een koffie besteld. Dat zorgt maar voor een korte tijd dat de zoete smaak wegblijft, maar het is beter dan niets.
Nog een geluk, de wind die deze morgen pal op de neus stond, blies nu iets harder én in de rug. Dat was toch aangenaam.
Rond 17u00 thuis aangekomen met een mooie 212km op de teller. Gemiddelde snelheid is niet belangrijk, maar ik kijk wel een beetje uit met mijn hartslag. Maar met een gemiddelde hartslag van 124 mag ik zeker niet klagen.
https://www.strava.com/activities/3608361838/